Semua Bab HOT LOVE อ้อนรักคุณหมอ: Bab 41 - Bab 50

เวลา 22:00 น.“เป็นยังไงบ้าง สนุกหรือเปล่าลูก” คุณหญิงนุชนาถเอ่ยถามลูกสาวขึ้นมาทันทีเมื่อเดินเข้ามาภายในบ้าน“ก็เหมือนเดิมค่ะ หนูไม่เห็นมีอะไรเปลี่ยนไปบ้างเลย” นาเดียตอบคุณแม่ไปตามตรง เพราะไม่ว่าจะเป็นตอนเด็กหรือตอนนี้เธอก็ไม่ชอบไปงานเลี้ยงแบบนี้อยู่ดี“แม่หมายถึงเรื่องลูกชายของคุณหญิงเอมอรต่างหาก” คุณหญิงเข้าประเด็นทันที“จะเป็นยังไงล่ะคะ โทรศัพท์หนูพังหมดเลย” นาเดียอารมณ์เสียขึ้นมาทันทีเมื่อนึกถึงเหตุการณ์ก่อนหน้า เธอกำลังจะกดรับสายพี่หมออยู่แล้วแท้ๆ“เดี๋ยวพรุ่งนี้พี่เขาก็พาไปซื้อเครื่องใหม่แล้ว”“ทำไมไม่ซื้อมาให้เลยคะ”“สงสัยอยากจะให้หนูไปเลือกเอง”“หนูขอไปตอนเย็นนะคะ”“ได้จ้ะ เดี๋ยวแม่บอกคุณหญิงเอมอรให้”“งั้นหนูขึ้นไปบนห้องก่อนนะคะ” นาเดียยิ้มให้คุณแม่ก่อนจะเดินแยกออกไปร่างเล็กทิ้งตัวนั่งลงบนโซฟาที่อยู่ปลายเตียง สายตาเฉี่ยวคมมองดูโทรศัพท์ที่แตกจนมองไม่เห็นภาพอะไร“เฮ้อ! หนูเหนื่อยที่จะตามแล้วนะคะ” นาเดียบ่นกับตัวเองเบาๆ เมื่อนึกถึงเหตุการณ์ทั้งหมดที่เกิดขึ้นตลอดระยะเวลาหนึ่งเดือน“ต้องออกไปพิสูจน์อะไรหน่อยแล้ว” เมื่อนึกถึงข้อความที่กวินส่งมาชวนไปเที่ยว นาเดียก็ดีดตัวลุกขึ้นนั่ง

นาเดียสูดลมหายใจเข้าเต็มปอดเพื่อที่จะสงบสติอารมณ์ของตัวเองเอาไว้ ไม่ให้แสดงความโกรธหรือความไม่พอใจออกมา ร่างเล็กเดินก้าวเข้าไปภายในร้านอาหาร และตั้งใจที่จะเดินผ่านยังโต๊ะที่ชายหญิงคู่นั้นกำลังนั่งอยู่“อุ๊ย!! น้องนาเดีย!! บังเอิญจังเลยนะคะ” เพลงขวัญที่นั่งอยู่แสร้งทักขึ้นเหมือนบังเอิญ แต่ความจริงคือเธอเห็นนาเดียยืนอยู่นอกร้านนานแล้ว“ค่ะ” ใบหน้าสวยหันไปมองหน้าชายหนุ่มที่นั่งเงียบอยู่ ราวกับจะถามเขาผ่านทางสายตาว่ามันเกิดอะไรขึ้น ทำไมเขาถึงได้มาทานข้าวกับยัยป้านี่สองต่อสอง“มาทานข้าวกับแฟนเหรอคะ”นาเดียที่มัวแต่โกรธจนลืมไปเลยว่าเธอมากับผู้ชายอีกคน แต่สำหรับเธอกับเตชินมันไม่ได้มีอะไรเกินเลยกันอยู่แล้ว หลังจากวันนี้ไปก็แยกย้าย ไม่ได้มีอะไรที่จะต้องเกี่ยวข้องกันอีกคีรินนั่งนิ่งแต่ในใจก็รอฟังคำตอบจากปากหญิงสาวที่กำลังยืนอยู่กับผู้ชายคนใหม่ที่เขาไม่เคยเห็นหน้ามาก่อน“มันไม่สำคัญหรอกค่ะว่าหนูจะมากับใคร แล้วพี่เพลงขวัญมาทานข้าวกับแฟนเก่าสองต่อสองแบบนี้สามีพี่ไม่ว่าอะไรเหรอคะ” นาเดียตั้งใจเน้นย้ำคำว่าสามีชัดๆ เพื่อเป็นการตอกย้ำว่าผู้หญิงคนนี้มีสามีอยู่แล้ว“นี่!!” เพลงขวัญกำหมัดแน่น แต่เธอก็ยั

@คอนโด“พี่หมอใจเย็นๆ ก่อนค่ะ”นาเดียเอ่ยบอกเพื่อให้คีรินได้ตั้งสติ ยังไม่ทันจะลงจากรถมือหนาก็ยื่นมาลูบไล้ไปทั่วเรือนร่างของเธอแล้ว“พี่ขอโทษนะ” คีรินเอ่ยเสียงเบาอย่างรู้สึกผิด แต่มือหนายังคงลูบไล้ไปเรื่อยไม่ยอมหยุด“ไม่ป็นไรค่ะหนูเข้าใจ แต่หนูแค่กลัวว่าจะมีคนมาเห็น” ใบหน้าสวยตอบไปพร้อมรอยยิ้ม ชักจะติดใจยาที่พี่หมอกินแล้วสิ วันไหนว่างๆ คงต้องไปถามซื้อจากเพลงขวัญมาบ้างแล้วคีรินจับมือบางเอาไว้แน่นก่อนจะเดินตรงไปที่ลิฟต์ด้วยท่าทางเร่งรีบผิดปกติ ทำเอาพนักงานสาวสวยหน้าเคาน์เตอร์มองตามด้วยความแปลกใจทันทีที่ประตูลิฟต์ปิดมือหนาก็คว้าใบหน้าสวยเข้ามาจูบอย่างเร่าร้อน เมื่อเขาทนต่อไปไม่ไหว ความต้องการมันเพิ่มมากขึ้นเพียงแค่อยู่ใกล้เธอ“อื้อ!!” นาเดียหลับตาพริ้มรับความเร่าร้อน ร่างกายอ่อนระทวยจนแทบไม่มีแรงยืน เมื่อลิ้นร้อนควานหาความหวานจากโพรงปากของเธออย่างช่ำชองติ๊ง!!มือบางดันหน้าอกแกร่งให้ออกห่าง เมื่อได้ยินเสียงสัญญาณของประตูลิฟต์ที่กำลังค่อยๆ เปิดออกพรึบ!คุณหมอดันร่างเล็กให้เข้าไปในห้องโดยที่เธอเองก็เต็มใจและเป็นฝ่ายปิดประตูห้องให้อย่างรู้งาน สองร่างกอดรัดฟัดเหวี่ยงกันไปทั่วห้องกว้างใบห

หนึ่งอาทิตย์ต่อมา@โรงพยาบาลช่วงนี้คีรินงานเยอะเพราะคุณหมอที่ทำงานด้วยกันลางานยาวเพื่อเตรียมตัวแต่งงาน เขาจึงต้องคอยอยู่เวรแทนเมื่อถึงเวลาเลิกงานคุณหมอหนุ่มก็เก็บของเพื่อเตรียมตัวกลับไปพักผ่อน หลังจากที่ทำงานเหนื่อยมาทั้งวัน ทำงานตั้งแต่เช้ายันค่ำข้าวเที่ยงก็ยังไม่ได้กิน และวันนี้เขาตั้งใจจะไปทานอาหารที่ห้างสรรพสินค้าที่เป็นทางผ่านแล้วค่อยกลับคอนโดเพราะความหิวทำให้คุณหมอต้องรีบเก็บของ เพื่อที่จะได้ไปหาอะไรทานเร็วๆ ท้องไส้ตอนนี้เริ่มปั่นป่วนไปหมด“คีย์คะ…”เสียงของสาวสวยที่มายืนรอคุณหมอหนุ่มอยู่ลานจอดรถของโรงพยาบาลเอ่ยเรียกชื่อเจ้าของรถขึ้นมาเสียงเบา และน้ำเสียงแบบนี้ไม่บอกก็รู้ว่าเป็นใคร“….” คีรินถึงกับเงียบไปเมื่อเห็นหญิงสาวที่ยืนรออยู่“เพลงมีเรื่องจะคุยด้วยค่ะ” เพลงขวัญแสร้งตีหน้าเศร้าเพื่อให้อีกฝ่ายเห็นใจ“ผมไม่ว่างครับ” คีรินปฏิเสธไปอย่างที่ไม่เคยทำมาก่อน มือหนาเปิดประตูรถออกทันที“คีย์จะไปไหนคะ?” เพลงขวัญพุ่งเข้าไปขวางทางเอาไว้ เพื่อไม่ให้ชายหนุ่มไปไหน“ไปทานข้าวครับ”“เพลงไปด้วยได้มั้ยคะ เพลงจะนั่งอยู่เงียบๆ จะรอจนกว่าคีย์จะอนุญาตให้คุยด้วยค่ะ” เพลงขวัญยังคงทำหน้าเศร้าให้ดู

“ขอบคุณพี่หมอมากนะคะ”นาเดียเอ่ยขอบคุณคุณหมอหนุ่มทันทีเมื่อเดินเข้ามาในบ้าน วันนี้พี่หมอตามใจเธอทั้งวัน แถมยังซื้อของให้เธออีกหลายอย่าง เรียกได้ว่าเธอหยิบ จับอะไร พี่หมอก็จ่ายตังค์ให้หมด“ความจริงพี่อยากจะพาหนูไปหลายครั้งแล้ว แต่ก็ติดตรงที่พี่ยังไม่มีเวลา” คีรินอธิบายไปตามความรู้สึก“แค่พี่หมอหาเวลาว่างให้แบบนี้หนูก็ดีใจแล้วค่ะ” หญิงสาวฉีกยิ้มกว้างด้วยความดีใจ“พี่จะพยายามหาเวลาให้หนูนะ” คุณหมอเอ่ยบอกสิ่งที่เขาพยายามตั้งใจจะทำให้เธอไปตรงๆ“ขอบคุณนะคะ แล้วพรุ่งนี้พี่หมอทำงานกี่โมงคะ” ร่างเล็กเขินจนต้องเปลี่ยนเรื่องคุย ทำไมพี่หมอถึงได้ดีกับเธอแบบนี้นะ“พรุ่งนี้วันหยุดพี่ครับ”“น่าเสียดายจังเลยนะคะ”“เสียดายอะไรครับ”“ก็ถ้าหนูรู้ว่าพี่หมอหยุด หนูก็จะได้บอกคุณแม่ว่าไม่ว่าง เราจะได้มีเวลาไปเที่ยวด้วยกันไงคะ”“พรุ่งนี้หนูจะไปไหนครับ”“ไปทำบุญกับคุณแม่ค่ะ”“งั้นพรุ่งนี้ตอนเย็นค่อยเจอกันก็ได้ครับ”“ได้ค่ะ” นาเดียฉีกยิ้มกว้าง วันนี้เป็นวันที่เธอมีความสุขมากจริงๆ“งั้นพี่ขอตัวกลับก่อนนะ”“ขับรถดีๆ นะคะพี่หมอ ถ้าถึงแล้วก็โทรมาหาหนูด้วยนะคะ”“ได้ครับ” คีรินยิ้มให้ ก่อนจะเดินไปขึ้นรถแล้วขับออกไป.