Semua Bab Don't mess with my boy ขอได้ไหม..ผู้ชายของฉัน: Bab 21 - Bab 30

Chapter 20หลังจากไทม์กลับไปทำงาน..ฉันก็นั่งๆนอนๆอยู่ห้อง..สภาพจิตใจที่ห่อเหี่ยวทำให้ฉันไม่ได้โทรเรียกไข่หวานให้มาอยู่เป็นเพื่อนเหมือนที่บอกไทม์..ที่สำคัญวันนี้ไข่หวานก็ต้องช่วยงานที่บ้าน..ซึ่งบ้านของเพื่อนรักเป็นร้านติ่มซำเจ้าดังอยู่ซอยถัดไปจากคอนโดฉันนี่เอง..ช่วงเที่ยงวันเสาร์แบบนี้..ลูกค้าเยอะจนต้องมาช่วยพนักงานรับออเดอร์..แล้วอย่างนี้ฉันจะไปรบกวนเพื่อนได้ยังไง..ขณะที่กำลังจะเดินไปทำอาหารง่ายๆกินเอง..เสียงกริ่งดังขึ้นแบบรัวๆ..“ดิลิเวอรี่ครับ..คุณริมนารานะครับ..” หนุ่มในชุดพนักงานขนส่งสีขาวเอ่ยขึ้น..“ดิฉันไม่ได้สั่งนะคะ” ฉันขมวดคิ้วมุ่นอย่างงุนงงเพราะจำได้ว่า..ตัวเองไม่ได้สั่งอาหารออนไลน์“มีคนสั่งมาให้ครับ..ฝากการ์ดมาให้ด้วยครับ” ฉันมองการ์ดใบเล็ก..ที่เขียนว่าทานให้อร่อยนะคะ..ลงลายเซ็นท์แบบหวัดๆ พูดนะคะแบบนี้อาจจะเป็นไทม์..เขาคงกลัวว่าฉันจะหาอาหารทานลำบากก็เลยสั่งมาให้แน่ๆ..ฉันอมยิ้มพลางรับกล่องอาหารเข้ามาวางที่โต๊ะ..อาหารในกล่องมีสปาเกตตี้ซอสมะเขือเทศ..ขนมจีบหมู..หมูบดพันกะหล่ำนึ่ง..และของหวานอีกสองอย่างคือทับทิมกรอบกับบัวลอยไข่หวาน..ฉันจัดการอาหารทุกอย่างด้วยความหิวโหย..เรื่องก

Chapter 22“เดี๋ยวไทม์ไปถึงอเมริกาจะคอลหานะคะ..” ไทม์คว้าฉันมากอดเป็นรอบที่แปด..จนฉันกลัวว่าเขาจะตกเครื่องเพราะไม่ยอมออกจากคอนโดซะที..เขากดจมูกลงที่เส้นผมของฉัน..มือเรียวสวยไล้ไปตามกรอบหน้า..ดวงตาสีเข้มทอประกายวาบหวานจ้องมองฉันนิ่งนาน..“ไทม์คะ..ถ้าเราไม่ออกจากห้อง..ไทม์จะตกเครื่องนะคะ..” ฉันซุกใบหน้าตัวเองที่หน้าอกของไทม์..“ไม่อยากไปเลยค่ะ..อยากอยู่กับไนล์” ฉันไม่รู้ว่าหนุ่มหล่อมาดขรึมอย่างไทม์กลายเป็นผู้ชายที่ชอบทำเสียงสองงุ้งงิ้งตั้งแต่เมื่อไหร่..แต่ฉันก็ดันใจบางที่เขาเปิดเผยตัวตนตอนที่อยู่กับฉัน..“ไทม์ทำตัวแบบนี้ต่อหน้าคุณมีนา..มันคงดูแปลกๆนะคะ..” ฉันหลุดขำ..ต่อหน้าคุณมีนา..เขาต้องเล่นบทบอสหนุ่มผู้เย็นชา..ทำหน้าจริงจังตลอดเวลาเพื่อให้ผู้ใต้บังคับบัญชาเชื่อฟัง..“ทำได้ที่ไหนกันล่ะคะ..เดี๋ยวทำตัวบ้าๆบอๆใครจะมาเคารพนับถือ..” ไทม์ม้วนปลายผมของฉันเล่น..เขาแตะริมฝีปากที่แก้มของฉันเบาๆ..“ก็ไทม์เป็นลูกคนเดียวนี่นะ..ทำยังไงได้..หน้าที่ความรับผิดชอบของทายาทตระกูลใหญ่..”“ตัวเองก็ลูกสาวคนเดียวเหมือนกันนั่นแหละค่ะ..” “แต่พอแต่งงานกับไทม์..ไทม์ก็ต้องให้ไนล์อยู่บ้านสบายๆใช่ไหมคะ..” ฉันยิ้ม

Chapter 24@ Line group Friday night partyลลิลิน ณ ดงดอกเหมย ออกจากกลุ่ม..การที่พี่ลิลินออกจากกลุ่มก็เป็นการยืนยันในสิ่งที่ฉันคิดเอาไว้..ถ้าไทม์ลงเอยกับพี่ลิลิน..ฉันก็ต้องยินดีที่คนที่ฉันรักทั้งสองคนกำลังจะมีความสุขด้วยกัน..ยิ้มสิไนล์..ยิ้มกว้างๆเหมือนที่เคยทำมาก่อน..เดี๋ยวมันก็ผ่านไป..ฉันนั่งอยู่ในร้าน Ladies and Gentlemen night Party Club เพียงลำพัง..เวลาแค่ไม่กี่วันฉันต้องเสียทั้งคนที่ตัวเองรัก..รวมถึงพี่สาวที่เคารพและเพื่อนรัก..บางทีก็รู้สึกสมเพทเวทนาตัวเอง..คุณหนูริมนาราหรือไฮโซไนล์..ผู้แสนจะมั่งคั่งและร่ำรวย..ทว่ากลับไม่มีเพื่อนที่จริงใจแม้แต่คนเดียว..ฉันยกแก้วขึ้นจิบไวน์ชั้นดีจากฝรั่งเศส..พลางมองผ่านกระจกไปที่เวทีด้านล่าง..นักร้องกำลังร้องเพลงสากลช้าๆที่กำลังได้รับความนิยมอยู่ในขณะนี้..“สวัสดีจ้า..ไฮโซไนล์..” ร่างโปร่งในชุดเสื้อเกาะอกสีแดงเลือดนกแดงพอๆกับสีปากของหล่อน..รวมถึงกางเกงยีนส์สั้นจู๋ที่มองเห็นไปถึงต่อไหน..บอกระดับความมั่นใจของคนตรงหน้าได้เป็นอย่างดี..หญิงสาวถือวิสาสะนั่งลงข้างๆที่ๆเคยเป็นของไข่หวาน..“ไม่มีอารมณ์จะทะเลาะนะพาฝัน..” ฉันยกแก้วจรดริมฝีปากกรอกเครื่องดื่

Chapter 26ฉันตื่นขึ้นมาด้วยอาการปวดหัวแบบสุดๆ..เมื่อคืนฉันกับพาฝันดื่มไวน์ราวกับน้ำเปล่า..ขณะที่สติกำลังจะหลุดฉันก็ถูกใครสักคนพาออกมาและตอนนี้ก็ได้รู้แล้วว่าคนนั้นคือใคร..ร่างสูงเปลือยท่อนบนที่โอบรัดตัวของฉันแนบไปกับตัวเขา..เสียงลมหายใจดังสม่ำเสมอแสดงให้รู้ว่าเจ้าตัวกำลังนอนหลับสนิท..ฉันพลิกตัวกลับไปหาเขา..ใบหน้าหล่อเหลาบวกกับทรงผมยุ่งๆที่ไม่ค่อยจะชินตาเพราะไทม์คือชายหนุ่มที่มักจะทำตัวดูดี..ตั้งแต่หัวจรดเท้า..ฉันมักจะเห็นเขาในชุดสูทกับทรงผมที่เซทเป็นทรงเนี๊ยบ..พอได้เห็นไทม์ในมุมลับๆแบบนี้ก็ดีต่อใจเหมือนกัน..มันจะเป็นความทรงจำดีๆที่ฉันจะจดจำมันไว้ตลอดไป..“ตื่นแล้วเหรอคะ..” ดวงตาคู่คมลืมขึ้นมาแบบไม่ทันให้ฉันได้ตั้งตัว..เขาใช้มือไล้ไปตามใบหน้าของฉันอย่างอ่อนโยน.“ไนล์ว่าจะอาบน้ำ..วันนี้ต้องไปที่ทำงานใหม่ค่ะ..” ฉันบอกพลางมองหาเสื้อผ้าตัวเดิม..ทว่ามันกลายเป็นเศษผ้าไปแล้ว..เรื่องเมื่อคืนมันรุนแรงขนาดนั้นเชียวเหรอ?..“ที่โรงแรมรวันดาเหรอคะ?” ใบหน้าขาวจัดส่งรอยยิ้มเยือกเย็นให้ฉัน..คล้ายมีแผนการอะไรบางอย่าง..“ใช่ค่ะ..” ฉันหรุบตาต่ำไม่กล้าสบตาเขา..“ไนล์คะ..คิดจะทิ้งไทม์ไปจริงๆเหรอ?..เรื่องถ

Chapter 28‘ไฮโซไนล์เตียงหักรักร้าว..ถอนหมั้นไฮโซไทม์..วงในบอกว่าอาจมีมือที่สาม..’ ไทม์ปิดมือถือลง..ข่าวซุบซิบเซเลบเล่นเขียนข่าวแบบตีไข่ใส่สีจนคนเอาไปนินทาแบบสนุกปาก..แต่เรื่องราวจะเป็นแบบไหนก็ตาม..สุดท้ายการถอนหมั้นก็คือความจริงที่ปฏิเสธไม่ได้..ชายหนุ่มเก็บอุปกรณ์บนโต๊ะทำงานลงในกระเป๋าเอกสาร..วันนี้เขาตั้งใจจะกลับไปทำอาหารกินเองและเข้ายิมออกกำลังกายเหมือนที่เคย..ไม่มียัยริมนาราก็ไม่เห็นเป็นอะไร..ยอมรับว่ารู้สึกชอบขึ้นมานิดหน่อยจากที่ไม่ได้รู้สึกอะไรเลย..ก็แค่นั้น..อยากถอนหมั้น..อยากอยู่หรือไปก็ไม่ได้มีผลกับชีวิตของเขาแม้แต่นิดเดียว..พอเขามาถึงคอนโด..ฝนก็ตกแบบไม่ลืมหูลืมตา..อาการปวดหัวเริ่มขึ้นอีกครั้ง..บางทีอาจจะต้องไปพบจิตแพทย์แบบจริงจัง..อาการปวดหัวที่มาพร้อมกับฝนตกมันเป็นโรคประจำตัวที่เขาเป็นมานานตั้งแต่อายุเจ็ดขวบ..สาเหตุตอนนั้นก็เพราะพ่อของเขาพาผู้หญิงคนอื่นเข้ามาในบ้าน..แม่ของเขาร้องไห้เสียใจปริ่มจะขาดใจ..ส่วนไทม์ที่ตอนนั้นยังเด็กจึงขังตัวเองอยู่ในห้อง..ฟังเสียงด่าทอที่ดังแข่งกับเสียงฝนที่ตกหนัก..ตั้งแต่นั้นมาพอฝนตกเมื่อไหร่..เขาจึงมีอาการปวดหัวอย่างรุนแรง..ตลอดหลายปีที่ผ่านมาจ