All Chapters of My honey น้องพี่ ที่รัก: Chapter 41 - Chapter 50

รุ่งเช้า เนส นิค ออกมารอแม่ที่ลานด้านหน้ารีสอร์ต พลันสะดุดเข้ากับมัสแตง จีที 500 สีน้ำเงินคาดขาวจอดอยู่ไม่ไกลจากรถของพวกเขานัก"ว้าว... โคตรสวยเลยพี่เนส รุ่นนี้เพิ่งเปิดตัวได้ไม่นานตัวจริงแม่งสวยกว่าในรูปอีกว่ะ" นิคว่าอย่างตื่นเต้นพร้อมทั้งเดินไปแตะเบา ๆ ด้านหลัง"อือ... สวย ตัวนี้ตัวท็อปมั้ยเกือบ ๆ 5 ล้านเลยมั้งนั่น จับมั่วนะมึงเดี๋ยวแม่งแหกปากเรียกพ่อมันออกมาหรอก" เนสว่าเสียงทุ้มพร้อมทั้งเอ่ยปากเตือนน้องชาย รถพวกนี้ระบบเตือนภัยเป็นเลิศแค่โดนแบบไม่ได้ตั้งใจบางครั้งก็ส่งสัญญาณถึงเจ้าของแล้วและขณะที่ทั้ง 2 กำลังยืนคุยกันไม่ไกลจากรถของตัวเองและมัสแตงคันสวยมากนัก พลันสายตาเนสก็เห็นเด็กสาวที่เขาจำได้ว่าเมื่อก่อนเขาเคยแอบถ่ายรูปเธอส่งให้แม่ดูเป็นประจำ เดินหอบเสื้อแขนยาวและกระเป๋าเอกสารสีดำใบใหญ่เดินออกมาจากรีสอร์ตข้าง ๆ แล้วตรงมายังที่จอดรถในขณะที่คอเหน็บมือถือคุยกับปลายสายไม่ได้สนใจ 2 หนุ่มที่ยืนอยู่ท้ายรถ"ค่ะตา... ยังไม่ถึงเลยค่ะ... กำลังจะออกไป... เมื่อคืนพี่มาร์คประชุมออนไลน์ถึงตี 1 แล้วนั่งทำวิจัยต่อ ตอนนี้ยังอาบน้ำไม่เสร็จเลย ยังเลยค่ะ แต่โชคดีนะคะที่น

"นี่รถไอ้มาร์คมันเหรอ" เนสเลิกคิ้วถามพลางมองรถคันสวยที่มาร์คขับมา ขณะที่เด็กสาวเปิดประตูก้มไปหยิบเอาหลอดดูดน้ำ มือถือของเธอและของมาร์คตรงคอนโซลกลางมาถือไว้แล้วปิดประตูล็อกรถเรียบร้อย"ไม่รู้สิคะ ปกติพี่มาร์คกลับไทยคุณปู่ก็จะส่งรถมีคนขับมาให้ด้วย หวานเลยไม่ได้ถามว่ารถใครแต่คงไม่ใช่รถศิลาหรอก คันนี้ไม่เคยเห็นที่บ้านศิลา" คนตัวเล็กแบบไม่ได้คิดอะไร"ไปบ้านศิลามาด้วยเหรอ?""ไปสิคะ ตอนที่ตายังไม่ป่วยหนักก็ไปบ่อยค่ะ คุณป้าสั่งให้ไปนอนด้วย เรายังแอบเอารถของศิลามาขับเล่นกันเลย แต่ต่อไปคงทำไม่ได้แล้วล่ะพี่มาร์ครู้แล้วเดี๋ยวฟ้องศิลา หวานกับเพื่อนคงได้โดนดุข้ามประเทศมาแน่ ๆ" "ปกติก็โดนไอ้มาร์คดุข้ามประเทศอยู่แล้วไม่ใช่หรือไง" เนสว่าขำ ๆ *เออ...พูดเก่งดีว่ะ เป็นนกแก้วนกขุนทองดี*"ฮี่... ก็โดนค่ะแต่เราก็ชินแล้วไง แต่พี่ศิลายังไม่เคยดุพวกเราไงคะต้องกลัวไว้ก่อน" คนตัวเล็กหันมายิ้มแห้ง ๆ เมื่อถึงหน้าบ้านแล้วพากันเดินเข้าไปในห้อง วันนี้คุณย่าผกาทานข้าวได้จนหมดชามจากการป้อนของลูกสะใภ้คนโต คนที่เธอไม่เคยมองเป็นลูกสะใภ้นอกจากมองเป็นผู้อาศัยที่ขัดผลประโยชน์เม

"เฮ้อ...ตามใจมึงละกัน" เนสว่าอย่างอ่อนใจ *เดี๋ยวค่อยไปเปิดบัญชีโอนเข้าไว้ให้มันคืนละกัน พูดกับมันแล้วกูเหนื่อย* เนสคิดพลางถอนหายใจแรง ๆ"แล้ววันนี้มึงกับไอ้นิคก็อยู่นี่ กูสั่งข้าวเที่ยงมาให้แล้วเดี๋ยวคงมาส่ง พยุงย่ามึงไปนั่งกินที่ศาลานู่น ถ้ารถมาก็ให้น้านารถขึ้นรถไปกับคุณผกาแล้วพวกมึงค่อยขับตามกันไป อย่าไว้ใจอาเดือนกับมีนเด็ดขาด กูจะกลับก่อน" มาร์คเอ่ยสั่งน้องชายต่างแม่เสียงทุ้มขณะที่ใจเย็นลงพลางล้วงมือถือขึ้นกดเบอร์หาเด็กสาวแต่มันก็ดังขึ้นที่กระเป๋ากางเกงด้านหลังของเขาเอง"เฮ้อ...ตัวแสบเอ้ย เหน็บไว้ตั้งแต่ตอนไหนวะเนี่ย" ว่าพลางส่ายหน้าแล้วเดินกลับไปเรียกเด็กสาวก่อนที่จะลาเจ้าของบ้านและแม่เลี้ยงแล้วพากันออกจากบ้านมาทันที .............//......... มาร์คกลับเข้ากรุงเทพพร้อมกับน้ำหวานถึงบ้านตาน้อยเกือบ 4 ทุ่ม ทั้งคู่ต่างมองตากันแล้วถอนหายใจเบา ๆ ตลอดทั้งเส้นทางมาร์คแทบจะไม่พูดคุยอะไรเลยกับคนตัวเล็กที่นั่งข้าง มีแค่เพียงบางครั้งที่ยกมือขึ้นมาลูบหัวเธอเบา ๆ ในขณะขับรถ ซึ่งเธอก็นั่งเงียบ ๆ ชำเลืองมองชายหนุ่มเป็นระยะจนถึงบ้าน"สวัสดีค่ะ

บ้านตาน้อยรถมัสแตงสีน้ำเงินคาดขาววิ่งเข้ามาจอดหน้าบ้าน ชายหนุ่มดับเครื่องแล้วเดินลงจากรถตรงเข้าในบ้านอย่างคุ้นเคย"ตา สวัสดีครับ" มาร์คนั่งลงยกมือไหว้ตาน้อยที่นอนอยู่ที่ที่นอนปิกนิกกลางบ้านโดยมีลุงปกรณ์นั่งอ่านหนังสืออยู่ใกล้ ๆ"อือ...กลับวันนี้แล้วหรือลูก" ตาน้อยว่าเสียงเหนื่อย ๆ พร้อมกับยกมือขึ้นจับแขนชายหนุ่ม"ครับตา อาทิตย์นี้มีประชุมครับผมต้องเข้าร่วมประชุมในฐานะตัวแทนไอ้ศิมันที่มาประชุมที่ไทยครับ""มาร์ค ถ้ามาครั้งหน้าตาไม่อยู่ ตาฝากดูแลน้องด้วยนะลูก" ตาน้อยพูดทั้งมองหน้าน้ำตาคลอ"ตาอย่าพูดแบบนี้สิครับ ผมให้ไอ้โรมหาหมอที่เก่งที่สุดมาดูแลตานะครับ" มาร์คว่าพลางบีบมือชายชราเม้มปากแน่น"ไม่มีประโยชน์อะไรหรอกลูกตอนนี้ตับตามันไม่มีส่วนไหนที่ทำงานได้แล้วเหลือแค่กำลังใจตาเท่านั้นที่มันหล่อเลี้ยงอยู่ สิ่งที่ตาห่วงในชีวิตมีแค่อย่างเดียวคือน้ำหวาน มาร์คอย่าทิ้งน้องนะลูก" ตาน้อยบีบมือชายหนุ่มกลับเบา ๆ"มาร์คเดินไปที่ตู้หัวเตียงตาหน่อยสิลูก" ตาน้อยว่ายิ้ม ๆ ซึ่งมาร์คก็ปล่อยมือแล้วลุกขึ้นเดินไปอย่างว่าง่าย "แล้วหยิบกล่องใส่ขนมมาให้ตาท

ครืด....ครืด.....เสียงมือถือของชายหนุ่มเรียกเข้าทำให้คนที่กำลังจะกดโทรออกรีบกดรับสายทันที"ฮัลโหลเทน"(มาร์คกลับไทยด่วน ตาน้อยไม่โอเค) เทนตะโกนแข่งกับเสียงลมผ่านทางโทรศัพท์ ซึ่งบอกให้รู้ว่าตอนนี้เขากำลังขับมอเตอร์ไซค์อยู่"ตาเป็นไงมั่ง" มาร์คลุกขึ้นยืนทันที(กูไม่รู้กำลังไป) ตื๊ด! ตอบแค่นั้นเทนกดวางสายทันที พร้อมกับมาร์คลุกขึ้นแทบจะพุ่งออกจากห้องตรงไปที่ห้องทำงานของเพื่อนรักที่อยู่ตรงข้ามแต่ก่อนที่จะเปิดประตูเข้าไปได้หันมาสั่งให้เอ็ดเวิร์ด เลขาหน้าห้องท่านประธานสาขาคนใหม่จองตั๋วเครื่องบินกลับไทยไฟล์ตที่ด่วนที่สุด"ไอ้ศิ กูจะกลับไทยด่วนงานที่นี่มึงจัดการไปก่อนเลยนะ เอกสารมึงตรวจมึงเซ็นไปเลย กูยังไม่มีกำหนดกลับมา""อือ..." "โอเค" ศิลาครางในลำคองง ๆ แล้วเงยหน้ามองเพื่อน ซึ่งมาร์คก็รีบตัดบทแล้วเดินออกจากห้องไปทันที "อะไรของมันวะ?""คุณมาร์คครับคุณมาร์ค ตั๋วกลับไทยเร็วสุดอีก 3 วันครับ" เอ็ดเวิร์ดลุกขึ้นร้องตามหลังชายหนุ่ม"ผมต้องการกลับวันนี้ เดี๋ยวนี้ คุณทำยังไงก็ได้ให้ผมได้กลับไทยภายในวันนี้ ถ้าทำไม่ได้ก็ลาออกไปซะ" มา