Semua Bab รุกฆาตนางร้าย: Bab 11 - Bab 20

“ริต้า หยุดโวยวาย เกรงใจพี่แอนกับทุกคนบ้าง ลืมไปหรือไงว่าเรามาทำงานไม่ได้มาเที่ยว” คิมหันต์ที่ทนไม่ไหวเดินเข้ามาเอ็ดริต้า ที่วันนี้ทำตัวได้ไร้เหตุผลสิ้นดี “ก็ริต้าหนาว เหนื่อยแล้วก็หิวมากด้วย” แทนที่จะหยุดแต่ริต้ากลับยิ่งโวยวายเข้าไปใหญ่ จนพี่แอนผู้จัดต้องสั่งยกเลิกกอง เพราะถ่ายต่อไปก็คงไม่ได้เนื่องจากนางเอกของเรื่องไม่ให้ความร่วมมือ การรับมือริต้าที่กองละครในเมืองไทยว่ายากแล้ว ยังต้องมารับนิสัยเหวี่ยงวีนถึงที่ญี่ปุ่นแบบนี้ ก็เล่นเอาถอดใจอยู่เหมือนกัน ส่วนริต้านั้นทันทีที่ได้ยินว่าเลิกกอง เธอก็ลุกขึ้นฉีกยิ้มกว้างแล้วเดินออกไปทันที ลูกน้ำเลิ่กลั่กก่อนจะรีบคว้ากระเป๋าข้าวของจากนั้นก็จ้ำอ้าวตามริต้าไปอีกคน “เฮ้อ! นี่คงเป็นเรื่องสุดท้ายของเราแล้วมั้งริต้า” ผู้จัดละครเอ่ยออกมาตามหลัง นั่นเพราะระอากับนิสัยและพฤติกรรมของริต้ามามากพอแล้วเช่นกัน แต่เพราะเกรงใจทำให้ปลายฝนเข้าไปสอบถามผู้จัดละคร ว่าพอจะมีฉากอะไรที่สามารถถ่ายเธอก่อนได้ไหม แต่พอเห็นร่างกายที่สั่นเทาด้วยความหนาว ปากก็เริ่มซีดของปลายฝนแล้ว ผู้จัดละครก็สั่งให้ถ่ายต่อไม่ลงเช่นกัน อีกคนไม่อยากทำงานแต่อีกคนกลับอยากทำ แถม

“พี่คิมยังไม่กลับมาอีกเหรอพี่ลูกน้ำ” น้ำเสียงตึงๆ ไม่สบอารมณ์ของริต้าเอ่ยถามขึ้น เพราะเธอให้ลูกน้ำไปเคาะห้องพักคิมหันต์หลายครั้ง แต่เขากลับไม่อยู่ โทรศัพท์ไปหาก็ไม่ยอมรับสายอีก “ยังจ้ะ” “ทำไมป่านนี้แล้วยังไม่กลับมาอีกนะ” “เอ้! หรือว่าพี่คิมจะไปกับสาวญี่ปุ่น” “ไม่มีทาง ริต้ารู้นิสัยของพี่คิมดีว่าชอบหรือไม่ชอบอะไร” เอ่ยจบริต้าก็มองลูกน้ำตาขวาง ที่พูดจาไม่เข้าหูให้ได้ยิน “ค่ะๆ” ลูกน้ำแอบมองบนใส่นางเอกดัง นั่นเพราะใช่ว่าเธอจะรับนิสัยของริต้าได้หมดทุกอย่าง ความหยิ่ง ความจองหองอวดดีที่มีในตอนนี้ก็เพราะความโด่งดังมากกว่า ที่สำคัญริต้าทำเงินให้เธอมากโข อดทนกับอาการเหวี่ยงวีนเพื่อเก็บเงินให้ได้สักก้อน จากนั้นเธอเองก็คงบ้ายบายเหมือนกัน “ต้องมีคนทำให้พี่คิมกลับดึกแน่ๆ” “เท่าที่พี่รู้ทีมงานกองถ่ายก็กลับกันมาหมดแล้ว จะมีก็แค่...” “หมอกกับเหนือใช่ไหมคะ” ริต้าเองก็รู้ว่าสองพี่น้องนั่นยังไม่กลับมา “ใช่ค่ะ ดีไม่ดีสามคนนั้นอาจไปด้วยกันก็ได้นะคะ” “ยายหมอก แกกล้าตีสนิทพี่คิมของฉันอย่างนั้นเหรอ” “โอ้ย! ตีสนิทไปก็คนละชั้น พี่คิมไม่สนใจยัยเด็กใจแตกที่มีแต่ข่าวฉาวไม่เลิกราแบบนั้นหรอกคะน้องริต้า”

แต่เพราะใช้มุมกล้องทำให้ฟิลลิ่งของคู่รักที่รักกันมาก ขนาดยอมแลกได้ด้วยชีวิตไม่สมจริงหรือเพราะปลายฝนยังคงใหม่กับฉากทำนองนี้ ทำให้ทุกอย่างดูแข็งทื่อไปเสียหมด จนทางผู้จัดและผู้กำกับต้องสั่งคัตเพื่อเริ่มถ่ายทำกันใหม่ เทคแรกไม่ผ่าน เทคสองสามสี่ก็ยังไม่ผ่าน นั่นยิ่งเพิ่มความกดดันให้ปลายฝนเข้าไปอีก เพราะเธอทำให้ทุกคนต้องลำบากท่ามกลางอากาศที่กำลังติดลบ ยิ่งดึกที่นี่ก็ยิ่งหนาวจนจับขั้วหัวใจ “คิมกับน้องหมอกคิดยังไง ถ้าเกิดว่าฉากนี้คงต้องให้ทั้งสองคนจูบกันจริงๆ” ผู้กำกับเอ่ยถามกับนักแสดงทั้งสองคนขึ้น นั่นทำเอาปลายฝนถึงกับอุทานออกมาพร้อมตาโตเป็นไข่ห่าน “เอ้!” “พี่ว่ามุมกล้องมันไม่โอเค” สีหน้าของผู้กำกับเต็มไปด้วยความกังวล นั่นเพราะรู้กฎของคิมหันต์ดีรวมถึงไม่อยากให้ปลายฝนรู้สึกอึดอัดไปด้วย “เอ่อ” ปลายฝนอ้ำๆ อึ้งๆ นั่นเพราะเธอเองก็เคยตั้งกฎไว้ ว่าจะไม่ยอมแสดงฉากจูบจริงกับใครทั้งนั้นเช่นกัน “ได้ไหมน้องหมอก เพราะถ้ายังถ่ายไม่ได้พี่ว่าเราแย่แน่” “เอ่อ...ดะ...ได้ค่ะ” น้ำเสียงสั่นๆ ของเธอเอ่ยรับ เพราะไม่อยากเป็นตัวถ่วงของทุกคน อย่างน้อยถ้าถ่ายฉากนี้ผ่านทุกคนก็จะได้พักกันเสียที อีกอย่างที่ตอบรับไ

ผู้จัดและผู้กำกับละครต่างมองหน้ากันและกัน ก่อนที่จะถอนหายใจออกมาหนักๆ อย่างพร้อมเพรียง นั่นเพราะพวกเขาต่างรับรู้ถึงความลำบากใจที่เกิดขึ้น ส่วนคิมหันต์ที่รู้เรื่องนี้เข้าก็ไม่พอใจเช่นกัน แต่ก็ไม่อยากสร้างความลำบากใจให้ทีมงานมากไปกว่าที่เป็นอยู่ การเพิ่มบทมันค่อนข้างละเอียด คนหนึ่งให้เพิ่มบท แต่ทว่าอีกคนกลับคิดสวนทางกัน นั่นเพราะปลายฝนอยากให้ตัดฉากจูบระหว่างเธอกับคิมหันต์ออกบ้าง เพราะคิดว่ามันมีเยอะเกินไป แต่ทว่ากลับไม่มีใครทำตามที่เธอขอ “สติ สติ” ปลายฝนบอกตัวเอง เธอพยายามตัดความสับสนและรู้สึกวาบหวามยามได้สบตากับคิมหันต์ออกไป เวลางานเธอตั้งใจทำจนสำเร็จ แต่เมื่อไหร่ที่อยู่นอกเหนือเวลางาน เขาก็มักจะทำให้เธอหวั่นไหวอยู่เสมอๆ และยิ่งหวั่นไหว เพราะได้ทำงานด้วยกัน แถมยังเดินทางมาถ่ายทำถึงญี่ปุ่นแบบนี้ ความลำบากจากอะไรหลายๆ อย่าง ทำให้เธอได้เห็นตัวตนของคิมหันต์ ว่าเขานั้นเป็นคนมีน้ำใจและคอยห่วงคนอื่นเสมอๆ เขาไม่ได้ดูหยิ่งและที่สำคัญเขาเป็นแค่คู่จิ้นในจอกับริต้าจริงๆ เพราะนอกจอคิมหันต์แทบไม่คุยกับริต้าด้วยซ้ำ ยิ่งหวนคิดถึงตอนที่เขาเข้าไปช่วยเธอตอนหลงทางไว้ ยิ่งทำให้เขาดูเท่ห์ขึ้นอีกหลาย

บทที่ 19“แต่ทำไมพี่ถึงมองว่าพี่คิมชวนหมอกไปเดทกันนะ”“พี่เขาไม่ได้ชอบหมอกสักหน่อย จะมาดงมาเดทด้วยทำไม”“ไม่แน่หรอก อาจจะแอบชอบอยู่ก็ได้” ต้นหนาวเอ่ยยิ้มๆ เพราะใครจะไปรู้ว่าอนาคตอะไรจะเกิดขึ้นบ้าง ตอนนี้ไม่รู้สึกอะไรแต่ใช่ว่าจะไม่มีหวัง เพราะเขาก็เป็นผู้ชายย่อมมองอะไรออกสิ “เพ้อเจ้อแล้วพี่เหนือ”“แล้วถ้าเกิดวันหนึ่งพี่คิมชวนหมอกไปเดทขึ้นมาจริงๆ หมอกจะทำยังไง”“ก็....ไปสิถามได้”“รีบตอบเชียวนะ”“รีบตอบเพราะมั่นใจว่ามันไม่มีวันนั้นหรอกค่ะ”“อย่าเอาเรื่องของอนาคตมาเดาเล่นๆ น้องรัก” ต้นหนาวส่ายหน้าให้ “ไม่คุยเรื่องนี้แล้ว ไปๆ หาอะไรกินกันเถอะ หมอกหิว”“ไปสิ” เอ่ยรับเสร็จ ต้นหนาวก็คว้าแขนน้องสาวขึ้นมาคล้องแขนตัวเองไว้ จากนั้นสองพี่น้องก็เดินออกไปหาของอร่อยๆ อุ่นๆ กินแก้หนาว ระหว่างนั่งกินอยู่นั้น จู่ๆ ต้นหนาวก็เอ่ยขึ้น “พรุ่งนี้มีฉากตบกับริต้า” สีหน้าของต้นหนาวดูกังวลกับฉากนี้มากกว่าฉากที่ปลายฝนต้องเข้าฉากจูบกับคิมหันต์เสียอีก“ค่ะ” พอพูดถึงเรื่องนี้ปลายฝนก็หน้าเครียดขึ้นมาทันที “ยัยนางเอกนิสัยเสียตอนซ้อมนี่ก็ตบหลอกอยู่หรอก แต่พอถ่ายจริงไม่ยั้งมือเชียว” นั่นเพราะต้นหนาวทำงานกับริต้ามาห