All Chapters of ย้อนเวลากลับไปแก้แค้นอดีตสามีในยุค80: Chapter 11 - Chapter 20

43 Chapters

ศัตรูในทางแคบ

 แต่เรื่องความรักไม่อาจบังคับกันได้จริง ๆ อีกอย่างชาติก่อนเธอเจ็บมามากจคงทำให้เธอหวาดระแวงและระมัดระวังเรื่องความรักมากขึ้น แต่จะระวังแค่ไหนก็หนีไม่พ้นพรหมลิขิตและธรรมชาติที่ควรจะเป็น หลังทานอาหารเสร็จ จ้าวหลินอีก็ได้ไปเปิดบัญชีธนาคารเอาไว้และเก็บเงินไว้กับตัวเองเท่าพอใช้จ่ายประจำวันเท่านั้น เพราะที่ห้องอยู่ด้วยกันสี่คนแม้จะเป็นสหายกันแต่ก็ยังไม่สามารถไว้ใจใครได้ จึงต้องระมัดระวังตลอดและอาจเป็นเพราะชาติก่อนประสบการณ์สอนเธอมาเยอะทำให้เธอทำอะไรจึงได้คิดและไตร่ตรองอย่างรอบคอบ หลังจากวันนั้นที่ขายแบบเสื้อผ้าเธอก็ได้ส่งแบบไปให้ที่ร้านของคุณป้าโจวสัปดาห์ละชุด ทำให้เธอเริ่มมีชื่อเสียงในวงการเสื้อผ้ามากขึ้น ขณะเดียวกันเธอก็ตั้งใจเรียนการบริหารและการจัดการอย่างตั้งใจ ทุก ๆ วันหยุดสุดสัปดาห์จ้าวหลินอีจะตามเย่ซินหรานออกจากมหาวิทยาลัย  ทีแรกเธอตั้งใจไปเช่าห้องเพื่อแยกกันอยู่ เธออยากซื้อจักรเย็บผ้าและตัดเย็บเองบ้าง แต่เมื่อคุณป้าทราบข่าวจึงได้ให้เธอมาพักอยู่กับเย่ซินหรานที่เรียนด้านการตัดเย็บเสื้อผ้าเพื่อสืบทอดกิจการของมารดา “ถึ
last updateLast Updated : 2025-03-27
Read more

ความสัมพันธ์เริ่มดีขึ้น 1

ตู่จื่อหย่าหน้าแดงอย่างอับอาย ก่อนจะลากคู่หมั้นตัวเองจากไปด้วยความโมโห พร้อมข่มขู่เขาหากเขายังไปยุ่งวุ่นวายกับจ้าวหลินอีอีก หล่อนจะไม่ส่งเขาเรียนและยกเลิกการหมั้น ทว่าเพียงโดนคำพูดหวานและออดอ้อนของกู้เหวินเฟยก็พากันกอดแขนคุยกันกระหนุงหนิงจากไป ก่อนจะทันเห็นจ้าวหลินอีขึ้นรถยนต์ไป “นั่นหล่อนยอมเป็นเมียน้อยคนรวยหรือ น่ารังเกียจจริง ๆ” ตู่จื่อหย่าเห็นว่าจ้าวหลินอีขึ้นรถยนต์ไปก็พูดขึ้นด้วยความเกลียดชัง หากหล่อนไม่มายั่วกู้เหวินเฟยมีหรือเขาจะสนใจผู้หญิงแบบนั้น ทำตัวไร้ค่าจริง ๆ บ้านยากจนไม่มีเงินเรียนแล้วยังอยากมาเรียน สุดท้ายก็มาขายตัว หากหล่อนนำเรื่องนี้ไปพูดยัยนั่นคงไม่มีหน้ากลับบ้านแน่ ๆ เมื่อคิดมาถึงเรื่องนี้ก็เหยียดยิ้มอย่างสมใจ กู้เหวินเฟยมองตามร่างคนรักเก่าด้วยความเจ็บใจ หากรู้ว่าหล่อนสำส่อนขนาดนี้เขาน่าจะเป็นคนแรกของหล่อน คิดว่าเป็นหญิงสาวเรียบร้อยอ่อนหวาน กลับเป็นผู้หญิงร่านๆ แบบนี้แล้วมาทำเป็นหวงเนื้อหวงตัว แววตาเข้มขึ้นอย่างเคียดแค้นเขารู้สึกว่าตนเองโดนหักหลัง  “อย่าไปสนใจหล่อนเลย เราไปกินข้าวกันเถอะครับ ผมเห็นร้านอาหารดี
last updateLast Updated : 2025-03-28
Read more

ความสัมพันธ์เริ่มดีขึ้น 2

 “นั่นสิ แม่ฉันอยากได้เธอมาเป็นสะ...แค่ก ๆ มาเป็นลูกสาวอีกคน เธอก็เรียกท่านว่าแม่เถอะ” เย่ซินหรานเอ่ยสนับสนุนเพื่อนสาวก่อนจะเผลอหลุดเรียกหล่อนว่าสะใภ้ แต่เมื่อเห็นสายตาพี่ชายมองมาทำให้เธอกลับคำพูดแทบไม่ทัน ก่อนจะถลึงตามองกลับพี่ชาย ทำไมเธอจะไม่รู้ว่าพี่ชายก็ชอบสหายของเธอ มาทำเป็นวางตัวดี สักวันเถอะสหายเธอจะถูกผู้ชายคนอื่นคาบไปกิน ตอนนั้นเธอจะสมน้ำหน้าเข้า  “คุณแม่” เมื่อเห็นทุกคนจ้องมองเธอราวกับต้องการคำตอบ ทำให้จ้าวหลินอีรู้สึกกดดันไม่น้อยก่อนจะเรียกโจวซินหยู่ว่าแม่เสียงเบาอย่างเขินอาย เธอจะไม่เข้าใจความหมายได้อย่างไร “เด็กดี กินเยอะ ๆ จะได้มีน้ำมีนวลหนูเรียนหนักไปใช่ไหม” ว่าแล้วก็ตักอาหารให้ว่าที่ลูกสะใภ้ในใจอย่างเอ็นดู เมื่อเห็นสายตาลูกสาวมองก็รีบตักให้บ้างเดี๋ยวหล่อนจะน้อยใจไป บรรยากาศบนโต๊ะอาหารเป็นไปอย่างมีความสุข เสียงพูดคุยกันพร้อมเล่าเรื่องต่าง ๆ ที่พบเจอให้คนในบ้านฟัง เย่คุนข่ายเองก็เป็นผู้ฟังที่ดีและตอบรับเป็นบางครั้ง แม้จะเป็นครอบครัวทหารแต่ไม่ได้เคร่งครัดเรื่องการพูดคุยกันบนโต๊ะอาหาร
last updateLast Updated : 2025-03-28
Read more

สารภาพรัก 1

“บะหมี่อายุยืนครับ กินให้หมดอย่ากัดขาดนะครับ” จ้าวหลินอีมองชามบะหมี่ตรงหน้าแล้วน้ำตารื้นขึ้นมาอีกครั้ง เธอไม่ได้กินบะหมี่อายุยืนนานมากแล้วและไม่เคยมีใครใส่ใจเธอมากขนาดนี้มาก่อน “หมี่ซั่วชามนี้พี่ชายฉันเป็นคนลงมือทำเองเลยนะ” เย่ซินหรานรีบเอ่ยบอกความดีงามของพี่ชาย เธอมองสหายด้วยรอยยิ้มกรุ้มกริ่ม ซึ่งทำให้จ้าวหลินอีหน้าแดงระเรื่อด้วยความเขินมากขึ้น จะบอกไม่รู้สึกอะไรก็คงไม่ได้เธอเป็นคนที่มีเลือดเนื้อและหัวใจ เมื่อมีคนทำดีกับเธอขนาดนี้จะไม่ให้เธอหวั่นไหวได้อย่างไร “ขอบคุณมากนะคะพี่คุนข่าย” “ผมเต็มใจทำครับ สุขสันต์วันเกิดครับ” เย่คุนข่ายยื่นกล่องเล็ก ๆ ที่เขาไปเอามาจากในห้องมาให้เธอแทน เพราะเขาหาของขวัญวันเกิดไม่ทัน แต่สร้อยเส้นนี้เขาเห็นแล้วคิดว่ามันเหมาะกับจ้าวหลินอีมากจึงได้ซื้อเอาไว้ เพียงแต่ไม่มีโอกาสเหมาะสมเท่านั้น จ้าวหลินอีรับกล่องที่ไม่ได้ห่ออะไรออกมาดู มันเป็นสร้อยเงินห้อยด้วยดวงจันทร์ครึ่งเสี้ยว แม้จะดูเรียบธรรมดาแต่เธอรู้ว่ามันราคาแพงมาก เธอเงยหน้าสบตากับเขาพยายามค้นหาความจริงในแววตาคู่นั้น “ผมเห็นเหมาะกับคุณ ความจริงตั้งใจซื้อมาให้นานแล้วแต่ยังไม่มีโอกาส” เย่คุนข่ายที่ปก
last updateLast Updated : 2025-03-30
Read more

สารภาพรัก 2

“วันนี้พี่ไม่กลับค่ายหรือคะ” เมื่อเห็นแววตาที่มองอย่างลุ่มหลงทำให้จ้าวหลินอีรู้สึกทำตัวไม่ถูก ใบหน้าแดงระเรื่อจนลามไปถึงใบหู จึงได้เอ่ยถามอย่างแก้เขิน “ช่วงที่เราอยู่ที่นี่พี่จะมานอนที่บ้านครับ” เย่คุนข่ายบอกด้วยรอยยิ้มมีความหมาย เพราะเธอกับเขาอายุห่างกันหลายปีจึงไม่อยากทำให้เธอตกใจ อีกทั้งเธอพักอยู่หอนักศึกษาหากไม่ใช่วันหยุดก็จะไม่ได้พบเธอเลย ในเมื่อมีโอกาสเขาจึงอยากสร้างความสัมพันธ์กับเธอ แต่ก็ไม่กล้าที่จะบอกรักกลัวว่าเธอจะตกใจไปเสียก่อน จึงค่อย ๆ ต้มกบในน้ำอุ่นหวังว่าเธอจะรู้ว่าชอบเขาก็ไม่สามารถหันหลังกลับไปได้แล้ว “เรียนเป็นไงบ้างครับ ยากหรือเปล่า” เย่คุนข่ายเอ่ยถามเพื่อไม่ให้บรรยากาศเงียบเหงาเกินไป “ก็ดีค่ะ ไม่ได้ยากอย่างที่คิดค่ะ” จ้าวหลินอีนึกถึงเรื่องเรียนแล้วตอบด้วยรอยยิ้ม อาจเป็นวิชาที่ชอบด้วยเลยทำให้เธอรู้สึกว่าไม่ได้ยากเกินไป และยังรู้สึกสนุกด้วยชาติก่อนเธอไม่ได้ใช้ชีวิตแบบนี้ทำให้เธอซึมซับบรรยากาศและความทรงจำเก็บไว้ภายในเป็นอย่างดี เธอมีอาจารย์ที่ดี มีสหายร่วมชั้นที่ดีและยังได้รูมเมทที่ดีมาก ๆ ซึ่งเธอคิดว่าชาตินี้เธอโชคดีมากจริง ๆ “แล้วมีคนมาจีบหรือเปล่า” คำถามข
last updateLast Updated : 2025-03-30
Read more

ความรักครั้งใหม่ที่มั่นคง 1

“ดีจัง แม่บ่นคิดถึงเธออยู่” เย่ซินหรานยิ้มร่า ก่อนจะช่วยสหายเก็บของแล้วออกจากหอพักอย่างร่าเริง และคนที่มารับเธอกลับบ้านวันนี้ยังเป็นพี่ชาย ซึ่งเขายืนพิงรถรอพวกเธออยู่ก่อนแล้วพร้อมทั้งสาวๆ ในมหาลัยต่างแอบมามองเขาอย่างเขินอาย เขาใส่ชุดทหารเต็มยศอีกทั้งมีตำแหน่งสูงถึงพันโททำให้หลายคนใจกล้ามาทักทาย ทว่าความเย็นชาที่แผ่ออกมาทำให้พวกหล่อนหน้าเสีย เพราะเขาไม่ได้สนใจชายตามองพวกหล่อนแม้แต่น้อย “ซินหราน! เดี๋ยวก่อน อาจารย์ที่ปรึกษาเรียกเธอ เห็นว่ามีธุระด่วน” ขณะนั้นสหายในคณะเดียวกันกับเย่ซินหรานก็ร้องเรียกพร้อมวิ่งเข้ามาบอก จากนั้นหล่อนก็มองชายหนุ่มในชุดทหารอย่างเขินอายแม้จะพูดธุระจบแล้วก็ไม่คิดจะจากไป จนเย่ซินหรานลากสหายในคณะไปด้วย หล่อนจึงจากไปอย่างไม่เต็มใจ “พี่กลับก่อนนะคะไม่ต้องรอฉัน” จ้าวหลินอีมองสหายที่จากไปอย่างกะทันหันและหันกลับมามองเย่คุนข่ายที่ยืนมองเธออยู่ จากนั้นเจ้าตัวเดินเข้ามาหาพร้อมรับกระเป๋าจากมือเธอไปพร้อมเปิดประตูให้เธอไปนั่ง ใบหน้างามแดงระเรื่ออย่างเขินอายเมื่อถูกบริการราวกับเจ้าหญิงแบบนี้ เพราะเป็นเมื่อก่อนเธอจะไปนั่งข้างหลังแต่วันนี้ได้นั่งข้างคนขับ ยิ่งทำให้เธอรู้ส
last updateLast Updated : 2025-03-30
Read more

ความรักครั้งใหม่ที่มั่นคง 2

“เปล่าค่ะ หานลี่เป็นสหายในคณะค่ะ อันที่จริงเขาอยากใส่เสื้อผ้าที่ฉันออกแบบมาก แต่น่าเสียดายที่ยุคนี้ยังไม่เปิดกว้างค่ะ” จ้าวหลินอีบอกตามความเป็นจริง อีกอย่างเธอเน้นตัดเสื้อผ้าผู้หญิงแต่ชุดผู้ชายเธอก็สามารถทำได้แค่เธอลำเอียงเท่านั้นจึงออกแบบชุดสตรีมากกว่า เย่คุนข่ายไม่ใช่คนโง่เพราะแม้ที่ค่ายทหาร ทว่าบางคนมีสายตาที่แตกต่างจากคนอื่น โดยเฉพาะเวลาอาบน้ำที่ถูกคนประเภทหนึ่งมองด้วยดวงตาพราวระยับ แต่แม้พวกเขาจะเป็นแบบนั้นแต่กลับเป็นคนจริงจังและรักชาติ และคำตอบนี้ทำให้เขารู้สึกโล่งอกอย่างบอกไม่ถูก เขาวางงานแผ่นสุดท้ายลงแล้วลุกขึ้นไปหาจ้าวหลินอีที่นั่งวาดแบบอยู่ไม่ห่าง “ทำไมหลายอาทิตย์มานี่ถึงหลบหน้าพี่” คำถามที่ไม่ทันตั้งตัวทำให้จ้าวหลินอีเงียบลง ใบหน้าแดงระเรื่ออีกครั้งเมื่อคิดถึงเหตุการณ์ในครั้งนั้น “เปล่านี่คะ” “จ้าวหลินอีหากไม่รังเกียจที่พี่อายุมากกว่าแปดปี มาเป็นแฟนกับพี่ไหมครับ” เย่คุนข่ายเอ่ยปากถามด้วยความประหม่านี่เป็นครั้งแรกที่เขาขอผู้หญิงเป็นแฟน “ทำไมอยากให้ฉันเป็นแฟนล่ะคะ” แม้จะตกใจแต่เธอก็อยากได้คำตอบที่ชัดเจน ขณะเดียวกันหัวใจดวงน้อย ๆ ของเธอกลับเต้นระรัว มือเธอสั่นเล็กน้อย
last updateLast Updated : 2025-03-30
Read more

กลับบ้านในรอบหนึ่งปี

“ขอให้จริงเถอะ” หลิวตานตอบกลับด้วยรอยยิ้ม ก่อนจะชะโงกหน้ามองหาสหายอีกคน “ว่าแต่เยี่ยนหรูยวี่ยังไม่มาเหรอ” “คณะแพทย์เรียนหนักข้อสอบก็น่าจะหนักด้วย คงอีกสักพักแหละ ว่าแต่เราไปกินข้าวก่อนแยกย้ายกันดีไหม” จ้าวหลินอีเสนอเพราะพวกเธอไม่ได้ทานข้าวด้วยกันบ่อยนักเพราะเรียนคนละคณะน้อยนักจะหยุดพร้อมกัน พอวันหยุดสุดสัปดาห์เธอก็ไปทำแต่งาน “ก็ดี ปิดเทอมตั้งนานกว่าจะเจอกันอีกที” หลิวตานตอบรับก่อนจะโยนกระเป๋าที่เก็บเสร็จลงเตียงนอน จากนั้นทุกคนก็พากันไปร้านอาหารประจำที่หน้ามหาวิทยาลัย ร้านหม้อไฟที่นั่นอร่อยและราคาไม่แพง หากมีเวลาจะชวนกันไปที่นั่น แม้จะพากันออกมาสามคนก็ไม่ลืมไปดักรอเพื่อนสาวอีกคน โชคดีที่รอไม่นานเยี่ยนหรูยวี่ก็กลับมาจากการสอบ สีหน้าแต่ละคนอิดโรยจึงพากันไปกินหม้อไฟ พร้อมพูดคุยกันอย่างสนุกสนาน จ้าวหลินอีมองสหายและบรรยากาศสดใสนี้อย่างหวงแหน ชาติก่อนเพราะความโง่งมทำให้เธอไม่เคยได้สัมผัสการใช้ชีวิตวันรุ่นแบบนี้ รอยยิ้มแต่งแต้มบนใบหน้าขณะที่ตอบคำถามสหายเป็นครั้งคราว อาหารมื้อนี้เธอก็อาสาจ่ายเงินให้ เพราะตอนนี้เธอมีงานทำและมีเงินมากพอจะเลี้ยงข้าวพวกหล่อนสักหนึ่งมื้อ แม้พวกเขาแต่ละคนจะ
last updateLast Updated : 2025-03-30
Read more

ชีวิตในชนบทกับบททดสอบว่าที่ลูกเขย 1

“เอามาฝากเยอะมาก นี่มีแต่ของแพง ๆ เลย” เมื่อสำรวจของที่ให้มาอินเยว่เจียก็อดที่จะพูดขึ้นไม่ได้ แม้จะรู้ว่าฐานะว่าที่ลูกเขยจะดี แต่เธอก็ไม่อยากให้เขามองครอบครัวเธอไม่ดี “นี่เป็นความตั้งใจของพวกเราค่ะแม่ก็รับไว้เถอะค่ะ เดี๋ยวหนูช่วยทำอาหารเย็นค่ะ” จ้าวหลินอีเอ่ยบอกก่อนจะให้สหายไปพักผ่อนในห้องรอทานอาหารมื้อเย็น ส่วนเย่คุนข่ายนั้นได้ตั้งวงพูดคุยทำความรู้จักกับพ่อตาและพี่ชายแฟนอย่างมีมารยาท เขาแสดงความจริงใจให้พวกเขาได้รับรู้ว่าเขาจริงจังกับลูกสาวบ้านจ้าวจริง ๆ เพียงรอให้เธอเรียนจบแล้วจะมาสู่ขอ ส่วนงานหมั่นนั้นเดี๋ยวค่อยหาฤกษ์อีกที แม้แรกๆ พ่อจ้าวกับพี่ใหญ่จ้าวจะรู้สึกไม่ค่อยพอใจนักเพราะคิดว่าบุตรสาวอายุยังน้อย แต่เมื่อเห็นว่าเย่คุนข่ายมีความจริงใจอีกทั้งครอบครัวฝั่งนั้นก็รับรู้ด้วยแล้ว พวกเขาจึงยอมให้ทั้งคู่คบหาดูใจกัน แต่ต้องอยู่ในสายตาผู้ใหญ่ระหว่างจ้าวหลินอีเรียนอยู่และขออย่าให้นอกลู่นอกทางจนทำให้ลูกสาวเขาเรียนไม่จบ ซึ่งเย่คุนข่ายได้ให้สัญญาอย่างหนักแน่น นั่นทำให้พวกเขารู้สึกวางใจเพราะรู้ว่าทหารจะชอบรักษาคำสัตย์ของตัวเองเช้าวันรุ่งขึ้นจ้าวหลินอีตื่นแต่เช้ามาทำอาหารให้ครอบครัวและแข
last updateLast Updated : 2025-03-30
Read more

ชีวิตในชนบทกับบททดสอบว่าที่ลูกเขย 2

“เหอะ ยังไม่ได้แต่งเลย ดีไม่ดีอาจเป็นแค่ผู้หญิงบำเรอเขาก็ได้” เสียงซุบซิบดังขึ้นแผ่วเบา แม้จะฟังไม่ถนัดแต่จ้าวหลินอีก็พอจะคาดเดาได้ จึงข่มขู่ไปอีกครั้งพวกเขาจึงได้พากันรีบกลับไป เมื่อชาวบ้านที่สอดรู้สอดเห็นกลับกันหมดแล้วจึงได้เข้าไปหาเย่ซินหรานที่วิ่งหลบมาอยู่ในห้อง เพราะหล่อนเป็นคนในเมืองไม่เคยเห็นชาวบ้านบุกเข้ามาต่อว่าคนอื่นแบบนี้มาก่อน ซึ่งโชคดีที่เย่คุนข่ายออกไปช่ายพ่อทำงานที่ไร่ตอนเช้าก่อนจึงไม่ต้องฟังคำว่าร้ายจากชาวบ้าน “พวกเขากลับกันแล้วหรือ น่ากลัวจริง ๆ มิน่าบางคนทนไม่ไหวถึงขั้นฆ่าตัวตาย” เย่ซินหรานเอ่ยถามอย่างหวาดระแวง เธอไม่เคยคิดมาก่อนว่าชาวบ้านในชนบทจะอยากรู้อยากเห็นเรื่องคนอื่นแบบนี้ เมื่อครู่เธอไม่รู้จึงออกไปดูด้วยแต่ป้าๆ น้าอาแถวนั้นกลับพยายามยัดเยียดลูกชายหลานชายให้แต่งงานกับหล่อนแทน แม้เธอจะไม่ได้รังเกียรติผู้ชายที่มีฐานะยากจน แต่เจอพวกเขามองเธออย่างหิวกระหายแบบนั้นใครจะทนไหวกัน “ไปแล้ว ขอโทษที่ให้เธอมาเจออะไรแบบนี้” “ไม่ใช่ความผิดเธอเสียหน่อย ฉันอยากมาเอง” เย่ซินหรานรีบแย้ง ก่อนจะกอดเพื่อนสาวอย่างปลอบโยน เธฮเชื่อมั่นว่าพี่ชายเธอรักจ้าวหลินอีแน่นอนเพราะเขาอายุยี
last updateLast Updated : 2025-03-30
Read more
PREV
12345
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status