Lahat ng Kabanata ng วิวาห์ร้อนซ่อนกลรัก: Kabanata 41 - Kabanata 50

ภายในร้านกาแฟที่ถูกตกแต่งอย่างสวยงาม บรรยากาศรอบข้างกำลังเย็นสบาย เพราะที่เกาหลีตอนนี้ย่างเข้าหน้าหนาวแล้ว ใบไม้ทั่วเมืองกำลังเปลี่ยนสี โรแมนติกเสียยิ่งกระไร ขณะนั่งรอบรรดาเพื่อนๆ ซึ่งตอนนี้เป็นขาช้อปในตลาดเมียงดง ต้องหทัยก็สั่งโกโก้ร้อนมาดื่มฆ่าเวลา วันนี้หญิงสาวปวดท้องเพราะรอบเดือนเล่นงาน จึงขอนั่งพักไม่เดินช้อปปิ้งอย่างเช่นทุกครั้งที่มาที่นี่ในมือมีกล้องถ่ายรูปที่สามารถซูมได้ทั้งใกล้ ไกล ชัดแบบไม่เกรงใจใครอยู่หนึ่งตัว แม้จะตัวใหญ่ไปหน่อยก็ตามที แต่เธอมักจะพกติดตัวไว้ถ่ายสถานที่ท่องเที่ยวที่ชื่นชอบ พร้อมกันนั้นก็เอาไว้ถ่ายรูปหนุ่มๆ ที่หล่อเข้าตา เป้าหมายจะได้ไม่สงสัยว่าเธอกำลังมองอยู่นั่นเอง“เฮ้อ! บรรยากาศชวนให้อยากมีแฟน” คนโสดอีกคนถอนหายใจออกมา เพราะมองไปมุมไหนก็เห็นแต่หนุ่มสาวชาวเกาหลีหน้าตาสวยหล่อเดินจับมือจูงแขนกันทั้งนั้น บางคู่ก็แอบเก๋ด้วยการใส่เสื้อ กางเกง รองเท้าให้เหมือนกันบ้าง จะว่าไปในกลุ่มตอนนี้เหลือสาวโสดเพียงสองคนนั่นคือเธอกับปิติญาดา สงสัยงานนี้จะขึ้นคานเป็นแพคคู่ชัวว์! คิดเรื่องคนรักที่ไม่มีวี่แว

“คุณเขตทำงานอะไรคะ” ปิ่นแก้วเอ่ยถามขึ้น เพราะอยากรู้ข้อมูลส่วนตัวของชายหนุ่มนั่นเอง โชคดีหน่อยที่เธอนั่งติดกับเขา “ผมมีโรงงานเซรามิคที่ลำปางครับ นี่ก็มาติดต่อลูกค้า” “ว้าว...อย่างนั้นเหรอค่ะ” คนถามทำเสียงตื่นเต้น แต่อีกสามสาวเฉยๆ ปล่อยให้ทั้งคู่คุยกันไป ส่วนพวกเธอก็เลือกอาหารก่อนจะเรียกพนักงานมารับออเดอร์ “แล้วนี่ทุกคนมาเที่ยวหรือเปล่าครับ” เสียงทุ้มเอ่ยถามขึ้น เขาสบตากับปิ่นแก้วแต่หางตานั้นกลับมองไปยังต้องหทัย “ใช่ค่ะ พวกเราเป็นสาวกเกาหลี มาที่นี่บ่อยมากเหมือนบ้านหลังที่สองก็ว่าได้” ปิ่นแก้วเอ่ยตอบ หญิงสาวขัดเขินกับแววตาของเขตไทยไม่น้อย ตีความเอาเองว่าชายหนุ่มก็สนใจเธอ มาคราวนี้สงสัยจะได้กิ๊กกลับไปเมืองไทยด้วยแน่ๆ เพราะเธอนั้นมีแฟนแล้วเป็นตัวเป็นตน แต่ถ้ากิ๊กน่าสนใจกว่าแฟนเธอก็ทิ้งแฟนแล้วมาคบกับกิ๊กได้แบบไม่ต้องคิดมาก “ถ้าอย่างนั้นก็รู้ทุกซอกทุกมุมของที่นี่แล้วสิครับ”“ถ้าเป็นเรื่อง

“เลือกน้ำหอมให้ผมด้วยนะครับ” “อ้อ...จะเอาไปฝากแฟนเหรอคะ” ความปากไวทำให้ต้องหทัยถามแบบไม่ได้คิดอะไรมาก แต่กลับรู้สึกจี๊ดขึ้นมาเมื่อได้ยินคำตอบจากชายหนุ่ม “ก็คงประมาณนั้น”“อืม...กลิ่นนี้แล้วกันค่ะ” หญิงสาวเลือกกลิ่นน้ำหอมแบบส่งๆ เพราะไม่ได้ใส่ใจ แต่ลึกๆ แล้วเธอกำลังหมั่นไส้ชายหนุ่มอยู่ต่างหาก มีแฟนอยู่ทั้งคนก็ยังหว่านเสน่ห์ไปทั่ว ผู้ชายนะผู้ชาย “ผมว่าแรงไป ขอกลิ่นคล้ายๆ กับที่คุณหมวยใช้อยู่ตอนนี้จะดีกว่า ชื่นใจดี” พูดจบก็ยื่นใบหน้ามาใกล้หญิงสาว ก่อนจะทำท่าสูดอากาศเข้าปอดลึกๆ ทำเอาต้องทหัยรีบห่อไหล่หลบ “แต่แฟนคุณคงไม่ชอบ”“ช่างสิ...คนดมอย่างผมชอบซะอย่าง”“ตามใจ” หญิงสาวเอ่ยรับก่อนจะเดินเลี่ยงไปเลือกน้ำหอมให้คล้ายกับกลิ่นที่เธอใช้อยู่ตอนนี้ เมื่อได้ก็หยิบใส่ตระกร้าส่วนเขตไทยนั้นได้แต่อมยิ้มเดิมตามเธออย่างเดียว พร้อมทั้งพยายามสังเกตท่าทางของหญิงสาวไปด้วยว่ารู้ส

เมื่อเห็นว่าหญิงสาวออกไปแล้วชายหนุ่มก็ปิดประตูลงกลอนคล้ายมีความลับ เสร็จแล้วจึงเดินไปนั่งบนเก้าอี้ตัวที่ปิติญาดานั่งเมื่อครู่ เว็บไซต์ของหญิงสาวยังเปิดค้างอยู่ที่หน้าจอ เว็บไซต์ที่เธอบอกว่าเพื่อนช่วยทำให้ ก็ทำออกมาได้ดีและน่าดึงดูดไม่น้อย รูปสินค้าก็จัดวางได้ลงตัวชัดเจน ดีหน่อยที่เธอใช้รูปที่เขาถ่ายให้เกือบหมด คณินก็อบปี้ลิ้งเว็บไซต์นั่นไว้ ก่อนจะส่งไปให้เพื่อนซึ่งทำงานเกี่ยวกับสื่อโฆษณาช่วยโปรโมทให้เธออีกแรง ช่วยกันหลายๆ ทางจะได้เข้าถึงกลุ่มเป้าหมายได้มาก แม้งานนี้ไม่รู้จะรุ่งหรือร่วง แต่ถ้าปิติญาดาได้ลงมือทำแล้ว ชายหนุ่มก็คิดว่าต้องรุ่งเพราะเธอทุ่มสุดตัวแบบนั้น แต่เหมือนเขาจะมีแผนการบางอย่างไว้ในใจเพื่อช่วยเธอทางอ้อมความสัมพันธ์ระหว่างคณินและปิติญาดานั้นค่อยๆ ดีขึ้นเรื่อยๆ แต่เป็นความรู้สึกที่เกิดขึ้นท่ามกลางความเฉยเมยเสียมากกว่า ทั้งคู่เหมือนจะไม่สนใจกันสักเท่าไหร่ แต่ก็ยังแอบห่วงหากันอยู่ตลอด คณินเองนั้นห่วงแบบไม่แสดงออก ฝากป้าชื่นไปบอกแทนว่าให้ปิติญาดาพักสายตาบ้าง ไม่ต้องนั่งจ้องหน้าคอมพิวเตอร์ทุกนาทีหรอก เดี๋ยวจอประสาทตาจะเสียเอาเปล่าๆ คนกลางก็ทำตามแบบไม่ขัด&n

ร่างบางถูกรั้งเข้ามาให้แนบชิดอกแกร่งมากขึ้นกว่าเดิม จูบที่เริ่มต้นจากการสัมผัสเบาๆ ก็ค่อยๆ แปลเปลี่ยนเป็นร้อนแรงมากขึ้น ประสบการณ์ของเขตไทยทำให้คนหัวอ่อนอย่างต้องหทัยสะท้าน ดวงตาที่เบิกกว้างเพราะตกใจค่อยๆ หลับลงอย่างช้าๆ เคลิบเคลิ้มไปกับจูบแรกที่ได้สัมผัส ผ่านไปนานเท่าไหร่ไม่รู้ได้ เขตไทยจึงยอมถอนจูบออกอย่างอ้อยอิ่งเพราะกลัวหญิงสาวจะขาดอากาศหายใจเสียก่อน จูบเมื่อครู่ทำให้รู้ว่าเธอคนนี้จูบไม่เป็น แต่ไม่เป็นไร อีกหน่อยเขาจะสอนให้เธอเก่งเอง เมื่อเป็นอิสระก็จ้องมองเขาอย่างกับจะกินเลือดกินเนื้อผิดกับเขตไทยที่ยิ้มกริ่ม เริ่มติดใจในความหอมหวานของริมฝีปากบางเข้าให้อย่างจังเสียแล้ว รู้แบบนี้จูบไปตั้งนานแล้วก็คงดี “ทำบ้าอะไรของคุณ” ต้องทหัยเอ่ยถามเสียงสั่น เธอโกรธเมื่อเห็นสีหน้าที่บ่งบอกว่าพอใจที่ได้จูบเธอของชายหนุ่ม “มัดจำ ก็ไม่รู้อีกกี่วันจะได้เจอคุณ” คำพูดยียวนของเขตไทย ยิ่งทำให้หญิงสาวโกรธและอายปนกันจนแยกไม่ออก “ฉวยโอกาส” หญิงสาวเม้มริมฝีปากจนแน่น อุตส่าห์ชมอยู่ในใจ