บททั้งหมดของ เฮียครามคนโหด: บทที่ 1 - บทที่ 10

“ต้องไปนะยัยจูนเพราะยังไงคืนนี้ฉันก็ต้องได้อ่อยเฮียครามอะไรนั่น” แก้มหอมพูดขึ้นทันทีในเมื่อมีโอกาสทำไมจะต้องทิ้งไป สู้เอาเวลาไปโปรยเสน่ห์ให้เฮียครามอะไรนั่นสนใจเสียยังดีกว่า“แกไม่ได้ฟังสิ่งที่พวกฉันพูดเลยหรอ” จูนถามขึ้นเพราะเธอกับมะม่วงเพื่อนอีกคนพูดจนปากเปียกปากแฉะว่ายังไงเฮียครามก็ไม่ใช่คนที่แก้มหอมจะเล่นด้วยเลยแต่เหมือนตอนนี้แก้มหอมจะไม่เชื่อ“โอเค ! คืนนี้ฉันไปนั่งเฉยๆไม่ทำอะไรทั้งนั้นแบบนี้จูนคนสวยแฟนของพี่ค่ายคนหล่อพอจะย้ายโต๊ะได้ยัง”ไม่รู้เหมือนกันว่าคำพูดของแก้มหอมเชื่อได้มากน้อยแค่ไหนแต่หากไม่ย้ายในตอนนี้เธอคงโดนพี่ค่ายแฟนหนุ่มงอนแน่ๆทำให้ตอนนี้สามสาวได้แต่ย้ายมานั่งที่โต๊ะของตัวท็อปวิศวฯปีสี่ที่ผู้หญิงมากมายต่างให้ความสนใจแก้มหอมที่เดินมาถึงก็ได้แต่หย่อนตัวนั่งตรงข้ามกับเฮียครามผู้ชายที่ได้ฉายาตัวพ่อวิศวฯให้ตายเถอะ ! มองไกลๆว่าหล่อแล้วแต่เมื่อมองใกล้ๆแบบนี้กลับหล่อมากกว่าเก่า แก้มหอมแทบจะตายลงตรงนี้ ไหนจะรอยสักที่เต็มไปทั่วทั้งแขน ทรงนี้แบดถูกใจแก้มหอมสุดๆเฮ้อ ! ทำไมผู้ชายคนนี้ถึงได้โดนใจแก้มหอมขนาดนี้“เก็บสายตาแกหน่อยแก้มหอม” มะม่วงได้แต่เอ่ยเตือนเพราะสายตาที่หวานชื่

“กระโปรงทรงเอยาวสิบสี่กับเสื้อนักศึกษารัดรูปแบบนี้ ใครไม่เหลียวหลังแลก็ให้มันรู้ไป” แก้มหอมพูดขึ้นพร้อมกับหมุนตัวเพื่อดูการแต่งตัวของตัวเองในกระจกเมื่อจัดการกับร่างกายของตัวเองจนพร้อมก็ไม่รอช้าขับรถยนต์คันหรูคู่ใจมาที่มหาวิทยาลัยแต่แก้มหอมก็ไม่ได้ไปที่คณะนิเทศศาสตร์ของตัวเองแต่อย่างใดเพราะตอนนี้แก้มหอมกำลังมาที่คณะวิศวกรรมศาสตร์ หากถามว่ามาทำไมก็บอกตามตรงว่ามารับยัยจูนที่ติดสอยห้อยตามพี่ค่ายมาแต่พี่ค่ายไม่ว่างไปส่งที่คณะเพราะติดทำงานกลุ่มที่ต้องเร่งส่งแก้มหอมที่รู้แบบนี้ก็ไม่รอช้าเสนอตัวมารับจูนเพื่อนสนิทของตัวเองเพื่อต้องการมาเจอกับเฮียครามตัวพ่อวิศวฯคนที่เธอสนใจ“สวัสดีค่ะพี่ๆขออนุญาตเข้าไปนะคะ” แก้มหอมที่มาถึงก็ไม่รอช้าเอ่ยปากทักทายก่อนจะกวาดสายตามองหาเฮียครามแต่กลับไร้วี่แวว“ถ้าแกมองหาเฮียคราม ฉันบอกตรงนี้เลยว่าเขาไม่อยู่” จูนที่รู้ว่าแก้มหอมคิดอะไรอยู่ก็ไม่รอช้าที่จะพูดออกมา มีอย่างที่ไหนมาหาเธอแต่สายตากลับไม่มองมาที่เธอ ดันมองหาเฮียครามที่ไม่ได้อยู่ในห้องให้ตายเถอะ ! ยัยแก้มหอมเพื่อนของเธอมันจริงๆเลย“เฮียครามไปไหน”“ไปห้องน้ำ”“อยู่ๆก็อยากเข้าห้องน้ำ เดี๋ยวฉันมานะจูน” แก้ม

“คิดดีแล้วหรอไอ้คราม สองต่อสองในห้องวีไอพีกับน้องแก้มหอมเลยนะ” ค่ายถามขึ้นด้วยความเป็นห่วงเพราะน้องแก้มหอมเป็นยังไงทุกคนรู้ดี“มันเป็นทางเดียวที่จะทำให้เด็กนั่นเลิกยุ่งกับกู”ในเมื่อแก้มหอมเสนอวิธีนี้ออกมา ฟ้าครามก็ไม่มีเหตุผลอะไรที่จะปฏิเสธเพราะหากตัวของเขาอดทนได้มันก็หมายความว่าชีวิตอันแสนสงบสุขจะกลับมาอีกครั้ง“ถามจริงๆนะไอ้คราม มึงไม่ได้รู้สึกอะไรเลยหรอ น้องแก้มหอมเด็ดขนาดนี้ มึงไม่มีอารมณ์อะไรเลยหรือไง”ท็อปถามขึ้นเพราะขนาดตัวของท็อปที่ไม่ได้โดนอ่อย เพียงแค่มองก็ยังรู้สึกไม่เป็นตัวเอง อารมณ์ความต้องการพลุ่งพล่านอย่างไม่เคยเป็นมาก่อนเพราะการกระทำของแก้มหอม“กูก็ผู้ชายไหม”แน่นอนว่าฟ้าครามเป็นผู้ชายมีอารมณ์และมีความรู้สึกเหมือนทุกคน มีผู้หญิงเข้ามาอ่อยเข้ามายั่วและทำทีจะให้ท่าถึงที่ ร้อยทั้งร้อยยังไงก็ต้องรู้สึกแต่ก็นั่นแหละถึงฟ้าครามจะรู้สึกมากแค่ไหนก็ต้องแกล้งทำเป็นเมินเฉยเพราะฟ้าครามไม่ได้รู้สึกอะไรกับแก้มหอม ทุกการกระทำที่แก้มหอมแสดงออกมามันส่อแววว่าอีกคนต้องการตัวของฟ้าครามหากแก้มหอมไม่ออกอาการขนาดนี้ ฟ้าครามอาจจะเล่นด้วยแต่ดูจากท่าทางแล้วหากเล่นด้วยคงไม่มีจบ ฟ้าครามจึงเลือก

“หนูว่าเหตุผลมันต้องมากกว่านี้ เฮียครามช่วยบอกหนูหน่อยสิว่าทำไม” แก้มหอมถามขึ้นเพราะมันคงมีมากกว่านี้กับแค่ไม่ใช่สเปคมันไม่ใช่เหตุผลที่ดีนักหรอก“ทำไมอะไรของเธอ” แน่นอนฟ้าครามสงสัยไม่น้อยเพราะสำหรับเหตุผลฟ้าครามก็บอกไปหมดแล้วไม่มีอะไรมากไปกว่านี้“หนูอ่อยขนาดนี้แล้วทำไมเฮียครามถึงไม่สนใจหนู”“เด็กกะโปโลอย่างเธอ ให้ตายยังไงฉันก็ไม่มีทางสนใจ”อีกหนึ่งเหตุผลที่ฟ้าครามไม่สนใจแก้มหอมนั่นเพราะยัยเด็กคนนี้ไม่ต่างอะไรกับเด็กกะโปโล ที่วันๆเอาแต่เล่นสนุก อยากเอาชนะและทำทุกวิถีทางให้ตัวของฟ้าครามสนใจเธอในแบบที่เธอต้องการและอยากให้เป็น“กรี๊ด ! แล้วเราจะได้เห็นดีกันเฮียคราม”แก้มหอมโมโหไม่น้อย เธอเกลียดที่สุดกับคำคำนี้ ในเมื่อเฮียครามว่ากันขนาดนี้หลังจากนี้เธอก็จะทำให้เห็นว่าเธอไม่ใช่เด็กกะโปโลตามแบบที่เขาพูด“เห็นดีอะไรของเธอ” ฟ้าครามถามออกไปเพราะเขาเองก็อยากรู้เหมือนกันว่าสิ่งที่แก้มหอมพูดออกมามันหมายความว่าอะไร“ตอนแรกก็ตั้งใจจะเลิกอ่อยเลิกยั่วและเลิกยุ่งตามคำพูดแต่ตอนนี้…”“หมายความว่ายังไง”“หนูไม่ใช่เด็กกะโปโลและหนูก็ไม่ชอบให้ใครมาดูถูก” แก้มหอมตอบกลับไปตามตรงที่บอกว่าเกลียดคำคำนี้เพราะเธอ

“กูเคยคิดแต่กูก็กลัวว่ามันจะเป็นไปตามเกมของเด็กนั่น”ในตอนนี้แก้มหอมไม่ต่างอะไรกับคนที่กำลังเล่นเกม เล่นเกมเพื่อเอาชนะด่านที่มีตัวของฟ้าครามเป็นอุปสรรค“เป็นแล้วยังไง ในเมื่อมันก็แฟร์”แน่นอนมันแฟร์มาก ในเมื่อแก้มหอมก็ต่างอยากทำให้ฟ้าครามสนใจ หากฟ้าครามจะเล่นกลับก็คงไม่มีอะไรเสียหาย“น้องแก้มหอมอยากให้มึงสนใจ มึงก็สนใจแล้วเล่นด้วยเอาให้หลาบจำไปเลยว่าไม่ควรมาเล่นกับมึง”“กูกลับไปคิดก่อนแล้วกันเพราะสำหรับกูเด็กคนนี้น่ารำคาญฉิบหาย” ฟ้าครามตอบกลับไปตามตรง เขายังคงยืนยันคำเดิมที่เคยพูดไว้ว่าแก้มหอมรวมถึงผู้หญิงคนอื่นล้วนเป็นสิ่งมีชีวิตที่น่ารำคาญ“จะคิดอะไรเยอะแยะ ในเมื่อน้องมันสนใจมึงขนาดนี้”“เพราะสนใจกูขนาดนี้ไง กูจึงไม่ควรทำอะไรกลับไปเพราะอาจจะทำให้อีกคนรู้สึกมากกว่าเดิม”แน่นอนว่าฟ้าครามเป็นห่วงความรู้สึกของยัยเด็กแก้มหอมเพราะตอนนี้ฟ้าครามไม่รู้ว่าความรู้สึกจริงๆของแก้มหอมคืออะไร การจะทำอะไรตอบโต้จึงต้องติดเยอะๆเพราะบางครั้งมันอาจจะมีผลต่อความรู้สึกของแก้มหอมได้“ลองดูเพราะสุดท้าย มึงอาจจะรู้สึกเหมือนที่น้องแก้มหอมรู้สึกกับมึง”“ไม่มีทาง”“เอ้อ ! ไอ้ครามแล้วเมื่อคืนตอนที่น้องแก้มหอมกล