All Chapters of เฮียครามคนโหด: Chapter 11 - Chapter 20

“งั้นเริ่มแผนแรกไม่มีค่าหอที่บ้านมีปัญหาเรื่องเงินทำให้ตอนนี้ไม่มีที่อยู่” จูนพูดขึ้นทันทีเพราะแผนนี้ก็ดูเข้าท่าดีไม่หยอก“แผนแบบนี้เขาจะเชื่อหรอ” แก้มหอมถามกลับไปตามตรงเพราะมันดูออกว่าเป็นเรื่องโกหกและคนอย่างเฮียครามมีหรอที่จะรู้ไม่ทันในเรื่องนี้“ในเมื่อเขาจะเล่นเกมกันแก ต่อให้เชื่อหรือไม่เชื่อถ้าอยากชนะยังไงก็ต้องให้แกไปอยู่ด้วย”สำหรับมะม่วงเธอเชื่อแบบนี้ ถึงขั้นลงเดิมพันต่อให้เชื่อหรือไม่เชื่อหากอยากเอาชนะจริงๆคนอย่างเฮียครามก็คงไม่ปิดโอกาสการทำเกมในครั้งนี้“Game On” แก้มหอมพูดขึ้นทันทีเพราะคำพูดของเพื่อนๆมีเหตุผลและตอนนี้มันก็ถึงเวลาแล้วที่เกมอ่อยครั้งนี้จะเริ่มขึ้น“บีบน้ำตาซะแก้มหอม ฉันจะเปิดประตูแล้ว”“ได้ยัง” หลังจากที่บีบน้ำตาให้ไหลลงบนใบหน้าสวย แก้มหอมก็ไม่รอช้าที่จะถามขึ้นเรียนนิเทศศาสตร์ทั้งที ขึ้นชื่อเรื่องพวกนี้เป็นไหนๆหากบีบน้ำตาไม่ได้หรือแม้แต่โกหกในเรื่องนี้ไม่เนียนก็คงต้องพิจารณาตัวเองเอาเสียหน่อย“ได้แล้ว เริ่มเลยมะม่วง”“ฮึก…ฮือ !”ทันทีเมื่อมะม่วงเปิดประตู แก้มหอมก็ส่งเสียงร้องไห้ทำตัวสะอื้นให้สมจริงประหนึ่งตัวเธอกำลังร้องไห้อยู่ น้ำตาก็ไหลลงมาอย่างไม่ขาดสาย“

“คนหวงของอย่างไอ้คราม หากไม่รู้สึกอะไรคุณไม่มีทางได้มาเหยียบที่นี่หรอก ทำให้ได้แล้วกันผมรอต้อนรับคุณเป็นพี่สะใภ้” เมฆหมอกพูดออกมาทันทีเพราะส่วนตัวแล้วรู้นิสัยของพี่ชายตัวเองดีแต่ก็ผิดคาดไปหน่อยที่ผู้หญิงคนนี้ไม่ใช่แฟนสาวของพี่ชาย“คุณเมฆหมอกกำลังทำให้หนูคิดเข้าข้างตัวเอง” แก้มหอมตอบกลับไปตามตรงเพราะคำพูดของคุณฟ้าครามทำเธอยิ้มหน้าบานไม่เป็นตัวเอง“เรียกพี่เมฆก็พอ เอาเป็นว่าวันนี้พี่ขอตัวก่อนและก็อย่างที่บอกพี่รอต้อนรับเราเป็นพี่สะใภ้”แน่นอนว่าเมฆหมอกมั่นใจไม่น้อยเพราะหากไม่มีความสำคัญหรือไม่สนใจจริงๆน้องแก้มหอมคนนี้ก็คงไม่ได้มาอยู่ที่นี่ ทุกอย่างเกินความคาดหมายของเมฆหมอกมาก“หนูก็หวังว่าหนูจะได้เป็นนะคะ”“ฮ่าๆ พี่ไปก่อนไว้เจอกัน”“กลับดีๆค่ะ ยังไงก็ขอรบกวนอาศัยอยู่ห้องพี่สักระยะ”“ครับ” เมฆหมอกตอบรับไว้เพียงแค่นี้ก็เดินออกไปจากห้อง เหลือเพียงแก้มหอมที่ตรงเข้ามาในห้องนอนที่ถูกเปิดประตูทิ้งไว้ก่อนจะจัดการจัดข้าวของของตัวเอง“จัดของยังไม่เสร็จหรือยังไง” ฟ้าครามที่เดินเข้ามาในคอนโดของตัวเองก็ไม่รอช้าที่ถามขึ้นเพราะเมื่อมองเข้าไปในห้องของน้องชาย เขาก็เห็นว่าแก้มหอมกำลังก้มหน้าก้มตาจัดของโด

“เอาเป็นว่าหนูรู้ทุกอย่างและรู้ด้วยว่าเฮียครามกับเพื่อนๆลงเดิมพันเรื่องหนูเอาไว้” แก้มหอมพูดขึ้นทันทีเพราะในตอนนี้เธอจะแกล้งทำเป็นไม่รู้ก็ไม่ได้“แก้มหอม” ฟ้าครามได้แต่เอ่ยปากเรียกแก้มหอมด้วยความกังวล เขากลัวไม่น้อยกลัวว่ายัยเด็กแก้มหอมจะรู้สึกแย่กับการที่มารับรู้อะไรแบบนี้“แต่หนูไม่โกรธหรอกค่ะเพราะหนูเองก็ลงเดิมพันไว้กับตัวเอง” แก้มหอมตอบกลับไปเพราะเธอไม่โกรธจริงๆเฮียครามอยากลงเดิมพันอะไรกับเพื่อนก็ตามใจเพราะแก้มหอมก็ลงเดิมพันกับตัวเองว่าตัวเธอสามารถทำให้ผู้ชายอย่างเฮียครามสนใจได้หรือเปล่า“หมายความว่าอะไร”“เฮียครามอยากเอาชนะหนู ส่วนหนูเองก็อยากเอาชนะเฮียครามเช่นกัน หากถามว่าเอาชนะเรื่องไหนก็คงไม่พ้นเรื่องของร่างกายจริงไหมคะ”แน่นอนว่าที่แก้มหอมคิดเป็นแบบนี้เพราะเรื่องร่างกายมันคือที่สุด แก้มหอมไม่ปฏิเสธว่าเธออยากได้เฮียครามอยากให้เฮียครามสนใจเธอ ในตอนนี้เธอจึงพยายามทำทุกอย่างเพื่อให้ความต้องการของเธอสำเร็จ“ไม่”ฟ้าครามปฏิเสธทันควันเพราะเขาไม่ได้คิดอะไรแบบนี้ ถึงจะรู้สึกกับการที่แก้มหอมยั่วแก้มหอมอ่อยแต่ฟ้าครามก็ไม่ได้สนใจแม้แต่น้อย“เฮียครามไม่ได้คิดแบบหนูหรอ”“ฉันแค่ต้องการจะทำ

“เอาเป็นว่าวันนี้เธอกับฉันเสมอกันที่คะแนนหนึ่งต่อหนึ่ง” ฟ้าครามพูดขึ้นทันที หากหลังจากนี้ยังมีเกมอะไรมาเล่นอีกคงเป็นตัวเขาที่จะไม่ไหวและอดทนไม่ได้“จริงๆก็ไม่อยากเสมอหรอกค่ะ หนูอยากมีคะแนนนำเฮียครามเยอะๆ”แก้มหอมทำทุกอย่างเพื่อการชนะและทำทุกอย่างเพื่อลบคำสบประมาทคำว่าเด็กกะโปโลเพราะฉะนั้นแล้วหากอะไรทำได้แก้มหอมก็จะทำ“ถ้าอยากมีคะแนนนำฉันก็เอาสิ หาเรื่องมาอ่อยมายั่วทำให้ฉันเคลิบเคลิ้มไปกับการกระทำของเธอ”“หนูทำแน่เฮียครามไม่ต้องกลัวหรอกค่ะแต่ตอนนี้มากินข้าวก่อนนะเพราะหากไม่กินข้าวเฮียครามจะได้กินหนูแทน”“มั่นใจหรอว่าฉันจะกินเธอ”แน่นอนว่าแก้มหอมมั่นใจไม่น้อยว่าในใจลึกๆยังไงเฮียครามก็อยากกินเธอ เธอสวยเธอแซ่บ อ่อยและยั่วเขามากมายขนาดนี้หากไม่รู้สึกอะไรก็คงโกหก ในตอนนี้ก็คงแกล้งทำเป็นเมินเฉยบอกว่าไม่รู้สึกอะไรทั้งๆที่ในใจก็แทบทนไม่ไหว“สายตาคนเรามันไม่โกหกหรอกนะเฮียคราม”แก้มหอมดูออกสายตาดุจดั่งเสือร้ายที่มองเธอราวกับเธอเป็นลูกกวางตัวน้อยๆมันปกปิดไม่มิดเลย“เธอจะบอกว่าสายตาของฉันมันอยากกินเธอ”“หรือไม่จริงคะเฮียคราม” แก้มหอมถามขึ้นพร้อมกับยกยิ้มเชื่อเถอะว่าสิ่งที่แก้มหอมพูดมันคือเรื่องจร

“แล้วมึงตกหลุมรักน้องเขาหรือยังไง” ท็อปถามขึ้นเพราะชื่อเรียงนามของเด็กคนนี้ทุกคนรู้ดีและคนอย่างฟ้าครามเพื่อนของเขาก็อาจจะมีบ้างที่รู้สึกขนาดตัวของท็อปที่ไม่ได้คลุกคลีเห็นเป็นครั้งคราวยังใจเต้นแรงแทบไม่เป็นตัวเองตอนเห็นเด็กคนนี้อ่อยและยั่วเพื่อนสนิทแล้วเพื่อนสนิทอย่างฟ้าครามที่โดนจริงๆจังๆจะเหลืออะไร“ไม่ ! ไม่มีทาง” ฟ้าครามตอบกลับไปตามตรงเพราะมันเป็นไปไม่ได้เลย ตัวของฟ้าครามไม่มีทางตกหลุมรักยัยเด็กแก้มหอมคนนี้แน่ๆ“จริงไหมไอ้คราม”“กูจะโกหกเพื่ออะไร”“แล้วเป็นยังไงอยู่ด้วยกันหนึ่งคืนมีอะไรคืบหน้าไหม”“ก็คืบหน้าเยอะอยู่ มีหลายอย่างที่กูคิดไม่ถึงในตัวเด็กนั่น”แน่นอนว่าฟ้าครามพูดจริง หลายๆอย่างที่แก้มหอมแสดงให้เห็นมันทำให้ฟ้าครามแปลกใจ บุคลิกและท่าทางดูไม่ใช่คนแบบนี้แต่กลับทำได้อย่างไม่น่าเชื่อ“เรื่อง”“เห็นแรดๆแบบนี้แต่กูก็ไม่คิดว่าจะทำอาหารเป็น” ฟ้าครามตอบกลับไปและที่สำคัญยัยเด็กแก้มหอมไม่ได้ทำอาหารเป็นเพียงอย่างเดียวแต่รสชาติก็ยังอร่อยเทียบเท่าร้านอาหารด้วยซ้ำ“แล้วอร่อยไหม”“ก็กินได้”หากตอบความจริงออกไปมิวายเพื่อนทั้งสองคนที่ตั้งหน้าตั้งตารอคำตอบคงยิ้มหน้าบานคิดว่าตัวของฟ้าครามต้