All Chapters of MY BABY ง้อรักนางฟ้าตัวน้อย: Chapter 61 - Chapter 66

"งั่มๆๆๆๆ ปะป๊าขอกุ้งอีกค่าาา~" นี้พวกเราทั้งสามคนมานั่งกินอาหารซีฟู้ดกันที่ร้านอาหารริมทะเลแห่งหนึ่ง โดยที่ลูคัสคุณพ่อลูกสี่ต้องคอยบริการเจ้าหญิงทั้งสองคน คนหนึ่งก็จะกินกุ้งอีกคนหนึ่งก็จะกินปู จนเขานี้แทบจะแกะไม่ทันตามความต้องการของทั้งสองแล้ว "แป๊บนะครับลูก ปะป๊าขอแกะปูตัวนี้ให้คุณแม่ก่อนนะครับ" "โอเคค่า~ งั่มๆๆ" เมื่อทำท่าโอเคใส่คนเป็นพ่อเสร็จแล้วน้องลิต้าก็ลงมือกินข้าวผัดตรงหน้ารอกุ้งไปก่อน "เฮียไม่ต้องแกะแล้วก็ได้ค่ะ ถ้าเฮียเอาแต่แกะให้พวกเราทั้งสองคนนี้เฮียจะไม่ได้กินข้าวนะคะ" ที่จริงเธอก็ขอเป็นคนแก่ปูเองตั้งแต่แรกแล้ว แต่ก็เป็นเขานั่นแหละที่ไม่ยอมให้เธอทำ ตอนนี้ดูเหมือนว่าเขายังจะไม่ได้กินข้าวสักคำเลยด้วยซ้ำ "โอเคครับเดี๋ยวเฮียจะแกะตัวนี้เป็นตัวสุดท้ายแล้วครับ" ถ้าเขาขัดใจเมียไปเดี๋ยวก็ได้งอนกันอีก เธอจำเป็นต้องละเมอจากการแกะปูแกะกุ้งให้ทั้งสองก่อน และเรียกเด็กเสริฟร้านมาแกะให้พร้อมกับทิปแบบจัดหนัก "กินนี่สิคะ" ใบข้าวที่ทนรอให้สามีตัวเองกินข้าวช้าไม่ไหว ก็ตักข้าวผัดที่มีเนื้อปูที่เขาแกะให้เธอใส่ช้อนพร้อมกับยื่นไปจ่อที่ปากของเขาเป็นแกมบังคับ "กินสิคะเฮีย เฮียไม่รักข้าวแล้

ตึก ตึก ตึก ตึก"ตาลูค!!! หนูข้าวคลอดหรือยังลูก" คุณหญิงดารารัตน์และคุณเอเธนส์รีบต่อเครื่องตรงมาที่กรุงเทพฯทันทีหลังจากที่ได้รับสายโทรศัพท์จากลูกชายสุดที่รักว่าหนูใบข้าวจะคลอด เมื่อมาถึงสนามบินคุณหญิงก็ไม่รีรอที่จะเรียกรถให้ตรงมาที่โรงพยาบาลทันทีโดยไม่ได้แวะพักที่ไหน เมื่อมาถึงก็เห็นลูกชายตัวโตของเขานั่งกุมหัวเครียดอยู่หน้าห้องคลอด"ยังเลยครับมัม แต่ว่าเมียผมเข้าไปนานแล้วไม่รู้ว่าด้านในเป็นยังไงบ้าง ผมเป็นห่วงเมียกับลูกผมครับ" ตอนนี้ลูคัสรู้สึกกังวลไปหมดทุกสิ่งอย่าง เพราะด้วยครรภ์ที่เมียตัวเองตั้งนั้นเป็นครรภ์แบบที่ต้องดูแลพิเศษ ซึ่งต้องผ่าคลอดเพราะว่าถ้าคลอดธรรมชาติคุณหมอที่ทำคลอดก็กลัวว่าคนเป็นแม่จะหมดแรงก่อนที่ลูกจะออกมาครบหมดทุกคน "อย่ากังวลไปเลย เมียแกและลูกแกจะต้องปลอดภัยอย่างแน่นอน ไว้ใจหมอและปล่อยให้หมอทำให้ดีที่สุดเถอะ" คุณเอเธนส์คนเป็นพ่อรีบเข้ามาปลอบลูกชายที่กำลังทำหน้าเคร่งเครียดอยู่หน้าห้องคลอด ซึ่งเขาผ่านการเป็นพ่อคนมาก่อนเขารู้ดีว่าในใจของลูกชายตอนนี้นั้นมันกลัวและกังวลมากแค่ไหน เพราะมันไม่ต่างจากตอนที่เขามานั่งหน้าเครียดอยู่หน้าห้องคลอดในเมื่อก่อนเหมือนกัน "แต่ผมอยาก

"คุณแม่!!! ปะป๊า!!!" "ชู่ววว เบาๆลูกเดี๋ยวน้องๆหนูตกใจนะ" ตอนนี้เธอกำลังให้นมลูกคนสุดท้ายอยู่บนเตียงคนไข้ อยู่ดีๆประตูก็ถูกเปิดออกด้วยฝีมือของน้องลิต้าและเสียงตะโกนดังโหวกโวยวายที่มาก่อนตัวนั้นทำให้เธอที่กำลังตั้งใจให้นมลูกอยู่ก็แอบสะดุ้งโหยงอยู่เหมือนกัน "ไหนน้องหรอคะคุณแม่" ลิต้าที่ได้ยินว่าน้องกำลังหลับอยู่ก็รีบวิ่งตรงไปที่เตียงของใบข้าวพร้อมกับเขย่งเท้ายืดคอพยายามมองน้องที่กำลังดูดนมจากเต้าของใบข้าวอยู่"นี่จ้ะ หนูเห็นไหมลูก" ใบข้าวก็พยายามที่จะก้มให้น้องลิต้าดูใบหน้าของเด็กชายตัวน้อยที่กำลังตั้งหน้าตั้งตาดูดนมจากเต้าของเธอยังไม่ได้สนใจใคร"ลิต้ามาดูน้องๆกับพ่อสิครับ มานี่มาน้องอยู่นี่ตั้งสองคน" เพราะว่าเห็นเมียตัวเองฝืนร่างกายพยายามที่จะก้มเอาตัวลูกชายให้น้องลิต้าดูก็กลัวว่าเมียจะเจ็บแผลเลยต้องรีบเรียกให้น้องลิต้ามาดูน้องๆทั้งสองคนที่ตัวเองกำลังเอานอนบนรถเข็นอยู่ แทนที่จะให้ใบข้าวฝืนก้มลงมาต่อเพราะกลัวจะเป็นอันตรายกับแผลที่พึ่งจะผ่าคลอด"ค่าาาาาา" เมื่อเห็นว่าทางของปะป๊าของตัวเองมีน้องอยู่ตั้งสองคน น้องลิต้าก็รีบวิ่งมาดูน้องๆที่ตรงโซฟาของญาติผู้ป่วยทันที ทำให้ใบข้าวหันกลับไปสนใ