All Chapters of MY BABY ง้อรักนางฟ้าตัวน้อย: Chapter 51 - Chapter 60

วันต่อมา"เก็บของหมดแล้วใช่ไหมครับที่รัก""หมดแล้วค่ะ" ไม่รู้ว่าเฮียเขาไปคุยกับลูกอีท่าไหนเมื่อวาน ถึงทำให้ฉันต้องมานั่งเก็บของย้ายบ้านอยู่ตอนนี้ส่วนน้องลิต้าก็ตื่นเต้นใหญ่ที่จะได้ย้ายเข้าไปในบ้านใหม่"ที่รัก แล้วเสื้อผ้ากองนี้ละครับ" ลูคัสชี้ไปที่กองเสื้อผ้าวางอยู่บนพื้นอีกกองหนึ่งที่ยังไม่ได้เก็บใส่กระเป๋า"อุ๊ย!จริงด้วย ข้าวยังเก็บใส่ไม่หมดเลยนี่น่า แต่ว่าตอนนี้กระเป๋ามันเต็มแล้วอ่ะ รบกวนเฮียช่วยไปเอากระเป๋าสำรองที่ห้องเก็บของด้านหลังให้ข้าวหน่อยได้ไหมคะ""ได้สิที่รักเดี๋ยวเฮียไปเอาให้ รอแป๊บนึงนะ" ตอนนี้ฉันต้องเปลี่ยนสรรพนามในการเรียกเฮียเขาแบบด่วนจี๋เลย เพราะว่าฉันโดนจับจูบจนปากจะเปื่อยอยู่แล้วที่ไปเรียกเฮียเขาว่า'คุณ' ผ่านไปสักพัก"อ๊ากกกกกกกกกก!!! เมียยยยย!ช่วยผัวด้วยยยยย!! อ๊ากกกกกกก!!!" ผ่านไปได้สักพักฉันก็ได้ยินเสียงร้องตะโกนโวกเวกโวยวายดังมาจากห้องเก็บของด้านหลังบ้าน ฉันเลยวางของทุกอย่างในมือและรีบวิ่งไปตามเสียงที่ร้องออกมาทันทีเพราะกลัวว่าเขาจะเป็นอะไรหรือเปล่าตึก ตึก ตึก ตึก"เฮีย!!!! เป็นอะไรหรือเปล่า เฮียร้องทำไม" ฉันเดินเปิดประตูห้องเก็บของเข้ามาก็เจอเขาที่หน้าซีดเผ

ตึก ตึก ตึก ตึกเสียงฝีเท้าเล็กๆของเด็กทั้งสองคนวิ่งตรงมาหาลูคัสทันทีที่เห็นว่าเขากำลังจ้องเด็กหญิงตัวเล็กทั้งสองคนอยู่"สวัสดีค่า~ / สวัสดีค่า~" เด็กผู้หญิงทั้งสองวิ่งมาตรงหน้าของลูคัสและยกมือไหว้สวัสดีเขาทันที"สวัสดีครับเด็กน้อย หนูมาอยู่ที่นี่ยังไงกันสองคนหรอครับหนูหลงกับพ่อแม่ของหนูหรอ" เพราะว่าเขามองไปตรงไหนก็ไม่พบผู้คนแม้แต่คนเดียวจะเห็นก็มีแต่เด็กผู้หญิงสองคนนี้แหละที่อยู่ตรงหน้าของเขา บางทีเด็กทั้งสองคนนี้อาจจะพลัดหลงกับพ่อแม่ของตัวเองก็ได้"ฮี่ๆๆ ไม่ใช่ค่ะๆ" เด็กทั้งสองรีบส่ายหัวส่ายมือปฏิเสธลูคัสเป็นพัลวัน"ไปครับ เดี๋ยวลุงไปส่งหนูให้กับพ่อแม่ของหนูนะบางทีพวกเขาอาจจะตามหาพวกหนูอยู่ก็ได้" บางทีเด็กอายุเท่านี้อาจจะไม่รู้เรื่องที่เขาจะสื่อ เขาเลยเสนอตัวเองเพื่อเป็นการไปส่งเด็กสองคนนี้ให้ถึงมือพ่อแม่ของพวกเขา"อุ๊ย! คุณแม่เรียกแล้วค่ะงั้นพวกหนูไปก่อนนะคะ บ๊ายๆ / บ๊ายๆ" เด็กสองคนนั้นพูดถึงแม่ที่เรียกแต่เขาเองกลับไม่ได้ยินเสียงใครแม้แต่คนเดียว แต่พอหันไปมองเด็กสองคนนั้นอีกทีก็พบกับใครอีกคนที่กำลังจูงมือเดินออกไปจนห่างไกลกับเขามากแล้ว ก่อนทีเด็กทั้งสองจะหันกลับมาโบกมือลาเขาพร้อมกั

พลั่ก!!!"ตาลูค ทำไมหนูใบข้าวถึงได้มานอนโรงพยาบาลแบบนี้" คุณหญิงดารารัตน์และคุณเอเธนส์ได้รับสายจากลูกชายสุดที่รักว่าใบข้าวเข้าโรงพยาบาล ทั้งสองก็รีบขึ้นเครื่องบินตรงมาหาที่โรงพยาบาลทันที "แล้วทำไมมัมถึงไม่ยอมฟังผมให้จบประโยค ก่อนที่จะวางสายผมละครับ" ใช่!! มัมเขาตัดสายไปตั้งแต่ได้ยินว่าใบข้าวเข้าโรงพยาบาล ไม่ได้เปิดโอกาสให้เขาพูดเหตุผลที่ใบเข้ามานอนโรงพยาบาลอย่างนี้เลย"แกอย่ามายอกย้อนฉันน่ะ บอกมาว่าหนูข้าวเป็นอะไร" "เมียผมท้องครับ" ก็ต้องรีบบอกแหละครับไม่งั้นมัมจะหยุมหัวผมแน่ๆ"ห๊ะ!! หนูข้าวท้องหรอ ตายแล้ว!!!คุณคะฉันจะได้หลานอีกคนแล้วหรอเนี่ย" แม้คุณหญิงและสามีจะตกใจกับเซอร์ไพรส์ของลูกชายที่บอกมา แต่ทั้งสองคนก็รู้สึกยินดีเป็นอย่างมากจะได้เป็นคุณปู่คุณย่าหลานสอง"เออๆๆ เก่งจริงๆไอ้ลูกชาย แล้วนี่ไปทำเขาท้องเนี่ย จะทำยังไงไม่ให้ชาวบ้านเขานินทาหนูข้าวล่ะ""ตอนนี้ผมกับเมียผมจดทะเบียนสมรสกันเรียบร้อยแล้วครับ ส่วนเรื่องแต่งงานผมรอถามเจ้าตัวดีกว่าครับแด๊ด" เพราะการแต่งงานเกิดขึ้นจากคนสองคนไม่ใช่แค่เขาคนเดียว เขาจะมาตัดสินใจอะไรเองแบบนี้มันก็ไม่แฟร์สำหรับเธอ"อืมๆดีๆ ดูแลเมียแกให้ดีๆล่ะเพรา

"คุณแม่!!! ปะป๊า!!!!" ทันทีที่รถของลูคัสขับมาจอดตรงหน้าบ้านน้องลิต้าก็วิ่งออกมาต้อนรับทั้งสองอย่างอารมณ์ดีทันทีหมับ"ปะป๊าคิดถึงหนูจังเลยลูก" ลูคัสนั่งยองๆพร้อมกับอ้าแขนรอรับแรงกอดของน้องลิต้าที่วิ่งมากอดเขาอย่างเต็มแรง "หนูก็คิดถึงปะป๊าค่ะ แล้วหนูก็คิดถึงคุณแม่ด้วยนะคะ" ลิต้าพยายามดิ้นออกจากอ้อมกอดของลูคัสเพื่อไปหาใบข้าวแต่มันก็ไม่เป็นผล"อื้ออออ~ ปะป๊าปล่อยหนู หนูจะไปหาคุณแม่" ใบข้าวอมยิ้มให้กับความขี้แกล้งของลูกค้าที่ชอบแกล้งลูกสาว"ไปค่ะลิต้า เราเข้าไปข้างในบ้านกันเถอะ" ทั้งสามคนเดินจูงมือกันเข้าไปที่ห้องนั่งเล่นซึ่งมีคุณหญิงดารารัตน์และคนเอเธนส์นั่งรอตั้งแต่แรกแล้ว"มาๆๆๆลูกสะใภ้มานั่งเร็วลูก" คุณหญิงที่เห็นใบข้าวเดินเข้ามาก็รีบตบโซฟาตัวที่ว่างข้างๆตัวเองทันที"ขอบคุณค่ะคุณแม่ เมื่อวานน้องลิต้าดื้อกับคุณแม่คุณพ่อไหมคะ" เพราะว่าเธอไม่เคยฝากน้องลิต้าให้ใครเลี้ยง เลยไม่รู้ว่าน้องลิต้าจะแผลงฤทธิ์เดชใส่ใครหรือเปล่า"ไม่เลยจ้ะหนูข้าว น้องลิต้าเป็นเด็กน่ารัก พูดอะไรแกก็ฟังแล้วก็ทำตามตลอด" คุณหญิงดารารัตน์พูดเพื่อยืนยันให้ลูกสะใภ้สบายใจพร้อมกับคุณเอเธนส์ที่พยักหน้ารับเพื่อเป็นการยืนยัน

"น้องลิต้ามาขึ้นรถได้แล้วค่ะ" และแล้ววันนี้ก็มาถึงวันที่พวกเราจะได้ไปเที่ยวทะเลตามสัญญาของเฮียกับน้องลิต้าที่สัญญากันไว้"ค่าาาา คุณแม่" น้องรีบวิ่งออกจากบ้านมาขึ้นรถทันที"อย่าวิ่งสิคะน้องลิต้า เดี๋ยวหนูก็ล้มหรอก" ใบข้าวร้องห้ามน้องลิต้าที่กำลังจะวิ่งมาที่รถแฮ่ก แฮ่ก แฮ่ก"เป็นไงเหนื่อยไหมคะ คุณแม่บอกแล้วใช่ไหมว่าห้ามวิ่ง" สุดท้ายลูกสาวฉันก็มาหอบแฮ่กๆอยู่ข้างๆฉัน"แฮ่ก ม...ไม่เหนื่อยเลยค่ะ" เฮ้อ~เดี๋ยวนี้ยิ่งโตยิ่งดื้อยิ่งซนเหมือนลิงเลยลูกสาวฉัน"พร้อมหรือยังครับสองแม่ลูกสุดสวย" ลูคัสที่เดินไปเอาของบางอย่างที่เขาสั่งทำไว้ก่อนหน้านี้ และรีบเดินตรงมาหาลูกและเมียเขาที่ยืนอยู่หน้าบ้านรอเขาในตอนนี้"พร้อมแล้วค่ะปะป๊า!!!" น้องลิต้าที่เป็นคนตื่นเต้นที่สุดเมื่อจะได้ไปเที่ยวทะเลก็รีบตอบลูคัสอย่างเสียงดัง"หึหึ ได้ครับสุดสวยทั้งสองขึ้นรถกันเลย น้องลิต้านั่งในนี้นะครับ" ลูคัสเปิดประตูด้านหลังให้น้องลิต้าเข้าไปนั่ง"ค่าาาา" น้องลิต้าก็ว่าง่ายรีบขึ้นไปที่เบาะด้านหลังของรถทันที"เชิญครับที่รัก ส่วนหนูนั่งตรงนี้นะ มานั่งเป็นกำลังใจของเฮีย" เมื่อส่งลูกสาวเข้าเบาะหลังเสร็จแล้วก็เปิดประตูฝั่งข้างคนขั