Semua Bab รวมเรื่องสั้นโรมานซ์ By ฝ้ายสีคราม (เล่ม 4): Bab 11 - Bab 17

นับตั้งแต่ที่เกิดอุบัติเหตุตอนนี้ก็ผ่านมาห้าเดือนแล้ว ในที่สุดยุทธนาก็สามารถเดินได้เป็นปกติโดยไม่ต้องใช้วอร์กเกอร์หรือไม้เท้าช่วยในการเดินอีกต่อไปอีกทั้งร่างกายเขาก็แข็งแรงจนสามารถให้ความสุขกับภรรยาได้ดังเดิมแล้ววันนี้ยุทธนาจึงนัดคุยกับพี่ชายและภรรยาตามลำพังสามคน เพื่อที่จะตกลงเรื่องการปรนเปรอสวาทให้แก่เธอ“ถึงผมหายแล้วผมก็อยากให้พี่วัฒน์ช่วยต่อ เพราะผมคนเดียวคงให้ความสุขกับศิไม่ไหว” ยุทธนาเป็นฝ่ายพูดขึ้นมาก่อนวีรวัฒน์พยักหน้ารับรู้ หลังจากที่เป็นชู้รักแบบสมยอมมาหลายเดือนก็พอเข้าใจหัวอกของน้องชายว่าเหตุใดจึงยอมให้ภรรยาของตนเองนอนกับผู้ชายคนอื่น นั่นก็เพราะศิวาพรชื่นชอบในเรื่องนี้ และสงสัยว่าอาจจะเป็นโรคที่ขาดเซ็กส์ไม่ได้“พี่ยินดีช่วย แต่เราจะอยู่ในสถานะชู้รักแบบนี้แน่ใจนะว่านายรับได้” วีรวัฒน์ถามน้องชายแล้วมองด้วยแววตาที่จริงจัง ศิวาพรเองก็มองหน้าสามีว่าเขาอาจจะหึงเธอบ้างหรือไม่“ผมยอมรับนะว่าไม่ได้อยากให้เป็นแบบนี้ แต่พอเห็นศิมีความสุขผมก็รู้สึกมีความสุข แล้วอีกอย่างผมเองก็ไม่มีพละกำลังมากพอที่จะปรนเปรอความสุขให้เมียตัวเองได้ ผลไม่ไว้ใจใครเลยนะนอกจากพี่” เขาบอกเหตุผลของตัวเองแล้ว

การแต่งงานคือความใฝ่ฝันของใครหลายๆ คน แต่ไม่ใช่กับ ‘ณรา’ เพราะการแต่งงานกับคนที่ไม่รู้จักนั้นไม่ใช่ความปรารถนาของเธอเลยสักนิด“ทำไมต้องเป็นฉันคะ” เธอถามชายตรงหน้าด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความประหลาดใจเพราะอีกฝ่ายเป็นถึงผู้ทรงอิทธิพลในย่านนี้ที่ผู้หญิงทุกคนต่างต้องการอยากก้าวไปอยู่เคียงข้างเขา‘กีรติ’ ในชุดสูทสีน้ำเงินเข้ม เสื้อเชิ้ตสีขาวด้านในปลดกระดุมสามเม็ดโชว์แผงอกกว้างสวมแว่นกันแดดแบรนด์หรู กำลังมองเธอด้วยความรู้สึกหมั่นไส้มากกว่าจะหลงใหล“เพราะฉันต้องการเธอ” เขาพูดเสียงเรียบสายตาคมกริบภายใต้แว่นดำมองใบหน้าที่แสนธรรมดาของเธอด้วยแววตาที่เรียบนิ่ง อีกฝ่ายดูไม่ตื่นเต้นหรือดีใจสักนิดที่เป็นฝ่ายถูกเลือก“ฉันไม่ได้เป็นหนี้คุณ ไม่ได้รู้จักคุณ แล้วทำไมฉันต้องแต่งงานกับคุณคะ ผู้หญิงคนอื่นมีเยอะแยะที่อยากเป็นเจ้าสาวของคุณ ฉันไม่รับคำขอค่ะ”“ผมไม่ได้ขอคุณแต่งงาน ผมสั่งให้คุณแต่งงานกับผม” เขาเสียงเข้มขึ้นกว่าเดิม ลูกน้องที่ยืนอยู่ด้านหลังเขาเริ่มมองหน้ากันเหมือนรู้ว่าเจ้านายของตนกำลังจะมีน้ำโหให้เตรียมตัวรับมือพี่สาวกับพี่เขยของณรารีบมองหน้ากันแล้วฝ่ายพี่สาวก็แตะไหล่น้องสาวให้ทำตัวเรียบร้อยต

สองเดือนแล้วกับหน้าที่เมียบำเรอที่แต่งงานแก้เคล็ดให้กับกีรติ ณรารู้สึกว่าเป็นช่วงเวลาที่เธอมีความสุขและสุขสบายมากจนอยากให้เวลาผ่านไปช้าๆจากที่ต้องช่วยพี่สาวขายข้าวราดแกง ตื่นแต่เช้ามืดไปตลาดเข้าครัวร้อนๆ แล้วยืนขายอาหารล้างจานจนมือเปื่อยแล้วรับเงินเดือนไม่กี่พันตอนนี้เธอจะตื่นสายแค่ไหนก็ไม่มีใครว่า อาหารมีแม่ครัวทำให้กินอยากกินอะไรก็แค่สั่ง งานบ้านไม่ต้องทำวันๆ มีแต่แต่งตัวสวยๆ รอเอาใจสามีที่ออกไปทำงานให้กลับมาเห็นเธอแล้วชื่นใจ“เป็นไงบ้างนัทสบายดีไหม” เสียงจากปลายสายที่โทรเข้ามาถามข่าวคราวของน้องสาวนั้นดูห่วงใยปนอยากรู้“ก็สบายดีนะพี่แนน คุณหลัวเขาดูแลนัทดีมาก ก็เหมือนที่เคยเล่าให้ฟังนั่นแหละ”“แบบนั้นก็ดีแล้ว ตอนนี้พี่ก็จ้างคนมาช่วยที่ร้าน เอาเงินไปใช้หนี้แล้วเงินก็เหลือเก็บ กำไรก็เหลือเยอะไม่ต้องเป็นห่วงนะ” ฝ่ายพี่สาวบอกให้น้องสบายใจ“ดีแล้วล่ะ ทางนี้ก็ไม่ต้องห่วงเหมือนกัน นัทสบายดี”“ไหนๆ ก็ไหนๆ แล้ว แกทำไมไม่ทำให้คุณหลัวของแกรักแกหลงแกแล้วแต่งงานกันไปเลยจะได้อยู่สุขสบายที่นั่นนานๆ” คำพูดชี้ทางของพี่สาวทำให้เธอคิดว่าน่าสนใจไม่น้อย แต่เธอไม่สวยพอที่จะมัดใจเขานี่สิ ทุกวันนี้ถ้าไม่