All Chapters of LILITH’S DRAGON | พันธะสวาทมังกร: Chapter 1 - Chapter 10

LILITH'S DRAGON พันธะสวาทมังกร 🔥 INTROณ ห้องทำงานรองประธานบริษัทเบียร์มังกร“นี่คุณ...ถ้าไม่ได้นัดเอาไว้ยังไงก็เข้าไปไม่ได้นะ!” เสียงเลขาหน้าห้องของเขาตะโกนลั่นเมื่อกำลังมีปากเสียงกับใครบางคนอยู่“ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นะ...ฉันมีเรื่องต้องคุยกับเขา!” เสียงของหญิงสาวที่ฟังดูคุ้น ๆ โต้เถียงกลับไปเธอพยายามสะบัดแขนของเธอให้หลุดจากพันธนาการของเลขาสาว และพนักงานชายอีกคนที่วิ่งเข้ามาช่วยรั้งแขนของเธอไว้ ไม่ให้เข้าไปก่อกวนภายในห้องของท่านรองประธาน“ถ้าจะพบท่านรอง ต้องนัดหมายก่อนค่ะ” เลขาเอ่ยย้ำอีกครั้งตามหน้าที่ของเธอ“ไปเรียกรปภ. มาจับออกไป” เธอตะโกนเรียกให้พนักงานที่อยู่แถวนั้นมาช่วยกันจับตัวเธอเอาไว้ดวงตาสีน้ำตาลแดงค่อย ๆ ละสายตาจากแฟ้มเอกสารตรงหน้าของเขา และเงยหน้ามองตรงไปที่ประตูห้องด้วยความข้องใจ ร่างสูงถอนหายใจและวางแฟ้มเอกสารกระแทกลงกับโต๊ะ และตั้งใจจะเดินออกไปดูว่าข้างนอกเกิดอะไรขึ้น แต่ทว่ายังไม่ทันที่เขาจะเดินไปถึง...ประตูบานใหญ่ก็ถูกผลักเข้ามาพร้อมกับหญิงสาวในชุดเกาะอกสีแดงรัดรูป เผยผิวกายที่ขาวเนียน สายตาของเขาค่อย ๆ เลื่อนขึ้นมาถึงใบหน้าของเธอ แต่ยังไม่ทันที่เขาจะมองเธอได้ชัด

2ลูซิเฟอร์ ภายในห้องตรวจยังไม่ทันที่เขาจะเค้นถามความจริงจากปากของลิลิธ ดราก้อนก็จำต้องรีบเดินตามหมอเข้ามาเพื่อทำการตรวจเจาะไขกระดูกของเขาไปเช็กให้แน่ใจก่อนว่า สามารถเข้ากับเด็กที่ป่วยอยู่ได้หรือไม่ดราก้อนทิ้งตัวนอนอยู่บนเตียงของโรงพยาบาล แม้ว่าภายในห้องจะเงียบสงบดี แต่ภายในใจของเขาตอนนี้มันว้าวุ่นไปหมด อดีตคู่หมั้นที่ไม่ได้เจอกันมานานเกือบสี่ถึงห้าปี จู่ ๆ ก็เดินกลับเข้ามาในชีวิตของเขา พร้อมกับมาขอให้เขาช่วยมาบริจาคเลือดและไขกระดูกให้กับเด็กคนหนึ่งที่...“อะ...อ๊า!” ดราก้อนร้องเบา ๆ ด้วยความรู้สึกเจ็บแปลบที่จุดหนึ่งตรงกระดูกเชิงกรานค่อย ๆ แผ่ซ่านเมื่อหมอเริ่มขั้นตอนการเจาะไขกระดูก ดวงตาของเขาเบิกโต เพ่งมองขึ้นไปที่เพดานห้องที่เต็มไปด้วยแสงไฟสว่างจ้านั้น มันทั้งเจ็บทั้งทรมานมาก ๆ ช่วงขณะหนึ่งเลย“อืม” เขาสัมผัสถึงความเย็นเฉียบของเครื่องมือที่แทงเข้าไปลึกผ่านผิวหนังลงถึงกระดูก ความเจ็บปวดเหมือนกับมีดที่กรีดลงตรงจุดนั้น“จะเจ็บหน่อยนะครับคุณ” หมอเตือนเบา ๆ ก่อนจะเริ่มกระบวนการดูดไขกระดูกความเจ็บปวดแผ่กระจายไปทั่วร่างกาย แต่ดราก้อนเม้มปากแน่น และพยายามอดทนต่อความเจ็บปวดนั้นเงียบ ๆ ใน

4ฟ้องร้องทั้งดราก้อนและลิลิธจ้องหน้ากันนิ่ง ๆ ความรู้สึกหลากหลายทับถมภายในใจของทั้งคู่ จนกระทั่งเสียงโทรศัพท์ของลิลิธดังขึ้น เธอหยิบมันขึ้นมารับสายทันทีเมื่อเห็นว่าเป็นสายจากหมอของลูกชาย“ฮัลโหลค่ะ หมอ?” เสียงของลิลิธสั่นเล็กน้อย ขณะที่ดราก้อนเองก็เงี่ยหูฟังอยู่ไม่ห่างนัก(คุณแม่ครับ ตอนนี้ผลตรวจไขกระดูกออกมาแล้วนะครับ)“…” ลิลิธเหลือบมองทางดราก้อนเล็กน้อย แต่มือของเธอยังคงกำโทรศัพท์ในมือแนบหูแน่น(ต้องบอกว่า...โชคดีมาก ๆ เลยนะครับที่ผลตรวจคุณพ่อตรงและเข้ากับน้องได้ทุกอย่างเลย)(นั่นหมายความว่าคุณพ่อสามารถเป็นผู้บริจาคไขกระดูกให้ลูซิเฟอร์ได้อย่างสมบูรณ์ครับ) คำอธิบายของหมอทำให้ลิลิธรู้สึกโล่งใจขึ้นมา แต่เธอก็แอบน้อยใจที่ลูกชายที่เธอตั้งท้องมาเอง เลี้ยงดูมาเอง กลับมีทั้งกรุ๊ปเลือดและอื่น ๆ ตรงกับผู้ชายตรงหน้าทุกอย่าง แทบไม่มีอะไรที่เหมือนเธอเลยสักนิด“แล้วแบบนี้ คุณหมอจะสามารถผ่าตัดปลูกถ่ายกระดูกให้ลูซิเฟอร์ ได้เมื่อไหร่เหรอคะ?” ลิลิธเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความหวัง(ถ้าร่างกายของเด็กพร้อมเมื่อไหร่...ทางเราก็จะสามารถเริ่มกระบวนการผ่าตัดได้ในทันทีเลยครับ)(แต่ตอนนี้ผมอยากรบกวน

6พ่อ(เลี้ยง)คนโปรด“ไอ้ดราก้อน!!” แดนนี่จะพุ่งเข้าหาอีกรอบ แต่ลิลิธรั้งเอาไว้“เรากลับได้แล้วค่ะ เขาอยากพูดอะไรก็ปล่อยไปเถอะ คนพาลแบบนี้คุยด้วยก็ยิ่งประสาทเสีย” คนตัวเล็กพยายามจะลากแขนคนที่คบปัจจุบันเดินผ่านคนรักในอดีตไปแต่ทว่า…หมับ! มือหนาของดราก้อนคว้าข้อมือของเธอและกระชากรั้งเธอเอาไว้ไม่ให้เดินจากไป“จริง ๆ ถ้าเธอหาคนที่ดีกว่าฉันไม่ได้แล้ว.....จะกลับมาหาฉันตอนนี้ก็ได้นะ” น้ำเสียงของดราก้อนอ่อนลงและแววตาที่เขามองเธอมันเปลี่ยนไปอย่างเห็นชัดลิลิธสบตาดราก้อนที่มองเธอด้วยแววตาที่ยากจะคาดเดาได้เลย แต่อดีตที่เคยผ่านมาฉายซ้ำ ๆ ในความทรงจำที่แสนเจ็บปวด เขา...คือความรักครั้งแรกที่แสนเจ็บปวดมากเหลือเกิน“ต้องการอะไร?” ก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงเยือกเย็นที่แฝงไปด้วยความเจ็บปวดในทุกคำ“เรื่องของเรามันจบไปนานแล้วนะ...มันนานจนฉันจำอะไรเกี่ยวกับมันไม่ได้แล้ว” เธอค่อย ๆ สะบัดแขนของดราก้อนออกและเอื้อมมือไปกุมมือของแดนนี่เอาไว้แน่น“และที่สำคัญก็คือ.....ตอนนี้ฉันกับพี่แดนนี่เรามีความสุขดีและคาดว่าอีกไม่นานเราก็คงจะแต่งงานสร้างครอบครัวไปด้วยกัน” ลิลิธโอบแขนของคนรักใหม่แน่น“แต่งงาน?” ดราก้อนเลิกคิ้วมองไ

8ห่วงและหวงที่สุด“ขอแค่ลิลิธยอมเปิดโอกาสให้พี่...มากกว่านี้”“เพื่อให้ความสัมพันธ์ระหว่างเราสองคนมัน...(แดนนี่)/ตอนนี้ลิธยังไม่พร้อมที่จะคิดเรื่องอื่นเลยจริง ๆ ค่ะ (ลิลิธ) ลิลิธนิ่งเงียบ มองหน้าเขาด้วยความคิดลึกซึ้ง แววตาของเธอเยือกเย็น แต่ก็มีประกายของความลังเลปรากฏอยู่ในนั้น“ไม่เป็นไร...พี่เข้าใจและพี่ก็ยินดีจะรอเราเสมอ” แดนนี่ถอนหายใจเบา ๆ แต่ก็ยังคงยิ้มรับในคำตอบของเธอ“ก่อนที่เราจะไปถึงขั้นนั้น...ลิลิธว่าพี่แดนนี่ลองกลับไปคุยกับแม่ของพี่ดูก่อนดีไหมคะ?”“แม่พี่จะรับได้จริงเหรอ ที่ลูกชายจะมาคบหากับแม่หม้ายลูกติดที่ประวัติไม่ค่อยจะดีเท่าไหร่?” น้ำเสียงของเธอหนักแน่นและเยือกเย็น แววตาของเธอสื่อถึงความมั่นคงและไม่หวั่นไหว แม้รู้ดีว่าสถานะของตัวเองจะทำให้เธออึดอัดใจ“พี่เชื่อว่า...ถ้าพี่รักใคร แม่พี่ก็รักด้วย”“อืม...ค่ะ” ลิลิธตอบกลับไปเพียงสั้น ๆ สายตาของเธอว่างเปล่าและไม่ได้คิดตามในสิ่งที่อีกฝ่ายพูดเลยแม้แต่นิดเดียว เพราะตอนนี้ภายในใจของเธอมันไม่ได้คิดเรื่องของแดนนี่เลย มันมีแต่เรื่องของลูกชายสุมอยู่เต็มอก“จอดตรงหน้าโรงพยาบาลเลยก็ได้ค่ะ เดี๋ยวลิลิธจะแวะเข้าไปเยี่ยมลูกก่อน แล้วถึง