All Chapters of LILITH’S DRAGON | พันธะสวาทมังกร: Chapter 11 - Chapter 20

10อย่าทิ้งกันไปได้ไหม⏳ห้าปีที่แล้ว…ณ คอนโดฯที่เดิม...ห้องเดิม...โซฟาตัวเดิม“สิบล้าน…ค่ายกเลิกการหมั้นของเรา” น้ำเสียงของเขาเย็นชาและกรีดลึกเข้าไปในใจของเธอ“ตามที่พ่อของเธอ...เคยขอเอาไว้” ดราก้อนยื่นซองสีน้ำตาล ซองใหญ่เกือบ ๆ สองปึกหนา ๆ ยัดใส่มือของลิลิธเชิงบังคับให้เธอรับมันเอาไว้“...” คนตัวเล็กค่อย ๆ ก้มหน้ามองดูเงินสดที่อยู่ในซองนั้น มือของเธอสั่นเทาไปหมด“ดราก้อน...” ลิลิธไม่ได้ตั้งใจจะรับซองเงินนั้น แต่ดราก้อนก็ยัดมันใส่มือของเธอเอาไว้แน่น สิ่งที่ทำให้เธอรู้สึกเจ็บปวดยิ่งกว่าเงินในมือ คือสายตาเย็นชาของคนที่เธอรัก“หวังว่าเงินก้อนนี้...มันจะมากพอที่ทำให้เธอออกไปจากชีวิตของฉันจริง ๆ ซะทีนะ…ลิลิธ” สายตาของเขาเย็นชาและปราศจากความรู้สึกใด ๆ“แล้วถ้าฉันไม่เอาเงินนี้เลยแม้แต่บาทเดียว” ลิลิธสูดหายใจลึก รวบรวมความกล้า ก่อนจะเอ่ยเสียงสั่นแต่แฝงความหนักแน่น“นายจะไม่ทิ้งฉันไปได้ไหม...”“ยังไงฉันก็ต้องไปอยู่ดีลิลิธ” คำถามของเธอทำให้ดราก้อนนิ่งเงียบไปชั่วครู่ แต่สุดท้ายแล้วเขาก็เอ่ยตอบด้วยน้ำเสียงที่เด็ดขาด ก่อนจะหยิบคีย์การ์ดคอนโดฯ และกุญแจรถหรูวางลงที่โต๊ะตรงหน้าของเธอ“ฉันให้...หวั

12ลืมเรื่องของเราเสียงหอบเหนื่อยของทั้งคู่สอดประสานกันในความเงียบงัน ผิวกายแนบชิดสนิทกัน ร่องรักของเธอดูดกลืนกินแท่งรักเข้าไปในตัวจมมิดด้าม“ฉะ...ฉัน...ไม่...ไม่ไหวแล้ว (กรี๊ด)” เธอกรีดร้องในลำคอลั่น กลางกายกระตุกเร่า ร่องรักตอดรัดแน่นจนยากจะเคลื่อนไหว มือหนาบีบข้อเท้าของเธอจนแทบแหลกคามือสวบ... ตับ ตับ ตับ!! เสียงเรือนร่างของทั้งคู่กระทบกระทั่งดังก้องไปทั่วห้องมือหนาลูบจับเรียวขาสวยของเธอที่พาดอยู่บนไหล่กว้าง แล้วบีบขยำที่ข้อเท้าของเธอจนแทบแหลกคามือ สะโพกหนักถาโถมกายกระแทกซ้ำลึกเข้าไปในตัวของเธอ ก่อนจะบดขยี้ควงแท่งรักวนซ้ำ ๆ ภายในร่องรักที่ร้อนระอุนั้น“ซี้ด... อื้อ ...อื้อ” คนตัวเล็กครางเสียงสั่น ร่างบางบิดเกร็งกระตุกถี่รับแรงกระแทกที่หนักหน่วงนั้นสวบ...ตับ ตับ ตับ... ร่างสูงถอนแก่นกายออกเกือบสุดและดันสวนเข้าไปในตัวของเธอจมมิดด้ามซ้ำ ๆ“ซี้ด...อะ...โอ้...จุก...อะ...อื้อดรา...ก้อน” ฝ่ามือเล็กบีบมือของเขาแน่น เธอรู้สึกเหมือนใจแทบขาดความเสียวซ่านที่ได้รับมันทรมานเหลือจะทนร่างบางกัดริมฝีปากแน่นเธอหลับตาปี๋ และดิ้นพล่านในวินาทีที่เธอแตะถึงจุดสุดยอดติดกันถึงสองครั้งติดกัน เรียวขาของ

14ไม่เหลืออะไรเลย(เหตุการณ์ เกิดขึ้นเมื่อ ห้าปีก่อนหน้า)ลิลิธยังคงนอนนิ่งอยู่บนเตียงกอดหมอนที่ยังมีกลิ่นกายของคนรักเอาไว้แน่น มือเล็กกำผ้าห่มดึงขึ้นมาเช็ดคราบน้ำตายังคงไหลออกมาไม่ยอมหยุดเสียงโทรศัพท์มือถือยังคงสั่นอยู่ข้างเตียงอย่างต่อเนื่อง ไม่ยอมหยุด มันยังคงครืด...ครืด ...ครืด สั่นแล้วสั่นเล่า จนท้ายที่สุดเธอก็จำต้องลุกขึ้นมาเพื่อรับสายนั้นและทันทีที่กดรับเสียงปลายสายก็ตะโกนสวนกลับมาในทันทีบทสนทนาทางโทรศัพท์(คิดจะหนีหนี้ที่พ่อมึงก่อเอาไว้ใช่ไหมฮะ...ถึงไม่รับสายโทรศัพท์ของกูน่ะ) เสียงตวาดจากชายแก่ทำให้ลิลิธชะงักไปเล็กน้อย“แต่…หนี้ของพ่อตามจริงแล้วลิลิธก็ขายบ้านขายรถ ขายที่ดินทุกอย่างที่มีใช้ให้กับเจ้าหนี้ทุกคนไปหมดแล้วนะคะ”“คือมันอาจจะใช้ได้ไม่ทั้งหมดแต่ตอนนี้มันไม่เหลือทรัพย์สินอะไรให้ขายแล้วจริง ๆ ค่ะ” เธอพยายามควบคุมลมหายใจเพื่อจะตอบโต้ แต่เสียงของเธอกลับแผ่วเบาเหมือนลมกระซิบ“หนี้ที่พ่อเขาติดเอาไว้มันเยอะมาก ๆ ลิลิธก็พยายามแล้วจริง ๆ ค่ะ” ลิลิธอ้อนวอนชายวัยหกสิบทั้งน้ำตา(กูไม่สนหรอกว่า...มึงพยายามแล้วรึยัง แต่หนี้กูที่พ่อมึงยืมไปเกือบสามสิบล้าน ไม่ใช่สามสิบบาท)(มึงใช

16ถ้าโลกนี้...ไม่มีฉัน(เหตุการณ์ในอดีต)“อื้อ...อื้อ” คนตัวเล็กน้ำตาไหลรินหยดลงแผ่นกระดาษจนหมึกที่เขียนเลอะเทอะไปหมด จนแทบอ่านไม่ออกเลยว่าเขียนอะไรลงไปบ้าง เธอจึงตัดสินใจวางกระดาษนั้นลงที่เบาะข้าง ๆ และหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาถือด้วยมือที่สั่น ๆ เมื่อปลายนิ้วกดปุ่มอัดวิดีโอได้...ลิลิธพยายามจะอ้าปากพูดแต่เธอก็จุกอกจนเหมือนพูดอะไรไม่ออก“ฉัน...ฮะอื้อ” คนตัวเล็กพูดไปก็สะอึกไป“ขอโทษนะที่ฉันไม่ได้โทรไปลานายด้วยตัวเอง” ลิลิธปาดน้ำตาและกัดฟันฝืนยิ้มไปที่กล้อง“...แต่ฉันคิดว่าถึงโทรไปนายก็คงไม่ว่างรับสายอยู่ดี” เธอพยายามหัวเราะทั้งน้ำตา“อื้อ...หะ...หื้อ” ลิลิธสูดลมหายใจเข้าลึก ๆ ก่อนจะจ้องไปที่กล้องตรงหน้าทั้งน้ำตา“ในวันที่ฉันไม่ได้อยู่บนโลกนี้แล้ว...นายต้องมีความสุขมาก ๆ นะ” ลิลิธมองดูตัวเองในกล้องด้วยสายตาที่ว่างเปล่า“อ้อ.....แล้วไม่ต้องรู้สึกผิดกับการตัดสินใจของฉันนะ” หญิงสาวยิ้มทั้งน้ำตา“เพราะว่าฉัน...คิดดีแล้วจริง ๆ” ลิลิธค่อย ๆ เงยหน้าขึ้นจ้องมองผืนน้ำสีดำสนิทที่ทอดยาวออกไปจนสุดสายตา ดวงตาแดงช้ำของเธอสะท้อนแสงจันทร์ที่กำลังลอยเด่นอยู่กลางฟ้า“ฉันคิดดี...แล้ว...ฮื้อ ๆ ๆ” เธอพูดย้ำอีกครั

18รักเกินจะเผื่อใจ(มีภาพประกอบ)(เหตุการณ์ในอดีตช่วงวัยรุ่นของทั้งคู่)“อัก...อื้อ...โห่ว... ซี้ด” เสียงหอบหายใจของลิลิธเริ่มกระท่อนกระแท่นมากขึ้น ความร้อนภายในร่างกายของเธอเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ และเธอเริ่มสูญเสียการควบคุมตัวเอง ร่างบางเกร็งกระตุกเร่า ๆ บนหน้าตักแกร่งของคนรัก“ดะ...ดราก้อน...ดราก้อน!! ไม่ไหว...อื้อ...อะ...โอ๊ย...ไม่ ๆ ไม่” เสียงของเธอขาดหายไปอีกครั้งเมื่อเขาเร่งจังหวะการเคลื่อนไหวของเขา ทำให้เธอต้องกัดริมฝีปากแน่นเพื่อไม่ให้เสียงครางเล็ดลอดออกมาสัมผัสของเขาทำให้ความกลัวในใจของเธอคลายลงทีละน้อย“เสียวโคตร...โอ่ว...อะ...อ๊ะ” ดราก้อนโน้มใบหน้าลงมาใกล้จนลมหายใจของเขาแทบจะสัมผัสผิวแก้มของเธอลิลิธหลับตาลงช้า ๆ ใบหน้าสวยเงยขึ้นอย่างช้า ๆ ปล่อยให้สัมผัสของเขาประทับลงที่ริมฝีปากอย่างแผ่วเบา รสจูบที่อ่อนโยนค่อย ๆ ลึกซึ้งขึ้นตามจังหวะหัวใจที่เต้นแรงของพวกเขาทั้งสอง ขณะที่แท่งรักอาบเลือดบริสุทธิ์ยังคงกระแทกเข้าหาซ้ำ ๆ“ฉันต้องการเธอ...เธอแค่คนเดียว” น้ำเสียงของเขาก้องกังวานในหัว ราวกับคำมั่นสัญญาที่ไม่มีวันลบเลือนไปได้“ฉัน...เสียว...อื้อ ๆ ๆ จุก...อื้อจุกมาก ๆ” ลิลิธพึมพำเสียง