Semua Bab เสน่หากระดังงาสีขาว : Bab 91 - Bab 100

ตอนที่ 92.“ไอ้กันต์ แกไม่คิดมั่งหรือว่าฉันอาจกำลังยุ่งอยู่” อัคคีกรอกเสียงลงไปอย่างหงุดหงิด“คิดว่ะ แต่มันจำเป็นและสำคัญจนทนไม่ไหว”“เรื่องอะไรแกถึงต้องโทรมาแต่เช้า นี่เพิ่งแปดโมง”“เออรู้แล้ว แล้วแกมาทำงานทำไมวะ เกิดอะไรขึ้นฉันว่าแล้วมันแปลกๆ แต่ไม่รู้ว่าเรื่องของแกจะเกี่ยวกับเรื่องที่ฉันเพิ่งรู้มาจากไอ้เต้รึเปล่า”กันต์ถามอย่างหยั่งเชิงเพราะเขาเองเพิ่งนึกได้ถึงอาการแปลกๆ ของเพื่อนรักตั้งแต่เมื่อคืนและเมื่อโทรไปที่บ้านของอัคคีก็พบว่าทั้งสองคนออกมาทำงานแต่เช้า ซึ่งมันแปลกมากเพราะก่อนแต่งงานอัคคีทำท่าอยากจะกลืนกินอโนมาแทบจะลงแดงตายแต่หลังแต่งงานแทนที่จะอยู่บ้านแบบคู่แต่งงานข้าวใหม่ปลามัน กลับพากันมาทำงานเสียอย่างนั้น“เรื่องอะไรวะ ที่ทำให้แกตื่นเต้นได้มากกว่าเรื่องน้องน้ำแข็ง” อัคคีไม่วายที่จะเหน็บแนมเพื่อนรักที่อะไรๆ ก็เป็นน้องน้ำแข็งไปเสียหมดอย่างหมั่นไส้“เฮ้ย มันคนละอย่างกันแกนี่ชักใบเรือเสียเรื่อยเลย ก็เรื่องที่ได้ก็ความคืบหน้าของเรื่องไอ้อาคมน่ะแกอยากรู้ไหมล่ะ”ชื่อของอาคม สะดุดหูอัคคีอย่างแรงแต่เขาก็เลือกที่จะเงียบเพราะในใจกำลังอคติคัดค้านกันวุ่นวาย เลยทำให้คนปลายสายต้องย้ำเตือ

ตอนที่ 94.อัคคีนั่งเงียบๆ อยู่ในห้องนั่งเล่นอันโอ่อ่าหรูหราของคฤหาสน์หลังงาม ในมือมีแก้วทรงสวยที่บรรจุน้ำสีอำพันอยู่ ดวงตาคมกล้ามองแก้วในมือนิ่งอยู่เป็นนานเหมือนยังจมอยู่ในความนึกคิดของตนจนตัดขาดจากโลกภายนอก จนกระทั่งเสียงรถที่แล่นเข้ามาจอดในบ้าน เสียงเดินเบาๆ และเสียงคุยกันพร้อมกับเสียงหัวเราะอย่างมีความสุขของแม่ลูก สมาชิกใหม่ของบ้านที่กลับเข้ามาในบ้านตอนทุ่มครึ่งชายหนุ่มเงยหน้าขึ้นพร้อมกับกระดกน้ำสีอำพันลงลำคอหนา ดวงตาคมหลับลงอย่างอ่อนล้าและสับสนรุนแรง ความคิดชั่วดีตีกันให้วุ่น ตอนนี้อัคคีร้อนรุ่มยิ่งกว่าไฟเผาทั้งเรื่องราวของหญิงสาวสามคนที่เกี่ยวข้องกับเขาในอดีตเสียชีวิตลงด้วยอุบัติเหตุในขณะที่เขาไปๆ มาๆ ระหว่างเมืองไทยกับอังกฤษเมื่อสามปีก่อน เรื่องอุบัติเหตุที่เกิดขึ้นในสวนสนุกเมื่อหลายเดือนก่อน เรื่องอุบัติเหตุที่อโนมาเจอที่ลานจอดรถของโรงแรม เรื่องที่อโนมาถูกมอมเหล้าเกือบจะถูกย่ำยี เรื่องของอดีตนักฆ่าที่ชื่อ อาคม และสุดท้าย เรื่องที่เธอไปเดินเล่นอย่างสนุกสนานและมีความสุขกับชายอื่นหลังวันแต่งงานเพียงวันเดียว คิมหันต์เพลย์บอยหนุ่มชื่อกระฉ่อนนักรักผู้เร่าร้อนและร่ำรวยและก็เป็นนักธุ

ตอนที่ 96.เมื่อทุกคนใช้เวลาทำธุระส่วนตัวของตนเสร็จในเวลาอันรวดเร็วก็มารวมตัวกันที่ห้องนอนเล็กสีชมพูน่ารักของน้องอิ่มอุ่น และอัคคีก็พอสร่างจากความมึนเมาไปได้บ้างเพราะเขาเพียงแต่ดื่มนิดเดียวและคิดไปเรื่อยๆ อัคคีไม่เคยดื่มเหล้าเมาจนครองสติไม่ได้นับแต่วันที่เขาเมามากจนแทบครองสติไม่อยู่ แล้วมิรันตีก็เข้ามาหาเขาในห้องเมื่อหลายปีก่อนจนเขาขยาดจนต้องย้ายไปอาศัยอยู่คอนโด และไม่กล้าดื่มเหล้าจนเมามายครองสติไม่ได้อีกเลยนับแต่นั้นเพราะเขารู้แล้วว่าการเมาจนขาดสติในครั้งนั้น เกือบทำให้เขาได้เมียของพ่อเป็นเมียของตัวเองภาพครอบครัวสุขสันต์ที่มีพ่อแม่ลูกพร้อมหน้าและพูดคุยหัวเราะสนุกสนาน เสียงเล่านิทานที่มีเสียงห้าวๆ ของเจ้าชายและเสียงหวานๆ ของเจ้าหญิงโดยอัคคีกับอโนมานั้น ได้สร้างรอยริษยากรีดลงกลางใจของหญิงสาวที่แอบแง้มประตูมองภาพนั้นด้วยใจที่ลุกไหม้สุดแรงมือบางกำเข้าหากันแน่น ริมฝีปากบางสวยสั่นระริกด้วยอารมณ์กรุ่นเกลียด อโนมาเสียงวาบที่สันหลังจนต้องหันมามองประตูที่เธอรู้สึกว่ามีสายตาไม่หวังดีส่งมายังเธอ แต่ประตูนั้นก็ยังปิดสนิทเธอแอบพ่นลมหายใจออกมาอย่างโล่งอกแต่ก็ยังเป็นกังวล เมื่อเห็นว่าน้องอิ่มอุ่นหล

ตอนที่ 98.“พี่อัคคีก้มลงมาหน่อยสิคะ” หญิงสาวบอกเบาๆ ใบหน้านวลแดงปลั่งจนอัคคีแทบอดใจไม่ไหว อยากก้มลงไปหอมแก้วนวลนั้นสักฟอด แต่เพราะความที่ท่ามากและว่าเธอไว้เยอะจึงต้องสงวนท่าทีไว้ทั้งๆ ในใจลิงโลดไม่เสียแรงที่แกล้งโง่ชายหนุ่มคิดอย่างกระหยิ่มในใจและทำตามที่เธอบอก ชายหนุ่มจึงแกล้งก้มหน้าลงมาแทบชิดใบหน้าหวาน และแอบสูดกลิ่นแก้มสาวไว้เต็มปอด ทำให้คนที่ตั้งใจจะช่วยในตอนแรกชักไม่มั่นใจว่าตนเองคิดถูกหรือคิดผิดที่เข้าใกล้เขามากขนาดนี้“เรียบร้อยแล้วค่ะ อ้อนขอตัวอาบน้ำก่อนนะคะเดี๋ยวเด็กๆ จะไปไม่ทันโรงเรียน” ว่าแล้วร่างบางก็เลี่ยงออกไปโดยเร็วอย่างขัดเขินจนปิดไม่มิด ทำให้ชายหนุ่มรู้สึกกัวใจพองโต ถ้าทุกวันมันเป็นแบบนี้ก็คงดี ได้หลับและตื่นเช้าขึ้นมาพร้อมกัน ทำอะไรร่วมกันอย่างไม่มีความบาดหมางห่างเหินก็คงดี ชายหนุ่มคิดอย่างเป็นสุขและแอบกังวลลึกๆ เมื่อนึกถึงสาเหตุของเรื่องทั้งหมด เขานึกอยากจะเอ่ยปากขอโทษเธอหลายครั้ง วันละหลายเวลาด้วยซ้ำ แต่ไม่รู้ว่าเพราะอะไรทำให้เขาถึงไม่กล้าเอ่ยคำๆ นั้นออกไป “เพราะนายมันขี้ขลาดไงอัคคี” เสียงเล็กตะโกนบอกในหัวไม่น่าเชื่อว่าชายหนุ่มที่เพียบพร้อมร่ำรวยและประสบความสำเร็จเ

ตอนที่ 100.เนตรนาราเอ่ยชวนอีกครั้ง และหันหลังเดินออกมาก่อนใครด้วยใบหน้าที่ครุ่นคิดจนอรุณนารีจับสังเกตได้จึงรีบตามออกมา“แกมีเรื่องอะไรใช่ไหมเนตร” อรุณนารีถามอย่างสงสัย และเนตรนาราก็พยักหน้าเบาๆ ขณะรออโนมา ไอรดาที่กำลังเดินตามมากลับมีท่าทีเหมือนจะขุ่นเคืองอะไรสักอย่าง“น้องน้ำแข็งมีเรื่องลำบากใจอะไรรึเปล่าจ๊ะ”“มีคนโทรและส่งภาพพี่กันต์กับยัยเชอร์รี่เน่ามาให้น้ำแข็งค่ะ แล้วยังท้าทายอีกว่าตอนนี้ยัยเชอร์รี่เน่านั่นอยู่ที่บริษัทกับพี่กันต์ถ้าอยากรู้ว่าจริงไหมให้ไปดูได้ที่ออฟฟิศพี่กันต์ตอนนี้เลย ช่างกล้านัก”สาวน้อยน่ารักขบเขี้ยวเคี้ยวฟันฮึ่มฮั่มในลำคอ ใบหน้าแดงก่ำเพราะอารมณ์ที่เดือดปะทุจนบรรดาพี่สาวอดขำระคนเป็นห่วงคู่กรณีไม่ได้ที่จะต้องเจอกับพายุน้ำแข็งลูกโตแน่ๆ“ถ้าน้องน้ำแข็งมีธุระสำคัญก็ไปจัดการเถอะค่ะ ถ้าต้องการความช่วยเหลือก็บอกพวกพี่ๆ ได้นะจ๊ะ”“ไม่เป็นไรค่ะพี่เนตรแค่นี้ไม่คณามือหรอกค่ะ ขอบคุณพี่ๆ มากค่ะ งั้นน้ำแข็งขอตัวนะคะคอยดูนะถ้าเจอจังๆ จับได้คาหนังคาเขาเละแน่ทั้งไอ้พี่กันต์กับยัยเชอร์รี่เน่านั่น”ไอรดาทำท่าชกกำปั้นกับฝ่ามือของตัวเองเบาๆ จนพี่ๆ ทั้งสามยิ้มและส่ายหัวให้กับท่าทาง