Semua Bab จอมโจรร้อนรัก: Bab 11 - Bab 20

ตอนที่ 11    “ข้ารักเจ้าได้ยินหรือไม่มูนา” ราชิดเปรยเบาๆ ไปกับสายลม ก่อนกระตุกบังเหียนม้าเร่งกลับไปหาผู้เป็นพ่อ ส่วนมูนากำลังเดินเข้าไปร่วมกลุ่มกับสาวงามที่ต่างพากันมองเธอด้วยสายตาประหนึ่งว่าเธอคือสัตว์น่ารังเกียจก็ไม่ป่าน หญิงสาวถอนใจเฮือกใหญ่ แล้วเข้าไปยืนอยู่ท้ายสุดของกลุ่มสาวงาม โดยมีชายแก่หลังค่อมเดินตรวจตรา ซึ่งเธอก็ไม่เข้าใจนักหรอกว่าจะตรวจตราอะไรกันนักหนา มูนากวาดสายตามองรอบๆ แหล่งที่ตั้งกระโจมอย่างมาดหมาย ก่อนจะเผยยิ้ม เมื่อในกองคาราวานของท่านรามินทร์ไม่มีทหารจากวังหลวงสักนาย หญิงสาวกอดกระชับห่อผ้าของตนไว้อย่างหวงแหน ก่อนก้มมองสิ่งที่อยู่ในห่อด้วยสีหน้าพึงพอใจ จึงไม่ทันได้เห็นสายตาของเหล่าสาวงามจากหมู่บ้านอื่นๆ“เจ้าชื่อมูนา ที่มาจากหมู่บ้าคาเบียนเซียใช่หรือไม่” มูนาเหลียวมองไปยังทิศทางของเสียง หลังจากชายแก่หลังค่อมเดินจากไปแล้ว มีหญิงชราอีกคนเดินเข้ามาพร้อมกับจัดแจงบอกให้สาวงามแต่ละนางเข้าพักในกระโจม ที่หนึ่งกระโจมจะมีสาวงามเข้าไปพักรวมกันถึงแปดคน มูนาถอนใจอีกครั้งด้วยความลำ

ตอนที่ 13     “ใครว่าล่ะมูนา ข้ายังรักยังคิดถึงชายคนรักของข้าทุกลมหายใจ แต่เจ้าจะให้ข้าเอาแต่นั่งคร่ำครวญถึงชายคนรักหรือไรล่ะ ในเมื่อถึงข้าจะร้องไห้คร่ำครวญจนขาดใจตาย ข้าก็ไม่มีวันได้กลับไปครองรักกับชายที่ข้ารักหรอก เจ้าก็รู้ว่าการเข้าไปอยู่ในวังหลวง มันยากนักที่จะได้กลับออกมา” น้ำเสียงฮาเรนน่าสั่นเครืออย่างห้ามไม่อยู่ แต่แม้ใจต้องร้าวรานสักแค่ไหนเธอก็ต้องทำใจให้ได้ เพื่อที่หมู่บ้านอันเป็นที่รักของเธอจะไม่ถูกกล่าวหาว่าเป็นกบฏ“ข้อนี้ข้ารู้ดี เพราะพี่สาวของข้าก็จากบ้านไปตั้งหกปีแล้ว ข้ายังไม่เคยเห็นหน้าพี่สาวข้าอีกเลย”“แต่อีกไม่นานเจ้าก็จะได้พบหน้าพี่สาวของเจ้าแล้ว เจ้าดีใจหรือไม่มูนา”“ดีใจสิ แต่ข้าไม่อยากเข้าวัง ข้าอยากอยู่ดูแลท่านพ่อของข้ามากกว่า แต่...” มูนากล้ำกลืนก้อนแข็งๆ ลงคอไปเสียเพราะไม่อยากจะเอ่ยถึงสาเหตุที่เธอต้องพลัดพรากจากอกบิดา“แต่เจ้าจำเป็นต้องมา เพราะในหมู่บ้านของเจ้าไม่เหลือสาวบริสุทธิ์อีกแล้ว นอกจากเจ้

ตอนที่ 15   “ท่านมีสิทธิ์อันใดจะมาค้นตัวข้า แล้วหากท่านคิดจะค้นตัวข้า ข้าจะใช้กริชทำร้ายท่านแน่” มูนาตะคอกใส่ ชูกริชในมือออกมาตวัดแกว่งไปมา“เก่งใช่ย่อยนะพ่อหนุ่มน้อย ข้าชักชอบผู้ชายอย่างเจ้าแล้วล่ะสิ” ฟารีฟหัวเราะจนอกกระเพื่อม หาได้เกรงกลัวกริชคมกริบในมือเล็กแม้แต่น้อย“ท่านเป็นพวกผิดเพศหรือไร ถึงมาบอกว่าชอบผู้ชายเช่นข้า” มูนาบอกเสียงกร้าว พยายามข่มความหวาดกลัวเอาไว้ในอก แล้วเพ่งสายตาดุดันออกไป แต่ไม่รู้ทำไมหัวใจเต้นไม่เป็นจังหวะเอาเสียเลย“เจ้านี่ช่างคิดไปได้ แล้วถ้าข้าจะชอบเจ้าขึ้นมาจริงๆ เจ้าล่ะ จะชอบข้าบ้างหรือไม่”“ไม่! ข้าไม่ใช่พวกผิดเพศเช่นท่าน ส่วนท่าน หลีกให้ห่างข้าเดี๋ยวนี้ ข้าจะรีบไปให้พ้นๆ สายตาของท่าน”“ตกลง! ไม่ชอบก็ไม่ชอบ เพราะตัวข้าก็ชอบผู้หญิงมากกว่าจะชอบพวกเดียวกันเสียด้วย เพราะผู้หญิงมีทั้งนมมีทั้งเอวให้ข้าลูบไล้ แต่...ถ้าเจ้าเป็นผู้หญิง ข้าจะรับเจ้าเป็นเมียข้า เพราะดูท่าทางเจ้าแล้ว เจ้าไม่น่าจะใช่ผู้ชาย&rdqu

ตอนที่ 17  ราฮิมพยักหน้าอย่างเข้าใจในคำสั่งทางสายตาของนายเหนือหัวเป็นอย่างดี จากนั้นก็ควบม้าวิ่งเยาะๆ ห่างออกไป มูนาเหลียวมองตามด้วยความสงสัย ก่อนจะหันกลับมาสนใจคนที่เอาแต่กกกอดเธอไว้ด้วยสายตาขุ่นเคืองจนดวงตาจะลุกเป็นไฟอยู่แล้ว แต่เจ้าของอ้อมกอดกลับทำเฉย“ดวงตาของเจ้า สวยเหมือนผู้หญิงเสียจริง” ฟารีฟเอ่ยชมไปตามน้ำ    มูนาลอบพ่นลมหายใจออกมา เมื่ออีกฝ่ายยังไม่รู้ว่าเธอคือผู้หญิง และงานนี้คงต้องขอบคุณเสื้อผ้าของท่านพ่อที่เธอแอบไปหยิบมาเพื่อใช้อำพรางตัวในการหนีจากกองคาราวานของท่านรามินทร์“ท่านอย่ามาวิจารณ์ข้า แล้วก็ปล่อยข้าเสียที ชายกับชายจะมากอดกันแบบนี้ได้อย่างไร ท่านไม่อายฟ้าอายดินบ้างหรือ” มูนาเร่งหาข้ออ้าง เพราะดิ้นรนไปก็เสียแรงเปล่า เมื่ออ้อมแขนแข็งแรงไม่ยอมปล่อย“ทำไมข้าต้องอาย” ฟารีฟตอบหน้าตาย แกล้งยื่นหน้าเข้าใกล้หญิงสาว แล้วพ่นลมหายใจรดปลายจมูกโด่งรั้นที่นูนเด่นผ่านผ้าฮิญาบ“ท่านนี่! เป็นพวกผิดเพศแน่ๆ ปล่อยข้าเดี๋ยวนี้” พูดจบมูนาก็ยกสองม

ตอนที่ 19    “ท่านจะหัวเราะข้าอีกนานหรือไม่ ข้าปวดเท้าไปหมดแล้ว” มูนาร้องถามเสียงขุ่น หงุดหงิดตัวเองเสียจริงที่ทำอะไรก็ไม่ถนัด เพราะอาการบาดเจ็บที่ข้อเท้า“ข้าเป็นเจ้านายเจ้านะมูนา แล้วเหตุใดข้าต้องดูแลเจ้าด้วย” แม้ใจจะห่วงแสนห่วงหญิงสาวในคราบหนุ่มน้อยมากแค่ไหนก็ตามที แต่อาการอยากจะกลั่นแกล้งหญิงสาวที่เอาแต่ดื้อรั้น ซ้ำยังเถียงคำไม่ตกฟาก ทำให้ฟารีฟจำต้องพูดแบบนั้นออกไป เลยได้เห็นใบหน้าเรียวงามสะบัดใส่“เจ้านี่น้า ท่าทางเหมือนผู้หญิงเข้าไปทุกที เอ้า! ข้ายอมลดตัวลงไปดูแลเจ้าก็ได้” ฟารีฟย่อตัวลงแล้วใช้มือถอดรองเท้าออกจากเท้าเล็ก มูนาชักปลายเท้าหนีแต่ก็ไม่ทันเสียแล้ว มิหนำซ้ำพอเงยหน้าขึ้นมาก็สบเข้ากับดวงตาคมกริบที่ดุดันจนหนาวเยือกในอก ทำไมนะ...ทำไมเธอถึงได้หวาดกลัวดวงตาคมคู่นี้นักหนากันเล่า“พอดีข้ามียาจากพ่อเฒ่าติดตัวมาด้วย ข้าจะนวดให้เจ้า สักพักคงจะรู้สึกดีขึ้น จากนั้นเราจะได้ไปที่พักของข้าเสียที” ฟารีฟบอกเสียงทุ้มลึกจนคนฟังรู้สึกแปลกใจไปกับน้ำเสียง