Semua Bab ทะลุมิติมาเป็นสะใภ้ตัวร้ายในยุค80: Bab 31 - Bab 40

หลังจากจัดการทำแผนและเปลี่ยนชุดให้ภรรยาเรียบร้อยแล้ว สามีผู้ที่อบอุ่นที่เปลี่ยนจากภูเขาน้ำแข็งไปเป็นภูเขาไฟก็จุมพิตให้กำลังใจภรรยา ก่อนที่จะออกไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าในตอนนั้นเยี่ยหงเห็นว่าลูกชายออกจากห้องไปแล้ว ก็ใช้โอกาสเปิดประตูเข้ามาในห้องพร้อมกับถ้วยยาต้มสมุนไพร“ฉันต้มยาให้เธอ ยานี้มีฤทธิ์แก้อักเสบและแก้ปวดได้ดี กินเสียหน่อยสิ” น้ำเสียงนั้นเต็มไปด้วยความรู้สึกผิดมากกว่าที่จะแสดงความห่วงใย“ขอบคุณนะคะแม่” เธอตอบด้วยน้ำเสียงที่ราบเรียบ ยอมรับว่ายังไม่อยากพูดคุยกับอีกฝ่ายในเวลานี้“ขอบคุณนะที่ช่วยพูดแทนฉัน” หญิงวัยกลางคนพูดเสียงสั่นเครือตอนนี้สิ่งที่กลัวที่สุดคือกลัวลูกชายจะไม่เข้าใจตน แล้วจะพาลูกเมียย้ายออกไปจากบ้านหลังนี้ตามที่เคยพูดเอาไว้เธอกับสามีแต่งงานท่ามกลางเสียงคัดค้านของครอบครัวของทั้งสองฝ่าย ตอนนั้นเธอถูกพ่อแม่ขับไล่ออกจากสกุลลู่ และไม่ยอมให้ใช้แซ่เดิมอีกต่อไปจนเธอต้องใช้สกุลเยี่ยตามสามี แต่ก็ยิ่งสร้างความไม่พอใจให้แก่พ่อแม่สามี แต่ก็ยังสู้อดทนมาได้และอยู่ครองรักกันจนวาระสุดท้ายของเขาหากจะต้องเสียลูกชายเพียงคนเดียวไปเพราะความไม่รู้จักยับยั้งชั่งใจของตน เธอคงไม่มีหน้

หลังจากหายดีแล้ว ร้านเสริมสวยประจำหมู่บ้านก็เปิดให้บริการตามปกติ เยี่ยหงรับหน้าที่ดูแลหลานสาวอย่างใกล้ชิด และทำงานบ้านเล็กๆ น้อยๆ เพราะลูกสะใภ้แย่งเธอทำงานตั้งแต่เช้าหยางซินและซ่งเหลียนเห็นว่าจางซูเจินมีความสุขขึ้นและเรื่องเลวร้ายได้ผ่านไปแล้ว พวกเธอจึงไม่ได้มาบ่อยอย่างแต่ก่อน แต่ก็ยังแวะเวียนมาใช้บริการและมานั่งพูดคุยด้วยบ้าง“เธอไปเรียนเรื่องพวกนี้มาตั้งแต่เมื่อไหร่กัน ตัดผม ดัดผม แล้วก็แต่งหน้า เรื่องพวกนี้ต้องใช้ทักษะมากเลยนะ” เยี่ยหงถามด้วยความใคร่รู้“ฉันกำพร้าค่ะ เลยต้องหางานทำเพื่อเลี้ยงตัวเอง ไม่ได้เรียนมาแต่ว่าเจ้าของร้านสอนให้”เยี่ยหงเข้าใจว่าเป็นเพราะนายจางเสียไปแล้วแม่เลี้ยงก็คงยึดสมบัติครอบครองผู้เดียว แล้วยังจะขายเธอให้เศรษฐีพ่อหม้ายอีก จางซูเจินถึงได้ลำบากเพราะอยู่ในบ้านที่แม่เลี้ยงข่มเหง และเพราะความลำบากนั้นเองจึงต้องวางแผนเข้าหาลูกชายของตน“จริงสิ ฉันไปเห็นที่บ้านคุณนายโจวตอนที่ไปย้อมผมให้เธอที่บ้าน เห็นผู้นำหมู่บ้านสอนวิธีปลูกผักด้วยกระถางต้นไม้ จำพวกผักบุ้ง ต้นกระเทียม และผักที่ปลูกง่าย กระถางบ้านเรามีเยอะลองปลูกดีหรือไม่”“ก็ดีนะ แม่ก็ว่างๆ ไม่ค่อยมีอะไรทำอยู่พ

“เธอรู้เรื่องหลานคุณนายเฉินหรือยัง เฉินอี้หรูคนนั้น” หยางซินและซ่งเหลียนแวะมานั่งคุยที่ร้านเสริมสวยของจางซูเจิน แล้วนำข่าวลือมาเล่าให้ฟัง“ไม่เลย ตั้งแต่วันที่เจอกันตอนให้ปากคำที่โรงพักครั้งก่อน เห็นว่าแตกหักกับคุณนายเฉินและตัดสัมพันธ์กันไปแล้ว จากนั้นก็ไม่เห็นเธออีกเลย”จางซูเจินไม่ได้เล่าว่าตนได้ยินเรื่องที่อีกฝ่ายไปยั่วยวนนายลิ่วที่อยู่หมู่บ้านเดียวกัน“เฉินอี้หรูถูกนักเลงแถวนั้นตบตี ใครๆ ต่างก็บอกว่าเป็นฝีมือสะใภ้ลิ่ว สาเหตุเพราะเธอไปยุ่งเกี่ยวกับลิ่วเซียงเลยถูกภรรยาของเขาจ้างนักเลงไปตบตี แต่ก็ไม่มีพยานและหลักฐาน” ซ่งเหลียนเล่าเรื่องที่ตนได้ยินมา“พอทำอะไรไม่ได้ เฉินอี้หรูจึงคับแค้นใจ แล้วดักทำร้ายสะใภ้ลิ่วเพื่อแก้แค้น แต่โชคร้ายที่มีคนมาเห็นและช่วยเหลือเอาไว้ เธอจึงพลาดท่าแล้ว...แท้งลูก” หยางซินกระซิบเสียงเบาในประโยคท้าย“แท้งลูกอย่างนั้นหรือ” จางซูเจินตกใจ เพราะก่อนหน้านี้เฉินอี้หรูพยายามยั่วยวนสามีของตนแต่ก็ไม่ได้ผล พอเกิดเรื่องกับเฉินเหม่ยก็เปลี่ยนเป้าหมายไปหาลิ่วเซียง เรื่องเพิ่งเกิดไม่ถึงเดือนจะท้องแล้วแท้งอะไรรวดเร็วเช่นนั้น“พ่อแม่ของเฉินอี้หรูเค้นถามบุตรสาวของตน จนรู้ว่าจ

“เมื่อคืนคุณขืนใจฉัน คุณต้องรับผิดชอบ” เมื่อเขาตื่นขึ้นมาก็ได้ยินประโยคแรกจากปากของเธอร่องรอยหย่อมเลือดที่อยู่บนเตียงนั้นเป็นหลักฐานได้กว่าเขาได้ล่วงล้ำเธอไปแล้ว“แต่เท่าที่จำได้ คุณเป็นฝ่ายขึ้นมาอยู่บนตัวผม” น้ำเสียงของเขาราบเรียบ และเต็มไปด้วยความรู้สึกโกรธเคืองผู้หญิงตรงหน้าเป็นอย่างมาก“คุณทำอย่างนั้นไปแล้ว หากไม่รับผิดชอบฉันจะต้องเข้าแจ้งความที่โรงพัก” เธอขู่เขา ทำให้เยี่ยหลี่เฉียงยิ่งรู้สึกรังเกียจเป็นอย่างมากเกิดเรื่องเช่นนี้เขาจะต้องถูกไล่ออกจากงานและหมดอนาคตเลยทีเดียวหลังจากพูดคุยกันแล้ว เขาพาเธอกลับไปส่งที่บ้านสกุลจาง ไป่ลิ่วเมื่อรู้ว่าลูกเลี้ยงหายไปกับผู้ชายทั้งคืนก็ถึงกับโกรธจนตัวสั่นแล้วบอกให้เยี่ยหลี่เฉียงรีบมาสู่ขอหลังจากนั้นเพียงหนึ่งสัปดาห์ งานแต่งงานเล็กๆ ก็ถูกจัดขึ้นที่บ้านสกุลจาง สินสอดก็ไม่ได้มากมายอย่างที่ไป่ลิ่วขอเอาไว้ตนไม่สามารถขายเธอให้กับเศรษฐีแก่ที่นัดหมายเอาไว้ก่อนหน้านี้ได้แล้ว จึงจำใจรับสินสอดเล็กน้อยเท่านั้นเยี่ยหงมองลูกสะใภ้ของตนด้วยความเกลียดชัง ยิ่งรู้ว่าการแต่งงานนี้เกิดขึ้นเพราะสาเหตุใดก็ยิ่งรังเกียจและต่อต้านอยู่ในใจ แต่หาทำอะไรได้ไม่หากไม่

นับวันจางซูเจินก็ยิ่งไม่มีความสุขที่อยู่ในบ้านสกุลเยี่ย เธอต้องแบกรับความกดดันทั้งจากเยี่ยหงและสามีของตนเองแม่สามีที่ร้ายกาจทั้งการกระทำและคำพูด จ้องจะกำจัดเธอออกไปจากลูกชายสามีที่เย็นชาและไม่เคยปกป้องตนเลยสักครั้ง เย็นชา ไร้ความรู้สึก ตลอดห้าปีที่แต่งงานกับเขาเธอไม่เคยมีความสุขเลยสักวัน“วันนี้แม่จะออกไปข้างนอก ลูกอยู่กับย่านะ” เธอบอกลูกสาวแล้วหยิบเงินในลิ้นชักที่สามีซ่อนไว้ออกมาจำนวนหนึ่ง“แม่คะ...” เยี่ยซิ่วอิงอยากห้าม แต่ก็กลัวว่ามารดาจะต่อว่าจึงไม่ได้พูดอะไร“เด็กดี อย่าบอกพ่อกับย่านะว่าแม่เอาเงินไป หากวันนี้โชคดีแม่จะซื้อลูกกวาดและเสื้อผ้าชุดใหม่มาให้” น้ำเสียงนั้นพูดแล้วลูบศีรษะของเด็กหญิงวัยสี่ขวบอย่างรักใคร่เมื่อคืนนี้เธอฝันแปลกๆ แต่ไม่ใช่ฝันร้ายแต่อย่างใด ฝันว่ามีตัวเองอีกคนในกระจกในชุดที่สวยงาม วันนี้จึงเลือกชุดที่คล้ายกับในความฝันแล้วแต่งหน้าเพื่อให้แม่สามีเข้าใจว่าเธอมีธุระ“นั่นจะไปไหน” เยี่ยหงถามอย่างรู้ทัน“ฉันนัดเพื่อนเอาไว้ค่ะ” เธอโกหกแล้วหลบสายตาของหญิงวัยห้าสิบ รีบเดินออกจากประตูบ้านแล้วจูงจักรยานออกไปวันนี้มั่นใจว่าอย่างไรก็ต้องได้ไม่มากก็น้อย แล้วปั่นจักรยานไ