All Chapters of เพื่อน(ไม่)รัก: Chapter 51 - Chapter 60

Chapter 51ม่านหมอก...TALK​ฉันมองหน้าผู้ชายที่ฉันรักทั้งน้ำตา หัวใจมันมีแต่ความเจ็บปวด ไม่ใช่ว่าฉันไม่รักเขา เขาคือผู้ชายที่ฉันรัก เขาคือรักแรกของฉันและรักเดียว และอยากฝากชีวิตทั้งชีวิตของฉันไว้ให้เขาดูแลแต่ความสุขความหวังมันพังไปพร้อมกับหัวใจที่แตกสลายของฉันแล้ว เขาทำร้ายหัวใจให้ฉันให้เจ็บปวด และตอนนี้ฉันขอรักตัวเองและรักษาหัวใจที่บอบช้ำของตนเอง“ฮื่อ ๆ ต่อไปนี้ขอให้เราเลิกยุ่งเกี่ยวกัน กูกับมึงไม่ได้มีอะไรเกี่ยวข้องกันแล้ว ไม่ว่าจะเป็นพฤตินัยหรือนิตินัย ฮึก ขอให้เราต่างคนต่างอยู่ ต่อไปนี้มึงจะใช้ชีวิตแบบไหนก็แล้วแต่มึง ชีวิตของมึงเป็นอิสระแล้ว ไม่ต้องมาทำหน้ารำคาญกูเวลาที่กูถามมึงเซ้าซี้ ฮือ ๆ มึงไม่ต้องกลับมาบ้านทั้ง ๆ หัวใจมึงอยู่กับผู้หญิงอีกคน มันสมใจมึงแล้ว กูปล่อยมือเหมือนที่มึงปล่อยมือกูแล้ว” ฉันปาดน้ำตาพร้อมกับสะอื้นตัวโยน ฉันไม่ผิดใช่ไหมที่หันกลับมารักตัวเอง ฉันไม่ผิดใช่ไหม? ที่เลือกจากลาแทนการให้อภัย ถึงแม้มันจะเจ็บแต่ฉันเชื่อว่าหัวใจของฉันมันจะดีขึ้น“หมอก แต่จั่นเป็นพ่อของลูกนะหมอก พ่อที่มีสายเลือดเดียวกันกับเขา ฮือ ๆ จั่นอยากมีโอกาสได้ดูแลเขา”

Chapter 53ปั้นจั่นTALK...ผมนั่งอยู่ที่สถานีตำรวจอย่างหงุดหงิด ผมควรหงุดหงิดอยู่แล้วเพราะมีเกิดเรื่องเฮงซวยขึ้น และมันทำให้ผมขับรถตามรถของแม่ผมไม่ทัน มันทำให้ผมพลาดที่จะได้คุยเรื่องหลายๆอย่างกับม่านหมอก “มันขับมาไม่มองทางเองครับคุณตำรวจ ผมขับมาทางตรงส่วนมันทะเล่อทะล่าออกมาไม่แหกตาดูว่ามีรถ” คู่กรณีผมพูดกับตำรวจ มันใส่ผมยับเลยครับตอนนี้ ผมไม่ได้สนใจหรอกปล่อยมันเห่าไปเถอะ“คูณปั้นจั่นคุณมีอะไรจะแย้งไหม?”“ไม่ครับ” ผมพูดออกมา ผมไม่ตื่นเต้นหรอกครับกับเรื่องที่เกิดขึ้น ผมกำลังเครียดเรื่องของม่านหมอกอยู่ ผมมืดแปดด้านไม่รู้จะเริ่มจากตรงไหนดีเพิ่งจะเข้าใจคำว่าคนไม่มีค่า ซึ่งตอนนี้ผมกำลังเป็นอยู่เลยครับ และมันคงจะอยู่กับผมไปอีกนาน“งั้นก็ให้ประกันทั้งสองฝ่ายตกลงกันครับว่าจะเอาอย่างไรต่อ​ ถ้าตกลงกันได้ก็ขอให้จบลงด้วยดี​ แต่ถ้าตกลงกันไม่ได้ทางเราจะเป็นคนที่เข้าไปช่วยอีกแรงครับ” คุณตำรวจเอ่ยไอ้ผมยังไงก็ได้ครับ​ เพราะว่าตอนนี้ผมร้อนใจและอยากไปหาม่านหมอกเต็มที“แบบนั้นก็ได้ครับ ยังไงก็ให้ประกันของผมเคลียร์ส่วนผมจะรีบไป ตามเมียของผม”“ผมไม่ยอมหรอก​ มันหนีไปทำไงครับ?”“รถของคุณปั้นจั่

Chapter 55ปั้นจั่นTALKผู้ใหญ่เคนพาผมไปที่บ้านของท่านโดยการพาผมขี่รถมอเตอร์ไซค์ ผมนี่สั่นเป็นเจ้าเข้า​เพราะอากาศหนาวครับ ยิ่งนั่งรถโดนลมขนผมลุกเกรียวอย่างพร้อมเพรียงราวกับพวกมันจะยืนตรงเคารพ​ธงชาติ​ ฟันบนล่างของผมกระทบกันดังกึก ๆ หนาวมากครับหนาวสุด ๆ ผู้ใหญ่พาผมมาที่บ้านท่าน ท่านดูเหมือนไม่ค่อยเต็มใจสักเท่าไหร่ที่ภรรยาของท่าน ให้ท่านพาผมมาอาบน้ำและผลัดเปลี่ยนเสื้อผ้าที่บ้าน ทุกคนคงเกลียดผมเพราะวีรกรรมอันแสนสารเลวของผม เฮ้อ! ผมไม่หน้าโง่งมงายทิ้งเพชรเม็ดงามไปคว้ากรวดเลย ถ้าผมไม่ทำแบบนั้นผมคงมีความสุขไปแล้วคิดไปก็เสียดายวันเวลา วันเวลาที่แสนมีความสุขผมกลับทำมันหลุดลอยไป ผมไม่น่าทำแบบนั้นเลย แต่จะโอดครวญต่อไปมันก็ไม่เกิดประโยชน์อะไรหรอกครับ ผมควรจะจะสู้และเดินหน้าต่อไป“นี่ชุดที่จะให้ผลัดเปลี่ยน เห็นแก่แม่มณีหรอกนะถึงช่วย ไม่งั้นผมไม่ยุ่งกับคุณหรอก” “ผมรู้ครับ”“หมอกเองเหมือนลูกผม ไม่น่าไปได้ผัวเลวแบบคุณเลย​ นู่นห้องน้ำ​มีสบู่เหลวยาสระผมแปรงสีฟันอยู่ข้างใน” ท่านพูดพร้อมกับยื่นเสื้อผ้าให้ผม แม้อากัปกิริยาของท่านจะแสดงออกว่าไม่ชอบผมเลยก็ตาม “ขอบคุณครับ” ผมรับเสื้อมาจากท่านแล้วก็ไ

Chapter 57ปั้นจั่นผมมองไปที่หน้าต่างอย่างเสียดาย ม่านหมอกปิดหน้าต่าง​ ไม่สนใจที่จะปรายตาผมเลยแม้แต่น้อย“เฮ้อ” ผมก้มหน้าก้มตาทำงานครับหลังจากม่านหมอกไม่สนใจ ในเมื่อผมต้องการที่จะง้อเธอผมก็ต้องทำงานให้ดีไม่อย่างนั้นตาสุนทรก็คงจะด่าผมเปิงครับ“เอาไม้ไผ่ไปผ่าให้หน่อย” คนงานอีกคนสั่งผม ผมรีบทำครับ แต่ติดปัญหาตรงที่ผมทำไม่เป็น“มันทำยังไงครับ?”“โอ้ยยยย พวกคนกรุงเหยียบขี้ไก่ไม่ฝ่อจริง ๆ มาดูวิธีสิ จะได้ทำเป็น เขาจ้างมาทุกคนมาทำงาน​ นายจะมากินแรงคนอื่นไม่ได้หรอกนะจะบอกให้” ชายรูปร่างกำยำผิวพรรณหยาบกระด้างเลยพร้อมกับทำท่าทางไม่พอใจ เขาหยิบมีดขึ้นมา พร้อมกับทาไม้ไผ่ดังโป๊ะเลยครับ“ผ่ายาวเลยใช่ไหม?”“เออ รีบทำ จะมาทำเล่นๆแบบนี้ไม่ได้นะ มันเสียเวลาคนอื่น”“ครับ” ผมผ่าไม้ไผ่ตามที่เขาบอก และแน่นอนมันทำให้มือผมถูกคมของไม้ไผ่บาดมือจนเลือดสาดเลยครับ“ตายแล้วเลือดออก” ป้ามณีพูดเสียงดัง “ติดพาสเตอร์ก่อนเร็ว” ชายคนงานอีกคนรีบเอาพาสเตอร์มาเเปะแผลให้ผม อย่างน้อยทุกคนยังมีน้ำใจครับ“ทำอะไรก็ต้องระวังนะจะมาทำเล่นๆไม่ได้เดี๋ยวมือขาดไม่รู้ตัว การทำงานทุกอย่างมันต้องมีสติและระมัดระวัง” ผู้ชายฟันเหยินๆพูดกั

Chapter 59ม่านหมอกTALKใครจะว่าฉันใจดำฉันก็ไม่สนหรอกค่ะ ฉันมีสิทธิ์ที่จะทำแบบนี้ ฉันมีสิทธิ์ที่จะรักตัวเอง การที่ไม่พาตัวเองไปเจ็บปวดมันดีที่สุดแล้ว ผู้หญิงอย่างเราถ้ามีรักดีก็จะมีแค่รักเดียวแต่ถ้ามันไม่ดีเราก็ขอเลือกรักตัวเองและก้าวไปข้างหน้าดีกว่าฉันจะไม่อยู่เพื่อคบกับใครคนไหนอีก แต่ฉันจะอยู่เพื่อลูก ฉันจะอยู่เพื่อเป็นแม่ที่ดีให้กับเขา ส่วนพ่อของลูกที่เคยกระทำเรื่องเลวทรามฉันจะปล่อยให้มันผ่านไปถ้าเขาอยากมาหาลูกฉันก็จะให้เขามา ฉันจะไม่กีดกันเขาแต่ขออย่างเดียวให้เขาเลิกพยายามที่จะเอาฉันกลับไปเป็นครอบครัวเดิมกับเขา เพราะมันไม่มีทางที่จะเป็นไปได้ทุกสิ่งทุกอย่างมันจบไปแล้วและมันไม่สามารถ กลับไปเป็นได้อีกฉันรักเขามากนะคะ แต่ฉันต้องเลือกแบบนี้ฉันไม่สามารถอยู่กับคนที่เคยหักหลังฉันได้ และผู้หญิงอย่างเรา ๆ ก็ไม่จำเป็นต้องจมปลักดักดาน เราไม่จำเป็นต้องมีชีวิตคู่หรอกค่ะถ้าชีวิตคู่มันเฮงซวย เราใช้ชีวิตเป็นคุณแม่เลี้ยงเดี่ยว เลี้ยงดูลูกของเราให้มีความสุข และนั่นมันจะเป็นความสุขที่สุดของผู้หญิงอย่างเราฉันปฏิญาณกับตัวเองเอาไว้แล้วว่า ภายภาคหน้าต่อให้มีคนเข้ามาในชีวิตฉันอีก ฉันก็จะไม่แต่งงานก