Semua Bab ลวงรักแฟนเก่า: Bab 31 - Bab 40

"........" ตั้งแต่แม่ออกจากห้องไป เขายังคงนั่งครุ่นคิดเรื่องที่ผ่านมาทั้งหมด มันจะเป็นเหมือนที่แม่พูดไหมคนร่างสูงดันตัวลุกขึ้นอย่างไว ก่อนที่จะก้าวเท้ายาวๆ ออกมาแบบเร่งรีบ"คุณทัพไทจะไปไหนคะ" ชุติมาเลขาหน้าห้องเห็นว่าท่านผู้บริหารรีบออกจากห้องก็เลยคิดว่าต้องไปธุระด่วน หน้าที่เลขาก็คือรับเรื่องไว้เผื่อมีใครมาขอเข้าพบ"ไม่มีอะไร" พอประตูลิฟต์เปิดออกเขาก็รีบเข้าไปในนั้นแล้วก็กดลงไปที่ชั้นใดชั้นหนึ่งของตึกนี้ติ๊ง!"ฮ้าาา รู้ซะบ้างว่าใครเป็นใครสมน้ำหน้ารีบเก็บเลยนะ" เสียงนี้ดังแว่วเข้ามาในลิฟต์จังหวะที่ประตูเปิดออกพอดี"ชม เธอจะออกจริงเหรอ แล้วฉันกับอันนาล่ะ""ใครจะออก"ทุกคนที่กำลังวุ่นวายกันอยู่หันกลับไปมองหน้าประตูพร้อมกันแบบไม่ได้นัดหมาย"คุณทัพไท?" รจนาเห็นว่าทัพไทเข้ามาที่แผนกก็เลยรีบไปรับหน้า "ท่านลงมาที่แผนกมีเรื่องด่วนหรือเปล่าคะ"แต่ดูเหมือนทัพไทไม่ได้สนใจคนที่เดินเข้ามาพูดด้วยเลย เขารีบตรงเข้าไปหาชมจันทร์ซึ่งกำลังเก็บของอยู่"เก็บของใกล้เสร็จหรือยัง""?" จากที่ไม่ได้มองหน้าเขา เธอก็เลยเงยหน้าขึ้นมองเล็กน้อย เพราะเธอไม่เข้าใจคำพูดของเขาเมื่อสักครู่ และก็ไม่ได้มองแค่ชมจันทร์เพื่

"?" พอมาถึงแผนกที่เคยทำงาน มองไปโต๊ะของเพื่อนตอนนี้ไม่มีแม้ข้าวของของเพื่อนทั้งสองอยู่เลย "วิ? อัน?" นี่อะไรกัน มันเกิดอะไรขึ้นกับเพื่อนๆ ของเรา"ชม" จังหวะที่ชมจันทร์กำลังจะกลับขึ้นไปหาเขา เพื่อถามว่าย้ายเพื่อนเธอไปไว้ที่ไหน เสียงของอันนาก็เรียกชมจันทร์ไว้"อัน?""ยัยชมมาเหรอ" วิเวียร์ที่กำลังวุ่นจัดโต๊ะอยู่รีบวางแล้วก็เดินตามอันนาออกจากห้องของหัวหน้ามา"พวกเธอไปทำอะไรในห้องนั้น""เธอไม่รู้เหรอว่าพวกเรามาทำอะไรในห้องนี้""ฉันจะไปรู้ได้ยังไง หัวหน้าคนใหม่เป็นใครเหรอ" ชมจันทร์คิดว่าหัวหน้าคนใหม่เรียกเพื่อนของเธอเข้าไปเล่นงานเหมือนที่เธอเคยเจอมา ก็เลยเข้าไปดูว่าใครรับตำแหน่งหัวหน้าแผนกคนใหม่แต่พอเข้ามาก็ไม่เห็นมีใครอยู่ในนี้ สิ่งที่มีคือโต๊ะทำงานเพิ่มมาอีกหนึ่งตัว แถมกระเป๋าและข้าวของของเพื่อนเธอก็อยู่บนโต๊ะในห้องนี้ด้วยชมจันทร์หันมองไปดูหน้าเพื่อนทั้งสองทันที"ใช่แล้วล่ะ อันนาเป็นหัวหน้า ส่วนฉันเป็นรองหัวหน้า""จริงเหรอ?" จากใบหน้าที่บึ้งตึงอยู่ก็มีรอยยิ้มขึ้นมา"ขอบใจแกมากนะชม เราดีใจนะที่แกได้ดีแล้วไม่ทิ้งพวกเรา""ได้ดีที่ไหน" ยังไม่รู้เลยว่าเขาจะให้เธอทำงานอะไร"เรื่องนั้นอย่าเพิ่

"ชม?""แม่.."เดือนมองดูลูกสาวที่เดินออกมาจากบ้านอีกหลังกับผู้ชายแบบตกใจรั้วบ้านทั้งสองไม่ได้ปิดทึบ ยังมีช่องให้มองเห็น และจังหวะที่ชมจันทร์ออกมาพร้อมกับทัพไท แม่ของเธอกำลังดูแลพืชผักสวนครัวที่นางนำมาปลูกเองแถวข้างรั้ว"แม่คะ" ชมจันทร์รีบออกมาแล้วเดินอ้อมไปเข้าประตูบ้านอีกหลังที่เธออาศัยอยู่กับแม่"สวัสดีครับคุณแม่" ทัพไทเดินตามเธอมาติดๆ"สวัสดี" ขณะที่รับไหว้สายตานางก็ได้จับจ้องมองดูใบหน้าผู้ชายคนนี้เพราะดูคุ้นมาก แต่ก็จำไม่ได้ว่าเคยเจอที่ไหน"ผมชื่อทัพไทครับ ผมเป็นแฟนกับชมจันทร์ครับ""แฟน?""เมื่อหลายปีก่อนผมเคยมาไหว้แม่แล้วครั้งหนึ่งครับ" เมื่อหลายปีก่อนที่เขาพูดถึงก็คือตอนที่พ่อของเธอเสีย แต่ตั้งแต่ตอนนั้นเป็นต้นมา เดือนก็ไม่เคยเห็นผู้ชายคนนี้อีกเลย นั่นเพราะชมจันทร์บอกเลิกเขา และเขาก็ได้เดินทางไปเรียนต่อต่างประเทศถึงว่าทำไมนางคุ้นหน้าผู้ชายคนนี้จัง"หมายความว่าเราสองคน..?" ตอนนั้นเดือนจำได้ว่าลูกสาวเคยแนะนำว่าผู้ชายคนนี้คือแฟนที่คบหาดูใจกัน แต่นางก็ไม่ได้ถามว่าเขาหายไปไหน ช่วงหลังเห็นลูกสาวเศร้าๆ คิดว่าคงเลิกลากันไป"เรากลับมาคบกันอีกครั้งค่ะแม่" เธอจะไม่ยอมปล่อยเขาไปอีกแล้ว เพ

เช้าวันต่อมาที่โรงพยาบาล.."ขอกินอีกหน่อยค่ะ" ชมจันทร์ขอเขาทานข้าวอีกหน่อย ถึงแม้ว่าเธอจะกลืนไม่ค่อยลง"ทานแค่อิ่มก็พอแล้ว""ชมจะได้แข็งแรงเร็วๆ ไงคะ"มือหนาเอื้อมไปซับน้ำตาให้หญิงคนรักที่นั่งอยู่บนเตียงผู้ป่วย"เราต้องใช้เวลาหน่อย เรื่องแบบนี้เราจะรีบไม่ได้" ถ้าเขาอ่อนแอแล้วใครจะดูแลเธอ ทัพไทก็เลยต้องเข้มแข็งให้ได้มากที่สุด"ลูกจะกลับมาอยู่กับเราอีกใช่ไหมคะ""กลับมาสิพ่อขยันทำการบ้านขนาดนี้"จากที่กำลังเศร้าอยู่ชมจันทร์ก็มีรอยยิ้มขึ้นมา"ว่าแต่มือคุณไปถูกอะไรมาคะ" เธอก็ว่าจะถามอยู่เพราะเห็นมีผ้าพันแผล"ไม่มีอะไรหรอก คุณนอนพักนะ จะได้หายเร็วๆ"ชมจันทร์ทำตามอย่างว่าง่าย พอทานข้าวเสร็จเธอก็นอนพักพอเห็นว่าเธอหลับตาแล้ว เขาก็เลยมองดูผ้าพันแผลที่มือข้างขวาเพราะมันเป็นข้างที่ถนัดที่สุด แผลนี้เขาได้มาจากการที่เอาฟันของชาคริตแถวหน้าออกทั้งแถบวันเดียวกันนั้นที่บริษัท.."ทำไมฉันต้องออกด้วย" ชไมพรอุตส่าห์ไม่มีปากมีเสียงตั้งแต่อันนาและวิเวียร์เลื่อนตำแหน่ง รู้แบบนี้เข้าข้างสามคนนี้ดีกว่า"ฉันเป็นหัวหน้า ฉันไม่ปลื้มที่เธอทำงานในแผนกนี้""ย้ายฉันไปอยู่แผนกอื่นก็ได้นี่""คนที่เธอร่วมมือด้วย รู้ไหม

"ไหนบอกไม่อยากมาทำงานที่นี่ไง" ที่จริงทัพไทชวนสายลมก่อนที่จะชวนเพลงพิณด้วยซ้ำ แต่พอรู้ว่าจะมาทำงานที่บริษัทของคุณตา สายลมก็ปฏิเสธทันทีบริษัทนี้เป็นบริษัทคุณตาศักดาก็คือพ่อของศิลาและสาริศา ซึ่งสาริศาคือแม่ของสายลมนั่นเอง ที่สายลมไม่อยากมาทำงานที่นี่เพราะคุณตาได้มอบบริษัทให้กับเทวินลูกพี่ลูกน้องกัน แต่สายลมก็ไม่ได้โกรธเคืองเทวินกับเทวาเลย เขาแค่โกรธคุณตา คิดว่าคุณตารักหลานปู่มากกว่าหลานตาแต่ที่จริงแล้วไม่ใช่แบบนั้น เพราะเทวินชอบการบริหารงานมาก ถ้าจะแบ่งหุ้นออกให้หลานแต่ละคน กลัวว่าบริษัทจะตกไปอยู่ในมือของคนอื่น ก็เลยต้องรวมหุ้นไว้กับคนคนเดียว"อยากรับตำแหน่งไหนล่ะ""ขอเป็นผู้ช่วย""นายจะบ้าเหรอ บริษัทนี้เป็นบริษัทของนายจะมาเป็นผู้ช่วยได้ยังไง" ทัพไทมีสิทธิ์น้อยกว่าสายลมด้วยซ้ำ เพราะเขาเป็นแค่พี่ชายของสะใภ้ตระกูลนี้"อย่าพูดแบบนี้ให้ใครได้ยิน""พูดอะไรวะ""ก็พูดว่าฉันเป็นเจ้าของที่นี่ไง แกก็รู้ว่าฉันไม่ใช่""ทำตัวเป็นเด็กๆ ไปได้" เรื่องนี้ทัพไทก็พอจะรู้อยู่บ้าง"ให้เป็นผู้ช่วยได้ไหมล่ะ""ผู้ช่วยฉันมีแล้ว" เขาหมายถึงธีรพันธ์"ถ้างั้นขอเป็นผู้ช่วยใครก็ได้ที่ยังไม่มี""ผู้ช่วยใครก็ได้งั้น