เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 38
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-03-16 22:03:29
บทที่เกี่ยวข้อง
ลวงรักแฟนเก่า บทที่ 39
"ไหนบอกไม่อยากมาทำงานที่นี่ไง" ที่จริงทัพไทชวนสายลมก่อนที่จะชวนเพลงพิณด้วยซ้ำ แต่พอรู้ว่าจะมาทำงานที่บริษัทของคุณตา สายลมก็ปฏิเสธทันทีบริษัทนี้เป็นบริษัทคุณตาศักดาก็คือพ่อของศิลาและสาริศา ซึ่งสาริศาคือแม่ของสายลมนั่นเอง ที่สายลมไม่อยากมาทำงานที่นี่เพราะคุณตาได้มอบบริษัทให้กับเทวินลูกพี่ลูกน้องกัน แต่สายลมก็ไม่ได้โกรธเคืองเทวินกับเทวาเลย เขาแค่โกรธคุณตา คิดว่าคุณตารักหลานปู่มากกว่าหลานตาแต่ที่จริงแล้วไม่ใช่แบบนั้น เพราะเทวินชอบการบริหารงานมาก ถ้าจะแบ่งหุ้นออกให้หลานแต่ละคน กลัวว่าบริษัทจะตกไปอยู่ในมือของคนอื่น ก็เลยต้องรวมหุ้นไว้กับคนคนเดียว"อยากรับตำแหน่งไหนล่ะ""ขอเป็นผู้ช่วย""นายจะบ้าเหรอ บริษัทนี้เป็นบริษัทของนายจะมาเป็นผู้ช่วยได้ยังไง" ทัพไทมีสิทธิ์น้อยกว่าสายลมด้วยซ้ำ เพราะเขาเป็นแค่พี่ชายของสะใภ้ตระกูลนี้"อย่าพูดแบบนี้ให้ใครได้ยิน""พูดอะไรวะ""ก็พูดว่าฉันเป็นเจ้าของที่นี่ไง แกก็รู้ว่าฉันไม่ใช่""ทำตัวเป็นเด็กๆ ไปได้" เรื่องนี้ทัพไทก็พอจะรู้อยู่บ้าง"ให้เป็นผู้ช่วยได้ไหมล่ะ""ผู้ช่วยฉันมีแล้ว" เขาหมายถึงธีรพันธ์"ถ้างั้นขอเป็นผู้ช่วยใครก็ได้ที่ยังไม่มี""ผู้ช่วยใครก็ได้งั้น
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-16ลวงรักแฟนเก่า บทที่ 40
วันต่อมาที่บริษัท.."ใครอนุญาตให้เอาโต๊ะทำงานเข้ามาไว้ในห้องฉัน?" เพลงพิณมาถึงก็เห็นว่าในห้องมีโต๊ะทำงานเพิ่มขึ้นมาอีกหนึ่งตัว แค่นี้เธอก็รู้แล้วว่าเป็นของใคร แต่เธอยังไม่อนุญาตให้นำโต๊ะเข้ามาเลย"เออ.. คือว่าเป็นคำสั่งของ.." ลิลลี่ก็คือเลขาหน้าห้องของเพลงพิณ"ไม่ว่าจะคำสั่งของใคร แต่นี่มันห้องทำงานฉัน ให้คนมา.." เธอกำลังจะบอกว่าให้คนมายกออกไป แต่ยังพูดไม่จบเจ้าของโต๊ะทำงานนั้นก็มาถึง"Hi""นี่!""อุ้ยตกใจ คุณอย่าใช้เสียงแบบนี้อีกนะถ้าผมหัวใจวายตายจะทำยังไง" จากที่กำลังจะเดินไปนั่งเก้าอี้ สายลมถึงกับสะดุ้ง"ดีตายๆ ไปซะ คุณเอาโต๊ะทำงานของคุณออกไปจากห้องฉัน!""ใจร้าย""ฉันไม่รู้หรอกนะว่าคุณเป็นใคร แต่นี้มันห้องทำงานของฉัน คุณก็ไปหาห้องทำงานใหม่ทำสิ" เพลงพิณไม่พูดเปล่ายังเดินไปกระชากตัวของเขา หวังจะนำออกจากห้อง"แม่จ๋าา ช่วยด้วยยย" สายลมเกาะชั้นวางของแถวนั้นไว้แน่นไม่ให้เธอลากตัวเขาออกไปได้"มีอะไรกันเหรอ" ทัพไทมาถึงก็ได้ยินเสียงเอะอะโวยวายในห้องของน้องสาว ก็เลยแวะมาดูก่อน"คุณเพลงพิณทะเลาะกับผู้ช่วยอีกแล้วค่ะ" ลิลลี่ถอยทัพออกมาก่อนหน้านั้นแล้วเห็นแบบนี้แล้วทัพไทก็นึกขำ แต่ก็หัวเราะไม่อ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-16ลวงรักแฟนเก่า บทที่ 41
ลวงรักแฟนเก่า บทที่ 41 สายลมอุตส่าห์พาซึ้งแล้วเชียว แต่ไม่เป็นไร..ความพยายามอยู่ที่ไหน ความสำเร็จต้องอยู่ที่นั่นสิ เขาไม่มีวันยอมแพ้ง่ายๆ หรอก กว่าจะเจอผู้หญิงในสเปค แต่เขาจะเปลี่ยนความคิดเธอได้ไหม ผู้หญิงอะไรถึงไม่อยากมีครอบครัว จะอยู่คนเดียวแบบนี้ให้ผู้ชายเสียดายเล่นหรือไงเพลงพิณไม่ใช่แค่ไม่อยากมีครอบครัว ถ้าใครเข้ามาเหมือนว่าจะจีบ..เธอก็จะตีตัวออกห่าง แต่ถ้าใครเข้ามาแบบเพื่อน เธอจะยอมเปิดใจให้ จนกว่าผู้ชายคนนั้นมีท่าทีไม่เหมือนคำพูด เธอก็เลิกคบไปเลยแนวความคิดแบบนี้ผู้หญิงในปัจจุบันมีมาก บางคนอาจอยากมีลูกแต่ไม่อยากมีสามี เพราะผู้หญิงช่วยเหลือตัวเองทำงานเก่งกว่าผู้ชายก็มีเยอะ"กรี๊ดดด" ขณะที่เธอกำลังอาบน้ำอยู่ก็เห็นว่ามีงูเลื้อยมาตุ๊ม! สายลมที่นั่งหันหลังให้ รีบกระโดดลงไปในน้ำอย่างไว"งู" พอเห็นว่าเขาลอยเข้ามาใกล้ มือเรียวก็เอื้อมไปคว้าต้นคออีกฝ่าย แล้วเกาะด้านหลังของเขาไว้"มันเป็นแค่งูน้ำไม่มีพิษอะไรหรอก""ฉันไม่เชื่อ พาฉันขึ้นฝั่งเดี๋ยวนี้""อาบน้ำดีหรือยังล่ะ""เรื่องของฉัน"เด็กๆ ที่อยู่อีกมุมหนึ่งต่างก็เอามือมาปิดตาไว้ เมื่อเห็นผู้ใหญ่กอดกันกลมพอถึงฝั่งสายลมก็อุ้มเธอค่อยๆ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-16ลวงรักแฟนเก่า บทที่ 42
"คุณ" เห็นเขานิ่งไปเธอก็เริ่มเขย่าตัวอีกครั้ง "อย่าบอกนะว่าหลับไปแล้ว"พอเสียงฝนซาลง เสียงสิ่งมีชีวิตก็ดังขึ้น เธอไม่รู้ว่ามันเป็นเสียงของสัตว์ประเภทไหนบ้าง แต่เท่าที่จับใจความได้มันดังว่าอึ่งอ่าง"คุณตื่นหน่อยสิ""ผมไม่ได้หลับ""คุณไม่ได้หลับเหรอ" หญิงสาวที่นอนชิดกับร่างกายของเขาเงยหน้าขึ้นมองแบบดีใจ"ใครจะไปหลับลง นอนสั่นเหมือนลูกแมวตกน้ำเลย" สายลมหมายถึงเธอนอนสั่นเพราะความกลัว"คุณฟังสิ..มันคือเสียงอะไร""ก็เสียงไอ้ที่ป้าเอามาต้มให้กินไง""อะไรนะ?""เสียงอึ่งอ่าง""มันคือไอ้ตัวดำๆ อ้วนๆ นั่นเหรอ""ใช่""แถวนี้มันเยอะมากเลยเหรอคุณ" เธอรู้ว่าวิถีชีวิตของแต่ละที่ไม่เหมือนกัน"มันจะอยู่แถวทุ่งนากับป่าไม้ที่มีฝนชุก""ฉันกลัว""รู้แล้วว่ากลัว นอนนะผมอยู่ตรงนี้" จากที่นอนหงายเขาก็หันหน้ามาที่เธอ "??" สายลมตกใจอยู่ดีๆ เธอก็จับมือของเขามาโอบร่างอดทนไว้นะไอ้ลมมึงอย่าแม้แต่จะคิด ..สายลมขยับช่วงกลางลำตัวออกจากเธอเล็กน้อย เพราะตอนนี้มันแข็งมาก กลัวว่าเธอจะสัมผัสมันได้ผ่านไปสักพักก็ได้ยินเสียงหายใจของเธอดังสม่ำเสมอ คงหลับแล้วสินะ แต่เขานี่สิ..แข็งขนาดนี้ใครจะไปหลับลง บอกให้พ่อไปขอเลยดีไหมเนี่ย
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-16ลวงรักแฟนเก่า บทที่ 43
ทีแรกก็เกือบจะเคลิ้มไปกับเขาแล้ว พอสัมผัสถึงลมหายใจของอีกฝ่าย หญิงสาวก็เลยหันหน้าหลบริมฝีปากที่ขยับเข้ามาใกล้ทำไมหัวใจเธอถึงเต้นแรงจัง ไม่ได้สิ มันจะเป็นแบบนี้ไม่ได้ทั้งสองถึงกับทำหน้าไม่ถูก เพราะอารมณ์มันพาไป พอเธอไม่ให้จูบ เขาก็ไม่ได้บังคับ"คุณเข้าไปข้างในก่อนนะ""แล้วคุณล่ะ""ตอนนี้ยังไม่มืด ผมจะอยู่ด้านนอกก่อน" ถ้าเขาตามเธอเข้าไปตอนนี้มีหวังหยุดตัวเองไม่ได้แน่เพลงพิณก็เลยเข้าไปในห้อง เพราะข้างนอกอากาศเริ่มหนาวแล้วจนเวลาผ่านไปเป็นชั่วโมงๆ เขาก็ยังไม่ตามเข้ามา หญิงสาวเริ่มจะกลัว ก็เลยลองเรียกดูแต่ก็ไม่ได้ยินเสียงตอบรับ เธอรีบเปิดประตูออกมา กลัวว่าเขาจะไม่ได้อยู่กระท่อมนี้ด้วย"คุณ""มีอะไรไหม""ไหนคุณบอกจะอยู่หน้าห้องไง""ผมไปช่วยชาวบ้านมา" เพราะชาวบ้านขอความช่วยเหลือให้ไปดึงกิ่งไม้ออก"แล้วทำไมไม่บอกฉันก่อนไป" ตอนเปิดประตูออกมาไม่เห็นเขา เธอก็เริ่มตกใจเพราะมันมืดมาก"อากาศหนาวแล้ว เข้าไปในห้องดีกว่า""ตัวคุณเปียกเหรอ" พอเข้ามาใกล้ๆ ถึงเห็นสภาพที่เปียกปอนของอีกฝ่าย"ไม่เป็นไรหรอก""เสื้อผ้าก็ไม่มีใส่แล้วด้วย" ทั้งสองไม่ได้เตรียมเสื้อผ้าของตัวเองมา เสื้อผ้าที่ใส่อยู่ก็ยืมชาวบ้า
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-16ลวงรักแฟนเก่า บทที่ 44
ความอดทนของคนมันมีขีดจำกัด ยิ่งกับคนที่ตัวเองถูกใจแล้วด้วย ..ทันใดนั้นคนตัวเล็กที่อยู่ด้านบนก็ถูกจับพลิกให้ลงมาอยู่ด้านล่าง"อือ" ริมฝีปากบางถูกอีกฝ่ายครอบครอง จนเพลงพิณตั้งตัวไม่ทันลิ้นอุ่นค่อยๆ แทรกเข้าไปสัมผัส แต่เธอก็ไม่ได้เปิดทางให้ เขาก็เลยทำแค่ที่สัมผัสได้ทั้งสองไม่รู้ว่าจูบกันอยู่แบบนั้นนานเท่าไร ฟ้าที่ร้องเสียงดังก็ไม่มีแล้ว แต่สายฝนยังคงตกลงมาไม่ขาดสาย"อื้อ" เพลงพิณสะดุ้งตกใจก็ตอนที่รู้สึกว่ามีอะไรสอดใส่เข้ามา"ซี๊ดด ถ้าเราออกไปจากที่นี่ได้ ผมจะให้พ่อไปสู่ขอนะ" สติสัมปชัญญะของเขามีครบถ้วน แต่กับเธอ..เขาไม่แน่ใจพอพูดจบสายลมก็ค่อยๆ ดันมันเข้าไปอีก เพราะมันเข้าได้ลำบากมาก"โอ้ย" หญิงสาวมารู้ตัวอีกทีก็ถูกกระแทกแล้ว "พอแล้ว หยุดนะ" เธอเป็นบ้าอะไรทำไมถึงยอมปล่อยตัวให้เขาง่ายๆ แบบนี้"ซี๊ดด หยุดตอนนี้ไม่ได้แล้ว" กว่าจะดันมันเข้ามาได้ พอกำลังเร่งเครื่องจะมาให้หยุดได้ยังไง"เจ็บ เอาออกไป" มือเรียวดันร่างหนาให้ออกห่าง แต่ดูเหมือนมันไม่มีเรี่ยวแรงเลย แม้แต่เสียงที่จะห้ามยังดูไม่จริงจัง "อือ""อ้าาา ผมสัญญาว่าจะรับผิดชอบคุณ" สายลมกระแทกอยู่อีกไม่กี่ครั้งก่อนที่จะหยุด แล้วหลั่งมันเข้
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-16ลวงรักแฟนเก่า บทที่ 45
หลังจากที่แม่กลับลงไปแล้ว เพลงพิณก็เลยมองไปดูตรงที่รถจอด เพราะมีคนเดินอยู่แถวนั้น "?" หญิงสาวขยี้ตาดูอีกครั้ง แต่พอมองไปที่เดิมก็ไม่เห็นแล้ว คงไม่ใช่หรอกมั้งเขาจะมาที่นี่ทำไมที่จริงเธอไม่ได้ตาฝาดหรอกเพราะว่าสายลมก็มาด้วย เขาให้ผู้ใหญ่เข้าไปคุยก่อน แต่พอตอนที่เขาเข้าไปเธอกลับขึ้นบ้านไปแล้ว ทั้งสองก็เลยไม่ได้เจอกันวันต่อมา..คนไม่เคยมาอยู่บ้านเฉยๆ แบบนี้พอได้มาอยู่บ้านก็ไม่ค่อยชิน เพราะถ้านับแล้ว จากที่เธอกลับมาอยู่บ้านก็เกือบสัปดาห์แล้วพอคิดขึ้นมาได้ว่าแม่บอกจะจัดสวนใหม่ลองไปดูหน่อยดีกว่า"คุณแม่ไปไหนคะป้า" ลงมาก็เห็นแค่ป้าแม่บ้านที่กำลังเตรียมอาหารอยู่"อยู่ในสวนค่ะ"ถ้าจำกันได้บ้านหลังนี้ก็คือบ้านที่พลเอกเรวทัตยกให้กับเมขลาตอนออกเรือน เนื้อที่บ้านหลังนี้กว้างขวางพอสมควร (เพลิงและเมขลาอยู่ในเรื่องเพลิงร้ายซ่อนรักนะคะ)"แม่คะ" พอเข้ามาในส่วนก็เห็นแม่กำลังยกต้นไม้ช่วยคนทำสวนอยู่ "แม่ทำอะไรคะ""อยู่เปล่าๆ แม่ก็เลยมาช่วยจัดสวน""แล้วแม่จะจ้างคนมาจัดสวนทำไมล่ะคะ ถ้ายังจะทำเองแบบนี้ นายก็เหมือนกัน ทำไมถึงให้เจ้าของบ้านช่วยยกของ"ชายร่างสูงที่ใส่หมวกไอ้โม่งปิดบังใบหน้า หันมองมาดูลูกสาวเจ้
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-16ลวงรักแฟนเก่า บทที่ 46
หลังจากที่เธอกลับเข้าบ้านแล้ว เขาก็ยังคงปลูกต้นไม้ แต่จิตใจไม่ได้อยู่กับต้นไม้พวกนี้เลย ถ้าเธอไม่อยากมีครอบครัวเพราะหวงความโสดก็ยังพอว่าไปอย่าง เพราะวัยรุ่นหลายๆ คนก็มีความคิดแบบนี้ แต่ที่เธอไม่อยากมีครอบครัว เพราะกลัวเสียใจ..เขาต้องทำยังไงดีถึงจะเปลี่ยนความคิดของเธอได้"นี่คุณ! จะตากฝนอีกนานไหม" คนที่กำลังปลูกต้นไม้อยู่เพิ่งรู้ตัวว่าตัวเองอยู่ท่ามกลางสายฝนก็ตอนที่มีร่มยื่นมากันฝนให้ ชายหนุ่มค่อยๆ หันกลับไปมองคนที่กำลังกางร่มให้"คุณเป็นห่วงผมเหรอ""ฉันแค่ไม่อยากให้ใครไม่สบายในบ้านฉัน""ถ้างั้นคุณก็เก็บร่มของคุณไปเถอะ" ชายหนุ่มหันกลับมาปลูกต้นไม้ต่อด้วยร่างกายที่เปียกปอน"ตามใจคุณแล้วกัน" เพลงพิณรีบกลับเข้ามาในบ้าน ตอนที่ยื่นร่มไปให้เสื้อผ้าของเธอก็ถูกฝนไปด้วยผ่านไปสักพักยังเห็นเขาปลูกต้นไม้ตามแนวรั้ว ตอนนี้ไม่ได้มีแค่ฝนยังมีแสงฟ้าแล่บด้วย"พอแล้ว เข้าบ้านก่อนได้ไหม""คุณบอกมาก่อนว่าเป็นห่วงผม ผมถึงจะยอมเข้า" ขณะที่พูดเขาก็ยังคงปลูกต้นไม้อยู่"ฉันไม่ได้เป็นห่วงสักหน่อย เผื่อฟ้าผ่าลงมา คุณไม่คิดหรือไงว่าเจ้าของบ้านจะกลัว" เธอหมายถึงว่าถ้ามีคนตายในบ้านเจ้าของบ้านต้องกลัวแน่ แต่แค่ไม่พู
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-16
บทล่าสุด
ลวงรักแฟนเก่า บทที่ 108 ตอนจบ
ลวงรักแฟนเก่า บทที่ 108🔞 ตอนจบงานแต่งวันนี้พายุจัดได้ใหญ่โตมาก เทียบเท่ากับงานของทศนได้เลย เพราะเขาไม่อยากให้เธอน้อยหน้าใคร แถมเจ้าสาวไม่ต้องลงแรงทำอะไรเลยแค่รอรับการเซอร์ไพรส์จากเขาเท่านั้นพอ"ผมรักคุณ" ชายหนุ่มล้วงเอาแหวนเพชรที่เตรียมมาให้กับเธอออกมาเพื่อจะสวมใส่นิ้วนางข้างซ้ายคะน้ายื่นมือข้างซ้ายไปให้เขาได้สวมใส่"ถอดออกก่อนดีกว่าไหมครับ" ตรงนิ้วนางข้างซ้ายยังมีแหวนทองที่เขาขอหมั้นเธอ"ไม่ค่ะ สวมด้วยกันเลย" มันเป็นแหวนที่เขาให้คะน้าก็เลยไม่อยากจะถอดมันออกพายุก็เลยสวมแหวนเพชรเข้าไปนิ้วเดียวกับแหวนทอง วงที่ให้เธอก่อนหน้านั้นพอสวมแหวนเสร็จเสียงปรบมือก็ดังขึ้น "จูบเลย จูบเลย" กองเชียร์หลายคนต่างก็เชียร์ให้คู่บ่าวสาวแสดงความรักให้กับแขกได้เห็นมือหนาถูกยกขึ้นมาบังในขณะที่จูบปากเธออยู่ เพื่อไม่ให้มันเป็นภาพโจ่งแจ้งเกินไปสาวๆ ต่างก็กรี๊ดกันสนั่น เพราะมันเป็นฉากที่ฟินมาก ไม่เคยมีใครทำแบบนี้ เพราะนั่นหมายถึงเขาให้เกียรติเจ้าสาวมากพอพายุปล่อยจูบออกสายตาคนเป็นเจ้าสาวยังคงจับจ้องที่ใบหน้าเจ้าบ่าวของเธอ"คะน้าขอโทษด้วยนะคะ""คุณขอโทษผมทำไม""ขอโทษเรื่องที่พ่อกับแม่ไม่ได้มาร่วมงานนี้ด้วย"
ลวงรักแฟนเก่า บทที่ 107
"แน่ใจนะว่านี่ชุดกินเลี้ยง?" คะน้าแปลกใจตั้งแต่ที่มุกงามเลือกชุดให้ลองใส่ดูแล้ว"รับชุดนี้แหละค่ะสวยดี" มุกงามไม่ได้ตอบคะน้าหรอกแต่หันไปพูดกับเจ้าของร้าน"เดี๋ยวก่อนนะงาม..""ไม่เดี๋ยวแล้วเอาชุดนี้แหละ" มุกงามก็เลยยื่นบัตรเครดิตไปให้เจ้าของร้านรูด แต่บัตรที่มุกงามให้ไปไม่ใช่ของตัวเองหรอก เป็นของใครบางคนที่วานให้เธอทำงานนี้ให้"คะน้าจ่ายเองก็ได้" คะน้าพูดแบบเกรงใจก่อนที่จะรับชุดจากเจ้าของร้านมา"กลับกัน"คะน้าเดินตามมุกงามออกมา ทำไมวันนี้เพื่อนดูแปลกๆ ถามอย่างก็ตอบอย่าง[บ้านพักข้าราชการ]"พวกเขาไม่อยู่เหรอ" เข้ามาในบ้านก็ไม่เจอทั้งพายุและทศน ทั้งๆ ที่พวกเขายังอยู่ในช่วงลาพัก"คงออกไปธุระเราไม่ต้องรอหรอก" มุกงามเป็นคนตอบคะน้าขอตัวเอาของเข้าไปเก็บในห้อง และเธอก็อดโทรถามไม่ได้ว่าตอนนี้เขาอยู่ที่ไหนทำไมโทรศัพท์ถึงไม่เปิด ..แต่โทรไปก็ไม่มีสัญญาณเลยค่ำมืดวันเดียวกัน.."อุ๊ย" ลงจากรถก็เห็นคะน้ายืนเท้าสะเอวอยู่หน้าประตู"ตัวใครตัวมันนะเว้ย" ทศนกระซิบพูดกับพายุก่อนที่จะเดินผ่านคะน้าเข้าไปในบ้าน"ผมไปทำธุระมาครับ""แล้วทำไมไม่รับโทรศัพท์ล่ะคะ""สงสัยว่าแบตผมจะหมดแน่เลย" พายุทำทีเป็นล้วงโทรศั
ลวงรักแฟนเก่า บทที่ 106
พอได้ยินยอดเงินที่แม่ขอจากเขาแล้วมือเรียวก็เอื้อมไปขอโทรศัพท์คืนไม่อยากให้เขาคุยต่อแล้ว {"ถ้าไม่มีเงินสินสอดถึงหนึ่งล้านบาท ก็อย่ามาคุยกับลูกสาวของฉัน"} เสียงนี้ยังดังเล็ดลอดออกมา"แม่หยุดนะ" พายุไม่ยอมส่งโทรศัพท์คืนให้ เธอก็เลยต้องร้องบอกให้แม่หยุดพูดก่อน>>{"ได้ครับ ผมให้คุณสองล้านเลย ถ้าคุณสัญญาว่าจะไม่มายุ่งเกี่ยวกับคะน้าอีก"}"มันพูดเล่นหรือพูดจริงวะ" เสียงผู้ชายดังเข้ามาในสาย และคะน้าก็จำได้ว่ามันเป็นเสียงของพ่อ"ผู้พันคะ" คะน้าเรียกเขาให้หันกลับมามองเธอก่อน พอเขาหันกลับมาเธอก็ส่ายหน้าเล็กน้อยเป็นสัญญาณบอกว่าอย่าไปคุยเรื่องเงินกับพ่อกับแม่"เอามาเดี๋ยวกูพูดเอง" เสียงผู้ชายที่ดังมาตามสายยังคงพูดต่อ เหมือนว่ากำลังแย่งโทรศัพท์กันคุย"ไม่ต้องมายุ่งนะนี่ลูกสาวฉัน!""อ้าวอีนี่ลูกมึงก็ลูกกูเหมือนกัน">>{"ผมอยากให้พวกคุณตกลงกันให้รู้เรื่องก่อนค่อยโทรกลับมาแค่นี้นะครับ"} {"อย่าเพิ่งสิคุณ"} พอได้ยินว่าทางฝั่งนี้จะวางสายทางนั้นก็รีบเรียกเอาไว้ก่อน>>{"ถ้าจะตกลงอะไรก็ต้องคิดให้ดีก่อน เพราะพวกคุณกำลังคุยกับข้าราชการระดับสูง จะผิดคำพูดไม่ได้"} {"ได้ๆ แม่ตกลง ถ้าได้เงินสองล้านบาทจริงแม
ลวงรักแฟนเก่า บทที่ 105
ลวงรักแฟนเก่า บทที่ 105🔞"คิดถึงคุณจังเลย" พอเข้ามาในห้องนอนลับตาเพื่อนเท่านั้นแหละ พายุก็คว้าร่างของเธอเข้ามากอดไว้แน่น"คะน้าก็คิดถึงคุณค่ะ" ใบหน้างามแนบลงแผ่นอกของชายคนรักเบาๆแต่กอดกันอยู่เพียงไม่นานเขาก็โน้มลงมาขอจูบหญิงสาวยื่นริมฝีปากขึ้นไปรับจูบนั้นแบบรู้งานเสื้อผ้าที่สวมใส่อยู่ค่อยๆ ถูกปลดกระดุมออกโดยการช่วยกันคนละไม้ละมือ"ซี๊ดด ขอก่อนนะแล้วค่อยออกไปอาบน้ำกัน""ค่ะ อืออ" เนินอวบถูกของแข็งที่เขา จับถูไถอยู่เมื่อสักครู่สอดใส่เข้ามา ไม่ใช่แค่เขาหรอกที่ต้องการสิ่งนี้..เธอก็ต้องการมันเหมือนกันขาเรียวค่อยๆ แยกออกจากกันเองแบบไม่ต้องให้เขาใช้แรง แต่พายุก็ช่วยจับเพราะเธอไม่มีที่ยึดเหนี่ยว"เบาๆ นะคะ""ครับ" ใบหน้าคลอเคลียร์ฝังจูบลงซอกคอของหญิงอันเป็นที่รักเบาๆ พร้อมกับค่อยๆ ขยับ ดันสะโพกนั้นเข้าไปช่องกลางระหว่างขาเรียว "ไปที่เตียงดีไหมครับ"คะน้าส่ายหน้าตอบไป เขาคงอยากได้ในท่ายืนแต่คงกลัวว่าเธอจะเมื่อยขา"ซี๊ดด น่ารักจัง" ริมฝีปากหนาพรมจูบและสูดดมกลิ่นกายอันหอมละมุนพร้อมกับดันสะโพกเข้ามา"อ่ะ อ่ะ อื้อ" คนตัวเล็กเกาะร่างแกร่งไว้แน่น เพียงไม่นานพายุก็พาเธอมานอนลงที่เตียง เพราะตอนกระ
ลวงรักแฟนเก่า บทที่ 104
"ใครนั่งฮ.มาลงที่นี่" จากที่กำลังจะเม้าท์เรื่องของผู้พันคะน้า ตอนนี้เปลี่ยนมาพูดถึงเฮลิคอปเตอร์ที่เพิ่งจะลงจอด"ใครจะรู้ล่ะ ถ้าไม่ใช่เรือกลางทะเลก็ต้องเป็นท่านๆ นั่นแหละ" เรือกลางทะเลหมายถึงทหารที่ออกทำภารกิจอยู่บนเรือ ถ้ามีเหตุด่วนฉุกเฉินสามารถขอกลับฝั่งได้โดยเฮลิคอปเตอร์ แต่นั่นต้องผ่านการเซ็นต์ยินยอมจากคนที่มีอำนาจถือว่าเฮลิคอปเตอร์มาช่วยชีวิตแล้วกัน คะน้าไม่ได้สนใจ เพราะคิดว่าคงไม่ใช่เรื่องของตัวเองอยู่แล้ว ดีไปที่ขาเม้าท์มีเรื่องอื่นพูดคุยกันหญิงสาวนั่งทำงานจนถึงช่วงเย็นของวันเดียวกัน เธอก็รีบเก็บของแล้วกลับลงมาเพราะรู้สึกวิงเวียนศีรษะหนักมาก"?!?" ขาเรียวเก้าลงมาถึงขั้นสุดท้ายของบันได สายตามองไปเห็นผู้ชายที่ถือช่อดอกไม้ยืนอยู่เบื้องหน้า นี่เราคิดถึงเขามากเลยเหรอมองเห็นแสงตะวันที่สาดส่องมาเป็นเขาได้ยังไงเพื่อนๆ หลายคนที่ทยอยลงมาจากชั้นบนต่างก็หยุดไปตามๆ กัน ถ้าคนที่ยืนอยู่ตรงหน้าไม่มีอะไรพิเศษก็คงทำให้คนอื่นหยุดมองไม่ได้ แต่นี่เขาถือช่อดอกไม้ช่อใหญ่มาก จนเป็นเป้าสายตาของทุกคนที่อยู่แถวนั้น"......" ชายหนุ่มที่ยืนหอบช่อดอกไม้ช่อใหญ่อยู่แปลกใจ ทำไมเธอถึงทำเหมือนว่าคนที่ยืนอยู่ตร
ลวงรักแฟนเก่า บทที่ 103
"ฉันมาขอพบคุณพ่อค่ะ" ไม่มีใครไม่รู้จักเธอในฐานะลูกสะใภ้ของท่านนายพลทศกัณฐ์"เชิญผู้พันได้เลยครับ" ทหารที่เฝ้าอยู่หน้าห้องเคาะส่งสัญญาณบอกท่านเล็กน้อย ก่อนที่จะเปิดประตูห้องให้"ว่าไงเรา" ทศกัณฐ์ลุกขึ้นจากเก้าอี้แล้วชวนให้ลูกสะใภ้มานั่งอีกมุมหนึ่งซึ่งเป็นมุมรับแขก"งามมีเรื่องจะมาขอร้องคุณพ่อค่ะ""มีเรื่องจะมาขอร้อง เรื่องอะไร""คือว่า..." มุกงามทนเห็นเพื่อนอุ้มท้องโดยไม่มีพ่อไม่ได้แล้ว เธอต้องรีบจัดการเรื่องทุกอย่างก่อนที่ท้องของคะน้าจะโตขึ้นมา ถึงแม้ทั้งสองจะไม่ได้พูดคุยเรื่องนี้กัน แต่ความคิดของมุกงามก็ไม่ได้ต่างจากคะน้าเลย ถ้าท้องของคะน้าโตขึ้นมาโดยที่ยังไม่แต่งงาน ยิ่งเธอเป็นข้าราชการด้วยแล้ว มันก็จะดูไม่ดีบางทีอาจจะถูกตรวจสอบเลยก็ได้[บนเรือ] เวลาผ่านไปเพียงไม่นานจากตอนที่มุกงามขอเข้าพบพ่อของสามี ก็ได้มีทหารที่ทำงานในห้องสื่อสารมาตามผู้พันพายุไปรับโทรศัพท์ถ้ามีคนโทรขึ้นมาบนเรือแบบนี้ทหารจะตกใจมาก เพราะถ้าไม่ใช่เรื่องด่วนและคนที่โทรเข้ามาไม่ใหญ่พอตัวก็ไม่สามารถที่จะทำแบบนี้ได้ ที่ตกใจส่วนมากคนที่ได้รับโทรศัพท์ มีแค่ไม่กี่เรื่องถ้าญาติไม่ป่วยหนักก็คือญาติเสีย"มันคงไม่มีอะไรหรอก ไ
ลวงรักแฟนเก่า บทที่ 102
"งามว่าไปหาหมอดีกว่า" คะน้าไม่ได้มีอาการแค่ตอนทำกับข้าว ตอนทานข้าวคะน้าก็ทานไม่ค่อยลง"นอนให้เต็มอิ่มสักคืนพรุ่งนี้ตื่นมาคงหายดี""ถ้าไม่หายพรุ่งนี้ต้องไปหาหมอกับงามนะ" มุกงามรู้สึกคาใจกับอาการที่เพื่อนเป็นอยู่ แต่เพื่อนยังไม่แต่งงานคงไม่ปล่อยให้ตัวเองท้องก่อนแต่งหรอกมั้ง เธอก็เลยไม่กล้าพูดกล้าถามออกมา นอกเสียจากพาไปให้หมอเช็คให้แน่ใจคะน้าทานข้าวต้มที่มุกงามทำมาให้แล้วก็นอนพักผ่อน มุกงามสั่งไว้ว่าห้ามทานยาตัวไหนทั้งนั้น คะน้าก็เลยไม่ทานที่มุกงามสั่งไว้แบบนี้เพราะถ้าเป็นแบบที่คิดไว้จริง กลัวจะมีผลกระทบ...จนถึงเช้าวันต่อมา..เมื่อคืนนี้คะน้าพยายามนอนให้หลับ บังคับตัวเองไม่ให้คิดอะไร พอตื่นขึ้นมาก็อาการดีขึ้น"ดีขึ้นแล้วแน่นะ""ดีขึ้นแล้วไม่เวียนหัวเหมือนเมื่อวาน ขอบใจมากนะงาม""ถ้าไม่ไหวก็กลับมาพักผ่อนนะ""จ้ะ" ทั้งสองก็เลยออกมาทำงานพร้อมกันคะน้าทำงานปกติ และอาการแบบเมื่อวานก็ไม่ได้เกิดขึ้นอีกเลยจนมาถึงช่วงเย็น ทั้งสองกลับมาเจอกันที่บ้านอีกครั้ง"วันนี้เป็นยังไงบ้าง" มุกงามเป็นห่วงเพื่อนตอนเที่ยงก็ยังโทรไปถามอาการ ถึงตอนเย็นก็ยังถามอีกครั้งเพื่อความแน่ใจ"ไม่เป็นอะไรแล้ว""อาการอาเ
ลวงรักแฟนเก่า บทที่ 101
"พอดีเลยค่ะ" คะน้ายกมือขึ้นมามองแหวนวงที่เขาเพิ่งสวมให้ด้วยรอยยิ้มที่ยากจะบรรยายพายุเห็นรอยยิ้มเธอก็อดที่จะอมยิ้มไปด้วยไม่ได้ จะไม่ให้พอดีได้ยังไงเขาแอบวัดขนาดตอนที่เธอหลับอยู่"รอผมกลับมานะเราจะจัดงานแต่งกัน""ค่ะ" ใบหน้างามแนบลงกับอกแกร่งเบาๆเช้าวันต่อมา..เมื่อคืนนี้ไม่รู้เผลอหลับไปตอนไหน แต่พอตื่นขึ้นมาก็ไม่เห็นเขานอนอยู่ข้างๆ แล้ว"เขาไปแล้วเหรอ" หญิงสาวที่ร่างกายเปลือยเปล่าแต่ก็มีผ้าห่มคลุมร่างของเธออยู่ รีบลุกขึ้นแล้วคว้าผ้าเช็ดตัวพันรอบร่างกายไว้ ก่อนที่จะรีบออกมาจากห้อง"ทำไมออกมาแบบนี้" พายุออกจากห้องน้ำก็เห็นเธอมีแค่ผ้าเช็ดตัว"ฉันคิดว่าคุณออกไปแล้ว""ถ้าไปผมก็ต้องปลุกสิ ผมแค่มาอาบน้ำ"พอได้ยินเสียงปลดล็อกประตูห้องของทศน พายุก็รีบพาเธอเข้ามาในห้อง"คุณจะไปลงเรือตอนไหนคะ""คงสายๆ หน่อย""สายๆ เหรอ" เมื่อวานนี้เธอก็ลางานครึ่งวันแล้ว ถ้าลาวันนี้ไปส่งเขาอีกจะเป็นอะไรไหม"ส่งผมแค่นี้ก็ได้" เขาพอจะเดาได้ว่าเธอกำลังคิดอะไรอยู่"โทรมาหาฉันบ่อยๆ นะคะ""ครับ"[ที่ทำงานของคะน้า]"ผู้พันมองอะไรอยู่คะ" เพื่อนร่วมงานเห็นคะน้ามองไปทางท่าเรือก็เลยสงสัย"ป่านนี้เรือจะออกหรือยัง""เห็นว่าต
ลวงรักแฟนเก่า บทที่ 100
จากคนที่เคยพูดหยอกล้อ ตอนนี้นั่งเศร้าไม่ต่างกัน เพราะพรุ่งนี้มีคำสั่งขึ้นเรือแล้ว"เราขอย้ายดีไหมวะ""กว่าคำสั่งย้ายจะออกมา เป็นปีเลยนะ""ถ้ากูไม่อยู่แล้วเมียกูจะอยู่ยังไงล่ะ""เรียกเมียได้เต็มปากเลยนะ มึงขอเขาแต่งงานหรือยัง"เที่ยงวันเดียวกัน.."ทำไมคุณไม่โทรมาก่อนคะ" คะน้าลงมาก็เห็นเขายืนทำมาดเท่รออยู่หน้ารถแล้ว"ผมก็เพิ่งมาถึง" พายุพูดพร้อมกับเปิดประตูรถให้เธอขึ้น[ร้านอาหารนอกกอง]"ทำไมออกมาทานไกลจังคะ เดี๋ยวก็เข้างานไม่ทันหรอก""ผมอยากทำอะไรพิเศษๆ ให้กับคุณบ้าง""มีอะไรหรือเปล่าคะ" ทั้งสองคุยกันระหว่างรออาหารที่เพิ่งสั่งไป"พรุ่งนี้มีคำสั่งให้ขึ้นเรือแล้ว"ไม่มีคำพูดใดๆออกจากปากของผู้หญิงที่นั่งอยู่ตรงหน้า เพราะเธอพูดไม่ออก"ครั้งนี้ไม่รู้จะออกเรือกี่เดือน ถ้าทะเลสงบก็คงอยู่นานหน่อย""ค่ะ" เธอก็เป็นทหารเหมือนกันทำไมจะไม่รู้ แต่ถึงแม้เป็นทหารก็มีหัวใจ"ผมจะโทรมาหาคุณบ่อยๆ นะ" แต่ก่อนเคยเห็นแต่เพื่อนแย่งโทรขึ้นฝั่งกัน ครั้งนี้คงมีเขาร่วมด้วยอีกคนเพียงไม่นานอาหารก็ถูกยกมาบริการ ถ้าเขาบอกหลังทานข้าวก็คงจะดี แล้วตอนนี้ใครจะทานลงล่ะ"ทานนี่สิครับ" มือหนาตักอาหารวางใส่ชามข้าวให้คะน้าพ
