เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 43
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-03-16 22:05:45
บทที่เกี่ยวข้อง
ลวงรักแฟนเก่า บทที่ 44
ความอดทนของคนมันมีขีดจำกัด ยิ่งกับคนที่ตัวเองถูกใจแล้วด้วย ..ทันใดนั้นคนตัวเล็กที่อยู่ด้านบนก็ถูกจับพลิกให้ลงมาอยู่ด้านล่าง"อือ" ริมฝีปากบางถูกอีกฝ่ายครอบครอง จนเพลงพิณตั้งตัวไม่ทันลิ้นอุ่นค่อยๆ แทรกเข้าไปสัมผัส แต่เธอก็ไม่ได้เปิดทางให้ เขาก็เลยทำแค่ที่สัมผัสได้ทั้งสองไม่รู้ว่าจูบกันอยู่แบบนั้นนานเท่าไร ฟ้าที่ร้องเสียงดังก็ไม่มีแล้ว แต่สายฝนยังคงตกลงมาไม่ขาดสาย"อื้อ" เพลงพิณสะดุ้งตกใจก็ตอนที่รู้สึกว่ามีอะไรสอดใส่เข้ามา"ซี๊ดด ถ้าเราออกไปจากที่นี่ได้ ผมจะให้พ่อไปสู่ขอนะ" สติสัมปชัญญะของเขามีครบถ้วน แต่กับเธอ..เขาไม่แน่ใจพอพูดจบสายลมก็ค่อยๆ ดันมันเข้าไปอีก เพราะมันเข้าได้ลำบากมาก"โอ้ย" หญิงสาวมารู้ตัวอีกทีก็ถูกกระแทกแล้ว "พอแล้ว หยุดนะ" เธอเป็นบ้าอะไรทำไมถึงยอมปล่อยตัวให้เขาง่ายๆ แบบนี้"ซี๊ดด หยุดตอนนี้ไม่ได้แล้ว" กว่าจะดันมันเข้ามาได้ พอกำลังเร่งเครื่องจะมาให้หยุดได้ยังไง"เจ็บ เอาออกไป" มือเรียวดันร่างหนาให้ออกห่าง แต่ดูเหมือนมันไม่มีเรี่ยวแรงเลย แม้แต่เสียงที่จะห้ามยังดูไม่จริงจัง "อือ""อ้าาา ผมสัญญาว่าจะรับผิดชอบคุณ" สายลมกระแทกอยู่อีกไม่กี่ครั้งก่อนที่จะหยุด แล้วหลั่งมันเข้
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-16ลวงรักแฟนเก่า บทที่ 45
หลังจากที่แม่กลับลงไปแล้ว เพลงพิณก็เลยมองไปดูตรงที่รถจอด เพราะมีคนเดินอยู่แถวนั้น "?" หญิงสาวขยี้ตาดูอีกครั้ง แต่พอมองไปที่เดิมก็ไม่เห็นแล้ว คงไม่ใช่หรอกมั้งเขาจะมาที่นี่ทำไมที่จริงเธอไม่ได้ตาฝาดหรอกเพราะว่าสายลมก็มาด้วย เขาให้ผู้ใหญ่เข้าไปคุยก่อน แต่พอตอนที่เขาเข้าไปเธอกลับขึ้นบ้านไปแล้ว ทั้งสองก็เลยไม่ได้เจอกันวันต่อมา..คนไม่เคยมาอยู่บ้านเฉยๆ แบบนี้พอได้มาอยู่บ้านก็ไม่ค่อยชิน เพราะถ้านับแล้ว จากที่เธอกลับมาอยู่บ้านก็เกือบสัปดาห์แล้วพอคิดขึ้นมาได้ว่าแม่บอกจะจัดสวนใหม่ลองไปดูหน่อยดีกว่า"คุณแม่ไปไหนคะป้า" ลงมาก็เห็นแค่ป้าแม่บ้านที่กำลังเตรียมอาหารอยู่"อยู่ในสวนค่ะ"ถ้าจำกันได้บ้านหลังนี้ก็คือบ้านที่พลเอกเรวทัตยกให้กับเมขลาตอนออกเรือน เนื้อที่บ้านหลังนี้กว้างขวางพอสมควร (เพลิงและเมขลาอยู่ในเรื่องเพลิงร้ายซ่อนรักนะคะ)"แม่คะ" พอเข้ามาในส่วนก็เห็นแม่กำลังยกต้นไม้ช่วยคนทำสวนอยู่ "แม่ทำอะไรคะ""อยู่เปล่าๆ แม่ก็เลยมาช่วยจัดสวน""แล้วแม่จะจ้างคนมาจัดสวนทำไมล่ะคะ ถ้ายังจะทำเองแบบนี้ นายก็เหมือนกัน ทำไมถึงให้เจ้าของบ้านช่วยยกของ"ชายร่างสูงที่ใส่หมวกไอ้โม่งปิดบังใบหน้า หันมองมาดูลูกสาวเจ้
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-16ลวงรักแฟนเก่า บทที่ 46
หลังจากที่เธอกลับเข้าบ้านแล้ว เขาก็ยังคงปลูกต้นไม้ แต่จิตใจไม่ได้อยู่กับต้นไม้พวกนี้เลย ถ้าเธอไม่อยากมีครอบครัวเพราะหวงความโสดก็ยังพอว่าไปอย่าง เพราะวัยรุ่นหลายๆ คนก็มีความคิดแบบนี้ แต่ที่เธอไม่อยากมีครอบครัว เพราะกลัวเสียใจ..เขาต้องทำยังไงดีถึงจะเปลี่ยนความคิดของเธอได้"นี่คุณ! จะตากฝนอีกนานไหม" คนที่กำลังปลูกต้นไม้อยู่เพิ่งรู้ตัวว่าตัวเองอยู่ท่ามกลางสายฝนก็ตอนที่มีร่มยื่นมากันฝนให้ ชายหนุ่มค่อยๆ หันกลับไปมองคนที่กำลังกางร่มให้"คุณเป็นห่วงผมเหรอ""ฉันแค่ไม่อยากให้ใครไม่สบายในบ้านฉัน""ถ้างั้นคุณก็เก็บร่มของคุณไปเถอะ" ชายหนุ่มหันกลับมาปลูกต้นไม้ต่อด้วยร่างกายที่เปียกปอน"ตามใจคุณแล้วกัน" เพลงพิณรีบกลับเข้ามาในบ้าน ตอนที่ยื่นร่มไปให้เสื้อผ้าของเธอก็ถูกฝนไปด้วยผ่านไปสักพักยังเห็นเขาปลูกต้นไม้ตามแนวรั้ว ตอนนี้ไม่ได้มีแค่ฝนยังมีแสงฟ้าแล่บด้วย"พอแล้ว เข้าบ้านก่อนได้ไหม""คุณบอกมาก่อนว่าเป็นห่วงผม ผมถึงจะยอมเข้า" ขณะที่พูดเขาก็ยังคงปลูกต้นไม้อยู่"ฉันไม่ได้เป็นห่วงสักหน่อย เผื่อฟ้าผ่าลงมา คุณไม่คิดหรือไงว่าเจ้าของบ้านจะกลัว" เธอหมายถึงว่าถ้ามีคนตายในบ้านเจ้าของบ้านต้องกลัวแน่ แต่แค่ไม่พู
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-16ลวงรักแฟนเก่า บทที่ 47
"เป็นไงบ้างเรา"ได้ยินเสียงนี้ คนที่กำลังทำสวนอยู่ถึงกับหันมองด้านหลัง พอรู้ว่าเป็นใคร เขาก็เลยมองไปรอบๆ แถวนั้น"ไม่มีใครตามมาหรอก""สวัสดีครับคุณพ่อ" พอเห็นว่าปลอดคน สายลมถึงได้พนมมือไหว้ท่าน"เราทำเองคนเดียวทั้งหมดเลยเหรอ" เพลิงกลับมานอนบ้านทุกวันก็จริง แต่ก็ออกไปแต่เช้า ไม่มีโอกาสได้มาเดินชมสวนหรอก"ครับ""แสดงว่าเรามีฝีมือทางด้านนี้ด้วย""ก็พอมีบ้างครับ""พ่อคะ"พอได้ยินเสียงเพลงพิณทั้งสองก็เลยไม่ได้คุยกันต่อ "ดีขึ้นแล้วเหรอเรา""ดีขึ้นแล้วค่ะ อยู่ดีๆ ก็รู้สึกมวนท้อง""กินอะไรผิดสำแดงหรือเปล่า""ยังไม่ได้กินอะไรเลยค่ะ""คุณเป็นอะไรครับ" ทีแรกว่าจะไม่พูดอะไรแล้ว แต่ก็อดเป็นห่วงไม่ได้"ไม่ได้เป็นอะไรสักหน่อย" พอหันไปพูดกับเขา เธอก็ทำสีหน้าคนละแบบที่พูดกับพ่อ"พ่อว่าเข้าบ้านกันดีกว่า จะได้พักผ่อน""ค่ะ"สายลมได้แต่มองตามเธอแบบเป็นห่วงดึกๆ คืนเดียวกัน.."......" เพลงพิณสะดุ้งตื่นเพราะมีมือของใครไม่รู้มาสัมผัสหน้าผาก"ผมเอง""คุณเข้ามาได้ยังไง""เมื่อตอนเย็นได้ยินว่าไม่สบาย ดีขึ้นหรือยัง""ฉันไม่ได้เป็นอะไรสักหน่อย ออกไปได้แล้วถ้าพ่อตื่นมาเห็นจะเป็นเรื่องเอา""คุณเป็นห่วงผมเหรอ""คุณ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-16ลวงรักแฟนเก่า บทที่ 48
"คุณจะไปไหน" ชายหนุ่มที่กำลังทำสวนอยู่แถวหน้าบ้าน เห็นว่าเธอขับรถออกมาจากที่จอดก็เลยรีบมาขวางหน้ารถไว้"ไปธุระ หลบไปสิ""เดี๋ยวผมไปด้วย""คุณจะไปได้ยังไง" หญิงสาวมองกระจกหลังเมื่อเห็นว่าเขาเดินอ้อมมาเปิดประตูข้างคนขับ "เดี๋ยวคนในบ้านก็เห็นเอาหรอกคุณ""ใครจะเห็นก็ช่างเขาปะไร""ฉันแค่ออกไปธุระ""ผมก็จะไปเป็นเพื่อนนี่ไง""คุณเป็นแค่คนสวน""เป็นคนสวนแล้วทำไม""คุณไม่คิดเหรอว่ามันไม่เหมาะสม""จะคิดให้ปวดหัวทำไม คุณจะขับเองหรือให้ผมขับ"ถ้าเป็นคนอื่นคงจะโกรธที่ถูกดูถูก แต่เขาเป็นบ้าหรือไงที่ไม่โกรธพอไล่ไม่ลงจากรถ เธอก็เลยขับออกมา โชคดีที่ไม่มีใครเห็น[ร้านขายยา]"คุณไม่ต้องตามลงมา" ก่อนที่จะลงจากรถเธอหันกลับไปสั่งเขาไม่ให้ตามเข้าไป"ต้องการยาอะไรคะ""ยาคุมกำเนิดค่ะ""เคยทานแบบไหนคะ""ยังไม่เคยทานค่ะ และขอที่ตรวจครรภ์ด้วยนะคะ""คุณสงสัยว่าตัวเองจะตั้งครรภ์ใช่ไหมคะ" เภสัชกรที่ขายยาอยู่ ได้ยินคำพูดของลูกค้าก็พอจะรู้แล้วเพลงพิณตอบโดยการพยักหน้าเล็กน้อยเภสัชกรของร้านก็เลยนำที่ตรวจครรภ์และก็ยาคุมกำเนิดตามที่เธอต้องการ แต่ก็แนะนำว่าให้ตรวจดูก่อนที่จะกินยากลับมาที่รถก็เห็นว่าคนที่นั่งข้างคนขับ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-16ลวงรักแฟนเก่า บทที่ 49
ก่อนอื่นเขาต้องเปลี่ยนความคิดของเธอใหม่ให้ได้ก่อน เป็นห่วงลูกที่อยู่ในท้องของเธอก็เป็นห่วง ไม่อยากให้คนที่เป็นแม่เครียดมากเกินไปดึกๆ คืนเดียวกัน..สายลมเดินวนไปมา ชั่งใจอยู่ว่าจะเข้าไปดีไหม ถ้าตื่นขึ้นมาเห็นว่าเขาอยู่ในห้องเธอจะโกรธไหมแต่จังหวะที่เขากำลังจะถอดใจ ก็เห็นแสงไฟในห้องเปิดขึ้นพอดีก๊อก เขาเคาะส่งสัญญาณแค่ครั้งเดียว ถ้าเธอจะไม่เปิดก็ไม่เป็นไร แค่ให้รู้ว่าตอนนี้มีคนอยู่หน้าห้องแกร็ก.."ผมเอง"ที่จริงเพลงพิณรู้แล้ว เธอเป็นกังวลมากจนนอนไม่หลับ แถมคนที่อยู่หน้าห้องก็เดินสะเหลือเกิน"คุณมาทำอะไรตรงนี้""มีอาการเป็นยังไงบ้าง""ฉันจะเป็นอะไรล่ะ""เวียนหัวอยากอาเจียนไหม" พอรู้ว่าเธอท้องเขาก็เริ่มหาข้อมูลของหญิงตั้งครรภ์ ว่าช่วงแรกจะมีอาการแบบไหนบ้าง"ฉันไม่เป็นอะไร""อยากกินอะไรที่เปรี้ยวๆ ไหม""ไม่อยาก""ถ้าคุณอยากได้อะไรเรียกผมได้นะ""คุณมาอยู่ตรงนี้ไม่กลัวพ่อฉันเห็นหรือไง""ถ้าคุณกลัวท่านเห็นให้ผมเข้าไปข้างในไหม" ชายหนุ่มพูดพร้อมกับก้าวเท้าเข้าไป แต่ก็ก้าวได้แค่พ้นประตู"คุณลม! ไหนคุณบอกจะไม่ก้าวก่ายเรื่องของฉันไง""แต่ผมเป็นห่วง""ฉันจะเป็นอะไรก็ตอนที่คุณเป็นห่วงนี่แหละ"เขาถ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-16ลวงรักแฟนเก่า บทที่ 50
เย็นวันนั้น..เพลงพิณไม่อยากออกไปไหนเลย อยากอยู่ที่บ้านเผื่อว่าเย็นนี้เขากลับมา แต่เพราะรับปากแม่ไปแล้ว ก็เลยต้องทำตามคำพูด"ชุดอะไรคะป้า" เธอมองชุดที่แม่บ้านนำขึ้นมาให้"คุณผู้หญิงให้เอาชุดขึ้นมาให้คุณหนูค่ะ""ให้เพลงเหรอคะ""ท่านบอกว่าให้คุณหนูใส่ชุดนี้ได้เลยค่ะ ตอนนี้ท่านแต่งตัวรอแล้ว""ไปออกงานอะไรคะเนี่ย ทำไมต้องใส่ชุดแบบนี้ด้วย" มองดูชุดที่แม่ฝากขึ้นมาให้ ไปเป็นเพื่อนเจ้าสาวได้เลยนะเนี่ยเธอก็เลยต้องแต่งหน้าทำผมให้เข้ากับชุดที่ได้มา"ทำไมต้องแต่งตัวเวอร์วังขนาดนี้ด้วยคะแม่" ลงมาเห็นหน้าแม่ก็เลยถามสักหน่อย"ลูกสาวของแม่สวยที่สุดในโลกเลย""ยังสวยไม่เท่าแม่หรอกค่ะ""ปากหวาน..ขึ้นรถกันเถอะลูก" เมขลาไม่ตอบลูกสาวว่าจะไปร่วมงานอะไร ให้เธอไปเห็นเอง ผลจะออกมายังไงก็ให้มันเป็นเรื่องของอนาคตที่ใกล้จะถึงนี้เองแล้วกัน[โรงแรมที่ใช้จัดงานเลี้ยง]เพลงพิณไม่แปลกใจหรอกที่มาโรงแรมใหญ่ขนาดนี้ เพราะงานของพ่อแต่ละงานที่เธอเคยมาร่วม ก็จะประมาณนี้อยู่แล้ว"เชิญข้างในเลยครับ" คนที่คอยต้อนรับด้านหน้ากล่าวเชิญทั้งสองก่อนที่จะเดินนำหน้าพาเข้าไปพอมาถึงประตูที่ปิดอยู่ก็ค่อยๆ เปิดออกมา"?" หญิงสาวกระพริบตาห
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-16ลวงรักแฟนเก่า บทที่ 51
ลวงรักแฟนเก่าบทที่ 51"ทำไมคุณไม่เข้าใจที่ฉันพูดเลย คุณยังไม่เคยเห็นตอนที่พ่อฉันโกรธ ท่านน่ากลัวมากรู้ไหม" เพลงพิณจำได้ดีตอนที่ท่านชกหน้าลูกน้อง แต่ก็ไม่รู้ว่าลูกน้องไปทำอะไรผิดมา ท่านถึงได้ลงไม้ลงมือ"แต่ผมไม่กลัว ต่อให้ท่านจะเอาปืนมาจี้ ผมก็ต้องหาทางมาพบคุณให้ได้""ถ้าไม่กลัวตายก็แล้วแต่คุณแล้วกัน" คนพูดเริ่มจะโมโหไม่คิดจะฟังกันเลย"เดินระวังหน่อยสิคุณ" เห็นว่าเธอเดินกระแทกเท้า กลัวว่ามันจะสะเทือนถึงลูก สายลมก็เลยรีบเดินตามไป"อย่าตามมา""ผมจะขึ้นไปส่งคุณให้ถึงข้างบนก่อน""ฉันบอกอย่าตามมาไง!"พอขึ้นมาถึงข้างบน ก็แหวกผ้าม่านมองลงไปดูว่าเขายังอยู่ตรงที่ปลูกต้นไม้ไหม เพราะตอนบอกไม่ให้ตามขึ้นมาเขาก็เชื่อฟัง"ไปไหนของเขาแล้ว" มองลงไปก็เห็นแค่คนที่มาช่วยงาน แต่ไม่เห็นเจ้าตัวแล้ว เราจะเอายังไงกันแน่เนี่ย..ไล่เขากลับไปแต่ก็ยังอยากเห็นเขาอยู่ สงสัยต้องได้ไปเช็คประสาทแล้วล่ะตุ๊บ! "อุ๊ย?" เพลงพิณตกใจอยู่ดีๆ ก็มีคนขว้างก้อนหินเล็กๆ ขึ้นมา "ทำบ้าอะไรของเขาเนี่ย" เขาเห็นว่าเธอมองลงมา ก็เลยส่งสัญญาณให้รู้ว่าเขาไม่ได้อยู่ตรงนั้นแต่อยู่ตรงนี้เย็นวันเดียวกัน.."คุณพ่อกลับมาแล้วเหรอคะ" หญิงสาวเดินย
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-20
บทล่าสุด
ลวงรักแฟนเก่า บทที่ 108 ตอนจบ
ลวงรักแฟนเก่า บทที่ 108🔞 ตอนจบงานแต่งวันนี้พายุจัดได้ใหญ่โตมาก เทียบเท่ากับงานของทศนได้เลย เพราะเขาไม่อยากให้เธอน้อยหน้าใคร แถมเจ้าสาวไม่ต้องลงแรงทำอะไรเลยแค่รอรับการเซอร์ไพรส์จากเขาเท่านั้นพอ"ผมรักคุณ" ชายหนุ่มล้วงเอาแหวนเพชรที่เตรียมมาให้กับเธอออกมาเพื่อจะสวมใส่นิ้วนางข้างซ้ายคะน้ายื่นมือข้างซ้ายไปให้เขาได้สวมใส่"ถอดออกก่อนดีกว่าไหมครับ" ตรงนิ้วนางข้างซ้ายยังมีแหวนทองที่เขาขอหมั้นเธอ"ไม่ค่ะ สวมด้วยกันเลย" มันเป็นแหวนที่เขาให้คะน้าก็เลยไม่อยากจะถอดมันออกพายุก็เลยสวมแหวนเพชรเข้าไปนิ้วเดียวกับแหวนทอง วงที่ให้เธอก่อนหน้านั้นพอสวมแหวนเสร็จเสียงปรบมือก็ดังขึ้น "จูบเลย จูบเลย" กองเชียร์หลายคนต่างก็เชียร์ให้คู่บ่าวสาวแสดงความรักให้กับแขกได้เห็นมือหนาถูกยกขึ้นมาบังในขณะที่จูบปากเธออยู่ เพื่อไม่ให้มันเป็นภาพโจ่งแจ้งเกินไปสาวๆ ต่างก็กรี๊ดกันสนั่น เพราะมันเป็นฉากที่ฟินมาก ไม่เคยมีใครทำแบบนี้ เพราะนั่นหมายถึงเขาให้เกียรติเจ้าสาวมากพอพายุปล่อยจูบออกสายตาคนเป็นเจ้าสาวยังคงจับจ้องที่ใบหน้าเจ้าบ่าวของเธอ"คะน้าขอโทษด้วยนะคะ""คุณขอโทษผมทำไม""ขอโทษเรื่องที่พ่อกับแม่ไม่ได้มาร่วมงานนี้ด้วย"
ลวงรักแฟนเก่า บทที่ 107
"แน่ใจนะว่านี่ชุดกินเลี้ยง?" คะน้าแปลกใจตั้งแต่ที่มุกงามเลือกชุดให้ลองใส่ดูแล้ว"รับชุดนี้แหละค่ะสวยดี" มุกงามไม่ได้ตอบคะน้าหรอกแต่หันไปพูดกับเจ้าของร้าน"เดี๋ยวก่อนนะงาม..""ไม่เดี๋ยวแล้วเอาชุดนี้แหละ" มุกงามก็เลยยื่นบัตรเครดิตไปให้เจ้าของร้านรูด แต่บัตรที่มุกงามให้ไปไม่ใช่ของตัวเองหรอก เป็นของใครบางคนที่วานให้เธอทำงานนี้ให้"คะน้าจ่ายเองก็ได้" คะน้าพูดแบบเกรงใจก่อนที่จะรับชุดจากเจ้าของร้านมา"กลับกัน"คะน้าเดินตามมุกงามออกมา ทำไมวันนี้เพื่อนดูแปลกๆ ถามอย่างก็ตอบอย่าง[บ้านพักข้าราชการ]"พวกเขาไม่อยู่เหรอ" เข้ามาในบ้านก็ไม่เจอทั้งพายุและทศน ทั้งๆ ที่พวกเขายังอยู่ในช่วงลาพัก"คงออกไปธุระเราไม่ต้องรอหรอก" มุกงามเป็นคนตอบคะน้าขอตัวเอาของเข้าไปเก็บในห้อง และเธอก็อดโทรถามไม่ได้ว่าตอนนี้เขาอยู่ที่ไหนทำไมโทรศัพท์ถึงไม่เปิด ..แต่โทรไปก็ไม่มีสัญญาณเลยค่ำมืดวันเดียวกัน.."อุ๊ย" ลงจากรถก็เห็นคะน้ายืนเท้าสะเอวอยู่หน้าประตู"ตัวใครตัวมันนะเว้ย" ทศนกระซิบพูดกับพายุก่อนที่จะเดินผ่านคะน้าเข้าไปในบ้าน"ผมไปทำธุระมาครับ""แล้วทำไมไม่รับโทรศัพท์ล่ะคะ""สงสัยว่าแบตผมจะหมดแน่เลย" พายุทำทีเป็นล้วงโทรศั
ลวงรักแฟนเก่า บทที่ 106
พอได้ยินยอดเงินที่แม่ขอจากเขาแล้วมือเรียวก็เอื้อมไปขอโทรศัพท์คืนไม่อยากให้เขาคุยต่อแล้ว {"ถ้าไม่มีเงินสินสอดถึงหนึ่งล้านบาท ก็อย่ามาคุยกับลูกสาวของฉัน"} เสียงนี้ยังดังเล็ดลอดออกมา"แม่หยุดนะ" พายุไม่ยอมส่งโทรศัพท์คืนให้ เธอก็เลยต้องร้องบอกให้แม่หยุดพูดก่อน>>{"ได้ครับ ผมให้คุณสองล้านเลย ถ้าคุณสัญญาว่าจะไม่มายุ่งเกี่ยวกับคะน้าอีก"}"มันพูดเล่นหรือพูดจริงวะ" เสียงผู้ชายดังเข้ามาในสาย และคะน้าก็จำได้ว่ามันเป็นเสียงของพ่อ"ผู้พันคะ" คะน้าเรียกเขาให้หันกลับมามองเธอก่อน พอเขาหันกลับมาเธอก็ส่ายหน้าเล็กน้อยเป็นสัญญาณบอกว่าอย่าไปคุยเรื่องเงินกับพ่อกับแม่"เอามาเดี๋ยวกูพูดเอง" เสียงผู้ชายที่ดังมาตามสายยังคงพูดต่อ เหมือนว่ากำลังแย่งโทรศัพท์กันคุย"ไม่ต้องมายุ่งนะนี่ลูกสาวฉัน!""อ้าวอีนี่ลูกมึงก็ลูกกูเหมือนกัน">>{"ผมอยากให้พวกคุณตกลงกันให้รู้เรื่องก่อนค่อยโทรกลับมาแค่นี้นะครับ"} {"อย่าเพิ่งสิคุณ"} พอได้ยินว่าทางฝั่งนี้จะวางสายทางนั้นก็รีบเรียกเอาไว้ก่อน>>{"ถ้าจะตกลงอะไรก็ต้องคิดให้ดีก่อน เพราะพวกคุณกำลังคุยกับข้าราชการระดับสูง จะผิดคำพูดไม่ได้"} {"ได้ๆ แม่ตกลง ถ้าได้เงินสองล้านบาทจริงแม
ลวงรักแฟนเก่า บทที่ 105
ลวงรักแฟนเก่า บทที่ 105🔞"คิดถึงคุณจังเลย" พอเข้ามาในห้องนอนลับตาเพื่อนเท่านั้นแหละ พายุก็คว้าร่างของเธอเข้ามากอดไว้แน่น"คะน้าก็คิดถึงคุณค่ะ" ใบหน้างามแนบลงแผ่นอกของชายคนรักเบาๆแต่กอดกันอยู่เพียงไม่นานเขาก็โน้มลงมาขอจูบหญิงสาวยื่นริมฝีปากขึ้นไปรับจูบนั้นแบบรู้งานเสื้อผ้าที่สวมใส่อยู่ค่อยๆ ถูกปลดกระดุมออกโดยการช่วยกันคนละไม้ละมือ"ซี๊ดด ขอก่อนนะแล้วค่อยออกไปอาบน้ำกัน""ค่ะ อืออ" เนินอวบถูกของแข็งที่เขา จับถูไถอยู่เมื่อสักครู่สอดใส่เข้ามา ไม่ใช่แค่เขาหรอกที่ต้องการสิ่งนี้..เธอก็ต้องการมันเหมือนกันขาเรียวค่อยๆ แยกออกจากกันเองแบบไม่ต้องให้เขาใช้แรง แต่พายุก็ช่วยจับเพราะเธอไม่มีที่ยึดเหนี่ยว"เบาๆ นะคะ""ครับ" ใบหน้าคลอเคลียร์ฝังจูบลงซอกคอของหญิงอันเป็นที่รักเบาๆ พร้อมกับค่อยๆ ขยับ ดันสะโพกนั้นเข้าไปช่องกลางระหว่างขาเรียว "ไปที่เตียงดีไหมครับ"คะน้าส่ายหน้าตอบไป เขาคงอยากได้ในท่ายืนแต่คงกลัวว่าเธอจะเมื่อยขา"ซี๊ดด น่ารักจัง" ริมฝีปากหนาพรมจูบและสูดดมกลิ่นกายอันหอมละมุนพร้อมกับดันสะโพกเข้ามา"อ่ะ อ่ะ อื้อ" คนตัวเล็กเกาะร่างแกร่งไว้แน่น เพียงไม่นานพายุก็พาเธอมานอนลงที่เตียง เพราะตอนกระ
ลวงรักแฟนเก่า บทที่ 104
"ใครนั่งฮ.มาลงที่นี่" จากที่กำลังจะเม้าท์เรื่องของผู้พันคะน้า ตอนนี้เปลี่ยนมาพูดถึงเฮลิคอปเตอร์ที่เพิ่งจะลงจอด"ใครจะรู้ล่ะ ถ้าไม่ใช่เรือกลางทะเลก็ต้องเป็นท่านๆ นั่นแหละ" เรือกลางทะเลหมายถึงทหารที่ออกทำภารกิจอยู่บนเรือ ถ้ามีเหตุด่วนฉุกเฉินสามารถขอกลับฝั่งได้โดยเฮลิคอปเตอร์ แต่นั่นต้องผ่านการเซ็นต์ยินยอมจากคนที่มีอำนาจถือว่าเฮลิคอปเตอร์มาช่วยชีวิตแล้วกัน คะน้าไม่ได้สนใจ เพราะคิดว่าคงไม่ใช่เรื่องของตัวเองอยู่แล้ว ดีไปที่ขาเม้าท์มีเรื่องอื่นพูดคุยกันหญิงสาวนั่งทำงานจนถึงช่วงเย็นของวันเดียวกัน เธอก็รีบเก็บของแล้วกลับลงมาเพราะรู้สึกวิงเวียนศีรษะหนักมาก"?!?" ขาเรียวเก้าลงมาถึงขั้นสุดท้ายของบันได สายตามองไปเห็นผู้ชายที่ถือช่อดอกไม้ยืนอยู่เบื้องหน้า นี่เราคิดถึงเขามากเลยเหรอมองเห็นแสงตะวันที่สาดส่องมาเป็นเขาได้ยังไงเพื่อนๆ หลายคนที่ทยอยลงมาจากชั้นบนต่างก็หยุดไปตามๆ กัน ถ้าคนที่ยืนอยู่ตรงหน้าไม่มีอะไรพิเศษก็คงทำให้คนอื่นหยุดมองไม่ได้ แต่นี่เขาถือช่อดอกไม้ช่อใหญ่มาก จนเป็นเป้าสายตาของทุกคนที่อยู่แถวนั้น"......" ชายหนุ่มที่ยืนหอบช่อดอกไม้ช่อใหญ่อยู่แปลกใจ ทำไมเธอถึงทำเหมือนว่าคนที่ยืนอยู่ตร
ลวงรักแฟนเก่า บทที่ 103
"ฉันมาขอพบคุณพ่อค่ะ" ไม่มีใครไม่รู้จักเธอในฐานะลูกสะใภ้ของท่านนายพลทศกัณฐ์"เชิญผู้พันได้เลยครับ" ทหารที่เฝ้าอยู่หน้าห้องเคาะส่งสัญญาณบอกท่านเล็กน้อย ก่อนที่จะเปิดประตูห้องให้"ว่าไงเรา" ทศกัณฐ์ลุกขึ้นจากเก้าอี้แล้วชวนให้ลูกสะใภ้มานั่งอีกมุมหนึ่งซึ่งเป็นมุมรับแขก"งามมีเรื่องจะมาขอร้องคุณพ่อค่ะ""มีเรื่องจะมาขอร้อง เรื่องอะไร""คือว่า..." มุกงามทนเห็นเพื่อนอุ้มท้องโดยไม่มีพ่อไม่ได้แล้ว เธอต้องรีบจัดการเรื่องทุกอย่างก่อนที่ท้องของคะน้าจะโตขึ้นมา ถึงแม้ทั้งสองจะไม่ได้พูดคุยเรื่องนี้กัน แต่ความคิดของมุกงามก็ไม่ได้ต่างจากคะน้าเลย ถ้าท้องของคะน้าโตขึ้นมาโดยที่ยังไม่แต่งงาน ยิ่งเธอเป็นข้าราชการด้วยแล้ว มันก็จะดูไม่ดีบางทีอาจจะถูกตรวจสอบเลยก็ได้[บนเรือ] เวลาผ่านไปเพียงไม่นานจากตอนที่มุกงามขอเข้าพบพ่อของสามี ก็ได้มีทหารที่ทำงานในห้องสื่อสารมาตามผู้พันพายุไปรับโทรศัพท์ถ้ามีคนโทรขึ้นมาบนเรือแบบนี้ทหารจะตกใจมาก เพราะถ้าไม่ใช่เรื่องด่วนและคนที่โทรเข้ามาไม่ใหญ่พอตัวก็ไม่สามารถที่จะทำแบบนี้ได้ ที่ตกใจส่วนมากคนที่ได้รับโทรศัพท์ มีแค่ไม่กี่เรื่องถ้าญาติไม่ป่วยหนักก็คือญาติเสีย"มันคงไม่มีอะไรหรอก ไ
ลวงรักแฟนเก่า บทที่ 102
"งามว่าไปหาหมอดีกว่า" คะน้าไม่ได้มีอาการแค่ตอนทำกับข้าว ตอนทานข้าวคะน้าก็ทานไม่ค่อยลง"นอนให้เต็มอิ่มสักคืนพรุ่งนี้ตื่นมาคงหายดี""ถ้าไม่หายพรุ่งนี้ต้องไปหาหมอกับงามนะ" มุกงามรู้สึกคาใจกับอาการที่เพื่อนเป็นอยู่ แต่เพื่อนยังไม่แต่งงานคงไม่ปล่อยให้ตัวเองท้องก่อนแต่งหรอกมั้ง เธอก็เลยไม่กล้าพูดกล้าถามออกมา นอกเสียจากพาไปให้หมอเช็คให้แน่ใจคะน้าทานข้าวต้มที่มุกงามทำมาให้แล้วก็นอนพักผ่อน มุกงามสั่งไว้ว่าห้ามทานยาตัวไหนทั้งนั้น คะน้าก็เลยไม่ทานที่มุกงามสั่งไว้แบบนี้เพราะถ้าเป็นแบบที่คิดไว้จริง กลัวจะมีผลกระทบ...จนถึงเช้าวันต่อมา..เมื่อคืนนี้คะน้าพยายามนอนให้หลับ บังคับตัวเองไม่ให้คิดอะไร พอตื่นขึ้นมาก็อาการดีขึ้น"ดีขึ้นแล้วแน่นะ""ดีขึ้นแล้วไม่เวียนหัวเหมือนเมื่อวาน ขอบใจมากนะงาม""ถ้าไม่ไหวก็กลับมาพักผ่อนนะ""จ้ะ" ทั้งสองก็เลยออกมาทำงานพร้อมกันคะน้าทำงานปกติ และอาการแบบเมื่อวานก็ไม่ได้เกิดขึ้นอีกเลยจนมาถึงช่วงเย็น ทั้งสองกลับมาเจอกันที่บ้านอีกครั้ง"วันนี้เป็นยังไงบ้าง" มุกงามเป็นห่วงเพื่อนตอนเที่ยงก็ยังโทรไปถามอาการ ถึงตอนเย็นก็ยังถามอีกครั้งเพื่อความแน่ใจ"ไม่เป็นอะไรแล้ว""อาการอาเ
ลวงรักแฟนเก่า บทที่ 101
"พอดีเลยค่ะ" คะน้ายกมือขึ้นมามองแหวนวงที่เขาเพิ่งสวมให้ด้วยรอยยิ้มที่ยากจะบรรยายพายุเห็นรอยยิ้มเธอก็อดที่จะอมยิ้มไปด้วยไม่ได้ จะไม่ให้พอดีได้ยังไงเขาแอบวัดขนาดตอนที่เธอหลับอยู่"รอผมกลับมานะเราจะจัดงานแต่งกัน""ค่ะ" ใบหน้างามแนบลงกับอกแกร่งเบาๆเช้าวันต่อมา..เมื่อคืนนี้ไม่รู้เผลอหลับไปตอนไหน แต่พอตื่นขึ้นมาก็ไม่เห็นเขานอนอยู่ข้างๆ แล้ว"เขาไปแล้วเหรอ" หญิงสาวที่ร่างกายเปลือยเปล่าแต่ก็มีผ้าห่มคลุมร่างของเธออยู่ รีบลุกขึ้นแล้วคว้าผ้าเช็ดตัวพันรอบร่างกายไว้ ก่อนที่จะรีบออกมาจากห้อง"ทำไมออกมาแบบนี้" พายุออกจากห้องน้ำก็เห็นเธอมีแค่ผ้าเช็ดตัว"ฉันคิดว่าคุณออกไปแล้ว""ถ้าไปผมก็ต้องปลุกสิ ผมแค่มาอาบน้ำ"พอได้ยินเสียงปลดล็อกประตูห้องของทศน พายุก็รีบพาเธอเข้ามาในห้อง"คุณจะไปลงเรือตอนไหนคะ""คงสายๆ หน่อย""สายๆ เหรอ" เมื่อวานนี้เธอก็ลางานครึ่งวันแล้ว ถ้าลาวันนี้ไปส่งเขาอีกจะเป็นอะไรไหม"ส่งผมแค่นี้ก็ได้" เขาพอจะเดาได้ว่าเธอกำลังคิดอะไรอยู่"โทรมาหาฉันบ่อยๆ นะคะ""ครับ"[ที่ทำงานของคะน้า]"ผู้พันมองอะไรอยู่คะ" เพื่อนร่วมงานเห็นคะน้ามองไปทางท่าเรือก็เลยสงสัย"ป่านนี้เรือจะออกหรือยัง""เห็นว่าต
ลวงรักแฟนเก่า บทที่ 100
จากคนที่เคยพูดหยอกล้อ ตอนนี้นั่งเศร้าไม่ต่างกัน เพราะพรุ่งนี้มีคำสั่งขึ้นเรือแล้ว"เราขอย้ายดีไหมวะ""กว่าคำสั่งย้ายจะออกมา เป็นปีเลยนะ""ถ้ากูไม่อยู่แล้วเมียกูจะอยู่ยังไงล่ะ""เรียกเมียได้เต็มปากเลยนะ มึงขอเขาแต่งงานหรือยัง"เที่ยงวันเดียวกัน.."ทำไมคุณไม่โทรมาก่อนคะ" คะน้าลงมาก็เห็นเขายืนทำมาดเท่รออยู่หน้ารถแล้ว"ผมก็เพิ่งมาถึง" พายุพูดพร้อมกับเปิดประตูรถให้เธอขึ้น[ร้านอาหารนอกกอง]"ทำไมออกมาทานไกลจังคะ เดี๋ยวก็เข้างานไม่ทันหรอก""ผมอยากทำอะไรพิเศษๆ ให้กับคุณบ้าง""มีอะไรหรือเปล่าคะ" ทั้งสองคุยกันระหว่างรออาหารที่เพิ่งสั่งไป"พรุ่งนี้มีคำสั่งให้ขึ้นเรือแล้ว"ไม่มีคำพูดใดๆออกจากปากของผู้หญิงที่นั่งอยู่ตรงหน้า เพราะเธอพูดไม่ออก"ครั้งนี้ไม่รู้จะออกเรือกี่เดือน ถ้าทะเลสงบก็คงอยู่นานหน่อย""ค่ะ" เธอก็เป็นทหารเหมือนกันทำไมจะไม่รู้ แต่ถึงแม้เป็นทหารก็มีหัวใจ"ผมจะโทรมาหาคุณบ่อยๆ นะ" แต่ก่อนเคยเห็นแต่เพื่อนแย่งโทรขึ้นฝั่งกัน ครั้งนี้คงมีเขาร่วมด้วยอีกคนเพียงไม่นานอาหารก็ถูกยกมาบริการ ถ้าเขาบอกหลังทานข้าวก็คงจะดี แล้วตอนนี้ใครจะทานลงล่ะ"ทานนี่สิครับ" มือหนาตักอาหารวางใส่ชามข้าวให้คะน้าพ
