แชร์

บทที่ 47

ผู้เขียน: ชะนีติดมันส์
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-03-16 22:07:08

"เป็นไงบ้างเรา"

ได้ยินเสียงนี้ คนที่กำลังทำสวนอยู่ถึงกับหันมองด้านหลัง พอรู้ว่าเป็นใคร เขาก็เลยมองไปรอบๆ แถวนั้น

"ไม่มีใครตามมาหรอก"

"สวัสดีครับคุณพ่อ" พอเห็นว่าปลอดคน สายลมถึงได้พนมมือไหว้ท่าน

"เราทำเองคนเดียวทั้งหมดเลยเหรอ" เพลิงกลับมานอนบ้านทุกวันก็จริง แต่ก็ออกไปแต่เช้า ไม่มีโอกาสได้มาเดินชมสวนหรอก

"ครับ"

"แสดงว่าเรามีฝีมือทางด้านนี้ด้วย"

"ก็พอมีบ้างครับ"

"พ่อคะ"

พอได้ยินเสียงเพลงพิณทั้งสองก็เลยไม่ได้คุยกันต่อ "ดีขึ้นแล้วเหรอเรา"

"ดีขึ้นแล้วค่ะ อยู่ดีๆ ก็รู้สึกมวนท้อง"

"กินอะไรผิดสำแดงหรือเปล่า"

"ยังไม่ได้กินอะไรเลยค่ะ"

"คุณเป็นอะไรครับ" ทีแรกว่าจะไม่พูดอะไรแล้ว แต่ก็อดเป็นห่วงไม่ได้

"ไม่ได้เป็นอะไรสักหน่อย" พอหันไปพูดกับเขา เธอก็ทำสีหน้าคนละแบบที่พูดกับพ่อ

"พ่อว่าเข้าบ้านกันดีกว่า จะได้พักผ่อน"

"ค่ะ"

สายลมได้แต่มองตามเธอแบบเป็นห่วง

ดึกๆ คืนเดียวกัน..

"......" เพลงพิณสะดุ้งตื่นเพราะมีมือของใครไม่รู้มาสัมผัสหน้าผาก

"ผมเอง"

"คุณเข้ามาได้ยังไง"

"เมื่อตอนเย็นได้ยินว่าไม่สบาย ดีขึ้นหรือยัง"

"ฉันไม่ได้เป็นอะไรสักหน่อย ออกไปได้แล้วถ้าพ่อตื่นมาเห็นจะเป็นเรื่องเอา"

"คุณเป็นห่วงผมเหรอ"

"คุณ
อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
บทที่ถูกล็อก

บทที่เกี่ยวข้อง

  • ลวงรักแฟนเก่า   บทที่ 48

    "คุณจะไปไหน" ชายหนุ่มที่กำลังทำสวนอยู่แถวหน้าบ้าน เห็นว่าเธอขับรถออกมาจากที่จอดก็เลยรีบมาขวางหน้ารถไว้"ไปธุระ หลบไปสิ""เดี๋ยวผมไปด้วย""คุณจะไปได้ยังไง" หญิงสาวมองกระจกหลังเมื่อเห็นว่าเขาเดินอ้อมมาเปิดประตูข้างคนขับ "เดี๋ยวคนในบ้านก็เห็นเอาหรอกคุณ""ใครจะเห็นก็ช่างเขาปะไร""ฉันแค่ออกไปธุระ""ผมก็จะไปเป็นเพื่อนนี่ไง""คุณเป็นแค่คนสวน""เป็นคนสวนแล้วทำไม""คุณไม่คิดเหรอว่ามันไม่เหมาะสม""จะคิดให้ปวดหัวทำไม คุณจะขับเองหรือให้ผมขับ"ถ้าเป็นคนอื่นคงจะโกรธที่ถูกดูถูก แต่เขาเป็นบ้าหรือไงที่ไม่โกรธพอไล่ไม่ลงจากรถ เธอก็เลยขับออกมา โชคดีที่ไม่มีใครเห็น[ร้านขายยา]"คุณไม่ต้องตามลงมา" ก่อนที่จะลงจากรถเธอหันกลับไปสั่งเขาไม่ให้ตามเข้าไป"ต้องการยาอะไรคะ""ยาคุมกำเนิดค่ะ""เคยทานแบบไหนคะ""ยังไม่เคยทานค่ะ และขอที่ตรวจครรภ์ด้วยนะคะ""คุณสงสัยว่าตัวเองจะตั้งครรภ์ใช่ไหมคะ" เภสัชกรที่ขายยาอยู่ ได้ยินคำพูดของลูกค้าก็พอจะรู้แล้วเพลงพิณตอบโดยการพยักหน้าเล็กน้อยเภสัชกรของร้านก็เลยนำที่ตรวจครรภ์และก็ยาคุมกำเนิดตามที่เธอต้องการ แต่ก็แนะนำว่าให้ตรวจดูก่อนที่จะกินยากลับมาที่รถก็เห็นว่าคนที่นั่งข้างคนขับ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-16
  • ลวงรักแฟนเก่า   บทที่ 49

    ก่อนอื่นเขาต้องเปลี่ยนความคิดของเธอใหม่ให้ได้ก่อน เป็นห่วงลูกที่อยู่ในท้องของเธอก็เป็นห่วง ไม่อยากให้คนที่เป็นแม่เครียดมากเกินไปดึกๆ คืนเดียวกัน..สายลมเดินวนไปมา ชั่งใจอยู่ว่าจะเข้าไปดีไหม ถ้าตื่นขึ้นมาเห็นว่าเขาอยู่ในห้องเธอจะโกรธไหมแต่จังหวะที่เขากำลังจะถอดใจ ก็เห็นแสงไฟในห้องเปิดขึ้นพอดีก๊อก เขาเคาะส่งสัญญาณแค่ครั้งเดียว ถ้าเธอจะไม่เปิดก็ไม่เป็นไร แค่ให้รู้ว่าตอนนี้มีคนอยู่หน้าห้องแกร็ก.."ผมเอง"ที่จริงเพลงพิณรู้แล้ว เธอเป็นกังวลมากจนนอนไม่หลับ แถมคนที่อยู่หน้าห้องก็เดินสะเหลือเกิน"คุณมาทำอะไรตรงนี้""มีอาการเป็นยังไงบ้าง""ฉันจะเป็นอะไรล่ะ""เวียนหัวอยากอาเจียนไหม" พอรู้ว่าเธอท้องเขาก็เริ่มหาข้อมูลของหญิงตั้งครรภ์ ว่าช่วงแรกจะมีอาการแบบไหนบ้าง"ฉันไม่เป็นอะไร""อยากกินอะไรที่เปรี้ยวๆ ไหม""ไม่อยาก""ถ้าคุณอยากได้อะไรเรียกผมได้นะ""คุณมาอยู่ตรงนี้ไม่กลัวพ่อฉันเห็นหรือไง""ถ้าคุณกลัวท่านเห็นให้ผมเข้าไปข้างในไหม" ชายหนุ่มพูดพร้อมกับก้าวเท้าเข้าไป แต่ก็ก้าวได้แค่พ้นประตู"คุณลม! ไหนคุณบอกจะไม่ก้าวก่ายเรื่องของฉันไง""แต่ผมเป็นห่วง""ฉันจะเป็นอะไรก็ตอนที่คุณเป็นห่วงนี่แหละ"เขาถ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-16
  • ลวงรักแฟนเก่า   บทที่ 50

    เย็นวันนั้น..เพลงพิณไม่อยากออกไปไหนเลย อยากอยู่ที่บ้านเผื่อว่าเย็นนี้เขากลับมา แต่เพราะรับปากแม่ไปแล้ว ก็เลยต้องทำตามคำพูด"ชุดอะไรคะป้า" เธอมองชุดที่แม่บ้านนำขึ้นมาให้"คุณผู้หญิงให้เอาชุดขึ้นมาให้คุณหนูค่ะ""ให้เพลงเหรอคะ""ท่านบอกว่าให้คุณหนูใส่ชุดนี้ได้เลยค่ะ ตอนนี้ท่านแต่งตัวรอแล้ว""ไปออกงานอะไรคะเนี่ย ทำไมต้องใส่ชุดแบบนี้ด้วย" มองดูชุดที่แม่ฝากขึ้นมาให้ ไปเป็นเพื่อนเจ้าสาวได้เลยนะเนี่ยเธอก็เลยต้องแต่งหน้าทำผมให้เข้ากับชุดที่ได้มา"ทำไมต้องแต่งตัวเวอร์วังขนาดนี้ด้วยคะแม่" ลงมาเห็นหน้าแม่ก็เลยถามสักหน่อย"ลูกสาวของแม่สวยที่สุดในโลกเลย""ยังสวยไม่เท่าแม่หรอกค่ะ""ปากหวาน..ขึ้นรถกันเถอะลูก" เมขลาไม่ตอบลูกสาวว่าจะไปร่วมงานอะไร ให้เธอไปเห็นเอง ผลจะออกมายังไงก็ให้มันเป็นเรื่องของอนาคตที่ใกล้จะถึงนี้เองแล้วกัน[โรงแรมที่ใช้จัดงานเลี้ยง]เพลงพิณไม่แปลกใจหรอกที่มาโรงแรมใหญ่ขนาดนี้ เพราะงานของพ่อแต่ละงานที่เธอเคยมาร่วม ก็จะประมาณนี้อยู่แล้ว"เชิญข้างในเลยครับ" คนที่คอยต้อนรับด้านหน้ากล่าวเชิญทั้งสองก่อนที่จะเดินนำหน้าพาเข้าไปพอมาถึงประตูที่ปิดอยู่ก็ค่อยๆ เปิดออกมา"?" หญิงสาวกระพริบตาห

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-16
  • ลวงรักแฟนเก่า   บทที่ 51

    ลวงรักแฟนเก่าบทที่ 51"ทำไมคุณไม่เข้าใจที่ฉันพูดเลย คุณยังไม่เคยเห็นตอนที่พ่อฉันโกรธ ท่านน่ากลัวมากรู้ไหม" เพลงพิณจำได้ดีตอนที่ท่านชกหน้าลูกน้อง แต่ก็ไม่รู้ว่าลูกน้องไปทำอะไรผิดมา ท่านถึงได้ลงไม้ลงมือ"แต่ผมไม่กลัว ต่อให้ท่านจะเอาปืนมาจี้ ผมก็ต้องหาทางมาพบคุณให้ได้""ถ้าไม่กลัวตายก็แล้วแต่คุณแล้วกัน" คนพูดเริ่มจะโมโหไม่คิดจะฟังกันเลย"เดินระวังหน่อยสิคุณ" เห็นว่าเธอเดินกระแทกเท้า กลัวว่ามันจะสะเทือนถึงลูก สายลมก็เลยรีบเดินตามไป"อย่าตามมา""ผมจะขึ้นไปส่งคุณให้ถึงข้างบนก่อน""ฉันบอกอย่าตามมาไง!"พอขึ้นมาถึงข้างบน ก็แหวกผ้าม่านมองลงไปดูว่าเขายังอยู่ตรงที่ปลูกต้นไม้ไหม เพราะตอนบอกไม่ให้ตามขึ้นมาเขาก็เชื่อฟัง"ไปไหนของเขาแล้ว" มองลงไปก็เห็นแค่คนที่มาช่วยงาน แต่ไม่เห็นเจ้าตัวแล้ว เราจะเอายังไงกันแน่เนี่ย..ไล่เขากลับไปแต่ก็ยังอยากเห็นเขาอยู่ สงสัยต้องได้ไปเช็คประสาทแล้วล่ะตุ๊บ! "อุ๊ย?" เพลงพิณตกใจอยู่ดีๆ ก็มีคนขว้างก้อนหินเล็กๆ ขึ้นมา "ทำบ้าอะไรของเขาเนี่ย" เขาเห็นว่าเธอมองลงมา ก็เลยส่งสัญญาณให้รู้ว่าเขาไม่ได้อยู่ตรงนั้นแต่อยู่ตรงนี้เย็นวันเดียวกัน.."คุณพ่อกลับมาแล้วเหรอคะ" หญิงสาวเดินย

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-20
  • ลวงรักแฟนเก่า   บทที่ 52

    "ผมต้องไปแล้วนะ" ชายหนุ่มค่อยๆ ขยับศีรษะของเธอออกจากตักตัวเองเล็กน้อย เพราะเธอนอนหลับอยู่โซฟาโดยมีเขานั่งเป็นหมอนให้แล้วก็ขยับผ้าห่มขึ้นมาคลุมร่างให้กับเธอ ก่อนที่จะเปิดประตูออกจากห้องไปแบบระมัดระวังเช้ามืดวันต่อมา..เขาออกไปตั้งแต่เมื่อไร ทีแรกว่าจะรออยู่ดูต้นทางให้แต่ทนง่วงไม่ไหวก็เลยหลับไปก่อนเพลงพิณรีบลงมาข้างล่าง ดูว่าเขาทำสวนอยู่ไหม แต่พอลงมาก็เห็นพ่อนั่งอยู่ที่ห้องโถง"คุณพ่อไม่เข้ากรมเหรอคะ""ลืมแล้วเหรอวันนี้วันหยุดพ่อ""วันหยุด?""เตรียมตัวด้วยนะ เดี๋ยวพ่อจะพาไปโรงพยาบาล""ไปทำไมคะ""ไปให้คุณหมอตรวจครรภ์ให้""เพลงจะไปกับแม่ค่ะ""แม่ไปแน่"เพลงพิณหน้าบึ้งตึงขึ้นมาทันทีก่อนที่จะเดินกลับขึ้นห้องพอขึ้นมาเธอก็ไปเปิดดูหน้าต่างฝั่งที่เขาโยนก้อนหินขึ้นมาเมื่อวานนี้ ..เขายังอยู่ในบ้านไหม หวังว่าคงไม่อยู่แล้วนะ เขาจะรู้ไหมว่าวันนี้พ่อไม่ออกไปทำงานสายๆ ของวันเดียวกัน.. เพลงพิณเตรียมตัวลงมาข้างล่างตามคำสั่งของพ่อ"ทำไมทำหน้าแบบนั้น" เพลิงสังเกตหน้าลูกสาว"ทำไมคะ ต้องยิ้มตลอดเวลาเลยหรือไง"[โรงพยาบาลเอกชนแห่งหนึ่ง]แค่เสนาธิการเพลิงให้คนสนิทโทรมาติดต่อคุณหมอ ทางนี้ก็เตรียมพร้อมรออยู

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-20
  • ลวงรักแฟนเก่า   บทที่ 53

    "พรุ่งนี้เพลงจะกลับไปจัดการงานที่ทำค้างอยู่ให้เสร็จนะคะ" พอวางโทรศัพท์แล้วเธอก็พูดขึ้นมา"แล้วไม่มีคนอื่นทำแทนหรือไง""เสธ!" เมขลาเริ่มจะเอาจริงกับสามี ถ้าห้ามลูกสาวลองดูสิ"มันเป็นโปรเจคของเพลง ถ้าให้คนอื่นทำแล้วมันจะเป็นของเพลงได้ยังไงคะ""จะไปกี่วัน""ยังไม่แน่ใจค่ะ""เดี๋ยวพ่อจะให้..""ไม่ค่ะ!" เธอรู้ว่าพ่อกำลังจะพูดอะไร"ลูกจะไปคนเดียวได้ยังไงมันอันตราย รู้ทั้งรู้ว่าตัวเองกำลังท้องอยู่""เพลงแค่ท้อง แขนขายังอยู่ครบ ถ้าเสร็จงานแล้วเพลงจะรีบกลับมาแล้วกันค่ะ จะดูแลตัวเองให้ดีด้วยค่ะ" เพลงพิณลุกเดินขึ้นห้องทันทีที่พูดจบ"ฉันขอร้องนะคะคุณ ลูกคงอึดอัด""ตามใจกันเข้าไป เห็นไหมตามใจกันจนได้เรื่อง""แต่ก่อนฉันไม่เคยเห็นคุณเป็นแบบนี้เลย""นั่นมันแต่ก่อน" พูดจบเพลิงก็เดินออกจากตรงนั้นบ้าง ถ้ายังอยู่คดีคงพลิกแน่กลับขึ้นมาข้างบนเพลงพิณดีใจมากที่หาทางออกไปพบเขานอกบ้านได้ เธอไม่รู้เลยว่าตัวเองเปลี่ยนไปตอนที่ถูกกีดกัน ซึ่งแต่ก่อนไม่มีใครเข้ามายุ่งเรื่องนี้ เธอเองต่างหากที่พยายามหนี"เราต้องเก็บของ" พอคิดได้ว่าตัวเองจะต้องเดินทางไปที่ไหน เธอก็เริ่มเก็บของที่จำเป็น เพราะเธอเคยไปอยู่สถานที่นั้นมาก

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-20
  • ลวงรักแฟนเก่า   บทที่ 54

    "อือ" จังหวะที่ถูกลิ้นขยี้ยอดเม็ดเสียว มือเรียวก็ผลักศีรษะของเขาออกเล็กน้อย"อืม" แต่เขาก็ไม่ได้หยุด พอเธอปล่อยมือลิ้นหนาก็ลากยาวแล้วขยี้จุดที่ไวต่อความรู้สึกของเธออีกครั้ง"อ๊อยคุณลมคะ"สายลมถึงกับขนลุกซู่ เมื่อได้ยินเสียงเธอครางชื่อของตัวเอง จากที่สะกิดแค่ยอดมัน ตอนนี้เขาห่อลิ้นแล้วก็แหย่เข้าไปในร่องด้วย เพื่อเพิ่มความเสียว"อ่ะ อ่ะ พอแล้วค่ะ"ชายหนุ่มโยกศีรษะขึ้นลงเล็กน้อย ที่เขาใช้ลิ้นแหย่เข้าไปแทนเพราะไม่อยากใช้นิ้วกลัวว่าเธอจะระคายเคือง"อื้อ พะ พอแล้วค่ะ"สายตาคมกรอกมองขึ้นมาดูคนที่กำลังนอนดิ้นพล่านเพราะเจอลิ้นเข้าไป จะไม่หยุดก็ไม่ได้ตัวเองก็เริ่มจะทนไม่ไหวแล้วเหมือนกัน"ซี๊ดด ชอบแบบเมื่อกี้ไหม" เขากระซิบถามเบาๆ อยากรู้ว่าที่ทำให้เมื่อสักครู่เธอชอบไหมหญิงสาวไม่กล้าตอบได้แต่ขยับหน้าหนีแบบอายๆ แต่เขาก็ไม่วายขยับริมฝีปากตามมาจูบจนได้"อือ เบาหน่อยนะคะ" จังหวะที่เขาเริ่มกระแทก เธอกลัวว่าเขาจะลืมเรื่องท้อง"ซี๊ดดด ชอบแบบนี้จัง" ทุกครั้งที่มีอะไรกัน เธอไม่ค่อยตอบสนองหรอก แต่ครั้งนี้ร่องเล็กบีบรัดตัวตามจังหวะที่เขาขยับมันเข้าออกสายลมไม่กลั้นไว้นาน กลัวว่าจะมีผลกับลูก พอเริ่มเสียว เข

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-20
  • ลวงรักแฟนเก่า   บทที่ 55

    "ฉันบอกให้ถอยไปไงคะ""อ้าว เรารักกันแล้วไม่ใช่เหรอ""ห้ามข้ามฝั่งมา" เธอใช้หมอนเป็นที่กั้น"ที่รักครับ คุณงอนอะไรให้ผมบอกหน่อยสิ" เพราะเขาจะได้ง้อถูก"ไม่ต้องอยากรู้หรอก""เอ้าา..ซะงั้น"จนเวลาผ่านไปเป็นชั่วโมง..สายลมที่นอนเอามือก่ายหน้าผาก ค่อยๆ ขยับเข้ามา คิดว่าเธอคงจะหลับแล้ว"คุณลม!""อย่าห้ามผมเลยนะ ถ้าไม่ได้นอนกอดเมีย ผมคงนอนไม่หลับ""ดี! งั้นไม่ต้องหลับ""อะไรวะ" ชายหนุ่มพูดเบาๆ แต่พอทิ้งเวลาไว้ครู่หนึ่ง มือหนาก็ค่อยๆ ขยับเข้าไปใกล้แปะ!"โอ๊ย เค้าเจ็บนะ" สายลมเกาตรงที่ถูกฝ่ามือเรียวเบาๆ เพราะมันคัน "ไม่ทนแล้วโว๊ย!" ชายหนุ่มทำท่าทางขึงขังก่อนที่จะกระโดดขึ้นคร่อมเธอ โดยไม่ทิ้งแรงลงไปแม้แต่นิด"คุณสายลม! อืม.. ออกไปนะ!""แบบนี้ต้องเจอลิ้นพิฆาตถึงจะได้สงบ" พูดจบใบหน้าคมก็ซุกลงไต้หว่างขา "หือ??" พอเล่นมาถึงตรงนี้ชายหนุ่มก็นึกขึ้นได้ เพราะเธอเริ่มงอนให้เขาตั้งแต่ตอนที่เสร็จกิจกรรมบนเตียงกัน หรือว่าที่โกรธเพราะเธอยังไม่..?"อื้อ คุณลม" จะครางเสียงดังก็ไม่ได้ เพราะกระท่อมหลังนี้สร้างขึ้นด้วยไม้ไผ่ ถ้ามีเสียงดังข้างบ้านต้องได้ยินแน่ "พะ พอแล้วค่ะ"ลิ้นหนาที่ตวัดเลียวนอยู่รอบยอดเม็ดเสี

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-20

บทล่าสุด

  • ลวงรักแฟนเก่า   บทที่ 108 ตอนจบ

    ลวงรักแฟนเก่า บทที่ 108🔞 ตอนจบงานแต่งวันนี้พายุจัดได้ใหญ่โตมาก เทียบเท่ากับงานของทศนได้เลย เพราะเขาไม่อยากให้เธอน้อยหน้าใคร แถมเจ้าสาวไม่ต้องลงแรงทำอะไรเลยแค่รอรับการเซอร์ไพรส์จากเขาเท่านั้นพอ"ผมรักคุณ" ชายหนุ่มล้วงเอาแหวนเพชรที่เตรียมมาให้กับเธอออกมาเพื่อจะสวมใส่นิ้วนางข้างซ้ายคะน้ายื่นมือข้างซ้ายไปให้เขาได้สวมใส่"ถอดออกก่อนดีกว่าไหมครับ" ตรงนิ้วนางข้างซ้ายยังมีแหวนทองที่เขาขอหมั้นเธอ"ไม่ค่ะ สวมด้วยกันเลย" มันเป็นแหวนที่เขาให้คะน้าก็เลยไม่อยากจะถอดมันออกพายุก็เลยสวมแหวนเพชรเข้าไปนิ้วเดียวกับแหวนทอง วงที่ให้เธอก่อนหน้านั้นพอสวมแหวนเสร็จเสียงปรบมือก็ดังขึ้น "จูบเลย จูบเลย" กองเชียร์หลายคนต่างก็เชียร์ให้คู่บ่าวสาวแสดงความรักให้กับแขกได้เห็นมือหนาถูกยกขึ้นมาบังในขณะที่จูบปากเธออยู่ เพื่อไม่ให้มันเป็นภาพโจ่งแจ้งเกินไปสาวๆ ต่างก็กรี๊ดกันสนั่น เพราะมันเป็นฉากที่ฟินมาก ไม่เคยมีใครทำแบบนี้ เพราะนั่นหมายถึงเขาให้เกียรติเจ้าสาวมากพอพายุปล่อยจูบออกสายตาคนเป็นเจ้าสาวยังคงจับจ้องที่ใบหน้าเจ้าบ่าวของเธอ"คะน้าขอโทษด้วยนะคะ""คุณขอโทษผมทำไม""ขอโทษเรื่องที่พ่อกับแม่ไม่ได้มาร่วมงานนี้ด้วย"

  • ลวงรักแฟนเก่า   บทที่ 107

    "แน่ใจนะว่านี่ชุดกินเลี้ยง?" คะน้าแปลกใจตั้งแต่ที่มุกงามเลือกชุดให้ลองใส่ดูแล้ว"รับชุดนี้แหละค่ะสวยดี" มุกงามไม่ได้ตอบคะน้าหรอกแต่หันไปพูดกับเจ้าของร้าน"เดี๋ยวก่อนนะงาม..""ไม่เดี๋ยวแล้วเอาชุดนี้แหละ" มุกงามก็เลยยื่นบัตรเครดิตไปให้เจ้าของร้านรูด แต่บัตรที่มุกงามให้ไปไม่ใช่ของตัวเองหรอก เป็นของใครบางคนที่วานให้เธอทำงานนี้ให้"คะน้าจ่ายเองก็ได้" คะน้าพูดแบบเกรงใจก่อนที่จะรับชุดจากเจ้าของร้านมา"กลับกัน"คะน้าเดินตามมุกงามออกมา ทำไมวันนี้เพื่อนดูแปลกๆ ถามอย่างก็ตอบอย่าง[บ้านพักข้าราชการ]"พวกเขาไม่อยู่เหรอ" เข้ามาในบ้านก็ไม่เจอทั้งพายุและทศน ทั้งๆ ที่พวกเขายังอยู่ในช่วงลาพัก"คงออกไปธุระเราไม่ต้องรอหรอก" มุกงามเป็นคนตอบคะน้าขอตัวเอาของเข้าไปเก็บในห้อง และเธอก็อดโทรถามไม่ได้ว่าตอนนี้เขาอยู่ที่ไหนทำไมโทรศัพท์ถึงไม่เปิด ..แต่โทรไปก็ไม่มีสัญญาณเลยค่ำมืดวันเดียวกัน.."อุ๊ย" ลงจากรถก็เห็นคะน้ายืนเท้าสะเอวอยู่หน้าประตู"ตัวใครตัวมันนะเว้ย" ทศนกระซิบพูดกับพายุก่อนที่จะเดินผ่านคะน้าเข้าไปในบ้าน"ผมไปทำธุระมาครับ""แล้วทำไมไม่รับโทรศัพท์ล่ะคะ""สงสัยว่าแบตผมจะหมดแน่เลย" พายุทำทีเป็นล้วงโทรศั

  • ลวงรักแฟนเก่า   บทที่ 106

    พอได้ยินยอดเงินที่แม่ขอจากเขาแล้วมือเรียวก็เอื้อมไปขอโทรศัพท์คืนไม่อยากให้เขาคุยต่อแล้ว {"ถ้าไม่มีเงินสินสอดถึงหนึ่งล้านบาท ก็อย่ามาคุยกับลูกสาวของฉัน"} เสียงนี้ยังดังเล็ดลอดออกมา"แม่หยุดนะ" พายุไม่ยอมส่งโทรศัพท์คืนให้ เธอก็เลยต้องร้องบอกให้แม่หยุดพูดก่อน>>{"ได้ครับ ผมให้คุณสองล้านเลย ถ้าคุณสัญญาว่าจะไม่มายุ่งเกี่ยวกับคะน้าอีก"}"มันพูดเล่นหรือพูดจริงวะ" เสียงผู้ชายดังเข้ามาในสาย และคะน้าก็จำได้ว่ามันเป็นเสียงของพ่อ"ผู้พันคะ" คะน้าเรียกเขาให้หันกลับมามองเธอก่อน พอเขาหันกลับมาเธอก็ส่ายหน้าเล็กน้อยเป็นสัญญาณบอกว่าอย่าไปคุยเรื่องเงินกับพ่อกับแม่"เอามาเดี๋ยวกูพูดเอง" เสียงผู้ชายที่ดังมาตามสายยังคงพูดต่อ เหมือนว่ากำลังแย่งโทรศัพท์กันคุย"ไม่ต้องมายุ่งนะนี่ลูกสาวฉัน!""อ้าวอีนี่ลูกมึงก็ลูกกูเหมือนกัน">>{"ผมอยากให้พวกคุณตกลงกันให้รู้เรื่องก่อนค่อยโทรกลับมาแค่นี้นะครับ"} {"อย่าเพิ่งสิคุณ"} พอได้ยินว่าทางฝั่งนี้จะวางสายทางนั้นก็รีบเรียกเอาไว้ก่อน>>{"ถ้าจะตกลงอะไรก็ต้องคิดให้ดีก่อน เพราะพวกคุณกำลังคุยกับข้าราชการระดับสูง จะผิดคำพูดไม่ได้"} {"ได้ๆ แม่ตกลง ถ้าได้เงินสองล้านบาทจริงแม

  • ลวงรักแฟนเก่า   บทที่ 105

    ลวงรักแฟนเก่า บทที่ 105🔞"คิดถึงคุณจังเลย" พอเข้ามาในห้องนอนลับตาเพื่อนเท่านั้นแหละ พายุก็คว้าร่างของเธอเข้ามากอดไว้แน่น"คะน้าก็คิดถึงคุณค่ะ" ใบหน้างามแนบลงแผ่นอกของชายคนรักเบาๆแต่กอดกันอยู่เพียงไม่นานเขาก็โน้มลงมาขอจูบหญิงสาวยื่นริมฝีปากขึ้นไปรับจูบนั้นแบบรู้งานเสื้อผ้าที่สวมใส่อยู่ค่อยๆ ถูกปลดกระดุมออกโดยการช่วยกันคนละไม้ละมือ"ซี๊ดด ขอก่อนนะแล้วค่อยออกไปอาบน้ำกัน""ค่ะ อืออ" เนินอวบถูกของแข็งที่เขา จับถูไถอยู่เมื่อสักครู่สอดใส่เข้ามา ไม่ใช่แค่เขาหรอกที่ต้องการสิ่งนี้..เธอก็ต้องการมันเหมือนกันขาเรียวค่อยๆ แยกออกจากกันเองแบบไม่ต้องให้เขาใช้แรง แต่พายุก็ช่วยจับเพราะเธอไม่มีที่ยึดเหนี่ยว"เบาๆ นะคะ""ครับ" ใบหน้าคลอเคลียร์ฝังจูบลงซอกคอของหญิงอันเป็นที่รักเบาๆ พร้อมกับค่อยๆ ขยับ ดันสะโพกนั้นเข้าไปช่องกลางระหว่างขาเรียว "ไปที่เตียงดีไหมครับ"คะน้าส่ายหน้าตอบไป เขาคงอยากได้ในท่ายืนแต่คงกลัวว่าเธอจะเมื่อยขา"ซี๊ดด น่ารักจัง" ริมฝีปากหนาพรมจูบและสูดดมกลิ่นกายอันหอมละมุนพร้อมกับดันสะโพกเข้ามา"อ่ะ อ่ะ อื้อ" คนตัวเล็กเกาะร่างแกร่งไว้แน่น เพียงไม่นานพายุก็พาเธอมานอนลงที่เตียง เพราะตอนกระ

  • ลวงรักแฟนเก่า   บทที่ 104

    "ใครนั่งฮ.มาลงที่นี่" จากที่กำลังจะเม้าท์เรื่องของผู้พันคะน้า ตอนนี้เปลี่ยนมาพูดถึงเฮลิคอปเตอร์ที่เพิ่งจะลงจอด"ใครจะรู้ล่ะ ถ้าไม่ใช่เรือกลางทะเลก็ต้องเป็นท่านๆ นั่นแหละ" เรือกลางทะเลหมายถึงทหารที่ออกทำภารกิจอยู่บนเรือ ถ้ามีเหตุด่วนฉุกเฉินสามารถขอกลับฝั่งได้โดยเฮลิคอปเตอร์ แต่นั่นต้องผ่านการเซ็นต์ยินยอมจากคนที่มีอำนาจถือว่าเฮลิคอปเตอร์มาช่วยชีวิตแล้วกัน คะน้าไม่ได้สนใจ เพราะคิดว่าคงไม่ใช่เรื่องของตัวเองอยู่แล้ว ดีไปที่ขาเม้าท์มีเรื่องอื่นพูดคุยกันหญิงสาวนั่งทำงานจนถึงช่วงเย็นของวันเดียวกัน เธอก็รีบเก็บของแล้วกลับลงมาเพราะรู้สึกวิงเวียนศีรษะหนักมาก"?!?" ขาเรียวเก้าลงมาถึงขั้นสุดท้ายของบันได สายตามองไปเห็นผู้ชายที่ถือช่อดอกไม้ยืนอยู่เบื้องหน้า นี่เราคิดถึงเขามากเลยเหรอมองเห็นแสงตะวันที่สาดส่องมาเป็นเขาได้ยังไงเพื่อนๆ หลายคนที่ทยอยลงมาจากชั้นบนต่างก็หยุดไปตามๆ กัน ถ้าคนที่ยืนอยู่ตรงหน้าไม่มีอะไรพิเศษก็คงทำให้คนอื่นหยุดมองไม่ได้ แต่นี่เขาถือช่อดอกไม้ช่อใหญ่มาก จนเป็นเป้าสายตาของทุกคนที่อยู่แถวนั้น"......" ชายหนุ่มที่ยืนหอบช่อดอกไม้ช่อใหญ่อยู่แปลกใจ ทำไมเธอถึงทำเหมือนว่าคนที่ยืนอยู่ตร

  • ลวงรักแฟนเก่า   บทที่ 103

    "ฉันมาขอพบคุณพ่อค่ะ" ไม่มีใครไม่รู้จักเธอในฐานะลูกสะใภ้ของท่านนายพลทศกัณฐ์"เชิญผู้พันได้เลยครับ" ทหารที่เฝ้าอยู่หน้าห้องเคาะส่งสัญญาณบอกท่านเล็กน้อย ก่อนที่จะเปิดประตูห้องให้"ว่าไงเรา" ทศกัณฐ์ลุกขึ้นจากเก้าอี้แล้วชวนให้ลูกสะใภ้มานั่งอีกมุมหนึ่งซึ่งเป็นมุมรับแขก"งามมีเรื่องจะมาขอร้องคุณพ่อค่ะ""มีเรื่องจะมาขอร้อง เรื่องอะไร""คือว่า..." มุกงามทนเห็นเพื่อนอุ้มท้องโดยไม่มีพ่อไม่ได้แล้ว เธอต้องรีบจัดการเรื่องทุกอย่างก่อนที่ท้องของคะน้าจะโตขึ้นมา ถึงแม้ทั้งสองจะไม่ได้พูดคุยเรื่องนี้กัน แต่ความคิดของมุกงามก็ไม่ได้ต่างจากคะน้าเลย ถ้าท้องของคะน้าโตขึ้นมาโดยที่ยังไม่แต่งงาน ยิ่งเธอเป็นข้าราชการด้วยแล้ว มันก็จะดูไม่ดีบางทีอาจจะถูกตรวจสอบเลยก็ได้[บนเรือ] เวลาผ่านไปเพียงไม่นานจากตอนที่มุกงามขอเข้าพบพ่อของสามี ก็ได้มีทหารที่ทำงานในห้องสื่อสารมาตามผู้พันพายุไปรับโทรศัพท์ถ้ามีคนโทรขึ้นมาบนเรือแบบนี้ทหารจะตกใจมาก เพราะถ้าไม่ใช่เรื่องด่วนและคนที่โทรเข้ามาไม่ใหญ่พอตัวก็ไม่สามารถที่จะทำแบบนี้ได้ ที่ตกใจส่วนมากคนที่ได้รับโทรศัพท์ มีแค่ไม่กี่เรื่องถ้าญาติไม่ป่วยหนักก็คือญาติเสีย"มันคงไม่มีอะไรหรอก ไ

  • ลวงรักแฟนเก่า   บทที่ 102

    "งามว่าไปหาหมอดีกว่า" คะน้าไม่ได้มีอาการแค่ตอนทำกับข้าว ตอนทานข้าวคะน้าก็ทานไม่ค่อยลง"นอนให้เต็มอิ่มสักคืนพรุ่งนี้ตื่นมาคงหายดี""ถ้าไม่หายพรุ่งนี้ต้องไปหาหมอกับงามนะ" มุกงามรู้สึกคาใจกับอาการที่เพื่อนเป็นอยู่ แต่เพื่อนยังไม่แต่งงานคงไม่ปล่อยให้ตัวเองท้องก่อนแต่งหรอกมั้ง เธอก็เลยไม่กล้าพูดกล้าถามออกมา นอกเสียจากพาไปให้หมอเช็คให้แน่ใจคะน้าทานข้าวต้มที่มุกงามทำมาให้แล้วก็นอนพักผ่อน มุกงามสั่งไว้ว่าห้ามทานยาตัวไหนทั้งนั้น คะน้าก็เลยไม่ทานที่มุกงามสั่งไว้แบบนี้เพราะถ้าเป็นแบบที่คิดไว้จริง กลัวจะมีผลกระทบ...จนถึงเช้าวันต่อมา..เมื่อคืนนี้คะน้าพยายามนอนให้หลับ บังคับตัวเองไม่ให้คิดอะไร พอตื่นขึ้นมาก็อาการดีขึ้น"ดีขึ้นแล้วแน่นะ""ดีขึ้นแล้วไม่เวียนหัวเหมือนเมื่อวาน ขอบใจมากนะงาม""ถ้าไม่ไหวก็กลับมาพักผ่อนนะ""จ้ะ" ทั้งสองก็เลยออกมาทำงานพร้อมกันคะน้าทำงานปกติ และอาการแบบเมื่อวานก็ไม่ได้เกิดขึ้นอีกเลยจนมาถึงช่วงเย็น ทั้งสองกลับมาเจอกันที่บ้านอีกครั้ง"วันนี้เป็นยังไงบ้าง" มุกงามเป็นห่วงเพื่อนตอนเที่ยงก็ยังโทรไปถามอาการ ถึงตอนเย็นก็ยังถามอีกครั้งเพื่อความแน่ใจ"ไม่เป็นอะไรแล้ว""อาการอาเ

  • ลวงรักแฟนเก่า   บทที่ 101

    "พอดีเลยค่ะ" คะน้ายกมือขึ้นมามองแหวนวงที่เขาเพิ่งสวมให้ด้วยรอยยิ้มที่ยากจะบรรยายพายุเห็นรอยยิ้มเธอก็อดที่จะอมยิ้มไปด้วยไม่ได้ จะไม่ให้พอดีได้ยังไงเขาแอบวัดขนาดตอนที่เธอหลับอยู่"รอผมกลับมานะเราจะจัดงานแต่งกัน""ค่ะ" ใบหน้างามแนบลงกับอกแกร่งเบาๆเช้าวันต่อมา..เมื่อคืนนี้ไม่รู้เผลอหลับไปตอนไหน แต่พอตื่นขึ้นมาก็ไม่เห็นเขานอนอยู่ข้างๆ แล้ว"เขาไปแล้วเหรอ" หญิงสาวที่ร่างกายเปลือยเปล่าแต่ก็มีผ้าห่มคลุมร่างของเธออยู่ รีบลุกขึ้นแล้วคว้าผ้าเช็ดตัวพันรอบร่างกายไว้ ก่อนที่จะรีบออกมาจากห้อง"ทำไมออกมาแบบนี้" พายุออกจากห้องน้ำก็เห็นเธอมีแค่ผ้าเช็ดตัว"ฉันคิดว่าคุณออกไปแล้ว""ถ้าไปผมก็ต้องปลุกสิ ผมแค่มาอาบน้ำ"พอได้ยินเสียงปลดล็อกประตูห้องของทศน พายุก็รีบพาเธอเข้ามาในห้อง"คุณจะไปลงเรือตอนไหนคะ""คงสายๆ หน่อย""สายๆ เหรอ" เมื่อวานนี้เธอก็ลางานครึ่งวันแล้ว ถ้าลาวันนี้ไปส่งเขาอีกจะเป็นอะไรไหม"ส่งผมแค่นี้ก็ได้" เขาพอจะเดาได้ว่าเธอกำลังคิดอะไรอยู่"โทรมาหาฉันบ่อยๆ นะคะ""ครับ"[ที่ทำงานของคะน้า]"ผู้พันมองอะไรอยู่คะ" เพื่อนร่วมงานเห็นคะน้ามองไปทางท่าเรือก็เลยสงสัย"ป่านนี้เรือจะออกหรือยัง""เห็นว่าต

  • ลวงรักแฟนเก่า   บทที่ 100

    จากคนที่เคยพูดหยอกล้อ ตอนนี้นั่งเศร้าไม่ต่างกัน เพราะพรุ่งนี้มีคำสั่งขึ้นเรือแล้ว"เราขอย้ายดีไหมวะ""กว่าคำสั่งย้ายจะออกมา เป็นปีเลยนะ""ถ้ากูไม่อยู่แล้วเมียกูจะอยู่ยังไงล่ะ""เรียกเมียได้เต็มปากเลยนะ มึงขอเขาแต่งงานหรือยัง"เที่ยงวันเดียวกัน.."ทำไมคุณไม่โทรมาก่อนคะ" คะน้าลงมาก็เห็นเขายืนทำมาดเท่รออยู่หน้ารถแล้ว"ผมก็เพิ่งมาถึง" พายุพูดพร้อมกับเปิดประตูรถให้เธอขึ้น[ร้านอาหารนอกกอง]"ทำไมออกมาทานไกลจังคะ เดี๋ยวก็เข้างานไม่ทันหรอก""ผมอยากทำอะไรพิเศษๆ ให้กับคุณบ้าง""มีอะไรหรือเปล่าคะ" ทั้งสองคุยกันระหว่างรออาหารที่เพิ่งสั่งไป"พรุ่งนี้มีคำสั่งให้ขึ้นเรือแล้ว"ไม่มีคำพูดใดๆออกจากปากของผู้หญิงที่นั่งอยู่ตรงหน้า เพราะเธอพูดไม่ออก"ครั้งนี้ไม่รู้จะออกเรือกี่เดือน ถ้าทะเลสงบก็คงอยู่นานหน่อย""ค่ะ" เธอก็เป็นทหารเหมือนกันทำไมจะไม่รู้ แต่ถึงแม้เป็นทหารก็มีหัวใจ"ผมจะโทรมาหาคุณบ่อยๆ นะ" แต่ก่อนเคยเห็นแต่เพื่อนแย่งโทรขึ้นฝั่งกัน ครั้งนี้คงมีเขาร่วมด้วยอีกคนเพียงไม่นานอาหารก็ถูกยกมาบริการ ถ้าเขาบอกหลังทานข้าวก็คงจะดี แล้วตอนนี้ใครจะทานลงล่ะ"ทานนี่สิครับ" มือหนาตักอาหารวางใส่ชามข้าวให้คะน้าพ

สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status