Lahat ng Kabanata ng รุ่นพี่ที่รัก: Kabanata 21 - Kabanata 30

จู่ๆ รุ่นพี่ก็พูดและทำท่าทางแปลกๆ แล้วเดินออกไปเลย รุ่นพี่เป็นอะไรของเขากันนะฉันที่ งง กับการกระทำของรุ่นพี่ก็เลยส่ายหัวเบาๆ และเทน้ำส้มใส่แก้วดื่มต่อ" แพรวอยู่นี่นี่เองฉันเดินตามหาแกจนขาจะหักอยู่แล้วเนี่ย " แพมแพมที่เดินมาหาฉันแล้วบ่นไปด้วย " พูดเว่อร์ไปไหมคะ " ฉันตบไหล่แพมแพมเบาๆ" แกเล่นวอลเล่บอลเป็นไหม " แพมแพมถามฉัน" ก็พอได้นะ เคยเล่นแข่งกีฬาสีมาบ้างที่โรงเรียน " ฉันตอบกลับแพมแพมไป เพราะกีฬาที่ฉันชอบลงแข่งเป็นประจำที่มีกีฬาสีที่โรงเรียนก็วอลเล่บอลและก็กรีฑานี่แหล่ะ" งั้นไปเล่นกัน พี่ฝนกับพี่พีบอกให้มาชวนแกน่ะ " แพมแพมพูดพร้อมจับแขนฉันลากไปที่สนามวอลเล่บอลทันทีพอถึงสนามวอลเล่บอลก็พากันแบ่งทีมกันแข่งขันวอลเล่โดยแต่ละทีมจะมีสมาชิกทั้งหมด 6 คน ทีมแรกจะมี ฉัน แพมแพม ภพ ภาม พี่ฝน และพี่พี ส่วนทีมที่ 2 มีใครบ้างฉันก็จำชื่อไม่ได้สักเท่าไหร่ ^^ปี๊ดดดดด ~ ~ เสียงนกหวีดเป่าให้สัญญานในการเสิร์ฟลูกวอลเล่ ซึ่งฉันเป็นคนแรกที่ต้องเสิร์ฟก่อน เกมส์ดำเนินไปอย่างสนุกสนาน พอจบครึ่งแรกก็พากันมานั่งพัก 5 นาที เพื่อจะเปลี่ยนเลนกับทีมอีกฝั่งหนึ่ง" แพรว เล่นเก่งจังวะแก ไม่เคยเห็นแกในมุมเล่นกีฬาแบ

เวลา 21.00 น.หลังจากที่พากันดินเนอร์กันเสร็จเรียบร้อยในค่ำคืนที่แสนสนุกสนานที่ริมหาดทราย ต่างคนก็ต่างแยกย้ายกันไปที่ที่พักของตัวเองเพื่ออาบน้ำทำความสะอาดร่างกายและพักผ่อนเพื่อพรุ่งนี้จะต้องตื่นมาทำกิจกรรมกันต่อ" แพรวอาบน้ำแล้วเหรอ " แพมแพมเดินมาหาฉันพร้อมถามฉัน เพราะตอนนี้ฉันกำลังจะเดินออกไปนอกรีสอร์ท" อาบแล้ว " ฉันหันไปตอบแพมแพมพร้อมยิ้มหวานส่งให้เพื่อน" แล้วแกจะไปไหนนี่มืดแล้วนะ " แพมแพมถามฉันเมื่อเห็นฉันกำลังจะเดินไปเปิดประตูออกไปนอกห้อง" ไปเดินรับลมทะเลหน่อยน่ะ ไม่ต้องห่วง รุ่นพี่หลายคนยังสังสรรค์กันยังไม่เข้านอนเลย " ฉันตอบกลับแพมแพมไปพร้อมกับเปิดประตูเดินออกนอกห้องไปทันทีฉันที่ตอนนี้กำลังเดินเล่นอยู่คนเดียวที่ริมทะเล ลมอ่อนๆ เย็นสบาย พร้อมกับเสียงเพลงเบาๆที่เปิดด้วยเครื่องเสียงที่ดังมาจากที่ที่พวกฉันนั่งกินข้าวเย็นกัน มองไปรอบๆก็จะมีไฟ LED ตกแต่งประดับในที่ต่างๆ แม้กระทั้งบนต้นไม้ ทำให้มีสีสันสวยงาม อีกฝั่งที่โต๊ะอาหารริมทะเลที่พวกฉันไปดินเนอร์กันตอนเย็น ก็ยังมีรุ่นพี่อีกหลายคนนั่งจับกลุ่มกัน ดีดกีต้าร์รองเพลงบ้าง บางกลุ่มก็นั่งจิบเบียร์กันชิวๆ มีทั้งชายและหญิงรวมๆกันอยู่ท

" พี่น้ำฟ้าคะ แล้วแพรวไปไหนเหรอคะ ทำไมยังไม่มาอีก " แพมแพมถามพี่น้ำฟ้าด้วยท่าทางลุกรี้ลุกลนที่ไม่เห็นเพื่อนสาวของตัวเอง" คือ... "" ว่าไงคะ " แพมแพมถามพี่น้ำฟ้าย้ำอีกรอบ" เห็นบอกว่าจะกลับไปเปลี่ยนเสื้อที่ห้อง " พี่น้ำฟ้าตอบกลับแพมแพมแล้วเดินออกไปด้านหน้าหาพี่ต้นทันที" ไปเปลี่ยนเสื้องั้นเหรอ " แพมแพมหันไปถามกับกิ๊ก" ทำไมต้องไปเปลี่ยนด้วยวะ " กิ๊กขมวดคิ้วอย่างนึกสงสัย" เช็คเพื่อนๆกันหรือยังครับใครยังไม่มา พี่เลี้ยงแต่ละคณะสีออกมารายงานได้เลยครับ " พี่พีบอกให้พี่เลี้ยงแต่ละคณะสีไปรายงานว่าสีของตัวเองมาครบทุกคนหรือไม่ หรือมีใครที่ยังไม่ได้มาอีกบ้าง" ยัยแพรวไปไหนวะ " ตอนนี้แพมแพมลุกรี้ลุกลนอย่างเป็นห่วงเพื่อนเอามากๆ" สีฟ้าน้องครบครับ "" สีแสดน้องครบค่ะ "" สีเขียวน้องครบครับ "" สีเหลืองน้องครบครับ "" สีแดงน้องครบครับ "" สีชมพูน้องครบค่ะ "" แล้วสีม่วงล่ะครับออกมารายงานช้าว่ายังไงครับ " พี่พีถามขึ้นอีกรอบ" สีม่วงน้องหายไป 1 คนค่ะ " พี่น้ำฟ้าออกไปรายงานด้านหน้า" น้องหายไปไหนครับทำไมพี่เลี้ยงไม่ดูแลน้องดีๆ " พี่พีพูดเสียงเข้ม" แล้วน้องคนไหนหายไปครับ " พี่พีถามขึ้นอีกรอบ" น้องแพ

สักพักฉันก็เดินออกไปจากห้องนอนก็พบว่ารุ่นพี่กำลังยืนทำอาหารอยู่ " แพรว นั่งรอก่อนนะ " รุ่นพี่บอกฉันแต่ก็ยังตั้งหน้าตั้งตาทำอาหารอยู่ โดยที่ไม่ได้มองมาที่ฉัน ฉันเลยเดินไปนั่งรอรุ่นพี่ที่โต๊ะอาหารแล้วเอามือเท้าคางมองรุ่นพี่อย่างตั้งใจคนอะไรจะเพอร์เฟคทุกอย่างแบบนี้ ฉันนั่งมองแผ่นหลังกว้างของรุ่นพี่ที่ตอนนี้ยืนทำอาหารอยู่อย่างเท่ห์เลยแฮะ^^" รุ่นพี่ทำอาหารเป็นด้วยเหรอคะ " ฉันเอ่ยถามรุ่นพี่" พี่อยู่คนเดียวน่ะก็เลยต้องหัดทำ อาหารบางที่ก็ไม่ถูกปากเลยต้องทำกินเอง " รุ่นพี่วางทัพพีลงแล้วหันหน้ามาตอบฉัน" ... "ฉันไม่ได้ตอบกลับอะไรรุ่นพี่ ได้แต่พยักหน้าทำท่าทางเข้าใจในสิ่งที่เขาจะสื่อออกมา" เสร็จแล้วครับผม " รุ่นพี่ถือจานสปาเก็ตตี้คาโบนาร่า 2 ใบ แล้วเดินเอามาวางไว้ที่โต๊ะอาหาร แล้วขยับจานมาตรงหน้าของฉัน พร้อมกับที่เขานั่งลงตรงเก้าอี้ของตัวเองบ้างที่อยู่ตรงข้ามฉัน" โฮ น่ากินมากเลยค่ะ " ฉันยกมือขึ้นกำมืออีกด้านของตัวเองท่าทางดีอกดีใจ มันน่ากินมากๆ ทั้งหอม และการตกแต่งหน้าจานอาหารของรุ่นพี่ของดูดีสวยงามไปหมดชฉันไม่รีรอรีบจับช้อนแล้วชิมสปาเก็ตตี้สูตรรุ่นพี่ทันที แต่อีกคนก็จ้องหน้าฉันอย่างลุ

พอพี่ดินจับไมค์ขึ้นก็ไม่รอช้ารีบพูดออกมาทันที" วันนี้อาจารย์ไม่อยู่นะครับ " พี่ดินบอกรุ่นน้องนักศึกษาทุกคนที่กำลังนั่งรอเรียนอยู่เย้!!!!!เฮ้!!!!!( เสียงดีใจที่จะไม่ได้เรียน! )" อย่าดีใจไปครับฮ่าๆ แต่อาจารย์ท่านฝากพวกพี่มาสอนแทน " พี่ดินบอกนักศึกษาทุกคนจากที่จะเสียใจที่ได้เรียน แต่ทุกคนกลับดีใจตบมือกันยกใหญ่ที่แก็งค์ท่านเทพจะมาสอน" คาบนี้เป็นคาบของกฎหมายเอกชนใช่ไหมครับ " พี่ดินเปิดหนังสือขึ้นแล้วถาม ส่วนรุ่นพี่อีก 3 คนที่เหลือนั่งเก้าอี้อยู่ด้านหน้าห้องเรียนเหมือนกัน" ค่าาาา/ครับบบบ " เสียงตอบรับของนักศึกษาทุกคน" เรียนถึงไหนกันแล้วครับ " พี่ดินที่กำลังเปิดหนังสืออยู่ถามขึ้นอีกรอบ พร้อมเงยหน้ามาส่งยิ้มหล่อๆให้" มาตรา 15 ยังเรียนไม่จบเลยค่ะ " กิ๊กยกมือขึ้นตอบอย่างกระดี๊กระด๊าทันที จนฉันกับแพมแพม อดหัวเราะออกมาไม่ได้" ยัยกิ๊กเบาๆ เก็บอาการย่ะ! " แพมแพมตีไปที่แขนเพื่อนแรงๆพร้อมกระซิบบอกเบาๆ" เบาแล้วนะ! " กิ๊กกระซิบตอบกลับพวกฉัน ฮ่าๆๆๆ นี่เบาแล้วเหรอ ถ้าแรงกว่านี้คิดภาพไม่ออกเลยจริงๆ 😂" โอเคครับ งั้นพี่จะส่งต่อให้พี่แบงค์มาสอนนะครับ " พี่ดินพูดพร้อมเดินไปยื่นไมค์ให้รุ่นพี่ทันที