Mag-log inShare
บทที่ 29 โชเชียล2
Huling Na-update:
2025-03-10 04:09:51
Kaugnay na kabanata
รุ่นพี่ที่รัก บทที่ 30 อาจารย์จำเป็น+ยอมรับว่าจีบ
พอพี่ดินจับไมค์ขึ้นก็ไม่รอช้ารีบพูดออกมาทันที" วันนี้อาจารย์ไม่อยู่นะครับ " พี่ดินบอกรุ่นน้องนักศึกษาทุกคนที่กำลังนั่งรอเรียนอยู่เย้!!!!!เฮ้!!!!!( เสียงดีใจที่จะไม่ได้เรียน! )" อย่าดีใจไปครับฮ่าๆ แต่อาจารย์ท่านฝากพวกพี่มาสอนแทน " พี่ดินบอกนักศึกษาทุกคนจากที่จะเสียใจที่ได้เรียน แต่ทุกคนกลับดีใจตบมือกันยกใหญ่ที่แก็งค์ท่านเทพจะมาสอน" คาบนี้เป็นคาบของกฎหมายเอกชนใช่ไหมครับ " พี่ดินเปิดหนังสือขึ้นแล้วถาม ส่วนรุ่นพี่อีก 3 คนที่เหลือนั่งเก้าอี้อยู่ด้านหน้าห้องเรียนเหมือนกัน" ค่าาาา/ครับบบบ " เสียงตอบรับของนักศึกษาทุกคน" เรียนถึงไหนกันแล้วครับ " พี่ดินที่กำลังเปิดหนังสืออยู่ถามขึ้นอีกรอบ พร้อมเงยหน้ามาส่งยิ้มหล่อๆให้" มาตรา 15 ยังเรียนไม่จบเลยค่ะ " กิ๊กยกมือขึ้นตอบอย่างกระดี๊กระด๊าทันที จนฉันกับแพมแพม อดหัวเราะออกมาไม่ได้" ยัยกิ๊กเบาๆ เก็บอาการย่ะ! " แพมแพมตีไปที่แขนเพื่อนแรงๆพร้อมกระซิบบอกเบาๆ" เบาแล้วนะ! " กิ๊กกระซิบตอบกลับพวกฉัน ฮ่าๆๆๆ นี่เบาแล้วเหรอ ถ้าแรงกว่านี้คิดภาพไม่ออกเลยจริงๆ 😂" โอเคครับ งั้นพี่จะส่งต่อให้พี่แบงค์มาสอนนะครับ " พี่ดินพูดพร้อมเดินไปยื่นไมค์ให้รุ่นพี่ทันที
Huling Na-update : 2025-03-10รุ่นพี่ที่รัก บทที่ 31 ข้อแลกเปลี่ยนที่ขอไปทำไมไม่ทำตาม
สักพักรุ่นพี่ก็เดินกลับมาพร้อมข้าวมันไก่ในมือพร้อมกับน้ำเปล่าอีกขวดแล้ววางแล้วตรงหน้าฉันเบาๆ " กินเยอะๆ ตัวยิ่งเล็กๆ " รุ่นพี่พูดพร้อมกับนั่งลง เพราะฉันนั่งตรงข้ามกับรุ่นพี่พอดีน่ะสิตอนนี้เพื่อนๆของรุ่นพี่กับเพื่อนของฉันที่ทำท่าตกอกตกใจก็พากันได้สติขึ้นมาและฉันกับรุ่นพี่ก็โดนถามกันเป็นชุดใหญ่" ยังไงว่ะไอ้แบงค์ " พี่ดินถามส่วนพี่ปอที่นั่งนิ่งๆไม่ได้ถามอะไรได้แต่อมยิ้มตักข่าวในปากกินอย่างเอร็ดอร่อย ส่วนเพื่อนของฉันก็ทำท่าทางเคอะเขินบิดไปบิดมาแทนฉัน แต่ฉันตอนนี้ไม่รู้จะเอาหน้ามุดไปไว้ที่ไหนก็รีบตักข้าวมันไก่เข้าปากอย่างรวดเร็ว คิดว่ารีบกินรีบหมดจะได้ออกไปจากตรงนี้สักทีสักพักภามกับภพก็เดินมาพร้อมกับชามก๋วยเตี๋ยวในมือ ภพนั่งลงข้างๆฉันพร้อมกับภามที่นั่งลงข้างๆภพอีกที" ไอ้ปอ ไอ้ต้น มึงไม่ถามเพื่อนมึงหน่อยเหรอว่ะ " เป็นพี่ดินอีกครั้งที่ยังไม่หยุดถาม ทำท่าทางไม่รู้เรื่องอยู่คนเดียว" เฮ้ยไอ้ปอถามมันให้กูหน่อย มันไม่ตอบกู " พี่ดินเขย่าแขนพี่ปอที่ตอนนี้กำลังกินข้าวอยู่จนช้อนตกลงมาใส่จานเสียงดัง" มึงก็ถามมันเองดิว่ะ " พี่ปอตอบกลับพี่ดินอย่างหัวเสียที่พี่ดินมาขัดขวางในการกินข้าวของเขา" ไอ้
Huling Na-update : 2025-03-11รุ่นพี่ที่รัก บทที่ 32 หึง เมา จนขาดสติ
" หึ! "ผมสบถขำในลำคอเบาๆ ผมที่เห็นรูปที่เธอกำลังนั่งกินก๋วยเตี๋ยวอย่างเอร็ดอร่อยกับหนุ่มวัยหน้าละอ่อนนั่น สนิทกันจริงๆ สนิทกันมาก มากจนลืมข้อแลกเปลี่ยนที่ผมขอไปแล้วมั้ง!!" กูชวนมึงมาแดกเหล้า แต่มึงกลับจ้องแต่โทรศัพท์เนี่ยนะไอ้แบงค์ " ไอ้ปอบอกผมด้วยน้ำเสียงไม่พอใจ ที่ชวนคนเป็นเพื่อนมาแดกเหล้าแต่เขาก็เอาแต่เล่นโทรศัพท์ไม่สนใจแก้วเหล้าด้านหน้าเลยผมที่ตอนนี้หน้าแดงก่ำ หูแดงก่ำ ซึ่งไม่ใช่เพราะหน้าแดงหูแดงจากเหล้าที่กินไปไม่กี่แก้ว แต่เป็นเพราะความโมโหที่เห็นเธออยู่กับผู้ชายคนอื่น จะเป็นเพื่อน เป็นญาติห่าเหวอะไรผมก็ไม่สนใจทั้งนั้นแหล่ะ เพราะยังไงมันก็เป็นผู้ชาย!! ผมที่ตอนนี้นิสัยเปลี่ยนไปอย่างกับคนละคน จนใครๆก็ต้องมองออกอยู่แล้ว ผมจากคนเดิมที่ไม่สนใจใคร ไม่แคร์ใคร ไม่มีอารมณ์ใดๆแสดงออกมาบนใบหน้าหล่อเหลาของผม แต่พอได้มาเจอเธอ พบกับเธอ ' แพรว ' มันก็ทำให้ผมกลายเป็นผู้ชายที่มีหลากหลายอารมณ์เพราะเธอคนเดียว ทั้งดีใจ เสียใจ มีความสุข หงุดหงิด โมโห ขี้น้อยใจ ขี้เอาแต่ใจ งี่เง่า ขี้หึง ขี้หวง มารวมอยู่ในตัวของผมหมดเลย ซึ่งผมกับเธอยังไม่ได้เป็นอะไรกันด้วยซ้ำ และผมก็เริ่มจีบเธอได้แค่ 2 วันเท่านั้น
Huling Na-update : 2025-03-11รุ่นพี่ที่รัก บทที่ 33 รู้สึกตัว
หลังจากที่ฉันวางสายจากรุ่นพี่ไป น้ำตาของฉันก็ค่อยๆไหลอาบแก้มลงอย่างช้าๆ รุ่นพี่เป็นอะไรของเขากันนะ ฉันเริ่มจะไม่เข้าใจในสิ่งที่รุ่นพี่เป็นอยู่ตอนนี้ รุ่นพี่ที่ฉันรู้จัก รุ่นพี่ที่แสนดี รุ่นพี่ที่แสนจะเพอร์เฟ็คมันหายไปไหนหมดแล้วล่ะ U.U" เฮ้อ " ฉันถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ยกมือขึ้นปาดน้ำตาบนแก้มของตัวเองแล้ววางโทรศัพท์ลงไว้ใต้หมอน ที่เมื่อกี้ได้รับสายจากรุ่นพี่ในเวลาเกือบตีหนึ่ง รุ่นพี่เมาฉันรับรู้ได้จากน้ำเสียงของรุ่นพี่ วันนี้เป็นวันเสาร์และแน่นอนว่าฉันไม่มีเรียน แต่มีนัดทำรายการกลุ่มกับเพื่อนๆ กันครืดดดดด ครืดดดดดด ( เสียงโทรศัพท์ )( ภพ )" ฮัลโหล " ฉันกดรับสายคนที่โทรมาทันที ภพก็คงจะโทรมาเรื่องนัดสถานที่กันทำรายงานล่ะมั้ง" ตื่นหรือยัง " ภพถามฉันซึ่งตอนนี้ก็เป็นเวลา 7.20 น. แล้ว" ตื่นแล้ว โทรมาแต่เช้าจัง " ฉันถามภพออกไป เพราะปกติวันหยุดฉันจะไม่ตื่นเช้า แต่วันนี้ดันมีนัดทำรายงานกลุ่มนี่น๊า และเมื่อคืนฉันก็นอนแทบไม่หลับอีกด้วย" ใครโทรมาเหรอ " เสียงแพมแพมที่กำลังออกมาจากห้องน้ำถามฉัน มือก็ถือผ้าขนหนูผืนเล็กเช็ดผมไปด้วย " ภพน่ะ " ฉันตอบแพมแพม" ตกลงนัดทำรายงานกลุ่มกันที่ไหนเหรอ " ฉั
Huling Na-update : 2025-03-12รุ่นพี่ที่รัก บทที่ 34 เปลี่ยนไป+แพ้ทางเด็ก
" เค้กฝอยทองอร่อยมากค่ะพี่แบงค์ " กิ๊กที่ตักเค้กเข้าปากหันหน้าไปบอกรุ่นพี่ แต่รุ่นพี่กลับนั่งนิ่งเฉยไม่ตอบกลับอะไรกิ๊ก ส่วนกิ๊กเองก็รู้อยู่แล้วว่ารุ่นพี่เป็นคนนิสัยแบบนั้นเธอก็ไม่ได้แยแสอะไร" ขอคุยด้วยหน่อยสิ " รุ่นพี่มองหน้าฉันพร้อมกับบอกฉัน" ได้ค่ะ คุยตรงนี้ได้เลย " ฉันบอกรุ่นพี่ไป จะพูดอะไรก็พูดตรงนี้ได้เลย ยังไงฉันก็ไม่ได้มีความลับอะไรอยู่แล้วนิ่" แน่ใจ ? " รุ่นพี่เลิกคิ้วขึ้นถามฉัน ฉันที่พึ่งคิดได้ก็กระอักกระอ่วน ถ้ารุ่นพี่พูดตรงนี้จริงๆ ฉันก็ไม่รู้จะทำตัวยังไงเหมือนกัน" งั้นออกไปคุยกันข้างนอกค่ะ " ฉันลุกขึ้นหยิบกระเป๋าเงินสะพายข้างสีชมพูของฉันและเดินออกไปจากห้องทันที พร้อมกับรุ่นพี่ที่เดินตามหลังฉันออกมาตอนนี้ฉันเดินมาตรงหน้าร้านและหันกลับไปมองหน้ารุ่นพี่อีกครั้ง" มีเรื่องอะไรจะคุยกับแพรวเหรอคะ " ฉันหันหน้าไปถามรุ่นพี่ และใช้สรรพนามเรียกตัวเองกับรุ่นพี่ว่า แพรว เพราะแต่ก่อนฉันจะใช้คำว่า น้อง เป็นประจำ " แพรว " รุ่นพี่ทวนคำที่ฉันเรียกตัวเอง" ว่ามาค่ะ " ฉันยืนกอดอกตัวเองแน่นเพื่อรอฟังว่ารุ่นพี่จะพูดอะไร" เรื่องเมื่อคืน เอ่อ... " รุ่นพี่อ้ำๆอึ้งๆไม่ยอมพูดออกมาสักที" พี่เม
Huling Na-update : 2025-03-12รุ่นพี่ที่รัก บทที่ 35 ครอบครัวสุขสันต์+ขี้หึง
" เป็นอะไรเนี่ย แตะเนื้อต้องตัวไม่ได้เลยนะเดี๋ยวนี้ " พีทที่กำลังจะเอามือมาโอบไหล่ฉันเฉียดเช่นที่เคยทำอยู่เป็นประจำแต่ฉันกลับปัดมือพีทออกอย่างที่ไม่เคยทำมาก่อน ก็เพราะข้อแลกเปลี่ยนที่รุ่นพี่ให้มาน่ะสิ ฉันก็เลยต้องทำตามสัญญายังไงล่ะ ข้อแลกเปลี่ยน 2 ข้อ 3 เดือน รวมๆกันแล้วก็น่าจะเรียนจบปี 1 เทอม 1 พอดีเลย เพราะคำขอที่วันที่ขอไม่ห่างกันมากนัก" แพรวเป็นหวัดน่ะ ใกล้มากไม่ได้เดี๋ยวพีทก็ติดหวัดหรอก " ฉันโกหกพีทไป เพราะไม่รู้ว่าจะเอาเหตุผลไหนมาโกหกเพื่อนคนนี้มันยิ่งฉลาดเอามากๆอยู่ด้วย" อืม เชื่อก็ได้ " พีทตอบกลับฉันพร้อมกับเบนหน้าหนีไปทางอื่น ฉันกับพีทตอนนี้ขึ้นเครื่องบินเรียบร้อย และไม่กี่ชั่วโมงเครื่องบินก็จอดลงที่สถานีปลายทางที่ฉันกับพีทจะลง พอเดินออกมานอกสนามบินก็พบว่าพ่อแม่ของฉันกับพ่อแม่ของพีทก็มายืนรอฉันกับพีทอย่างพร้อมหน้าพร้อมตากันด้วยรอยยิ้ม" แพรว พีท มาแล้วเหรอลูก " พ่อแม่ของฉันและพีทโผล่เข้ากอดลูกตัวเองทันที " หิวจังเลยค่ะ " ฉันหันหน้าไปบอกพ่อกับแม่ เพราะตอนที่ทำรายงานฉันได้กินแต่น้ำชาเขียวและก็ยังไม่ได้กินข้าวเช้าเลย" เดี๋ยวฉันพาไปกิน " พีทหันหน้าหันตามาบอกฉันทันที" ไปกันท
Huling Na-update : 2025-03-13รุ่นพี่ที่รัก บทที่ 36 ยอมทำทุกอย่างเพื่อชนะใจเธอ
หอในหญิงหลังจากที่ฉันกลับมาจากบ้านที่อีสาน และตอนนี้ฉันก็อยู่ที่หอในหญิงเป็นที่เรียบร้อยแล้ว" แพรว แกบอกให้พี่พีลงชื่อแข่งวอลเล่บอลให้ฉันกับยัยกิ๊กยัง " แพมแพมที่นั่งอยู่บนโต๊ะอ่านหนังสือถามฉันขึ้น" บอกแล้วจ๊ะ " ฉันหันหน้าไปตอบกลับเพื่อนทันที" แต่ฉันลงแข่งกรีฑาด้วยนะ แกอยากแข่งด้วยไหม " ฉันหันไปถามแพมแพมเผื่อจะสนใจลงแข่งด้วยกัน" ไม่เอาอ่ะ ขี้เกียจวิ่ง " แพมแพมตอบพร้อมกับส่ายหน้าปฏิเสธทันที" ฮ่าๆๆๆๆ " ฉันหัวเราะกับท่าทีของเพื่อนตัวเองวันต่อมามหาวิทยาลัยวันนี้รุ่นพี่ ปี 3 นัดซ้อมกีฬากันหลังเลิกเรียนคาบบ่ายและตอนนี้ฉันก็อยู่สนามวอลเล่บอลเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ซึ่งสนามวอลเล่บอลจะอยู่ติดกันกับสนามบาส ถัดไปก็จะเป็นสนามฟุตบอล ซึ่งสนามฟุตซอลจะใช้แข่งขันเตะฟุตบอลและก็แข่งกรีฑานั่นเองฉันที่ตอนนี้ได้เปลี่ยนจากชุดนักศึกษาเป็นชุดกีฬาเรียบร้อยแล้ว ฉันที่อยู่ในชุดกีฬากางเกงขาสั้นสีดำเลยเข่ากับเสื้อกีฬาสีชมพูอ่อนที่ปล่อยชายเสื้อออกมาด้านนอกกางเกง และตอนนี้ทุกคนก็ต่างพากันซ้อมวอลเล่บอลกันแล้ว ฉันเหลือบตาไปมองที่สนามบาสก็พบกับรุ่นพี่กับแก็งค์ท่านเทพครบทั้งแก็งค์กำลังซ้อมบาสกันอยู่และยังมีภพกับ
Huling Na-update : 2025-03-13รุ่นพี่ที่รัก บทที่ 37 ทำให้เรื่องเล็กกลายเป็นเรื่องใหญ่
" แพรว!!!! " เพื่อนสาวทั้ง 2 คนของฉันกำลังเดินถือถุงเซเว่นมา ที่ได้เห็นสภาพของฉันตอนนี้ที่เสื้อผ้าเปียกปอนไปหมดทั้งตัวก็รีบวิ่งหน้าตาตื่นตระหนกเข้ามาหาฉันที่สนามวอลเล่บอลทันที" ทำไมสภาพแกเป็นแบบนี้วะ " แพมแพมถามฉันอย่างเป็นห่วง สีหน้าของแพมแพมตอนนี้บ่งบอกได้ชัดเจนเลยว่าเธอเป็นห่วงฉันเอามากๆ" พอดีเราเสิร์ฟลูกวอลเล่บอลโดนแพรวน่ะ ขอโทษอีกครั้งนะแพรว " กีกี้ที่ยืนใส่เสื้อกีฬาสีเหลืองพร้อมกับกางเกงกีฬาขาสั้นสีดำหันหน้าไปตอบกับแพมแพม" แน่ใจ! แน่ใจเหรอว่าไม่ได้ตั้งใจน่ะ! " แพมแพมมองกีกี้ด้วยหางตาอย่างไม่ชอบใจนัก" นี่แพมแพมจะว่าเราตั้งใจทำเหรอ เราจะทำแบบนั้นไปทำไม อึก " จู่ๆ กีกี้ก็ดวงตาแดงก่ำน้ำตาคลอเบ้าท่าทางเหมือนคนจะร้องไห้เมื่อโดนแพมแพมตอกกลับใส่ด้วยน้ำเสียงห้วนๆ อย่างไม่พอใจนัก" แพมแพม ไม่เป็นไรหรอกนะแก กีกี้คงไม่ได้ตั้งใจจริงๆ " ฉันที่ยังอยู่ในท่านั่งกับพื้นและมีมือหนาของรุ่นพี่โอบแผ่นหลังบางของฉันเอาไว้อยู่ ฉันก็ยื่นมือของฉันไปสะกิดแขนแพมแพมเบาๆ เพราะดูท่าทางของแพมแพมตอนนี้ท่าจะไม่ยอมจบง่ายๆ " กิ๊ก " ฉันหันหน้าไปหากิ๊กเพื่อจะบอกให้กิ๊กช่วยห้ามปามแพมแพมบ้าง" กีกี้มันไม่ได้ตั้งใ
Huling Na-update : 2025-03-14
Pinakabagong kabanata
รุ่นพี่ที่รัก บทที่ 66 รักกันตลอดไป The End
ผมที่พาแพรวมาถึงที่คอนโดของผมแล้ว ผมก็จัดการกับร่างบางที่นอนเมาอยู่บนเตียง" ร้อนจัง " แพรวที่ใส่กระโปรงสั้นๆ และใส่เสื้อสายเดี่ยวสีดำที่นอนราบอยู่บนเตียง มันทำให้ผมที่อดทนรอวันที่เธออายุครบ 20 ปีบริบูรณ์มานานถึงกับกลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่อย่างหักห้ามใจ จะทำอะไรคนเมาไม่ได้นะ ผมได้แต่คิดวกไปวนมาอยู่ในหัว" จะทำอะไรคนเมาไม่ได้นะเว้ย! " ผมพึมพำออกมาอย่างขาดสติ เซ็กซี่และขาวเป็นบ้าเลยเด็กอะไรวะผิวเนียนไปทั้งตัว" รุ่นพี่ " แพรวที่พูดจาด้วยน้ำเสียงงัวเงียจากน้ำเมาพูดขึ้นมาพร้อมกับที่เธอยันตัวเองให้ลุกนั่งขึ้นมาอยู่บนเตียง" ครับ " ผมเดินเข้าไปนั่งข้างๆเธอ พร้อมกับเอื้อมมือไปเขี่ยไรผมของเธอเบาๆ อย่างนึกเอ็นดูใบหน้าที่แดงก่ำด้วยฤทธิ์แอลกอฮอล์นั้น" ดื่มอะไรเยอะขนาดนั้น หืม " ผมถามเธอออกไปอย่างเป็นห่วง ถ้าวันนั้นผมไม่ได้ไปอยู่ที่ผับนั่นแล้วเห็นเธอมันจะเกิดอะไรขึ้นกับเธอบ้างผมก็ไม่รู้เลยจริงๆ ผมไม่ได้ห้ามให้เธอไม่ไปเที่ยวในที่แบบนั้น แต่ผมก็แค่อยากจะไปด้วย ไปดูแลเธอใกล้ๆไม่ให้คาดสายตาของผม" เครียด เครียด " แพรวบอกผมพร้อมกับส่ายหัวของเธอไปมาอย่างน่ารัก" หืม เครียดอะไรครับ " ผมจับหัวทุยของเธอเข้
รุ่นพี่ที่รัก บทที่ 65 ห่างกัน ไม่ได้เลิกกัน
หลังจากที่พวกสาวๆได้เต้นกันจนหนำใจแล้วพวกเธอก็คงเหนื่อยและพากันนั่งลงที่โต๊ะกันเหมือนเดิม" ดีเจร้านนี้เปิดเพลงมานนนนจริงๆ " แพมแพมเพื่อนของแพรวพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงยานยาวเพราะเกิดจากอาการเมา " งื้อ " แพรวที่ตอนนี้เมาจนหน้าแดงไปหมดได้ทำแก้มป่องอย่างน่ารัก จนผมเห็นแล้วอดที่จะไปคว้าร่างบางมาซบลงที่อกของผมเอาไว้ไม่ให้ใครมองใบหน้าของเธอเลย " แบงค์คะ กลับกันเถอะค่ะ " ปิ่นที่ยังนั่งรอผมอยู่ไม่ไปไหนพูดขึ้นมาอย่างไม่พอใจ" แพรว " ผมเรียกแพรวที่ทำแก้มป่องอย่างนึกเอ็นดูและก็หวงเธอด้วย" หื้ม รุ่นพี่หรา มาตั้งแต่เมื่อหร่ายยยย " แพรวที่เมาจนจำผมไม่ได้ว่าผมมาตั้งแต่เมื่อไหร่พูดขึ้น พร้อมกับที่เธอโน้มหน้าลงมามองผม ใกล้ๆผม จนผมที่เห็นแก้มแดงๆนั่นถึงกับเขิล ออกมาทันที ไม่ได้เจอหน้าตั้งหลายวัน คิดถึงใบหน้าจิ่มลิ้มของเธอจัง -/////-" เมาแล้ว กลับกันเถอะนะ " ผมลุกขึ้นยืนและจับแขนของเธอให้ลุกขึ้นไปกับผม" แต่พี่เลิกกับแพรวแล้วนะครับ " ภพที่นั่งเงียบอยู่นานลุกขึ้นยืนพูดกับผม พร้อมกับมองหน้าผมอย่างไม่พอใจนัก" ใครบอกว่าเลิก! " ผมตวัดหางตาไปมองไอ้ภพอย่างไม่พอใจ " ก็...พี่กับแพรวห่างกัน " ภพยังพยายามหาเหตุผ
รุ่นพี่ที่รัก บทที่ 64 จะง้อยังไงดีวะ
ฉันที่ตอนนี้เริ่มเมาแล้ว เพราะเต้นไปและยกแก้วขึ้นจิบเหล้าไปพลางๆ " ไหวไหม " ภพลุกขึ้นมาพยุงฉันเมื่อเขาเห็นฉันเริ่มจะเซเล็กน้อย" มึนหัวนิดหน่อย " ฉันตอบภพไป" นั่งลงก่อน " ภพบอกฉันพร้อมกับพยุงหลังของฉันเอาไว้" แพรวอยากไปเข้าห้องน้ำ " ฉันที่ตอนนี้ปวดฉี่เอามากๆ น่าจะเป็นเพราะกินเหล้าเยอะไป" งั้นเราพาไปนะ " ภพเสนอ" ได้จ๊ะ ขอบใจนะ " ฉันพยักหน้าภพค่อยๆพยุงฉันที่เดินไม่ค่อยจะตรงจนมาถึงหน้าห้องน้ำหญิง" เดี๋ยวภพยืนรอแพรวตรงนี้นะ " ภพหันหน้ามาบอกฉันก่อนจะปล่อยมือของเขาที่พยุงหลังของฉันเอาไว้" อื้อ " ฉันพยักหน้าตอบกลับภพไป แล้วเดินเข้าไปในห้องน้ำทันที" มึนหัวจัง " ฉันที่นั่งอยู่ในห้องน้ำพึมพำออกมาเบาๆอยู่คนเดียว นี่เป็นการกินเหล้าครั้งแรกของฉัน และฉันก็ยังไม่ชินกับสถานที่แบบนี้เท่าไหร่นัก" แพรว!! " เสียงภพร้องตะโกนขึ้นอย่างตกใจ เพราะฉันที่กำลังเดินออกมาจากห้องน้ำและได้ชนเข้ากับผู้หญิงคนหนึ่ง ฉันทีีเมาอยู่ก่อนแล้วเลยล้มลงไปกองอยู่กับพื้น" เป็นอะไรมากไหม " ภพรีบวิ่งมาพยุงฉันขึ้นในทันที พร้อมกับหันหน้าไปมองผู้หญิงคนนั้นตาขวาง เพราะภพเขาเห็นว่าผู้หญิงคนนี้เธอจงใจเดินเข้ามาชนแพรวเพื่อนของเ
รุ่นพี่ที่รัก บทที่ 63 ห่างกันสักพัก
" แพรวไม่ไปค่ะ "แพรวสะบัดมือผมออกทันทีในระหว่างที่ผมจะเอื้อมมือไปจับแขนของเธอเอาไว้" แพรว อย่าดื้อสิ " ผมบอกเธอไปอย่างกล้าๆกลัวๆ นี่เธอโกรธผมจริงจังขนาดนั้นเลยเหรอ ผมเองไม่ใช่เหรอที่จะต้องเป็นฝ่ายโกรธเธอก่อนไหม เพราะเธอไปให้ไอจีกับผู้ชายคนอื่นเลยนะ!" ว่าแพรวดื้อเหรอคะ " เธอขมวดคิ้วเขาหากันเป็นปมทวนคำที่ผมว่าเธออย่างไม่ชอบใจ" แพรว จะอะไรนักหนาว่ะ พี่ควรจะเป็นคนที่โกรธเรานะที่เราไปให้ไอจีผู้ชายคนอื่นน่ะ! " ผมที่หมดความอดทนเลยพูดขึ้นเสียงใส่เธออีกครั้งอย่างลืมตัว" เหตุผลแพรวก็อธิบายไปหมดแล้วนิ่ค่ะ เป็นรุ่นพี่เองที่ไม่เข้าใจอะไรเลยสักอย่าง ไม่รับฟังอะไรเลยสักอย่าง แพรวเหนื่อยค่ะที่ต้องมาคอยรองรับอารมณ์รุ่นพี่กับเรื่องแบบนี้บ่อยๆ แพรวอธิบายไปรุ่นพี่ก็ไม่เคยจะฟังเหตุผลกันบ้างเลย ทุกอย่างรุ่นพี่คิดแค่ว่าแพรวเป็นฝ่ายผิด และที่ผ่านมารุ่นพี่ไม่เคยคิดว่าตัวเองเป็นฝ่ายผิดเลยสักนิด " ฉันที่อัดอั้นมานานก็ระเบิดอารมณ์และพูดออกมาจนหมดเปลือก ฉันเหนื่อย เหนื่อยมากจริงๆ เหนื่อยกายฉันยังพอจะทนไหวนะ แต่เหนื่อยใจฉันไม่อยากจะอดทนมันแล้วจริงๆ" แพรวว่าเรา... " ฉันที่กำลังจะพูดออกไป" เลิกกันเถอะ " รุ่นพ
รุ่นพี่ที่รัก บทที่ 62 ทะเลาะ
" คะ " ฉันเลิกคิ้วขึ้นอย่างงุนงงกับคำพูดของรุ่นพี่เมื่อสักครู่ นี่เดินเข้ามาทักกันหรือเดินเข้ามาหาเรื่องกันกันแน่" หมายความว่ายังไงคะ " ฉันคิ้วขมวดเข้าหากันทันที" ให้ไอจีกันไปแล้วนิ ไม่เห็นหัวแฟนตัวเองที่ยืนหัวโด่อยู่ตรงนี้แล้วมั้ง " รุ่นพี่ต่อว่าฉันพร้อมกับทำใบหน้าเรียบนิ่งเหมือนกำลังข่มอารมณ์โกรธของตัวเองเอาไว้อยู่" น้องเขาแค่มาขอไว้ปรึกษาเรื่องเรียนค่ะ น้องคนอื่นๆเขาก็ทำแบบนี้กับรุ่นพี่คนอื่นๆกันเยอะแยะ เลยค่ะ ไม่ใช่แค่กับน้องนี่คะ " ฉันอธิบายเหตุผลกลับไปให้รุ่นพี่ฟัง แต่รุ่นพี่กับทำหูทวนลมไม่ได้สนใจคำอธิบายของฉันเลยสักนิด " หึ! " รุ่นพี่เค้นหัวเราะออกมาเบาๆในลำคอเหมือนไม่พอใจกับคำพูดของฉันและเขาก็เดินออกไปจากฉันทันที เอาจริงๆถามว่าฉันเหนื่อยกับอาการหึงไปทั่วของรุ่นพี่ไหม ฉันก็มีเหนื่อยบ้างนะ แต่ฉันก็เข้าใจรุ่นพี่มาตลอด แต่ว่ารอบนี้ฉันรู้สึกจะทนไม่ไหวแล้วจริงๆ ความไว้ใจกันไม่มีสักนิดเลยหรือไงการที่รุ่นน้องมาขอเฟสบุ๊ค ไลน์ หรือไอจี น้องๆทุกคนก็ไปขอรุ่นพี่คนอื่นๆกันเยอะแยะไม่ใช่แค่กับฉัน และก็มีรุ่นน้องหลายคนมาขอฉันเยอะแยะเหมือนกันไม่ใช่แค่กับน้องบาส ฉันเป็นคนเฟรนลี่เข้าถึงคนง่
รุ่นพี่ที่รัก บทที่ 61 เดือนคณะคนใหม่
ตอนนี้พวกฉันก็พาน้องๆปี1 คณะนิติศาสตร์มารวมตัวกันที่คณะเป็นทีีเรียบร้อย และพวกเราก็พาน้องๆทำกิจกรรมต่างๆที่ได้เตรียมกันเอาไว้แล้วดั่งเช่นทุกปี ส่วนผู้นำหรือพิธีกรในการพูดคุยถือไมค์ในปีนี้ก็คือ แพมแพม และภพ เพื่อนทั้งสองคนของฉันเอง ส่วนฉันก็ทำงานทั้งเบื้องหน้าและเบื้องหลัง ส่วนพูดคุยแนะนำกับน้องๆก็มีทำหน้าที่เป็นพิธีกรรายงานแทนแพมแพมบ้างเล็กน้อยพอผ่านวันปฐมนิเทศไปก็เป็นการให้น้องๆทุกคนค้นหาป้ายชื่อของตัวเอง ซึ่งป้ายชื่อก็อยู่กับรุ่นพี่ปี3 เหมือนเดิมที่เคยทำกันมาเป็นธรรมเนียมของคณะเรา และในตอนนี้น้องๆทุกคนก็ได้ป้ายชื่อกันครบแล้ว ส่วนรุ่นพี่กับแก็งค์ท่านเทพที่อยู่ปี4 ก็มารวมกิจกรรมในครั้งนี้ด้วย พร้อมกับเสียงกรี๊ดร้องของสาวๆน้องๆปี1 ส่งเสียงกรี๊ดกร๊าดกรี๊ดแก็งค์ท่านเทพเหมือนที่เคยเป็นมาในทุกๆปี พักเที่ยงรุ่นพี่ที่คอยแต่ยืนๆนั่งๆ จ้องมองฉันเต้นและพาน้องๆทำกิจกรรมอยู่ตั้งนานในรอบเช้าก็เดินเข้ามาหาฉันในตอนนี้ เพราะพวกฉันได้ปล่อยน้องๆที่ทำกิจกรรมไปทานข้าวกันเรียบร้อยแล้ว " แพรวครับ " รุ่นพี่เดินเข้ามาหาฉันพร้อมกับส่งยิ้มเจื่อนๆมาให้ ทำไมยิ้มแบบนั้นกันนะ " คะ ? " ฉันหันหน้าไปส่งยิ้มหวาน
รุ่นพี่ที่รัก บทที่60 กินปลาเยอะๆจะได้ฉลาด
หลังจากที่รุ่นพี่ย้ายเก้าอี้มานั่งข้างๆฉัน พี่ปิ่นกับพี่ก้านแก้วก็ขอตัวไปเข้าห้องน้ำกัน" แบงค์ไปมีแฟนได้ยังไงกัน " ปิ่นพูดขึ้นมาด้วยความหงุดหงิดใจอยู่ในห้องน้ำ" แบงค์คนที่มึงเคยเล่าให้กูฟังน่ะเหรอ ว่าหล่อและฮอตมากๆที่โรงเรียนเก่าน่ะ " ก้านแก้วถามเพื่อนของเธอที่ยืนฟึดฟัดอยู่หน้ากระจกห้องน้ำอย่างอารมณ์เสีย" เออใช่! แต่คนอย่างแบงค์เนี่ยนะจะมีแฟน ยัยเด็กแพรวนั่นไปอ่อยแบงค์อีท่าไหนว่ะ! " ปิ่นบ่นออกมาอย่างหัวเสียเมื่อเห็นคนที่ตัวเองแอบชอบมาหลายปีไปมีแฟนตั้งแต่ตอนไหนก็ไม่รู้" มึงรู้จักเด็กคนนั้นด้วยเหรอ? " ก้านแก้วถามเพื่อนด้วยความสงสัย ปิ่นเป็นผู้หญิงที่สวยมากนะ แถมได้เป็นดาวมหาวิทยาลัยด้วย แต่ติดอยู่อย่างเดียวคือปิ่นอารมณ์ร้อนและมีความมั่นใจในตัวเองเป็นที่สุด" อืม เด็กที่โรงเรียนเก่าน่ะ " ปิ่นตอบกลับเพื่อนไป เพราะเธอเคยรู้จักยัยเด็กแพรวนั่น เพราะตอนเล่นวอลเล่บอลกีฬาสีในทุกๆปี เด็กนั่นจะมีชื่อเสียงเรียงนามเป็นอย่างมากในหมู่นักกีฬาว่าเธอเป็นสาวน้อยลูกตบขั้นเทพ เธอที่เป็นกรรมการในทุกๆปีก็เลยรู้จักเด็กคนนี้เป็นอย่างดี" ฉันไม่เชื่อหรอกว่าแบงค์จะชอบเด็กคนนั้นจริงๆ คนไม่เคยรู้จักกันมาก่อนจ
รุ่นพี่ที่รัก บทที่ 59 เพื่อนรักเพื่อนร้าย เพื่อนสนิทคิดไม่ซื่อ
สนามวอลเล่บอล" เมื่อคืนไปไหนมาจ๊ะ ฉันตื่นมากลางดึกไม่เห็นอยู่บนเตียง " แพมแพมกระซิบข้างหูฉันพร้อมกับเอ่ยแซวฉันเบาๆ" ระ รุ่นพี่เมาและก็ปวดหัว ฉันเลยไปอยู่เป็นเพื่อน " ฉันบอกกับแพมแพมไปตามความเป็นจริง" เป็นไง เมาแล้วเร้าใจดีป่ะ " แพมแพมพูดพร้อมกับฉีกยิ้มแก้มแดงระเรื่อเหมือนเธอกำลังคิดอะไรอยู่ในใจ" เร้าใจอะไร เมาแล้วก็พากันนอนน่ะสิ " ฉันบอกกับแพมแพมไปพร้อมกับหมุนลูกวอลเล่บอลในมือไปมา" ฮ่ะ!! พี่แบงค์ไม่ทำอะไรแกเลยเหรอ " แพมแพมถามออกมาด้วยความตกใจ 0.0" เบาๆหน่อยสิ " ฉันตีไปที่แขนเพื่อนเพื่อห้ามปรามทันที ถ้าแพมแพมพูดดังกว่านี้มีหวังคนอื่นๆได้รู้กันหมดแน่ๆว่าฉันไปนอนที่คอนโดกับรุ่นพี่น่ะ !T_T" ไม่ทำอะไรเลยจริงๆอย่างงั้นเหรอ " แพมแพมยังคะยั้นคะยอถามฉันไม่ยอมหยุด" ก็มีบ้าง ^^ " ฉันตอบกับแพมแพมไปเรื่องเมื่อคืน" ขอกอดหน่อย " " ค่ะ "" ขอหอมแก้มหน่อย "" ได้ค่ะ ^^ "ทำไมรุ่นพี่พอเมาแล้วขี้อ้อนจรังนะ" ขอ... "" คะ ? "" ขอจูบหน่อยได้ไหม ^^ "" จะ จูบเหรอคะ -////- "" ครับ ^^ " " กรี๊ดดดด หวานมากกกก " เมื่อฉันพูดเรื่องเมื่อคืนให้แพมแพมฟังคร่าวๆ แพมแพมถึงกับเก็บอาการเอาไว้ไม่อยู่และเธอก
รุ่นพี่ที่รัก บทที่ 58 เจ้าแผนการ
" แพรวเหรอ แพรววววว " ฉันที่กำลังพยายามถอดเสื้อกีฬาของรุ่นพี่ออกจากร่างกายของเขา พร้อมกับที่เขาเรียกชื่อของฉันไม่ยอมหยุด" แพรว แพรว แพรว " " ค่ะ แพรวเอง " ฉันพยุงคนตัวใหญ่ให้ลุกนั่งขึ้น เพื่อที่จะถอดเสื้อออกได้สะดวกมากขึ้น พอเสื้อกีฬาพ้นจากตัวของเขาฉันถึงกับกลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบากกับหุ่นล่ำบึกของเขา 0.0" นะ น้องจะเช็ดตัวให้นะคะ " ฉันยื่นผ้าที่ชุบน้ำหมาดๆด้วยมือของฉันเข้าไปที่หน้าอกแกร่งของรุ่นพี่อย่างสั่นเทา หน้าอกแกร่งของรุ่นพี่ ฉะ ฉันไม่เคยใกล้ชิดใครขนาดนี้มาก่อนเลยนะ 0.0" อืม " รุ่นพี่หยักหน้าตอบรับหงึกๆ ด้วยท่าทางเหมือนเด็กอ้อนแม่อะไรแบบนั้นเลย" ทำไมต้องดื่มจนเมาขนาดนี้ด้วยละคะ " ฉันที่เช็ดตัวให้รุ่นพี่ไปและก็บ่นเขาไปนิดหน่อย" กอดหน่อย " รุ่นพี่ที่ตอนนี้อ้าแขนของตัวเองออกกว้างเพื่อที่จะขอกอดฉัน ท่าทางของรุ่นพี่ตอนนี้มันคืออะไรกันนะ เขาอ้อนฉันอยู่อย่างนั้นเหรอ -////-" ไม่เอาค่ะตัวเหม็นกลิ่นเหล้าไปหมดแล้ว ถ้าเริ่มสร่างเมาแล้วไปอาบน้ำก่อนดีไหมคะ " ฉันวางผ้าชุบน้ำลงในกะละมังพร้อมกับหันหน้าไปบอกกับรุ่นพี่" อาบน้ำแล้วกอดได้ไหม " รุ่นพี่ถามฉันพร้อมกับส่งสายตาปริบๆให้กับฉัน
