Lahat ng Kabanata ng รุ่นพี่ที่รัก: Kabanata 31 - Kabanata 40

" หึ! "ผมสบถขำในลำคอเบาๆ ผมที่เห็นรูปที่เธอกำลังนั่งกินก๋วยเตี๋ยวอย่างเอร็ดอร่อยกับหนุ่มวัยหน้าละอ่อนนั่น สนิทกันจริงๆ สนิทกันมาก มากจนลืมข้อแลกเปลี่ยนที่ผมขอไปแล้วมั้ง!!" กูชวนมึงมาแดกเหล้า แต่มึงกลับจ้องแต่โทรศัพท์เนี่ยนะไอ้แบงค์ " ไอ้ปอบอกผมด้วยน้ำเสียงไม่พอใจ ที่ชวนคนเป็นเพื่อนมาแดกเหล้าแต่เขาก็เอาแต่เล่นโทรศัพท์ไม่สนใจแก้วเหล้าด้านหน้าเลยผมที่ตอนนี้หน้าแดงก่ำ หูแดงก่ำ ซึ่งไม่ใช่เพราะหน้าแดงหูแดงจากเหล้าที่กินไปไม่กี่แก้ว แต่เป็นเพราะความโมโหที่เห็นเธออยู่กับผู้ชายคนอื่น จะเป็นเพื่อน เป็นญาติห่าเหวอะไรผมก็ไม่สนใจทั้งนั้นแหล่ะ เพราะยังไงมันก็เป็นผู้ชาย!! ผมที่ตอนนี้นิสัยเปลี่ยนไปอย่างกับคนละคน จนใครๆก็ต้องมองออกอยู่แล้ว ผมจากคนเดิมที่ไม่สนใจใคร ไม่แคร์ใคร ไม่มีอารมณ์ใดๆแสดงออกมาบนใบหน้าหล่อเหลาของผม แต่พอได้มาเจอเธอ พบกับเธอ ' แพรว ' มันก็ทำให้ผมกลายเป็นผู้ชายที่มีหลากหลายอารมณ์เพราะเธอคนเดียว ทั้งดีใจ เสียใจ มีความสุข หงุดหงิด โมโห ขี้น้อยใจ ขี้เอาแต่ใจ งี่เง่า ขี้หึง ขี้หวง มารวมอยู่ในตัวของผมหมดเลย ซึ่งผมกับเธอยังไม่ได้เป็นอะไรกันด้วยซ้ำ และผมก็เริ่มจีบเธอได้แค่ 2 วันเท่านั้น

" เค้กฝอยทองอร่อยมากค่ะพี่แบงค์ " กิ๊กที่ตักเค้กเข้าปากหันหน้าไปบอกรุ่นพี่ แต่รุ่นพี่กลับนั่งนิ่งเฉยไม่ตอบกลับอะไรกิ๊ก ส่วนกิ๊กเองก็รู้อยู่แล้วว่ารุ่นพี่เป็นคนนิสัยแบบนั้นเธอก็ไม่ได้แยแสอะไร" ขอคุยด้วยหน่อยสิ " รุ่นพี่มองหน้าฉันพร้อมกับบอกฉัน" ได้ค่ะ คุยตรงนี้ได้เลย " ฉันบอกรุ่นพี่ไป จะพูดอะไรก็พูดตรงนี้ได้เลย ยังไงฉันก็ไม่ได้มีความลับอะไรอยู่แล้วนิ่" แน่ใจ ? " รุ่นพี่เลิกคิ้วขึ้นถามฉัน ฉันที่พึ่งคิดได้ก็กระอักกระอ่วน ถ้ารุ่นพี่พูดตรงนี้จริงๆ ฉันก็ไม่รู้จะทำตัวยังไงเหมือนกัน" งั้นออกไปคุยกันข้างนอกค่ะ " ฉันลุกขึ้นหยิบกระเป๋าเงินสะพายข้างสีชมพูของฉันและเดินออกไปจากห้องทันที พร้อมกับรุ่นพี่ที่เดินตามหลังฉันออกมาตอนนี้ฉันเดินมาตรงหน้าร้านและหันกลับไปมองหน้ารุ่นพี่อีกครั้ง" มีเรื่องอะไรจะคุยกับแพรวเหรอคะ " ฉันหันหน้าไปถามรุ่นพี่ และใช้สรรพนามเรียกตัวเองกับรุ่นพี่ว่า แพรว เพราะแต่ก่อนฉันจะใช้คำว่า น้อง เป็นประจำ " แพรว " รุ่นพี่ทวนคำที่ฉันเรียกตัวเอง" ว่ามาค่ะ " ฉันยืนกอดอกตัวเองแน่นเพื่อรอฟังว่ารุ่นพี่จะพูดอะไร" เรื่องเมื่อคืน เอ่อ... " รุ่นพี่อ้ำๆอึ้งๆไม่ยอมพูดออกมาสักที" พี่เม

หอในหญิงหลังจากที่ฉันกลับมาจากบ้านที่อีสาน และตอนนี้ฉันก็อยู่ที่หอในหญิงเป็นที่เรียบร้อยแล้ว" แพรว แกบอกให้พี่พีลงชื่อแข่งวอลเล่บอลให้ฉันกับยัยกิ๊กยัง " แพมแพมที่นั่งอยู่บนโต๊ะอ่านหนังสือถามฉันขึ้น" บอกแล้วจ๊ะ " ฉันหันหน้าไปตอบกลับเพื่อนทันที" แต่ฉันลงแข่งกรีฑาด้วยนะ แกอยากแข่งด้วยไหม " ฉันหันไปถามแพมแพมเผื่อจะสนใจลงแข่งด้วยกัน" ไม่เอาอ่ะ ขี้เกียจวิ่ง " แพมแพมตอบพร้อมกับส่ายหน้าปฏิเสธทันที" ฮ่าๆๆๆๆ " ฉันหัวเราะกับท่าทีของเพื่อนตัวเองวันต่อมามหาวิทยาลัยวันนี้รุ่นพี่ ปี 3 นัดซ้อมกีฬากันหลังเลิกเรียนคาบบ่ายและตอนนี้ฉันก็อยู่สนามวอลเล่บอลเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ซึ่งสนามวอลเล่บอลจะอยู่ติดกันกับสนามบาส ถัดไปก็จะเป็นสนามฟุตบอล ซึ่งสนามฟุตซอลจะใช้แข่งขันเตะฟุตบอลและก็แข่งกรีฑานั่นเองฉันที่ตอนนี้ได้เปลี่ยนจากชุดนักศึกษาเป็นชุดกีฬาเรียบร้อยแล้ว ฉันที่อยู่ในชุดกีฬากางเกงขาสั้นสีดำเลยเข่ากับเสื้อกีฬาสีชมพูอ่อนที่ปล่อยชายเสื้อออกมาด้านนอกกางเกง และตอนนี้ทุกคนก็ต่างพากันซ้อมวอลเล่บอลกันแล้ว ฉันเหลือบตาไปมองที่สนามบาสก็พบกับรุ่นพี่กับแก็งค์ท่านเทพครบทั้งแก็งค์กำลังซ้อมบาสกันอยู่และยังมีภพกับ

วันนี้ก็เป็นอีกวันที่ทุกคนมาซ้อมเล่นกีฬาที่ตัวเองจะลงแข่งขัน ซึ่งจะซ้อมทุกวันหลังเลิกเรียน และก็วันหยุดเสาร์และอาทิตย์ ส่วนรุ่นพี่ก็คอยเอาน้ำ เอาขนมมาให้ฉันกับเพื่อนๆ ที่สนามวอลเล่บอลอยู่เสมอ วันอาทิตย์วันนี้เป็นวันอาทิตย์ซึ่งเป็นการซ้อมกีฬาวันสุดท้าย ทุกคนมาซ้อมกันตั้งแต่ 10 โมงเช้า จนตอนนี้เป็นเวลา 5 โมงเย็นแล้วนักกีฬาทุกคนตอนนี้กำลังรวมตัวกันไปกินข้าวด้วยกันที่ร้านอาหารตามสั่งหน้ามหาวิทยาลัยพร้อมกับที่รุ่นพี่มาบอกกติกาการแข่งขันไปด้วยว่าคณะไหนแข่งกับคณะไหนทุกคนพากันสั่งข้าวกันเสร็จเรียบร้อยและก็เป็นพี่พีเช่นเคยที่มาบอกกติกาทุกคนระหว่างรอข้าวมาเสิร์ฟ พี่พีบอกกติการคร่าวๆ พร้อมกับแจกกระดาษให้ทุกคนอ่านตารางแข่งของใครของมัน ซึ่งของฉันจะมีตารางแข่งทีมวอลเล่บอลหญิงและการแข่งกรีฑาหญิง......................................................ทีมแข่งวอลเล่บอลหญิงวันที่ 1 ช่วงเช้าคณะนิติศาตร์ Vs คณะบริหารธุรกิจคณะวิศวรกรรมศาสตร์ Vs คณะนิเทศศาสตร์( ถ้าทีมไหนชนะมาแข่งกันอีกรอบช่วงบ่ายทีมที่แพ้ก็แข่งเก็บคะแนนกันอีกรอบ ).....................................................ทีมแข่งกรีฑาหญ

หลังจากที่ผมแข่งบาสรอบบ่ายจนจบ มันก็แน่นอนอยู่แล้วว่าคณะนิติศาสตร์ต้องเป็นฝ่ายชนะ และรอบเย็นผมต้องมีแข่งบาสต่อกับคณะวิศวกรรมศาสตร์ที่แข่งชนะคณะนิเทศศาสตร์มาในรอบเช้า ตอนนี้การแข่งขันวอลเล่บอลยังไม่จบ เห็นว่าทีมของคณะนิเทศศาสตร์ที่ชนะทีมวิศวกรรมศาสตร์รอบเช้าอีกสนามก็เล่นเก่งไม่แพ้กัน เลยทำให้ตีเสมอกันได้ใน 2 เซตแรก และตอนนี้กำลังดวลกันในเซตที่ 3 ผมที่หันไปมองสนามวอลเล่บอลที่อยู่ข้างๆกับสนามบาสก็เห็นแพรวยังแข่งขันอยู่" มึงไปไหนวะไอ้แบงค์ " ไอ้ดินที่เห็นผมกำลังรีบเดินออกไปสนามบาสถามขึ้น พร้อมกับที่พวกมันทั้ง 3 คนวิ่งตามผมมาตามหลังติดๆ" สูสีจริงๆว่ะรอบนี้ " ไอ้ดินพูด หลังจากที่พวกมันตามผมมาที่สนามวอลเล่บอลเพื่อดูการแข่งขันต่อทีมของคณะนิติศาสตร์กับทีมคณะนิเทศศาสตร์เก่งพอๆกันเลย ที่ผมมองๆดู ตัวเต็งของฝ่ายหญิงอีกคนของคณะนิเทศศาสตร์ก็น่าจะเป็นเบอร์ 4 แต่ถ้าให้วัดกับแพรวก็คงน้อยกว่าแพรวเยอะมากๆอยู่แล้ว " แพรว รอบนี้แกเสิร์ฟ เสิร์ฟกินไปเลยนะ " แพมแพมเพื่อนของแพรวหันหน้าไปบอกแพรว สังเกตดูนักกีฬาที่สนามตอนนี้น่าจะแทบหมดแรงกันทุกคนแล้วรวมถึงแพรวด้วย -..-" อืม " แพรวพยักหน้าตอบรับเพื่อนของเธอ