All Chapters of CONTRACTED TO MY BILLIONAIRE BROTHER-IN-LAW: Chapter 21 - Chapter 30

Unti-unting nagmulat ng kaniyang mga mata si Julienne. Napapikit pa iyong muli nang salubungin siya ng nakasisilaw na liwanag na nagmumula sa nakabukas nilang balcony. Ano’ng oras na ba? Tanong niya sa isip. Nilingon niya ang orasang nasa tabi, alas-onse na ng umaga! Napabalikwas siya ng bangon. Hindi siya inaabot ng ganoong oras sa higaan dahil sa asawa. Napabaling siya sa kaniyang tabi. Nagsalubong ang mga kilay niya nang wala na roon ang lalaki. Takang madali siyang bumangon at hinagip ang robang nasa sahig. Walang palya ang pagniniig nilang dalawa. Halos gabi-gabi iyon kaya naman siguro pati yata katawan niya ay bumigay na. Ni hindi nga niya namalayan na wala na sa tabi niya ang asawa. Oo, nasasanay na siya sa buhay na mayroon sa piling ni Brayden, pero hindi naman siguro magandang tingnan kung magiging palagay ang loob niya, lalo na kung m

“Do you want to see what’s outside!” malakas na tanong ni Bryaden sa asawang nananatili pa ring nakapikit. Malakas ang ugong ng chopper kaya kailangang pantayan niya ang tunog niyon para marinig siya ng katabi. Mariin itong umiling. “Hindi na! Okay na ako sa ganito!” sagot nito. “But it’s beautiful outside! You’ll see the stars up and below. It’s amazing!” He described what he was seeing to her. He wanted to encourage her and see the beauty of the night sky. Iyon din ang dahilan kung bakit nag-chopper sila. Para mas makita nito ang lahat mula sa itaas. “Ayoko! Natatakot ako!” Muli itong umiling. “Common, Julie! Hindi mo ma-e-enjoy ang paglalakbay nating ito kung ganiyan ka!” anyaya niyang muli. Malakas siya nitong hinampas sa balikat. “Eh, sino ba kasing may sabi sa iyo na gusto kong sumakay

Wala sa sariling naglalakad si Julienne sa hallway ng kaniyang school. Ilang araw ng kibuin-dili niya si Brayden at wala namang magawa sa bagay na iyon ang kaniyang asawa. Simula nang marinig niyang lumabas sa mga labi nito ang pangalan ng kaniyang kapatid, hindi na iyon mawala-wala sa isipan niya. Akala niya nakalimutan na nito si Cerella, hindi pa pala. Dinadalaw pa rin ito ng kaniyang kapatid sa panaginip. Hindi niya gustong maging makitid ang utak. Gusto niyang unawain na sadyang mahirap makalimutan ang lahat, pero nangingibabaw ang nadaramang paninibugho sa kaniyang dibdib. She knew she can’t compare herself to her sister, pero ano pa’ng silbi ng mga bagay na ipinakikita ni Brayden sa kaniya kung hindi pa pala nawawala sa isip nito ang kaniyang kapatid? Talaga bang panakip-butas lang siya? Napailing siya. Nasasaktan siya sa nangyayari. Nasasaktan siya sa ginagawa niyang silent treatment sa asawa. Pero ma

Ilang araw na ang nakalilipas at hindi pa rin sila nag-iimikan ni Brayden. Kinakain na ng matinding inis ang pagkatao ni Julienne. Hindi siya makapag-concentrate sa pag-aaral dahil doon. “Bakit habang tumatagal yata ay pahaba nang pahaba ang nguso mo?” puna ni John sa kaniya habang naglalakad sila pauwi. Wala siyang sundo sa araw na iyon dahil may therapy pa si Brayden kaya sasabay na lang siya sa kaibigan. Hindi niya ito sinagot. Nakatuon lang sa dinaraanan nila ang kaniyang mga mata pero lagpas-lagpasan iyon. Kahit ayaw niyang magpaapekto sa nagyayari sa kanilang mag-asawa, apektadong-apektado na siya. At iyon ang ikinaiinis niya. “Hoy, Julianna! Baka naman gusto mong sagutin ang tanong ko, ano! Huwag na huwag mo akong daan-daanin sa pananahimik, baka iwanan kita rito!” inis na untag sa kaniya ni John. Napatigil siya bago ito nilingon. “Bakit?” 

Nag-iwas ng mga mata si Julienne pero mabilis na nahawakan ni Brayden ang baba nito at muling iniharap sa sarili. “Tell me, Julienne, do you love me? Do you have a feelings for me?” he asked, hoping he would hear the right answer. Matagal siyang tinitigan ng kaniyang asawa sa mga mata. Lumunok ito pagkatapos. “Magagalit ka ba kung sasabihin kong oo?” Pabulong lang ang sagot nitong iyon, pero umabot naman sa pandinig niya na siya niyang ikinangiti. “And why would I be? Hindi ba dapat mas matuwa pa nga ako?” Umingos ito. “Bakit ako ang tinatanong mo?” Huminga siya nang malalim at sumeryoso. “I love you, Julienne. Noon pa man ay mahal na kita. Kaya nagagalit ako dahil umaaligid ang propesor mo sa iyo,” pag-amin niya. Unti-unting namilog ang mga mata nito. Bumuka-hindi ang bibig nito, pero wala namang sa