Semua Bab เดิมพันรักร้อน: Bab 21 - Bab 30

ตอนที่ 20ยะ.. อย่าแรง ขวัญข้าวพยายามห้ามเขาด้วยเสียงสั่น ๆ แต่เขากลับไม่ฟังยังคงขยับเข้ามาใกล้จนแทบจะสิงเข้าไปกับร่างกายของเธอ หญิงสาวพยายามจะเดินออกไปจากห้องน้ำ แต่เมื่อมือของเธอสัมผัสกับประตู ราชันย์ก็ปรากฏตัวอยู่ข้างหลังแล้วจับแขนของเธอไว้แน่น “จะไปไหน”ราชันย์พูดเสียงเบาแต่แฝงไปด้วยความไม่พอใจ ดวงตาของเขาจับจ้องไปที่ขวัญข้าวอย่างไม่ละสายตา“ปล่อยฉัน..”เสียงเธอสั่นเครือ รู้ว่าในตอนนี้ไม่มีทางที่จะหลบหนีจากสายตาของราชันย์ได้ เขามองเธอด้วยแววตาแข็งกร้าวก่อนจะบีบแขนของขวัญข้าวแน่นขึ้นอีกนิด ราวกับต้องการให้เธอรับรู้ว่าในตอนนี้เขาควบคุมสถานการณ์ทั้งหมด“เธอคิดว่าจะหนีไปไหนได้เหรอข้าว”เขาพูดเสียงต่ำและเย็นชาขณะที่ใช้มืออีกข้างยกคางของเธอขึ้น ทำให้ดวงตากลมโตต้องเงยหน้าขึ้นไปสบตากับเขา รู้สึกถึงความกดดันจากการจ้องมองนั้น สายตาของราชันย์ดูเหมือนจะบีบคั้นจิตใจเธอจนแทบหายใจไม่ออก แต่ในขณ

เธอร้องเรียกเขาอย่างไม่อาจห้ามตัวเองได้อีก ราชันย์สบถต่ำเมื่อได้ยินเธอเรียกร้องแบบนั้น มือหนายึดสะโพกของเธอไว้แน่นก่อนจะเร่งจังหวะโหมกระหน่ำใส่เธออย่างหนักหน่วง ขวัญข้าวหลับตาแน่นความเสียวซ่านพุ่งขึ้นสูงจนแทบรับไม่ไหว"อ่า~ ข้าว.. ถึงพร้อมกันนะคนดี.."เขากระซิบเสียงแหบพร่ามือหนาจับท้ายทอยของเธอให้เงยขึ้นรับจูบเร่าร้อน ลิ้นร้อนตวัดเกี่ยวกระหวัดกับเธออย่างดุดัน ไม่นานนักเสียงหวานก็ครางกระเส่าพร้อมกับเสียงทุ้มต่ำของราชันย์ที่ดังขึ้นในเวลาเดียวกัน ร่างทั้งสองเกร็งสะท้านก่อนที่ทุกอย่างจะค่อย ๆ ผ่อนคลายลงราชันย์ซบหน้ากับไหล่ของเธอหายใจหนักและร้อนจัดเช่นเดียวกัน ชายหนุ่มหัวเราะเบา ๆ ก่อนจะเงยหน้าขึ้นมองเธอที่ยังคงหอบหายใจถี่รัว ขวัญข้าวหรี่ตามองเขาอย่างไม่พอใจนัก"มองแบบนี้หมายความว่าไง"เขายิ้มเจ้าเล่ห์พร้อมไล้ปลายนิ้วไปตามแก้มแดงจัดของเธอ ขวัญข้าวเม้มปากแน่นก่อนจะทุบไหล่เขาไปหนึ่งที"นายมันเลว!"ราชันย์หัวเราะพร้อมกระซิบข้างหูเธออย่างหยอกล้อ"งั้นก็เป็นเด็กดีของคนเลวซะสิ"เธอไม่ตอบอะไรทำเพียงแค่ดันเขาออก รู้สึกได้ถึงของ

ภัทรพูดด้วยน้ำเสียงสนุกสนาน เป็นต้นเสียงที่ทำให้เกิดเสียงเชียร์จากโต๊ะของพวกเธอดังไปไกลถึงโต๊ะข้าง ๆ จนพื้นที่รอบ ๆ โต๊ะเธอนั้นหันมาสนใจที่เธอกันเป็นตาเดียว ในขณะที่เสียงนั้นแพร่กระจายไปอย่างรวดเร็ว และมันก็เร็วและดังมากพอที่จะขึ้นไปถึงชั้นวีไอพี ที่ราชันย์และเพื่อน ๆ กำลังนั่งดื่มอยู่ราชันย์ที่นั่งดื่มอยู่เงียบ ๆ มานานหันไปมองเมื่อได้ยินเสียงเชียร์ดังมาจากด้านล่าง เขาหันไปมองคนในโต๊ะที่กำลังถูกเชียร์จากคนกลุ่มใหญ่ แต่เมื่อสายตาของเขาตกไปที่ผู้หญิงคนนั้นก็ทำให้เขานั้นจ้องไปไม่กะพริบความรู้สึกในใจของเขาผุดขึ้นทันที ราชันย์ไม่เคยคิดว่าเธอจะออกมานั่งดื่มกับคนอื่นแบบนี้ โดยเฉพาะกับคนที่ชื่อภาม สายตาของชายหนุ่มแข็งกร้าวและเต็มไปด้วยความหงุดหงิด เขาลุกขึ้นจากโต๊ะและเดินตรงไปที่โต๊ะของขวัญข้าวทันที ทุกคนที่นั่งรอบ ๆ โต๊ะขวัญข้าวต่างตกใจเมื่อเห็นว่าราชันย์เดินตรงมา เขาก้าวเท้าเข้าไปอย่างรวดเร็วและแสดงออกทางสีหน้าว่ากำลังโมโหจนแทบจะระเบิดชายหนุ่มเดินตรงไปยังโต๊ะของขวัญข้าว เมื่อถึงที่เขากระชากเธอขึ้นจากที่นั่งทันทีด้วยท่าทางที่เต็มไปด้วยความโกรธและหงุดหงิด ทุกคนที่นั่

ตอนที่ 24ร้องขอ หญิงสาวที่ยังนั่งอยู่บนตักของเขาเริ่มขยับสะโพกอย่างจงใจ แววตาฉ่ำปรือจ้องมองเขาราวกับจะท้าทาย สองแขนเรียวโอบรอบคอเขานิ้วเรียวไล้ไปตามไรผมและต้นคอของเขา ก่อนที่เธอจะโน้มใบหน้าลงมาใกล้ริมฝีปากของเขา“ฉันอยากรู้..”เธอพูดเสียงแผ่วปลายลมหายใจร้อนเป่ารดริมฝีปากของเขา“ว่านายจะทนได้แค่ไหน”รอยยิ้มมุมปากของเธอดูซุกซน นัยน์ตาเป็นประกายวาววับสะท้อนแสงไฟในห้องวีไอพี ขวัญข้าวขยับสะโพกบดเบียดลงบนต้นขาแข็งแรงของราชันย์ ร่างกายของเธอแนบสนิทกับเขา ราวกับจะประกาศให้รู้ว่าเธอไม่คิดจะหนีอีกแล้ว ชายหนุ่มยังคงนั่งนิ่ง เขาเอนตัวไปพิงพนักโซฟา ปล่อยให้เธอเป็นฝ่ายเล่นเกมนี้“หึ”เสียงหัวเราะต่ำของเขาทำให้ขวัญข้าวยิ่งฮึกเหิม เธอเอียงศีรษะลงข้างหนึ่ง ริมฝีปากเล็กกดจูบเบา ๆ บนแนวสันกรามของเขา ก่อนจะไล่ต่ำลงมาที่ลำคอขณะที่สะโพกยังคงขยับบดเบียดแนบแน่น เธอรู้สึก

ตอนที่ 25เมื่อเหล้าเข้าปาก เขาจับเรียวขาของเธออ้าออกกว้าง ขยับตัวไปแทรกกลางกายก่อนจะจับแท่งร้อนไปถูไถส่วนอ่อนไหว ขวัญข้าวบิดร่างกายเพราะความเสียวซ่านก่อนจะเธอจะลืมตาขึ้นมามอง“อยากให้ฉันเอาเข้าไปมั้ย”“อื้อ~ ราชันย์ช่วยฉันหน่อย”เสียงหวานครางแผ่วเบาร่างกายขาวแดงเป็นจ้ำเพราะความร้อน เขาจับส่วนปลายถูไถอีกเล็กน้อยก่อนจะกดเข้าไปในร่องเสียว เรียกความเสียวจนสั่นสะท้านให้กับเธอเป็นอย่างดี เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังเป็นจังหวะ ผสมผสานเสียงครางหวานของเธอเอาไว้"อื้อ~ แรงอีกได้ไหม”เธอไม่รู้ว่าตัวเองกำลังทำอะไร แต่ทันทีที่ร้องขอราชันย์ก็จะจัดให้ เขาซอยถี่ ๆ จนร่างกายของเธอนั้นสั่นสะท้าน เพราะความอัดอั้นก่อนนี้ที่รุนแรงทำให้ขวัญข้าวเดินทางไปถึงจุดหมายอย่างรวดเร็ว"อี๊! อ๊ะ! อ๊ะ! อ๊า~”"อย่าเพิ่งทิ้งกันสิข้าว”เขาขยับสะโพกสอบเข้าออกถี่