ราชันย์กัดฟันเอ่ยพลางจ้องเธอราวกับจะกลืนกิน
ขวัญข้าวหัวเราะเบา ๆ เขายังคงปล่อยให้เธอจัดการทุกอย่าง แต่สายตาเขากลับเต็มไปด้วยแรงปรารถนาอันเดือดพล่าน เธอเอื้อมมือไปดึงคอของเขาให้ใบหน้าหล่อโน้มเข้ามาใกล้
"ถ้านายไม่ทำอะไรฉันจะทำเอง"
ขวัญข้าวก็ใช้ปลายลิ้นไล้ไปตามริมฝีปากของเขาช้า ๆ ก่อนจะจูบแนบลงไปอย่างเร่าร้อน
กดริมฝีปากแนบชิดกับราชันย์ จูบของเธอไม่ได้อ่อนหวานแต่เต็มไปด้วยแรงปรารถนาและความร้อนแรงที่ทำให้ราชันย์ต้องจิกเล็บลงบนสะโพกเธอแน่น ริมฝีปากอวบอิ่มบดเบียดกับเขาปลายลิ้นเกี่ยวกระหวัดกันอย่างเงอะงะ ก่อนที่เธอจะเป็นฝ่ายถอนออกช้า ๆ แล้วจงใจใช้ปลายลิ้นเลียริมฝีปากตัวเองอย่างเย้ายวน
"ยังจะทนไหวอีกเหรอ"
ขวัญข้าวกระซิบเสียงแหบพร่าพลางบดสะโพกลงหนัก ๆ ราชันย์หอบหายใจแรง กรามแกร่งขบเข้าหากันจนเห็นเป็นสันนูน ความอดทนของเขาใกล้ขาดสะบั้นเต็มที ขวัญข้าวโน้มตัวลงใกล้ใช้ริมฝีปากแตะลงบนสันกรามอีกครั้ง ไล่จูบลงไปตามแนวลำคอและไหปลาร้า มือเล็กไล้ลงต่ำจงใจให้เขาทรมาน
"แม่ตัวดี"
ราชันย์พึมพำเสียงต่ำมือหนาจิกเข้าที่เอวเธอแน่น
"หืม อยากได้
ตอนที่ 25เมื่อเหล้าเข้าปากเขาจับเรียวขาของเธออ้าออกกว้าง ขยับตัวไปแทรกกลางกายก่อนจะจับแท่งร้อนไปถูไถส่วนอ่อนไหว ขวัญข้าวบิดร่างกายเพราะความเสียวซ่านก่อนจะเธอจะลืมตาขึ้นมามอง“อยากให้ฉันเอาเข้าไปมั้ย”“อื้อ~ ราชันย์ช่วยฉันหน่อย”เสียงหวานครางแผ่วเบาร่างกายขาวแดงเป็นจ้ำเพราะความร้อน เขาจับส่วนปลายถูไถอีกเล็กน้อยก่อนจะกดเข้าไปในร่องเสียว เรียกความเสียวจนสั่นสะท้านให้กับเธอเป็นอย่างดี เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังเป็นจังหวะ ผสมผสานเสียงครางหวานของเธอเอาไว้"อื้อ~ แรงอีกได้ไหม”เธอไม่รู้ว่าตัวเองกำลังทำอะไร แต่ทันทีที่ร้องขอราชันย์ก็จะจัดให้ เขาซอยถี่ ๆ จนร่างกายของเธอนั้นสั่นสะท้าน เพราะความอัดอั้นก่อนนี้ที่รุนแรงทำให้ขวัญข้าวเดินทางไปถึงจุดหมายอย่างรวดเร็ว"อี๊! อ๊ะ! อ๊ะ! อ๊า~”"อย่าเพิ่งทิ้งกันสิข้าว”เขาขยับสะโพกสอบเข้าออกถี่
เธอกัดปากแน่นเมื่อความเจ็บวิ่งแล่นไปทั่วร่าง เมื่อเห็นอาการของเธอเต็มตาทำให้เขาต้องหัวเราะเบา ๆ ก่อนจะเดินตรงเข้ามาหา ขวัญข้าวถอยหลังกรูดแล้วรีบยกมือขึ้นกันตัวเองไว้“อย่าเข้ามา!”ราชันย์เลิกคิ้วก่อนจะทิ้งตัวลงนั่งบนเตียงข้างเธอ เท้าแขนไปข้างหลังอย่างผ่อนคลาย สายตาจับจ้องเธอไม่วาง“ทำไมต้องตกใจขนาดนั้นล่ะ หรือจำอะไรไม่ได้เลย”เขาเอียงคอถามเสียงเจ้าเล่ห์ ทำให้คนที่พอจดจำเรื่องรางเมื่อคืนได้บ้างบางส่วนเริ่มหน้าแดง ขวัญข้าวเม้มปากแน่นใบหน้าร้อนฉ่าขึ้นมาเองโดยไม่ต้องให้ใครบอก ราชันย์มองปฏิกิริยานั้นอย่างรู้ทันก่อนจะยกมือขึ้นไล้ปลายคางเธอเบา ๆ“จำได้ก็ดี.. จำไม่ได้ก็ดี”เขาพูดเสียงพร่าโน้มหน้าเข้ามาใกล้จนปลายจมูกแทบจะชนกัน“แต่ถ้าอยากให้ฉันทบทวนให้ ก็ได้นะ..”ขวัญข้าวเบิกตากว้างรีบยกมือดันอกเขาทันที“ออกไปให้ห่างเลยนะไอ้คนฉวยโอกาส!”ราชันย์หัวเราะเสียงต่ำขณะที่ดวงตาคู่นั้นยังเต็มไปด้วยความเจ้าเล่ห์“คนฉวยโอกาสเหรอ”เขากระซิบข้าง
ตอนที่ 26รุ่นพี่รุกหนักเสียงเครื่องยนต์หรูเคลื่อนตัวเข้าจอดบริเวณหน้าคณะของขวัญข้าวอย่างนุ่มนวล ราชันย์เหลือบมองคนข้าง ๆ ที่เอาแต่นั่งกอดกระเป๋าแน่น หน้าบึ้งหน้าบูดไม่พูดไม่จาตลอดทาง เขาแอบอมยิ้มขำกับท่าทางนั้นก่อนจะเอนตัวไปกระซิบใกล้ ๆ"ตอนเย็นฉันมารับ กลับพร้อมกัน"ขวัญข้าวทำเป็นไม่ได้ยิน เธอเปิดประตูรถออกแล้วก้าวลงไปทันทีไม่แม้แต่จะหันกลับมามองสักนิด ราชันย์ยกคิ้วขึ้นเล็กน้อยมองตามแผ่นหลังของเธอที่เดินเข้าไปในคณะโดยไม่ปริปากพูดอะไรสักคำ"ยังงอนอยู่อีกเหรอวะ"เขาพึมพำกับตัวเองก่อนจะหัวเราะเบา ๆ"เฮ้อ ดื้อจริง ๆ"ชายหนุ่มยักไหล่ก่อนจะหมุนพวงมาลัยขับออกไปอย่างไม่เร่งรีบ ขวัญข้าวเดินกะเผลกเข้ามาในห้องเลกเชอร์พร้อมกับสายตาของเพื่อน ๆ ที่มองมาทางเธอเป็นตาเดียว“ข้าว! มานี่เลย!”เสียงของภัทรเพื่อนสาวคนสนิทดังขึ้น ก่อนที่เจ้าตัวจะรีบลากขวัญข้าวไปนั่งที่
ภามยืนมองราชันย์ด้วยสายตาแข็งกร้าว รัศมีของความโกรธแผ่ซ่านจนคนรอบข้างไม่กล้าแม้แต่จะห้าม"ปากดีนักนะมึง"เสียงของภามเย็นชา เขากำหมัดแน่นราวกับพร้อมจะซัดราชันย์อีกรอบ"มึงพูดถึงขวัญข้าวแบบนั้นได้ยังไง"สิ้นคำถามนั้นราชันย์ชะงักไปเล็กน้อย ดวงตาคมกริบฉายแววอันตรายขึ้นมาวูบหนึ่งก่อนจะกลับมาเป็นปกติ เขายกมือปาดเลือดที่มุมปากอีกครั้งก่อนจะหัวเราะเบา ๆ"อ๋อ.. ที่แท้ก็เพราะข้าวนี่เอง"ภามจ้องเขานิ่งไม่พูดอะไร รอให้ราชันย์อธิบาย แต่เขากลับคลี่ยิ้มมุมปากมองเข้าไปในดวงตาของรุ่นพี่ก่อนจะตอบด้วยน้ำเสียงเนิบ ๆ"กูก็แค่พูดความจริง"รุ่นพี่กำหมัดแน่นจนเส้นเลือดปูดขึ้นที่แขน ร่างสูงกระโจนเข้าหาหมายจะซัดราชันย์อีกครั้ง แต่ไม่ทันได้ออกหมัดเพื่อนของเขาที่อยู่คณะเดียวกันกับราชันย์ก็คว้าแขนไว้ก่อน"ไอ้ภาม! ใจเย็นก่อนดิ!""ปล่อยกู!"ภามสะบัดแขนแต่เพื่อนยังคงยื้อไว้แน่น"มึงจะต่อยอีกทำไม มันไม่ใช่ทางแก้!"แม้ภามจะหายใจแรงด้วยความโกรธจัดแต่สุดท้ายก็ยอมปล่อยหมัดลงข้างตัว เพื่อนจึงใช้จังหวะนั้นลากเขาออกไป ราชันย์ยืนมองภ
ตอนที่ 27ความวุ่นวายที่กำลังเริ่ม."พี่รู้ว่าเธออาจจะไม่พร้อมหรือยังลังเลอยู่ แต่พี่อยากให้โอกาสตัวเองพิสูจน์ว่าพี่ไม่ใช่แค่ผู้ชายทั่วไปที่เข้ามาเล่น ๆ กับข้าว"ขวัญข้าวอ้าปากเล็กน้อยพยายามหาคำพูดที่เหมาะสม"พี่ภาม.. คือว่าฉัน.."เธอกำลังจะพูดออกไป แต่ยังไม่ทันพูดจบภามก็ยกมือขึ้นขัดเบา ๆ"ไม่ต้องตอบตอนนี้ก็ได้"เขาพูดเสียงนุ่มทุ้ม"แค่ขอให้เธอลองเปิดใจดู ถ้าเธอยังไม่รู้สึกอะไรก็ไม่เป็นไร"ขวัญข้าวยืนนิ่งไปสักพัก ก่อนจะสูดหายใจเข้าแรง ๆ เพื่อพยายามควบคุมความรู้สึกของตัวเอง เธอยังไม่พร้อมที่จะตัดสินใจอะไรในตอนนี้แต่ทันใดนั้นความเงียบถูกทำลายเมื่อเธอสังเกตเห็นการเคลื่อนไหวบางอย่างจากปลายหางตาของเธอขวัญข้าวเงยหน้าขึ้นเล็กน้อย เมื่อมองไปที่ตรงนั้นเธอเห็นว่าราชันย์กำลังเดินเข้ามาในร้านพร้อมกับผู้หญิงคนหนึ่ง ที่เคยเห็นว่าเป็นแฟนเก่าของเขาเมื่อครั้งก่อนทั้งค
ตอนที่ 28จากลาเพื่อพบเจอราชันย์ขับรถไปส่งหญิงสาวที่คอนโด ระหว่างที่ขับรถไปส่งนั้นเสียงของแพรวายังสะอึกสะอื้นออกมาตลอดทาง แต่เขากลับไม่มีคำพูดอะไรที่จะเอ่ยออกมาเพื่อปลอบใจเธอเลยสักคำ"เธอก็พักผ่อนให้ดีนะ""ราชันย์.. นายจะไม่ขึ้นไปข้างบนหน่อยเหรอ"เขาส่งยิ้มให้เล็กน้อยและขับรถออกไปเป็นการปฏิเสธ หลังจากที่ออกมาจากคอนโดของอดีตแฟนเก่าแล้วก็มุ่งตรงไปที่มหาลัยทันที"อ่าวไอราชันย์ หายไปไหนมาวะ""ธุระ"เขาตอบเพื่อนหลังจากที่เดินไปที่คณะตัวเอง นั่งลงได้แค่ไม่กี่นาทีก็ลุกขึ้นมาด้วยความลุกลี้ลุกลนก่อนจะหันหลังเดินออกจากห้อง"อ่าวเฮ้ย! แล้วนั่นมึงจะไปไหนอีกอาจารย์จะมาละ""ไปหาข้าว""มึงไม่ได้กินข้าวเหรอวะ กูเห็นมึงขับรถไปข้างนอ
เมื่อตัดสินใจได้แล้วขวัญข้าวจึงจัดการเอกสารทุกอย่างจนเรียบร้อยแล้วลากกระเป๋าเข้าห้องทันที หลังจากนั้นก็ชวนแก๊งเพื่อนอีก 4-5 คนมาสังสรรค์ในค่ำคืนแรกที่เธอได้เริ่มต้นชีวิตใหม่ และพี่ภามก็เป็นหนึ่งในนั้น เขาเดินเข้ามาพร้อมกับขวดเหล้าและยิ้มให้อย่างเป็นมิตร“คอนโดใหม่ดูดีมาก”พี่ภามกล่าวยิ้ม ๆ ขณะที่เข้าไปทักทายเพื่อน ๆ ในวง ขวัญข้าวยิ้มรับและขอบคุณก่อนจะส่งขวดเหล้าให้เพื่อน พวกเขาดื่มกันไปอย่างสนุกสนาน เรื่องราวต่าง ๆ ถูกพูดคุยกันอย่างขำขันจนถึงกลางดึกเพื่อนหลายคนเริ่มเมาเธอจึงให้ไปนอนในห้อง บางคนแฟนมารับกลับ เหลือทิ้งไว้แค่รุ่นพี่และขวัญข้าวที่ยังนั่งกินกันสองคน“พี่ดีใจนะที่วันนี้เธอชวนพี่มาด้วย”พี่ภามบอกเสียงนุ่มขณะที่จับมือขวัญข้าวเบา ๆ ทั้งสองสบตากัน สายตาของเขาทำให้รู้สึกถึงความต้องการบางอย่างที่แผ่ออกมาจากรุ่นพี่"เอ่อ.. พี่ภามเมามากแล้ว เดี๋ยวข้าวเรียกรถให้นะคะ""พี่กลับเองได้ แต่ก่อนกลับ.."เขาโน้มหน้าเข้ามาใกล้จนทำให้ขวัญข้าวนั้นเผลอกลั้นหายใจ จู่ ๆ สมองไม่รักดีก็มีภาพของราชันย์ขึ้นมา เธอเด้งตัว
ตอนที่ 29ครูข้าวเมื่อขวัญข้าวเดินไปถึงชั้นสองและเห็นผู้ชายที่รุ่นพี่พูดถึงอยู่ในห้องฝึก เธอแทบอยากจะหันหลังแล้วเดินหนีทันที ราชันย์นั่งอยู่กับผู้อำนวยการในมุมห้องจ้องมาที่เธอด้วยรอยยิ้มทะเล้นที่ทำให้รู้สึกเหมือนโดนจับตามองทันทีที่สายตาของทั้งสองคนประสานกัน ชายหนุ่มก็ยิ้มกว้างขึ้นแล้วชี้นิ้วไปที่เธอพร้อมกับพูดออกมาด้วยเสียงทุ้มอารมณ์ดี“ผมอยากได้ครูคนนี้”น้ำเสียงของเขาเต็มไปด้วยความมั่นใจ และท่าทางก็เหมือนจะบอกว่าเขาเป็นคนที่ควบคุมสถานการณ์ทั้งหมด ขวัญข้าวยืนนิ่งไปชั่วขณะมือจับกระเป๋ากีฬาแน่นจนรู้สึกถึงความร้อนในฝ่ามือ เธออยากจะหันไปเดินออกจากห้องแต่ก็ต้องยืนนิ่งไว้เพราะสายตาของผู้ใหญ่ด้านข้างผู้อำนวยการยิ้มให้ขวัญข้าวแล้วกล่าวกับเธออย่างใจเย็น“มาพอดีเลยครับ ครูข้าวมาทำความรู้จักกับลูกศิษย์ใหม่ของเรา”น้ำเสียงของคนมีอายุดูดี๊ด๊ากว่าปกติ แต่ขวัญข้าวกลับไม่ได้สนใจค
ตอนที่ 35surpriseเมื่อทั้งสองกลับมาที่โต๊ะ ท่าทางของพวกเขาก็ไม่อาจหลบเลี่ยงการจับตามองจากเพื่อน ๆขวัญข้าวเดินไปนั่งอย่างอ่อนแรงขณะที่ราชันย์ก็ยังดูมีอารมณ์อยู่แต่พยายามเก็บอาการไว้ อย่างไรก็ตามความเงียบที่เกิดขึ้นระหว่างทั้งสองทำให้เพื่อน ๆ แอบสังเกตได้เพื่อนคนหนึ่งที่นั่งอยู่ตรงโต๊ะไม่สามารถเก็บความสงสัยไว้ได้แล้วจึงแซวขึ้นมาด้วยเสียงหัวเราะ"ไปทำอะไรกันมาในห้องน้ำหรือไง"เขาพูดพร้อมยิ้ม ๆ สายตาของทุกคนหันไปมองทั้งคู่ทันที ขวัญข้าวหน้าแดงทันทีจนถึงหูเธอรีบหันไปมองราชันย์ที่นั่งข้าง ๆ ตัวเอง พยายามหาคำตอบที่จะพูด แต่คำพูดก็ไม่ออกจากปากสักที ในขณะที่ชายหนุ่มเองก็นั่งยิ้มแบบมีเลศนัยจนทำให้เพื่อน ๆ รู้สึกว่าเขาคงจะรู้ดีว่าอะไรเกิดขึ้นบ้าง"อืม ก็แค่ไปปรับความเข้าใจกันนิดหน่อย"ราชันย์พูดพร้อมยักไหล่ขณะที่ขวัญข้าวก้มหน้าลงไม่กล้าสบตากับใคร แต่คำพูดของเขาก็ทำให้เพื่อน ๆ ที
ขวัญข้าวกัดฟันแน่นหน้าร้อนผ่าว แต่ราชันย์กลับหัวเราะเบา ๆ ชอบใจที่ได้แกล้งเธอแล้วทำให้ทุกคนตกใจได้ ก่อนจะยักคิ้วให้เธอแบบกวนประสาทสุด ๆ“เออ.. ไหน ๆ ก็เจอกันบ่อยขึ้นแล้วหลังจากสอบเสร็จเรามาเที่ยวรวมกันไหม”คำถามนั้นทำให้บรรยากาศในกลุ่มคึกคัก ขวัญข้าวยิ้มให้กับคำถามของรุ่นพี่ ก่อนจะหันไปมองราชันย์ที่ยืนอยู่ข้าง ๆ อย่างรอคำตอบจากเขา“โอเค ถ้าสอบเสร็จแล้วค่อยว่ากัน”“ลองไปดูสักวันว่ามีที่ไหนน่าสนใจบ้าง”ทุกคนพยักหน้ารับพร้อม ๆ กันหลังจากนั้นราชันย์เริ่มทำให้ขวัญข้าวรู้สึกแปลกไปมากขึ้น เขาเริ่มตัวติดกับเธออย่างไม่เคยเป็นมาก่อน ไม่ว่าจะไปที่ไหนเขาก็จะตามไปด้วย และยิ่งไปกว่านั้นเขามักจะประกาศออกมาดัง ๆ ว่ามีแฟนแล้วนะทุกครั้งที่อยู่ใกล้ ๆ ขวัญข้าวแต่เธอกลับไม่รู้ตัวเลยว่าไปเป็นแฟนเขาตอนไหน ในความรู้สึกของเธอมันเหมือนกับการที่ราชันย์ค่อย ๆ เข้าไปในชีวิตเธออย่างธรรมชาติ ไม่เคยมีการพูดถึงสถานะที่ชัดเจนแบบจริงจัง แต่บางทีการที่เขาชอบประกาศนั่นอาจจะเป็นการบอกทุกคนจริง ๆ ละมั้งนะ"ข้าว
ตอนที่ 34ที่นี่ได้ไหมขวัญข้าวสูดลมหายใจลึก ๆ เปิดประตูห้องน้ำออกช้า ๆ อย่างระแวดระวัง เมื่อแน่ใจแล้วว่าห้องทั้งห้องเงียบกริบไม่มีวี่แววของราชันย์ เธอจึงรีบก้าวเท้าเปล่าเปลือยออกมาหาชุดนักศึกษาที่ควรจะอยู่ในตู้เสื้อผ้าก็แค่หาชุดแล้วรีบกลับเข้าไปในห้องน้ำไม่มีใครเห็นก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้น.. ใช่มั้ย?เธอพึมพำให้กำลังใจตัวเองเบา ๆ ก่อนจะควานหาชุดนักศึกษาด้วยความเร่งรีบ มือดึงเสื้อเชิ้ตสีขาวออกมาได้สำเร็จแต่พอกำลังจะหยิบกระโปรง..แกร๊ก!เสียงเปิดประตูดังขึ้น ขวัญข้าวชะงักกัดฟันแน่นก่อนจะค่อย ๆ หันไปมองด้วยความหวาดระแวง และใช่เป็นไปตามที่กลัว ราชันย์ยืนอยู่ตรงนั้นในสภาพที่มีเพียงผ้าขนหนูพันท่อนล่าง สายตาของทั้งคู่สบกันพอดีไม่มีใครพูดอะไรอยู่ชั่วขณะเขากะพริบตาสองสามครั้งก่อนจะก้มลงมองร่างเปลือยเปล่าของเธอ แล้วก็เงยหน้าขึ้นมาอีกครั้ง พร้อมรอยยิ้มมุมปาก ขวัญข้าวตัวแข็งทื่อมือกำเสื้อนักศึกษาไว้แน่นรู้สึ
แสงแดดยามเช้าสาดเข้ามาทางหน้าต่าง ขวัญข้าวรู้สึกตัวก่อนที่เปลือกตาจะเปิดขึ้นช้า ๆ ไออุ่นที่ห่อหุ้มร่างของเธอไว้ทำให้หัวใจเธอเต้นแรงขึ้นกว่าเดิม และเมื่อสายตาปรับโฟกัสได้ชัดเจนเธอก็เห็นใบหน้าของเขาอยู่ตรงหน้าราชันย์กำลังนอนหลับสนิทใกล้จนลมหายใจของเขาแผ่วเบาอยู่ข้างแก้มเธอหัวใจขวัญข้าวกระตุกวูบ เมื่อคืนเธอไม่ได้เมา ไม่ได้ฝัน ทุกอย่างเกิดขึ้นจริง และเธอจำได้หมดทุกอย่าง เธอเป็นคนเรียกร้องสัมผัสของเขาเอง แค่คิดเท่านั้นแก้มเธอก็ร้อนผ่าวขึ้นมา ขวัญข้าวรีบขยับตัวออกจากอ้อมแขนของราชันย์อย่างระมัดระวัง ปลายนิ้วเรียวยกขึ้นแตะริมฝีปากตัวเองเบา ๆ ภาพความทรงจำจากเมื่อคืนแล่นเข้ามาในหัวไม่หยุดทำให้เธอต้องรีบสะบัดหน้าทิ้งความคิดพวกนั้นไป"ขวัญข้าวนะขวัญข้าว"เธอพึมพำกับตัวเองพลางถอนหายใจเบา ๆ สิ่งที่เกิดขึ้นเธอไม่อยากปฏิเสธว่ามันทำให้เธอหวั่นไหว แต่ในเมื่อเธอกับเขาไม่มีชื่อเรียก ไม่มีข้อผูกมัด ก็ควรต้องเว้นระยะห่างสักหน่อย อย่างน้อยก็นอนคนละห้องละกัน เธอรวบรวมความกล้าก่อนจะเอื้อมมือไปแตะต้นแขนของเขาเบา ๆ เพื่อปลุก"ราชันย์"เธอเรียกเสียงแผ่วแต
ตอนที่ 33ผู้ชายเจ้าเล่ห์หลังจากจบค่ำคืนอันเร่าร้อน ชายหนุ่มได้ดึงผ้าห่มขึ้นมาคลุมกายให้เธออย่างแผ่วเบาราวกับต้องการให้เธอซึมซับสัมผัสของเขาจนถึงวินาทีสุดท้ายก่อนที่เขาจะละจากไป เขาลุกขึ้นเดินเข้าห้องน้ำไปโดยไม่พูดอะไรเสียงน้ำจากฝักบัวดังซ่าอยู่พักใหญ่ก่อนที่เขาจะเดินออกมาพร้อมผ้าขนหนูพันรอบเอว หยดน้ำยังเกาะตามลำตัวแกร่งแต่สายตาคมดุของเขากลับสะดุดเข้ากับแสงหน้าจอมือถือของข้าวที่กะพริบอยู่ไม่ไกล"พี่ภาม"ชื่อที่แสดงอยู่บนหน้าจอทำให้มุมปากของเขายกขึ้นเล็กน้อย ราชันย์ไม่รีรอที่จะกดรับสายแนบมันเข้ากับใบหูพลางทอดสายตาไปยังร่างบางที่นอนหลับไม่รู้เรื่องบนเตียง"เลิกยุ่งกับข้าวซะ ถ้าไม่อยากให้ฉันแฉเรื่องของนาย"เสียงทุ้มของเขาต่ำลึกแต่เต็มไปด้วยแรงกดดันที่ส่งตรงไปถึงปลายสาย ฝั่งตรงข้ามเงียบไปครู่หนึ่งราวกับพยายามตั้งสติ"นายหมายความว่าไง แล้วทำไมมารับมือถือของข้าว"เสียงพี่ภามขุ
ตอนที่ 32ออดอ้อนเธอช้อนสายตามองราชันย์เล็กน้อยก่อนจะเลื่อนมือขึ้นไปคล้องคอเขาไว้ ดวงตาคมกริบฉายแววเร่าร้อนและเจ้าเล่ห์ไม่แพ้กัน ก่อนจะจงใจแนบลำตัวเข้าหาเขามากขึ้นจนไม่มีช่องว่างระหว่างกัน“นายพูดเหมือนฉันต้องการนาย”ขวัญข้าวกระซิบเสียงเบาแต่กลับเต็มไปด้วยแรงยั่วยวน ราชันย์เลิกคิ้วขึ้นอย่างไม่อยากเชื่อสายตา เขาไม่คิดว่าึรอย่างขวัญข้าวจะลงมาเล่นเกมนี้ด้วย“แล้วเธอไม่ต้องการฉันเหรอ”เขาถามกลับพลางยกมือแตะเอวบางของเธอเบา ๆ ขวัญข้าวหัวเราะในลำคอพร้อมเอียงคอมอง“ใครบอกล่ะ”จากนั้นเธอก็จงใจเขย่งปลายเท้าเลื่อนใบหน้าไปกระซิบที่ข้างหูเขาช้า ๆ“ไหน ๆ เราก็เคย ๆ กันอยู่แล้ว”เสียงหวานของเธอลดต่ำลงริมฝีปากขบเม้มติ่งหูเขาเบา ๆ อย่างจงใจ“อีกสักครั้งก็คงไม่เป็นไร.. ใช่ไหม”ราชันย์กัดฟันแน่นความ
ราชันย์โพล่งออกมาอย่างไม่ลังเลแต่มันเป็นคำที่ทำให้ขวัญข้าวชะงักไปทันที เขาเดินเข้ามาใกล้อีกครั้งแววตาของเขาดูจริงจังขึ้นมาทันที ต่างจากท่าทางงอแงเมื่อครู่โดยสิ้นเชิง“ฟังไว้นะขวัญข้าว ถ้ามีผู้ชายคนไหนมาจีบเธอฉันจะตามไปฆ่ามันทิ้งให้หมด”เขากระซิบเสียงต่ำ รอยยิ้มขี้เล่นหายไปเหลือเพียงแววตาอันตรายที่ทำให้เธอขนลุก“นี่นายพูดอะไรของนาย!”“ฉันพูดจริง อย่าให้มีผู้ชายหน้าไหนมาเข้าใกล้เธอได้ ถ้าไม่อยากมีปัญหา”ขวัญข้าวกัดปากแน่นหัวใจเต้นแรงอย่างห้ามไม่อยู่ ไม่รู้ว่าเป็นเพราะความกลัวหรืออะไรบางอย่างในสายตาของเขาที่ทำให้เธอหวั่นไหว“เลิกพูดบ้า ๆ ได้แล้วราชันย์”เธอพยายามทำเสียงแข็งแต่เขากลับโน้มตัวเข้ามาใกล้“ฉันไม่ได้บ้า”ราชันย์ยิ้มบาง ๆ ส่งให้เธฮก่อนจะโน้มหน้าเข้าไปใกล้ ใช้ริมฝีปากหนาจุมพิตที่ริมฝีปากเธอบาง ๆ“ฉันแค่หวงของของฉัน เข้าใจไหมครับครูข้าว”ขวัญข้าวจ้องราชันย์ที่ทำตัวเป็นเจ้าข้าวเจ้าราวกับว่าเธอเป็นของเขาจริง ๆ แล้
ตอนที่ 31แผนล่อเสือสาวเข้าถ้ำขวัญข้าวพาราชันย์ขึ้นลิฟต์มาที่คอนโดอย่างเงียบ ๆ เธอไม่ได้พูดอะไรตลอดทาง แม้ว่าอีกคนจะพยายามหยอดคำหวานใส่เป็นระยะแต่เธอก็ทำเป็นไม่ได้ยินเมื่อเปิดประตูเข้าไปภายในห้องยังคงเป็นระเบียบเรียบร้อย ข้าวของทุกอย่างถูกจัดวางเหมือนเดิม แต่สิ่งที่ทำให้เธอชะงักไปเล็กน้อยคือของบางอย่างที่เธอจำได้ดีว่ามันเป็นของที่ราชันย์เคยซื้อให้ก็ยังอยู่ที่เดิมตุ๊กตาตัวเล็กที่เขาเคยยัดใส่มือเธอในวันไปห้าง ของเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่เธอเคยปฏิเสธว่าไม่ต้องการ แต่มันกลับยังวางอยู่ที่เดิมราวกับว่าเขาไม่เคยคิดจะเก็บมันไปไหนขวัญข้าวยืนนิ่งอยู่ตรงนั้นความรู้สึกบางอย่างในใจเริ่มสั่นคลอนเล็กน้อยโดยที่เธอเองก็ไม่อยากยอมรับชายหนุ่มเดินเข้ามานั่งบนโซฟา สังเกตเห็นสายตาของเธอที่มองของพวกนั้น เขายิ้มออกมาอย่างรู้ทัน“เธอเห็นแล้วใช่ไหม”เขาถามขึ้นด้วยน้ำเสียงนุ่มลึก ขวัญข้าวหันมามองเขาทั
ตอนที่ 30กลับไปอีกครั้งขวัญข้าวแค่นหัวเราะออกมาอย่างขมขื่น ขยับไปข้างหลังเล็กน้อยแล้วพูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความโกรธและเบื่อหน่าย“ไปตายซะ!”เธอพูดพร้อมกับหันหลังจะเดินออกจากห้องฝึกแต่ทันใดนั้นราชันย์ก็ลุกขึ้นและก้าวไปขวางเธอเอาไว้ ขวัญข้าวยังไม่ทันจะเดินไปถึงประตู เขาก็ยึดตัวเธอไว้แน่นก่อนจะกระชากเธอเข้ามาใกล้ จับที่ไหล่ของเธอไว้แน่นก่อนจะก้มลงจูบเธออย่างแรง ความรู้สึกของเขามันอัดแน่นจนเกินจะบรรยายออกมาเป็นคำพูด มันคิดถึง.. หิวโหย.. โหยหา..ขวัญข้าวตกใจกับการกระทำนั้นของเขา แต่ทันทีที่สัมผัสถึงริมฝีปากนุ่มเธอก็ตระหนักได้ว่าเขาไม่มีทางยอมให้เธอไปง่าย ๆ ในตอนนี้เป็นแน่ ร่างกายของเธอแข็งทื่อไปชั่วขณะรู้สึกถึงการจูบที่เต็มไปด้วยความบีบคั้นและแรงของเขาที่พยายามควบคุมทุกสิ่งในตัวเธอทุกอย่างหยุดนิ่งไปชั่วขณะ รู้สึกเหมือนโลกทั้งใบกำลังหมุนรอบตัวเธอและราชันย์ เขาผละออกจากเธอด้วยรอยย