Semua Bab เดิมพันรักร้อน: Bab 11 - Bab 20

 แต่คนที่อยู่ด้านในกลับเงียบ ราวกับไม่มีเสียงสัญญาณตอบรับ เขาขมวดคิ้วเคาะประตูอีกรอบแต่ก็ยังไม่มีเสียงตอบรับอยู่ดี"ข้าว.. ได้ยินไหม" เขาเริ่มเอะใจ พลางคิดในหัวว่าไม่ใช่ผู้หญิงคนนี้หลอกให้เขาออกไปแล้วหนีไปแล้วหรอกนะ เมื่อเรียกแล้วเธอไม่ยอมเปิดจึงเอื้อมมือไปจับลูกบิด ลองหมุนดูแล้วพบว่าประตูไม่ได้ล็อก เมื่อเปิดเข้าไปภาพที่เห็นตรงหน้าทำให้เขาชะงัก ขวัญข้าวนอนตัวงออยู่บนเตียงมีผ้าห่มกองอยู่ข้างตัว มือเล็กกุมท้องแน่นดวงหน้าซีดเผือด มีเหงื่อซึมตามไรผมและขมับ ดวงตาปิดสนิทเหมือนกำลังฝืนความเจ็บ เขาก้าวเข้าไปใกล้ทันที นั่งลงข้างเตียงแล้วเอื้อมมือไปแตะแขนเธอเบา ๆ"ขวัญข้าวเป็นอะไร"เขากัดฟันแน่นรู้สึกกระวนกระวายขึ้นมาเป็นครั้งแรก"เธอ! เป็นอะไรหรือเปล่า"ขวัญข้าวขยับตัวเล็กน้อยแต่ก็ไม่ได้ลืมตาขึ้นมา เธอแค่ขมวดคิ้วแน่นดูทรมานจนเขาเริ่มใจไม่ดี เขาไม่เคยเจออะไรแบบนี้มาก่อนจึงไม่รู้ว่าต้องทำยังไง เมื่อนึกขึ้นได้ราชันย์จึงรีบคว้าโทรศัพท์ขึ้นมากดเข้าอินเทอร์เน็ตแล้วค้นหา"สิริ! ค้นหาปวดท้องประจำเดือนต้องทำยังไง ด่วนเลย!"หลั

เสียงโห่แซวจากกลุ่มเพื่อนดังขึ้นแต่ราชันย์กลับไม่สะทกสะท้าน เขาหัวเราะเบา ๆ ก่อนจะกระดกเหล้าเข้าปาก"ไม่ได้ทำอะไรหรอกพาแพรวาไปส่งเฉย ๆ"เพื่อน ๆ เงียบกันไปชั่วครู่ก่อนจะประสานเสียงแซวอีกครั้ง"เฮ้ย! มึงแปลกไปปะวะ นั่นแพรวานะเว้ย! แฟนเก่าที่มึงคลั่งสุด ๆ อ่ะ""ใช่! กูยังจำได้เลยว่าตอนแพรวาบินไปเมืองนอกมึงแดกเหล้าเป็นน้ำแทบทุกวัน""แล้วนี่อะไร พาไปส่งเฉย ๆ มึงไปทำบุญมาหรือไงวะ!""กูแค่ไม่ได้อยากเอาใครมั่วซั่วเหมือนเมื่อก่อนก็เท่านั้น""อ้าว ๆ ไอ้เสือสิ้นลายว่ะ"กรณ์หัวเราะขำแล้วตบบ่าเพื่อน"หรือว่ามึงมีคนอื่นแล้ว"ราชันย์ไม่ตอบแค่ยักไหล่แล้วดื่มต่อ ไม่คิดจะอธิบายอะไรให้วุ่นวาย กรณ์หันไปสบตากับไอ้พีทที่นั่งข้าง ๆ แล้วพยักหน้าก่อนที่พีทจะกวักมือเรียกสาวสวยคนหนึ่งที่นั่งอยู่แถวบาร์ให้เข้ามาใกล้"ไหน ๆ คืนนี้ก็ว่างแล้วมาแก้ขัดหน่อยมั้ย"ผู้หญิงคนนั้นเดินเข้ามานั่งเบียดราชันย์พร้อมกับยกยิ้มยั่ว "เรียกเราเหรอคะ งั้นเรามาสนุกกันดีกว่า" ราชันย์มองผู้หญิงตรงหน้าแล้วแค่นยิ้มแต

ตอนที่ 14ที่รักของเธอไม่ได้เล่าให้ฟังเหรอ ราชันย์ที่ปกติจะลื่นไหลไปกับทุกสถานการณ์ถึงกับชะงักไปวูบหนึ่ง ก่อนจะหลุดหัวเราะออกมาเบา ๆ โดยที่ไม่ได้แก้ต่างอะไร เขามองหน้าขวัญข้าวสลับกับแพรวานิ่ง ๆ ทำให้แพราวาหน้าเปลี่ยนสีทันที“ว่าไงนะ!”แต่ท่าทางไม่พอใจของผู้หญิงคนนั้นกลับทำให้ขวัญข้าวยิ้มอย่างพออกพอใจ“อ๋อ หรือว่าที่รักของเธอไม่ได้เล่าให้ฟังกันล่ะ แหม~ หมาหัวเน่าหรือเปล่าเนี่ย”“อืม.. แปลกจังเลยทั้งที่เมื่อคืนยังเรียกชื่อฉันไม่หยุดเลยแท้ ๆ เช้ามามีที่รักโผล่มาจากไหนก็ไม่รู้ นี่คุณนอกใจฉันเหรอคะราชันย์”ราชันย์กระแอมเบา ๆ เหมือนพยายามกลั้นหัวเราะก่อนจะเอียงหน้ามากระซิบข้างหูเธอ“ฉันชอบเธอเวอร์ชันนี้นะ แรง ๆ แบบนี้ฉันยิ่งชอบ”บรรยากาศรอบตัวตึงเครียดทันทีหลังจากคำพูดของขวัญข้าวหลุดออกไป แพราวาหน้าเปลี่ยนสีชัดเจน ดวงตาคมกริบตวัดมองขวัญข้าวด้วยสายตาเก

ตอนที่ 16รู้ตัวไหมว่ากำลังเล่นกับไฟ มือหนากดแนบเข้ากับแผ่นหลังบางรั้งเธอให้แนบชิดจนไร้ช่องว่าง ปลายนิ้วลากไล้ไปตามแนวสันหลังช้า ๆ ก่อกวนให้ร่างกายเธอสั่นสะท้านไปทั้งตัว ริมฝีปากร้อนจัดยังคงทำหน้าที่ได้อย่างร้ายกาจ ซุกไซ้ลากไล้ไปตามลาดไหล่ ขบเม้มแรงขึ้นจนผิวเนียนขึ้นสีแดงจางขวัญข้าวหอบหายใจถี่ขึ้นเมื่อเขาขยับตัวเข้าหา ปลายลิ้นร้อนลากผ่านรอยแดงที่เพิ่งสร้าง ก่อนดูดเม้มซ้ำราวกับต้องการย้ำร่องรอยนั้นให้ชัดเจนกว่าเดิม มือใหญ่เคลื่อนไปตามสัดส่วนโค้งเว้าของร่างกาย สัมผัสแนบแน่นร้อนระอุจนน่าขนลุก“ขวัญข้าว..”เสียงแหบพร่ากระซิบเรียกข้างหูก่อนที่เขาจะกดจูบลงบนผิวเนื้อนุ่มอีกครั้ง คราวนี้หนักหน่วงและเร่าร้อนยิ่งกว่าเดิม มือข้างหนึ่งเลื่อนไปประคองใบหน้าของเธอให้เงยขึ้นเล็กน้อยเพื่อให้เขากักขังริมฝีปากเธอไว้กับริมฝีปากของเขาเอง สัมผัสร้อนแรงกว่าทุกครั้งทวงถามทุกสิ่งที่เขาต้องการ และครั้งนี้ขวัญข้าวรู้ว่าเธออาจจะหนีไม่พ้นอีกแล้ว

ตอนที่ 18สายตาอำมหิต ราชันย์กระซิบเสียงพร่าก่อนจะกดจูบลงบนกลีบปากสีสวยอีกครั้ง ราวกับต้องการเติมเชื้อไฟให้กับค่ำคืนอันร้อนแรงนี้ซึ่งยังไม่จบลงเพียงแค่นั้น เขาพักแค่ครู่เดียวก็เริ่มต้นบทรักบทใหม่แสงแดดอ่อน ๆ ของเช้าตรู่ส่องลอดผ้าม่านเข้ามาในห้องที่ยังคงอบอวลไปด้วยไอร้อนของค่ำคืนที่ผ่านมา ขวัญข้าวลืมตาขึ้นเปลือกตาหนักอึ้งจากความเหนื่อยล้า ร่างกายทุกส่วนเมื่อยล้าไปหมดโดยเฉพาะตรงนั้น เธอขยับตัวเพียงเล็กน้อยก็รู้สึกได้ถึงอาการปวดระบมทั่วร่าง ก่อนจะตระหนักได้ว่าเรือนร่างของเธอเปลือยเปล่าไร้เสื้อผ้าปกปิด ดวงตาคู่สวยเบิกขึ้นเล็กน้อยก่อนจะเบือนสายตาไปยังคนที่นอนข้าง ๆราชันย์ยังคงหลับสนิทใบหน้าคมเข้มดูผ่อนคลายกว่าตอนตื่น ดวงตาคมที่มักจ้องมองเธออย่างเจ้าเล่ห์และเร่าร้อนในค่ำคืน บัดนี้ปิดสนิทและลมหายใจเข้าออกสม่ำเสมอ เตียงกว้างที่เธอนอนอยู่ยับยู่ยี่เสื้อผ้าของทั้งคู่กระจัดกระจายอยู่บนพื้น ร่องรอยของค่ำคืนอันหนักหน่วงยังคงทิ้งหลักฐานไว้