All Chapters of เมียเสือ NC25+++: Chapter 11 - Chapter 20

บทที่ 11 หวงของเล่น@วันต่อมา"เย็นนี้เจอกันที่เดิมไหมเฮีย" ก๊วยเจ๋งเอ่ยถามรุ่นพี่ทุกคนในตอนที่จะก้าวเข้าไปในรถ ทุกคนพยักหน้าให้เป็นคำตอบก่อนต่างคนต่างเปิดประตูก้าวเข้าไปในรถเช่นกัน"เมื่อวานไปไหนมาวะ" ทัดเทพเอ่ยถามเพราะรถของเขาจอดอยู่ข้างกับก๊วยเจ๋ง รุ่นน้องหนุ่มยิ้มให้แล้วจึงตอบกลับไป"ไปดูแมวน่ะ พอดีมันไม่สบายเลยไปให้ยา""หน้าอย่างมึงเนี่ยนะเลี้ยงแมว?""เก็บมาเลี้ยงมากกว่า มันไม่มีพ่อไม่มีแม่มั้ง ชอบเดินอยู่ตามผับ" ชายหนุ่มตอบกลับเพียงเท่านั้นก่อนก้าวเข้าไปในรถแล้วขับออกไป"แมวคงชอบสังสรรค์นะ เจออยู่ที่ผับซะด้วย" ทัดเทพเลิกคิ้วให้กับคำพูดติดตลกของตัวเอง ก่อนขับรถออกไปหลังจากทุกคนเสร็จสิ้นภารกิจแล้ว@คอนโดฯก๊วยเจ๋ง"เฮ้อ~" ชายหนุ่มทิ้งตัวนอนลงบนเตียงนอนหนานุ่มคลุมโทนสีเทาเข้ม เขาทำจมูกฟุดฟิดดมกลิ่นหอมจางๆ ที่ติดอยู่กับผ้าห่มและหมอนเข้าปอดฟอดใหญ่ "กลิ่นอะไรวะ!" พึมพำตั้งคำถามกับตัวเองเสียงเบา แต่เมื่อนึกอะไรออกก็ร้องอ๋อในใจ ถ้าเดาไม่ผิดนี่คงเป็นกลิ่นของมิกิแน่นอนกริ่ง! กริ่ง!เสียงออดหน้าห้องดังขึ้นสองครั้งติด ก๊วยเจ๋งแสยะยิ้มมุมปากทันทีเมื่อรู้ว่าเป็นใคร"ที่รัก~" เสียงหวานใสดังขึ้

บทที่ 13 ผู้ชายคนแรก"เจ๋งไม่มีสิทธิ์!" มิกิเถียงกลับอย่างไม่ยอมเหมือนกัน ก่อนที่ก๊วยเจ๋งจะก้าวขึ้นมาคร่อมเธอพร้อมกับกดริมฝีปากจูบปิดผนึกริมฝีปากจิ้มลิ้มแดงซ่านด้วยความดิบห่าม ส่งผลให้ริมฝีปากจิ้มลิ้มมีเลือดออก"อยากนักไม่ใช่เหรอ ได้..เธอทำให้ฉันหมดความอดทนเอง" เขากระชากชุดของเธอจนมันขาดวิ่นติดมือมาและโยนทิ้งอย่างไม่ใยดี ตามด้วยปลดนะขอบราเซียร์ลูกไม้ออกจากหน้าอกอวบใหญ่ขณะที่มิกิปัดป่ายมือหนาออกอย่างไม่ชอบใจ"ปล่อยกินะ!" มิกิแวดใส่เสียงแหลมบอกได้ว่าเธอไม่ชอบใจสุดๆเพียะ!ฝ่ามือเรียวฟาดใส่แก้มสากแดงระเรื่อที่เกิดจากจากการดื่มแอลกอฮอล์อย่างแรงจนก๊วยเจ๋งชะงักไป เขาลูบแก้มตัวเองเบาๆพลางจ้องหน้าเด็กสาวโดยที่เธอไม่หันมาสบตากับเขาด้วยซ้ำ"ได้..""อ๊ะ! อื้อ!!" ใบหน้าสวยเหยเกด้วยความเจ็บปวดเมื่ออีกฝ่ายอ้าปากดูดดุนยอดปทุมถันอย่างแรง มิกิกัดปากแน่นพร้อมกันใช้เรี่ยวแรงที่มีดันใบหน้าคมคายออกห่าง "หยุดนะ สกปรก!" กิมิหลุดคำนั้นออกไปยิ่งทำให้อีกฝ่ายหงุดหงิด เขาถอดริมฝีปากออกจากยอดถันเมื่อพอใจแล้ว ก่อนเลื่อนใบหน้าขึ้นไปจูบเบาๆบนแอ่งชีพจรของเธอพร้อมสร้างรอยรักเต็มลำคอระหง"เป็นแค่เหยื่อ มีสิทธิ์อะไรมาห้

บทที่ 15 หวงตัว"ไม่เป็นไรหรอกค่ะ เพราะเราสองคนต่างพลาดพลั้ง" ก๊วยเจ๋งชะงักไปครู่หนึ่งเมื่อได้ฟังมิกิบอกแบบนั้น พลาดพลั้งเหรอ? มันไม่ได้พลาดตั้งแต่แรกต่างหาก"จะอวดดี จะปากดียังไงก็ตามใจเธอ" เขาเป็นฝ่ายผละตัวออกห่าง แต่ในจังหวะที่จะหันหลังเดินออกไปก็ก้มลงไปจุมพิตบนหน้าผากมนของคนตัวเล็กเบาๆ "เลือกที่จะเป็นเหยื่อเอง ไม่มีสิทธิ์เรียกร้องอะไร""งั้นคุณควรรู้ไว้นะคะ ว่าของเล่นอย่างคุณก็ไม่มีสิทธิ์เรียกร้องอะไรกับเจ้าของเหมือนกัน" มิกิแสยะยิ้มอย่างเหนือกว่า เธอกระชากเนคไทชายหนุ่มแล้วเงยหน้าขึ้นมาจูบริมฝีปากหนา ก่อนเดินผ่านหน้าก๊วยเจ๋งไปราวกับเรื่องเมื่อคืนมันเป็นแค่เรื่องธรรมดา เหมือนผู้หญิงทุกคนที่นอนกับเขา แต่! แต่เธอไม่เหมือนผู้หญิงพวกนั้น เธอแตกต่างออกไป"เดี๋ยว!" เขารั้งมือเรียวไว้แน่นจนเด็กสาวต้องหันมาสบตากับเขาตรงๆ มิกิเอียงมองอย่างรอเมื่อเห็นอีกฝ่ายจะพูดอะไรกับเธอ"หึ..อย่าลืมสถานะตัวเองนะคะ เป็นได้แค่ของเล่น แค่โยนเศษความเอาใจใส่ให้นิดหน่อยก็หลงตัวเองแล้วเหรอว่าเป็นของเล่นชิ้นโปรด""อย่าพลาดแล้วกันสาวน้อย ถ้าอยากให้เป็นของเล่นก็จะเป็นให้ แต่เธออย่าลืมนะว่าของเล่นชิ้นนี้ทำอะไรได้มาก

บทที่ 17 ความผิดพลาด"อะไรวะ!" ชายหนุ่มหลุดอุทานออกมาด้วยไม่อยากจะเชื่อเมื่อหางตาเหลือบไปเห็นชุดนอนของมิกิที่แขวนอยู่ในตู้เสื้อผ้าอีกตู้ เขาหยิบมันออกมาดูแล้วส่ายหน้าไปมาเบาๆ "ซี๊ด..ไม่น่าจะปิดมิด" ก๊วยเจ๋งซี๊ดปากเบาๆ เพราะไอ้ชุดนอนผ้าบางเบาที่เขาถืออยู่ เขาประเมินด้วยสายตาแล้วไม่น่าปกปิดหน้าอกของเธอได้หมดแน่"เคยใส่ไปให้ใครดูไหมวะ!" เกิดคำถามขึ้นมาในหัวทันที ก่อนเปิดดูเสื้อผ้าเธอหมดทุกตู้และได้รู้ว่ามีชุดนอนตัวนี่ตัวเดียว ก่อนที่เขาจะเดินไปในห้องนอนของเด็กสาว ก้มลงไปมองมิกิในระยะใกล้จนได้ยินเสียงลมหายใจที่สม่ำเสมอ "หึ.." ชายหนุ่มแค่นหัวเราะในลำคอเบาๆก่อนเดินเข้าห้องน้ำไป ก๊วยเจ๋งใช้ครีมอาบน้ำของเธอ เขาหันไปมองแปรงสีฟันที่วางอยู่ในกล่องอย่างชั่งใจ"จูบแลกลิ้นก็ทำมาแล้ว แค่แปรงสีฟันคงไม่เป็นไรหรอกมั้ง" เขาถือวิสาสะหยิบแปรงสีฟันของมิกิมาใช้โดยไม่ขออนุญาตเธอก่อน เมื่อจัดการธุระส่วนตัวเสร็จแล้วก็เดินออกไป ร่างกายเขายังมีหยดน้ำเกราะแพรวพราวตามมัดกล้ามเนื้อแน่นๆ"ไม่ใส่เสื้อผ้านอนก็ได้วะ" ชายหนุ่มเดินอ้อมไปขึ้นเตียงอีกฝั่ง แต่ทว่าคนที่นอนหลับไปแล้วกลับเหวี่ยงหมอนข้างจากอีกฝั่งมากอดทำให้พื้น

บทที่ 19 ยอมเสี่ยง"..." มิกิกัดปากแน่น คำพูดนั้นเธอเคยพูดมันออกไปแล้ว และเธอเองก็เคยได้ยินก๊วยเจ๋งพูด มือเรียวกำเข้าหากันแน่นขึ้นจนเรียวแขนสั่นเทา เธออยากย้อนเวลากลับไปในตอนที่เจอเขา เธอจะขอไม่เข้าไปวุ่นวายกับเขาเลยถ้ารู้ว่าจะเป็นแบบนี้ เธอไม่อยากเสียเพื่อนอย่างภารันไปและยังรู้สึกผิดไม่น้อยที่ทำให้ภารันเสียใจ"ไปไหน" ก๊วยเจ๋งจับแขนเรียวไว้ในตอนที่มิกิจะเดินออกไป เด็กสาวปัดมือหนาออกแล้วเดินดุ่มๆออกไปโดยไม่หันกลับไปมองเขา ก๊วยเจ๋งพ่นลมหายใจออกอย่างหนัก แล้วก้าวเดินตามหลังมิกิไปห่างๆ@สนามแข่งรถบรึ้น! บรึ้น!เท้าเรียวยาวเหยียบคันเร่งจนสุด เสียงท่อรถดังกระหึ่มไปทั่วสนามแข่งที่มีเพียงรถของมิกิคันเดียว เธอเลื่อนหน้ากากบังลมลงแล้วเหยียบคันเร่งจนสุด รถแข่งคู่ใจแล่นไปด้วยความเร็ว อัตราการเต้นของหัวใจเธอเริ่มเร็วขึ้นเรื่อยๆ ในจังหวะการเข้าโค้ง สมองกำลังประมวลภาพของภารันจนทำให้เธอไม่มีสมาธิ"..." ก๊วยเจ๋งนั่งกอดอกสูบบุหรี่มองเธออยู่ข้างสนาม ดวงตาคมกริบจ้องมองรถแข่งคันสีแดงที่กำลังแล่นไปตามเส้นทาง "แสบได้เรื่องสินะ ถึงว่าทำไมเฮียเทพต้องกุมขมับ" ชายหนุ่มพึมพำกับตัวเองเสียงเบาและเป็นจังหวะที่รถแข