Semua Bab Love Behind the Contract (An Army and his Innocent Wife): Bab 1 - Bab 10

"Ayos lang, kung ayaw mo. Aalis na ako," sabay talikod niya sa akin. "Saglit lang, sige, sige, papayag na ako. Basta tutuhanin mo ang sinabi mo. Ikaw ang magbayad sa lahat ng gastusin dito sa hospital. Tuparin mo rin ang sinabi mo na susuportahan mo ako, para masuportahan ko rin ang kapatid ko.""Maliwanag sa akin ang lahat. Mula bukas, ipapalipat ko ang kapatid mo sa mga maling na manggagamot. At mula rin bukas, sa akin ka na uuwi.""Ha? Ano? Sayo, ako? Uuwi???" sabay turo ko sa aking sarili. Parang wala naman ito sa usapan namin kanina, kaya ano ang pinagsasabi niyang sa kanya ako uuwi? Ano ba ang tinutukoy niya?"Sandali lang, wala naman 'yan sa usapan, ehh.""Hindi, hindi pwede, isang bahay lang ang dapat tinitirahan ng mag-asawa. Kung ayaw mo, huwag na lang natin ituloy pa.""Ha? Gusto ko, gusto ko, papayag ako. Basta, hi-hindi tayo pwedeng magkatabi sa pag-pagtulog.""Kung 'yan ang nais mo.""Talaga? Papayag ka? Kung ganun, 'yan na ang napag-usapan, ahh. Dapat wala nang ibang m

Matapos akong pumirma, ibinalik ko agad sa kanya. Maya-maya pa, umalis siya ulit. Hindi siya nagpaalam kung saan siya pupunta. Pero, ayos lang naman para sa akin. Dahil, sino nga ba ako? Asawa lang naman niya sa papel. Hindi bale na nga, kailangan kong isipin ngayon ang kapatid ko. Sana ay tuluyan na siyang magising. Ilang oras akong nagkulong dito sa loob. Naisipan kong bumaba, may masarap akong nalanghap. Hindi ko alam kung saan galing ito, kaya sinundan ko na lamang hanggang sa na punta ako sa kusina. Nadatnan ko si Stephen, na nagluluto. Ang ganda ng tindig ng katawan niya. "Mabuti naman, naisipan mo pang lumabas sa kwarto. Tama lang, tapos na akong magluto." "Ahm, diba dapat ako ang nagluluto kasi ako ang babae?" "Hindi ko kailangan maghintay na may magluto. Isa pa, babae man o hindi, kung marunong ka magluto gawin na lang. Hindi ako umaasa sa iba, taandaan mo 'yan." "Ibig sabihin ba, hindi ka rin umaasa na magiging matagumpay ang lahat ng mga plano mo?" Dahil sa sinabi ko,

SHIENA POV. Ewan ko sa aking sarili. Matapos ang nangyari sa amin ni, Stephen, tila ba'y gusto ko siyang palaging nakikita at nakakasama. Pananabik ang tanging nararamdaman ko ngayon para sa kanya. Ngunit, may kakaiba rin akong naalala sa pagkatao niya. Kung hindi ako nagkakamali, nakikita ko sa kanya ang aking ninong. Ang ninong kong nangako sa aking ama na hindi niya kami pababayaan. Ngunit, bigla niya kaming iniwan ng aking kapatid. Dahilan ng aming paghihiram at paglubha ng sakit ng aking kapatid. Galit ako sa ninong ko, sa buong buhay ko ayaw ko na siynag makita pa. Kahit, nakaraan na ang lahat ng iyon. Bakat at nakaukit pa rin sa aking dibdib ang sobrang sakit. Sobrang sakit na ginawa niya. Kinakamuhian ko siya, sana nga wala na siya, sana namatay na lng siya, hindi ang Daddy ko. Bakit kasi, inuna pa ni Daddy, ang buhay ng iba kaysa sa amin na pamilya niya. Sana hindi na lang siya nagsundalo kung kapalit nito ang buhay niya. Sa ngayon, ramdam ko pa rin ang lamig, sakit, paghih

Ano na ang ipapaliwanag ko ngayon sa kapatid ko, ito kasi si, Stephen ehh sumakay pa sa kalokohan. AHM, BAKIT BA NAMAN NGAYON HINDI SIYA MAKAPAGSALITA EHH KANINA LANG SINGIT KA NANG SINGIT, AHH. Dapat ko bang sabihin ang lahat sa kapatid ko. Ano na lang ang iisipin niya tungkol sa akin, lalo na at nagpakilala na si Stephen na asawa ko siya. Kung sasabihin ko sa kapatid ko na ang lahat ng ito ay dahil lang sa pera para panggamot niya, ano na lang ang maramdaman niya sa akin. Ayaw ko sa lahat ang maging masama ang loob niya sa akin. "Ahmm, basta. Sa ngayon kailangan mo pang magpahinga, okay? Kaya dapat magpalakas ka, ayaw ni ate na may mangyaring masama sa kapatid niya. Kaya, makinig ka Kay ate, okay? At ang boyfriend boyfriend na iyan, huwag mo na muna isingit sa buhay mo. Makinig ahh, dahil malalagot ko talaga ang lalaking magtatangkang lumapit sayo." Seryoso kong tugon."Ate naman ehh, paano kung tumibok ang puso ko tapos napamahal ako? Ano ang gagawin ko, pipigilan ko na lang ba at

Kanina pa ako dito sa loob ng kwarto. Hinihintay ko si, Stephen. May mahalaga siyang pinuntahan, tapos iniwan lang akong mag-isa rito. Masyado akong nababagot, at walang ka alam alam tungkol sa mga nakikita ko rito sa loob. Tila'y kumikinang pa nga kung tingnan ang iba't ibang bagay rito, at ang iba naman ay parang mga luma na. BAKIT KAYA SIYA MERON NG GANITO? LUMA NAMAN NA EHH, DAPAT TINANGGAL NA NIYA. PWEDE KO KAYANG LINISIN ITO. Wala akong ibang maisip, kundi ang panatilihin malinis ang loob. Hanggang sa isa isa ko itong hinawakan. WOW, ANG GANDA NAMAN NITO, ANG LAMBOT SA KAMAY AT ANG KINIS. Isang statwa ng babae at lalaking nagyayakapan. Ang sarap nilang pagmasdan, dahil parang totoo rin ito. Naglibot pa ako, habang pinagmamasdan ang mga painting dito sa loob. Hindi ko maiwasan ang mapanganga dahil sa taglay niyong ganda. Hanggang sa, biglang sumagi sa aking isipan ang isang litrato ng lalaki. Kinuha ko ito sa ibabaw ng mesa, at pinagmasdan nang mabuti. BAKIT NAMAN PARANG KAHAWIG