All Chapters of โซ่ลับพันธะร้าย: Chapter 21 - Chapter 30

ธนัทธามใช้เวลาหนึ่งวันเต็มๆ ในการหาซื้อบ้านเดี่ยวที่พร้อมอยู่ เขาเลือกบ้านที่อยู่ใกล้สิ่งอำนวยความสะดวกต่างๆ รวมถึงใกล้บริษัทด้วย ซึ่งหาได้ไม่ยากแต่ราคานั้นสูงลิบลิ่ว แต่เรื่องเงินไม่ใช่ปัญหาสำหรับเขา และเขาก็ไม่เคยรบกวนเงินของที่บ้านเลยเขาส่งข้อความหาหญิงสาวธาม : ฌา ถ้าลูกของฌาออกจากโรงพยาบาลแล้วพาลูกของฌาย้ายมาอยู่ด้วยกันนะ ย้ายมาอยู่ที่บ้านของเราฌา : แล้วใครจะดูแลลูกตอนที่ฌาไปทำงานคะธาม : ก็ฌาไงฌา : ฌาจะดูแลได้ยังไงคะ ในเมื่อฌาต้องทำงานธาม : ฉันจะให้ฌาลาออกจากงาน แล้วก็อยู่บ้านเลี้ยงลูกฌา : ไม่ค่ะธาม : ฉันสั่ง ฌาต้องทำตาม พรุ่งนี้ฌามาเขียนใบลาออกได้เลยฌา : เอาแต่ใจฌา : สติ๊กเกอร์โกรธผู้เป็นป้าเห็นสีหน้าของหลานสาวเหมือนจะมีเรื่องทุกข์ใจ จึงเอ่ยถามออกมา“ฌาเป็นอะไรหรือเปล่า ทำหน้าเหมือนมีเรื่องไม่สบายใจ” “เอ่อ..คือ”“เรื่องคุณธามใช่มั้ย?” “ค่ะ” “ฌากับคุณธามกลับมามีความสัมพันธ์กันใช่มั้ย?” คำถามของผู้เป็นป้าทำให้ฌาริยาเบิกตากว้าง ป้าของเธอรู้เรื่องนี้“ค่ะ แลกกับเงินหนึ่งล้านบาท ฌาต้องทำหน้าที่นางบำเรอให้คุณธามหนึ่งปี”“แล้วฌาก็ยอมเพราะฌายังรักคุณธามอยู่ใช่มั้ย?”“ที่ฌาย

หนึ่งเดือนผ่านไปทั้งสามคนใช้ชีวิตปกติในบ้านหลังนี้ราวกับว่าเป็นครอบครัวครอบครัวหนึ่งที่มีพ่อ แม่ ลูก ธนัทธามจะอยู่บ้านหลังนี้ในวันจันทร์ถึงวันศุกร์ ส่วนวันเสาร์อาทิตย์ เขาจะกลับคฤหาสน์หรูเพื่อกลับไปอยู่กับบิดามารดา ทางด้านคุณหญิงพิมาลา หลังจากที่เธอได้รับรู้ว่าบุตรชายของเธอนั้นแอบซุกซ่อนผู้หญิงไว้ เนื่องจากว่าเพื่อนของเธอไปเจอธนัทธามนั่งทานอาหารอยู่กับผู้หญิงและเด็กอีกคนหนึ่ง เพื่อนของคุณหญิงพิมาลาจึงแอบถ่ายรูปไว้และส่งให้คุณหญิงพิมาลาดู จากนั้นคุณหญิง พิมาลาจึงจ้างนักสืบให้คอยติดตามธนัทธาม ในที่สุดคุณหญิงก็ได้รู้ว่า บุตรชายของนางแอบเลี้ยงผู้หญิงที่มีลูกติด ซื้อบ้านหลังใหญ่โตให้อยู่ ความเป็นแม่ที่รักและหวงลูก อยากให้ลูกได้มีคู่ครองที่ดี สมฐานะกันทั้งสองฝ่าย ไม่ใช่แม่หม้ายลูกติดอย่างผู้หญิงคนนี้ แม้จากในรูปเธอจะไม่เห็นหน้าตาของผู้หญิงที่ธนัทธามแอบเลี้ยงดูไว้ แต่เธอก็คิดว่าเป็นพวกผู้หญิงหิวเงินหรือไม่ก็เป็นพวกไร้สกุลรุนชาติ เธอเคยกำจัดผู้หญิงแบบนี้ไปได้แล้วคนหนึ่ง ทำไมครั้งนี้เธอจะทำอีกไม่ได้ ผู้หญิงพวกนี้แค่เห็นเงินก้อนโต ขี้คร้านจะรีบตะครุบไว้แล้วก็ไปหาเยื่อรายต่อไปวันหนึ่งในขณะ

ทั้งสามคนกลับมาถึงบ้านในเวลาเกือบสามทุ่ม ฌาริยาพาเด็กหญิงเฌอริตาไปอาบน้ำเเละเตรียมตัวเข้านอน เมื่อลูกสาวตัวน้อยหลับแล้วเธอจึงไปอาบน้ำ“ฌา..ฉันถามจริงๆ นะ ฌามีเรื่องอะไรในใจหรือเปล่า หรือว่ามีเรื่องเครียดอะไร บอกได้ไหม?”“ทำไมคุณธามถึงคิดแบบนั้นล่ะคะ?”“ก็พักหลังๆ มานี้ฌาชอบทำหน้าตาเคร่งเครียด พอถามก็บอกว่าไม่มีอะไร” “ไม่มีอะไรจริงๆ ค่ะ คุณธามคิดมากไปเอง” “งั้นเหรอ..อืม ไม่มีอะไรก็ดี” “เดี๋ยวคืนนี้ฌาขึ้นให้ดีมั้ยคะ?” เธออยากระบายความเครียดลงบนร่างกายของเขา“เอาเลยสิ..จัดการเลย” จากนั้นเธอก็จับเขากลืนกินไปทั้งตัวโดยเฉพาะจุดกึ่งกลางลำตัวที่ขยายใหญ่จนเต็มปากเล็กของเธอ เธอครอบครองจนสุดลำ ทั้งดูด ทั้งเลีย จนเขาแทบจะทนไม่ไหว “โอ๊ะ โอววว ฌา สุดยอดเลย โคตรเสียวเลย” “อืม อย่างนั้นแหละ เบาหน่อยฌา จะแตก อ่าาา”“พอก่อนฌา ขอเลียของฌาบ้างสิ” สิ้นเสียงของชายหนุ่ม ฌาริยาจึงเปลี่ยนทิศทางหมุนลำตัวโดยที่ปากของเธอยังไม่ยอมปล่อยแก่นกาย ตอนนี้เธอและเขาอยู่ในท่าหกเก้า เขาจัดการโลมเลียกลีบกุหลาบงามก่อนจะค่อยๆ แหย่ลิ้นเข้าไปดูดเม้มเบาๆ“อ๊ะ เสียว” ทั้งสองต่างปรนเปรอให้กันและกันจนพอใจก่อนที่เขาและเธอจะผล

วันต่อมา“ฌา.. ไปที่บริษัทด้วยกันมั้ย?” เขาถามด้วยความเป็นห่วงไม่อยากปล่อยให้ฌาริยาอยู่บ้านกับลูกเพียงลำพัง“ไม่เป็นไรค่ะ ฌาอยู่ได้ คุณธามไม่ต้องห่วงนะคะ ถ้ามีอะไรฌาจะรีบโทรหาค่ะ” “อืมก็ได้ ดูแลตัวเองด้วยก็แล้วกัน” “ค่ะ เดินทางปลอดภัยนะคะ” ธนัทธามพยักหน้าเล็กน้อยก่อนจะเดินไปขึ้นรถและขับออกไปแต่เขาไม่ได้ไปทำงาน เขาขับรถไปยังคฤหาสน์ซึ่งเป็นที่ที่บิดามารดาของเขาอาศัยอยู่ วันนี้เขาต้องเคลียร์ทุกอย่างให้จบ เขาไม่รู้ว่ามารดาของเขาคิดจะทำอะไรบ้าง แต่ที่แน่ๆ มารดาของเขาคงไม่ปล่อยเรื่องนี้ไปง่ายๆ อย่างแน่นอน“ธาม ธามกลับมาหาแม่แล้วเหรอลูก” คุณหญิง พิมาลาพูดพร้อมกับเดินเข้าไปกอดบุตรชายเมื่อเห็นบุตรชายเดินเข้ามาในบ้าน“ผมแค่อยากจะมาคุยกับคุณแม่ครับ ผมคงไม่กลับมาอยู่ที่นี่แล้ว” “ธาม..นี่หมายความว่าธามจะเลือกคนรับใช้อย่างมันงั้นเหรอ?” คุณหญิงพิมาลาถามออกมาด้วยความโมโห“ฌาเป็นเมียผม”“แต่มันก็เป็นเมียคนอื่นจนมีลูกมีเต้าด้วยกัน ธามจะไปกินของเหลือเดนแบบนั้นได้ยังไง?”“เรื่องนั้นผมไม่สนใจหรอกครับ เพราะถึงยังไงตอนนี้ฌาก็ไม่ได้มีสามี ฌาเป็นแม่เลี้ยงเดี่ยว”“แม่ไม่ยอม ยังไงธามก็ต้องเลิกกับมัน” คุณห

และในวันนี้เป็นวันที่สามที่พวกมันข่มขู่เธอไว้ถ้าไม่ออกไปจากบ้านหลังนี้ เธอจะไม่ได้เจอหน้าลูกของเธออีก โชคดีที่วันนี้เด็กหญิงเฌอริตาไม่ต้องไปทำกิจกรรมข้างนอก เธอจึงรู้สึกดีขึ้นมานิดหน่อยด้วยหวังว่าพวกมันคงจะไม่กล้าบุกรุกเข้ามาในบ้านอย่างแน่นอน ฌาริตาอยากจะขอร้องให้ธนัทธามไม่ต้องไปทำงาน แต่เธอก็ไม่สามารถทำได้เพราะเมื่อคืนเขาบอกกับเธอว่าวันนี้มีประชุมสำคัญทั้งวัน ครั้นเธอกับลูกจะตามไปด้วยก็กลัวว่าคนในบริษัทจะรู้เรื่องของเธอกับเขา เธอยังไม่พร้อมที่จะตกเป็นเป้าสายตาของใครในตอนนี้หลังจากที่ธนัทธามออกไปได้ไม่ถึงสองชั่วโมง ในขณะที่เธอและเด็กหญิงเฌอริตากำลังนั่งเล่นของเล่นกันอยู่ จู่ๆ เธอก็ได้ยินเสียงเหมือนกระถางต้นไม้แตก“เสียงอะไรเหรอคะแม่ฌา?” เสียงของเด็กน้อยเอ่ยถาม“น้องเฌอรอแม่อยู่นี่ก่อนนะ เดี๋ยวแม่ออกไปดูก่อนค่ะ”“ค่ะ”เมื่อฌาริยาเดินออกมา เธอเห็นผู้ชายสองคนกำลังจับกระถางต้นไม้ที่เธอปลูกไว้โยนทิ้งลงพื้นจนแตกไปหลายใบ“หยุดนะ! พวกแกเป็นใคร? เข้ามาในบ้านฉันทำไม?” ฌาริยาตะโกนออกมาเสียงดัง“ก็มาพาเธอกับลูกสาวของเธอออกไปจากบ้านหลังนี้ยังไงล่ะ ออกไปดีๆ ไม่ชอบ ชอบให้ใช้กำลัง” ชายคนหนึ่งพูดขึ้