บททั้งหมดของ Wife for 365 Days: บทที่ 1 - บทที่ 10

"It's a good thing Lucas has a sense of responsibility, sa edad niyang pitong taon. Hindi siya katulad ng mga batang umiiyak dahil ayaw paiwan, nakakapag focus ka sa trabaho mo." Napangiti si Manuela sa bahagyang pagpuri ng kaniyang kaibigan slash secretary na si Suzie. Nasa production sila ngayon at tinitingnan ang mga cabinets at tables na ginagawa ng trabahador ng Ibañez Furnitures. Si Manuela ang C.E.O ng kumpanyang naiwan ng kaniyang ama ng pumanaw ang mga ito at iwan sila. Ilang buwan palang ang lumilipas simula ng maulila si Manuela sa magulang, parang kahapon lang nangyari ang pagkawala ng mga ito na nagkaroon ng malaking Impact sa buhay ni Manuela. Her parents involved in a car accident na naging dahilan ng pagkawala ng mga ito. Sa pagpanaw ng mga magulang ni Manuela ay may iniwan na dalawang responsibilidad ang mga ito na si Manuela na ngayon ang gagawa. Unang-una ay ang kaniyang pitong taong gulang na bunsong kapatid na si Lucas, ipinangako niyang aalagaan niya ito ay

"Eh?! Inalok kang maging asawa ni Mr. Urquio sa loob ng 365 days?! I mean isang tao--" Agad tinakpan ni Manuela ang bibig ni Suzie dahil puwede itonv marinig ng mga staff niya sa labas ng kaniyang opisina. "Hinaan mo naman ang boses mo, pag may nakarinig sayo babawasan ko ang sahod mo." mahinang banta ni Manuela na inalis ang pagkakatakip ng kamay niya sa bibig ni Suzie at umupo na sa may mesa niya at sumandal roon. "Sorry na, nabigla lang naman ako sa sinabi mo. Nakakagulat kasi na ang pagpunta ni Mr. Urquio dito ay para alukin ka palang maging asawa niya. So anong sinagot mo?" curios na tanong ni Suzie na poker face na tiningnan ni Manuela. "Alam mo ang tsismosa mo Suzie." "Tsismosa agad? Masama bang malaman, curious lang naman ako." Nagpambuntong hininga nalang si Manuela sa pagkakasandal niya, hindi parin makapaniwala si Manuela sa mga nalaman niya. Ang utang ng kaniyang ama na nagkakahalagang anim na milyon, at ang alok ni Uno bilang kabayaran dito. Napaisip si Manuela kung

NAGPAMBUNTONG hininga si Manuela ng dumating na ang oras sa time ng luncheon meet up nila ni Uno sa restaurant na ito mismo ang nagpareserved. Huminga ng malalim si Manuela to supress her anger towards Uno matapos ang nalaman niya kay Suzie. *FLASHBACK* "Sorry Manuela, sorry talaga..." paulit-ulit na sambit ni Suzie na hindi maunawaan ni Manuela ang nangyayari sa kaniyang kaibigan. "Bakit ka ba nagso-sorry? May nangyari ba? Tell me? Kinakabahan ako sayo Suzie."ani ni Manuela bago niya inakay si Suzie paupo sa sofa at tinabihan ito. " A-ayokong masira ang trust mo sa akin, i-isa pa na-nagawa ko lang pumayag dahil kay Jaja, kailangan niyang maoperahan." iyak ni Suzie na ikinahawak ni Manuela sa mga kamay nito. "Suzie kalma, nanginginig ka na. Can you explain to me what you are saying kasi clueless ako, bakit masisira ang trust ko sayo?" "Na-nagtungo si Mr. Urquio sa bahay ko kagabi, hi-hindi ko alam paano niya nalaman saan ako nakatira. Ipinaalam niya sa akin na isa siyang m

"Who was that? A lover of yours?" agad na usisa ni Uno ng makapasok na silang dalawa sa opisina ni Manuela.Nagpaiwan si Santi sa labas kung saan nakukuha nito ang atensyon ng mga babaeng empleyado lalo na si Suzie na parang nangangarap habang tinititigan si Santi."Ano? Lo-lovers? Puwede ba don't jump into conclusions that there is something between me and Peter. Ang malisosyo mo naman, he is just my suitor pero ni-reject ko na siya okay." singhal ni Manuela na malamig na ikinaingos ni Uno."But it seems he doesn't accept that rejection.""Hindi ko na kasalanan kung nagpupumilit parin siyang manligaw, nilinaw ko na sa kaniya na may mas priori--teka? Bakit ba nagpapaliwanag ako sayo tsaka.." salubong ang kilay na tinuro ni Manuela si Uno na napamulsang nakatayo sa harapan niya."Bakit narito ka? Ano na naman ang kailangan mo at nagpunta ka rito sa company ko? Huwag mong sabihin na may nakalimutan ka sa rules ng kontrata m--""--you already signed the fucking contract, Ms. Ibañez, so y

TAHIMIK NA nakaupo si Manuela sa back seat katabi ang kaniyang kapatid habang nasa biyahe sila papunta sa lugar kung nasaan ngayon ang lolo ni Uno. Sobrang kaba at takot ang nararamdaman ni Manuela sa mga oras na 'yun dahil hindi pa man nila nagagawa ni Uno ang familiarization nilang dalawa, heto at nasa biyahe na siya para i-meet ang lolo ni Uno."Ate kilala mo po ba sila?" tanong ni Lucas na ikinalingon ni Manuela dito."Hi-hindi, pero huwag kang mag-alala Lucas, hindi nila tayo sasaktan." ngiting assurance ni Manuela kay Lucas."Hindi niyo kailangang matakot, wala kaming gagawin sa inyo. Gusto ka lang makilala ni Don Victorino, at excited siyang makilala ang nililihim na nobya ni young master Uno." saad ng lalaking nakaupo sa unahan."Nga-ngayon niya po talaga ako gustong makilala?""Ang totoo Ms. Manuela nakatakda siyang kilalanin ka sa susunod na linggo, pero biglang nagbago ang isip niya at gusto niyang ngayong araw ay makilala ka niya." sagot nito na ngiting ngiwi ang pumaskil