"Eh?! Inalok kang maging asawa ni Mr. Urquio sa loob ng 365 days?! I mean isang tao--"
Agad tinakpan ni Manuela ang bibig ni Suzie dahil puwede itonv marinig ng mga staff niya sa labas ng kaniyang opisina. "Hinaan mo naman ang boses mo, pag may nakarinig sayo babawasan ko ang sahod mo." mahinang banta ni Manuela na inalis ang pagkakatakip ng kamay niya sa bibig ni Suzie at umupo na sa may mesa niya at sumandal roon. "Sorry na, nabigla lang naman ako sa sinabi mo. Nakakagulat kasi na ang pagpunta ni Mr. Urquio dito ay para alukin ka palang maging asawa niya. So anong sinagot mo?" curios na tanong ni Suzie na poker face na tiningnan ni Manuela. "Alam mo ang tsismosa mo Suzie." "Tsismosa agad? Masama bang malaman, curious lang naman ako." Nagpambuntong hininga nalang si Manuela sa pagkakasandal niya, hindi parin makapaniwala si Manuela sa mga nalaman niya. Ang utang ng kaniyang ama na nagkakahalagang anim na milyon, at ang alok ni Uno bilang kabayaran dito. Napaisip si Manuela kung alam ba ng kaniyang ama kung anong klaseng tao ang pinagkautangan nito, na isang mafia boss ang pinagkakautangan nito para sa pangarap na negosyo ng kaniyang ama. "Wala ka bang balak sabihin sa akin Manuela?" napangusong ani ni Suzie. "Syempre hindi agad ako sumagot, marriage at pagiging asawa is not a joke." sagot ni Manuela. "So bakit ka niya inalok na maging asawa niya? Hindi kaya matagal ka na niyang kilala then may lihim siyang pagtingin sayo--" "--kung anong naglalaro sa isip mo Suzie ay itigil mo na. Walang ganiyan, sa kdrama lang nangyayari 'yan." putol ni Manuela sa naiisip ni Suzie. "Eh bakit ka nga niya inalok maging asawa niya? Ano 'yun bigla nalang niya naisipan na gusto niyang magka-asawa at specifically ikaw pa talaga? Kilala ka ba ni Mr. Urquio?" "He knows my father, at ang dahilan bakit inalok niya akong maging asawa siya sa loob ng 365 days ay para maging kabayaran sa malaking utang na dad ko sa kaniya." paliwanag ni Manuela na ikinalaki ng mga mata ni Suzie sa gulat sa sinabi ni Manuela. "Eh?! Totoo?! May malaking utang ang dad mo sa kaniya?" "Bakit kaya hindi ka lumabas ng opisina ko at doon mo ipagsigawan ang reaksyon mo Suzie." sita ni Manuela na agad na tinakpan ni Suzie ang bibig nito. "Iwan mo muna ako Suzie, and please huwag mong idaldal sa iba ang tungkol dito." bilin ni Manuela. "Hindi ako tsismosa, safe sa akin ang pinag-usapan natin ngayon. Gusto mo ba ng coffee?" "Ayoko munang magkape, baka lalo akong nerbyusin." biro ni Manuela na natawa lang si Suzie bago lumabas ng opisina ni Manuela. Nang si Manuela nalang ang nasa loob ay napatingala si Manuela sa ceiling ng kaniyang opisina. "Paano mo nakilala ang lalaking 'yun dad? Alam mo bang mafia boss ang pinagkautangan mo?" sambit na tanong ni Manuela na hindi naman masasagot ng kaniyang ama. Binigyan si Manuela ni Uno ng isang linggo upang pag-isipan ang alok nito, yet al niyang isa lang amg puwede niyang isagot na desisyon dito. Kung tatanggi siya, wala siyang hawak na pera pangbayad sa utang ng kaniyang ama at maaring mapahamak pa sila ni Lucas. Ngunit, kung papayag naman siya magugulo parin ang buhay nilang magkapatid dahil sa delikadong buhay meron si Uno bilang isang mafia boss. "Hindi ko na alam ang dapat kong isipin, either way ang payapa kong buhay kasama si Lucas ay magugulo anuman ang piliin kong desisyon." ani ni Manuela na ramdam niya na ang pananakit ng kaniyang ulo dahil sa pressure ng isasagot niya sa loob ng isang linggo. "Wife of a mafia boss for 365 days, no mattee how I think about it, i see nothing but trouble if I agree sa gusto niya. He's a mafia boss, they are like criminals who do bad and illegal thing, malaya lang silang nakakagalaw dahil sa influence nila at yaman. People like that are very dangerous, especially they have so many enemies. My brother and I would be risking our lives if we get involved with someone like that, pero anong gagawin ko? Pakiramdam ko i have no choice but to say yes." ani pa ni Manuela na hindi na alam kung anong dapat isipin. After ng work ni Manuela ay nagpaalam na siyang mauunang umuwi, nagbilin nalang siya kay Suzie at nagsenyas pa ito ng pagzipper ng bibig na ikinailing nalang niya. Mula pag-alis ng IFC hanggang pag-uwi niya sa simpleng bahay niya ay walang ibang pumapasok sa isipan niya kundi ang isang linggong palugit ni Uno. "Ang aga mo naman yatang umuwi ngayon." bati ni Aling Susan na siyang kasama ni Lucas habang nasa trabaho siya. "Gusto ko lang pong umuwi ng maaga, kamusta po si Lucas?" "Nanunuod siya sa may sala, nakaluto na rin ako ng hapunan niyo." "Maraming salamat Aling Susan." "Siya mauuna na ako." ngiting paalam ni Aling Susan bago ito umalis. Pumasok na sa loob ng bahay si Manuela at nakita niya si Lucas na tutok sa panunuod ng tv about science. Sa ibang bata mga cartoons or panuoring pambata ang pinapanuod ng mga ito, yet ang kaniyang kapatid ay invested sa panunuod ng palabas regarding sa science. "I'm home." ani ni Manuela na hindi ikinalingon ni Lucas sa kaniya kaya umupo siya sa tabi nito. "Kamusta ang school mo?" "It's good po." sagot ni Lucas na hindi inaalis ang tingin sa pinapanuod nito. "Magbibihis lang ako then kain na tay--" hindi natapos ni Manuela ang sasabihin niya ng may kumatok sa pintuan. Alas singko palang ng hapon pero walang ideya si Manuela kung sinong puwedeng magpunta sa bahay niya. Tumayo si Manuela sa pagkakatayo niya at naglakad patungong pintuan, nang buksan niya ito ay si Peter ang tumambad sa harapan niya. "Peter? Anong ginagawa mo dito?" "Nalaman ko sa secretary mo na si Suzie na maaga kang umuwi, so i quickly come here para ayain kang mag dinner sa labas with Lucas of course." aya ni Peter na kahit malinaw niyang ni-reject ito, still hindi ito tumitigil para i-pursue siya. "Salamat sa pag-aaya Peter pero nakaluto na kasi ng dinner si Aling Susan, besides, ang dami ko pang gagawin." "Nakailang tanggi ka na sa akin Manuela, i know you already reject me but i also told you na hindi parin ako titigil ligawan ka. Maliban nalang if may boyfriend ka ng ipapakilala sa akin, i will accept my defeat. Birthday ko next week, i hope mapagbigyan mo ako once i send you an invitation. Say hi to me kay Lucas." ani ni Peter bago ito umalis at pagkasakay sa kotse nito ay tuluyan na itong nawala sa paningin ni Manuela. Hindi maitatanggi ni Manuela na mabait si Peter, maaring boyfriend material ito para sa ibang babae pero, kaibigan lang ang kaya niyang i-offer dito. Isa pa, may bago isipin si Manuela na dapat pagtuunan ng pansin. Isinara ni Manuela ang pintuan at bumalik na sa tabi ni Lucas. "He's creepy for forcing himself to you, he is bothering you, ate." ani ni Lucas na ikinalingon ni Manuela sa kapatid. "Anong alam mo sa creepy, Lucas?" ngiting tanong ni Manuela na ikinalingon ni Lucas sa kaniya. "Creepy means something that gives you an uneasy or unsettling feeling, often because it is strange, mysterious, or threatening." inosenteng explanation ni Lucas. "Saan mo natutunan 'yan?" "I'm hungry na ate." ani ni Lucas na ngiting ikinatayo na muli ni Manuela. "Maghahanda na ako ng pagkain natin." akmang tutungo na si Manuela sa kusina ng matigilan siya at balikan niya ng tingin si Lucas na nakatingin parin sa kaniya. "Lucas, what if bigla akong ikasal at magka-asawa, okay lang ba 'yun sayo?" "Opo, pero kung magpapakasal ka na ate make sure mahal ka niya like dad who loves our mom." sagot ni Lucas na ikinangiti lang ni Manuela bago siya nagtungo sa kusina. "May one week pa naman ako para paghandaan ang lahat, kahit anong gawin ko pag-isipan ko man 'to still ang ending kailangan kong gawin ang alok ng Mr. Urquio na 'yun. I know involving with that kind of man is dangerous for me and Lucas pero i have no choice. I need to be his wife for 365 days para mabayaran ang pagkakautang ni dad sa kaniya." ani ni Manuela na huminga ng malalim bago tinapik ang sarili. "365 days lang naman, one year in total so kailangan kong pagtiisan. Mabilis lang ang mga araw, pero behind of that contract, to pay my father's debt to that dangerous mafia boss, magsisinungaling kami sa lolo niya. Hindi ba mas delikado 'yun pag nabuko kami?" ani ni Manuela ng mapalingon siya kay Lucas na kakarating lang sa kusina. "Maglalagay na ako ng pagkain sa mesa." "We have a family activity at school this friday; they need a mom and a dad. I told the teacher that I don't have a mom and dad anymore, so she said it's okay if an older sibling goes instead. Will you go?" pagbibigay alam ni Lucas. "Oo naman pupunta ako sa school niyo para sa family event niyo. We will win all the games!" pahayag ni Manuela na kita niyang ikinabuntong hininga ni Lucas. "Oh? Bakit ka nagpambuntong hininga?" "We can't win naman all the games ate kasi most of it ay kailangan ng dad. I don't have a dad, you don't even have a boyfriend to take the spot as my father, how can we play all that tomorrow?" sagot ni Lucas "Then ipapanalo natin lahat ng games na walang need na dad." ngiting ani ni Manuela na ikinatango ni Lucas bago umalis sa kusina. "Pitong taon lang ba talaga ang kapatid ko na 'yun?" natatawang ani ni Manuela bago niya hinanda ang hapunan nila ni Lucas ngayong gabi. Kinaumagahan, maagang hinatid ni Manuela si Lucas sa nursing school. Si Aling Susan ang kakaon dito sa tanghali kaya ibinilin niya lahat ng dapat niyang ibilin kay Lucas na pinakinggan naman ng kaniyang kapatid. After sa school ay dumaretso na si Manuela sa IFC. Sa pagdating niya ay agad siyang binabati ng mga empleyado niya, at matamis ang ngiting binabati niya rin ang mga ito. Nang makarating na si Manuela sa kaniyang opisina, hindi pa man siya nakakaupo ay pumasok na si Suzie. "Good morning boss!" masiglang bati nito. "Goodmorning Suzie, anonh schedule ko today?" "You have some new applicants to interview for our production, and then we'll visit JJ Lumbers to discuss them becoming our suppliers for some furniture that won’t require mahogany wood. Maliban doon wala ka ng ubang schedule." sagot ni Suzie habang inaayos ni Manuela angga folder sa mesa niya. "Mukhang hindi hectic ang sched ko today, masusundo ko si Lucas sa nursing school para maipasyal na rin siya." "Actually Manuela, hindi ko alam paano 'to sasabihin sayo but after ng visitation mo sa JJ Lumbers ay may isa ka pang appointment." ani ni Suzie na bahagyang ikinakunot ng noo ni Manuela. "Meron pa? Pero akala ko last appointment ko is the visitation?" "Hindi ko kasi alam paano sasabihin sayo 'tong talagang last appointment mo." may ngiwing ani ni Suzie. "Anong appointment 'yan?" "Mr. Urquio set a luncheon appointment with you. Hi-hindi ko ma decline kasi urgent daw." sagot ni Suzie. "What? Meron ba siyang hindi nasabi kahapon para magpakita na naman siya sa akin? Hindi pa nga nagsisimula 'yung one week niyang binigay sa akin." may angal na ani ni Manuela na sa tingin niya ay sisira sa umaga niya. "So-sorry Manuela, he goes through a proper appointment to meet you kaya wala akong maisip na dahilan para i-decline si Mr. Urquio." "Hindi mo kailangang humingi ng sorry, ginawa mo lang ang trabaho mo. Paki assist na lang mabuti ang mga aplikante na darating mamaya." ani ni Manuela na ikinatango ni Suzie bago ito lumabas na ng opisina ni Manuela. "What does that mafia boss want now? Did he miss something yesterday that he needs to have a luncheon with me?" reklamo ni Manuela na hindi expected na makakaharap niya muli si Uno after ng pag-uusap nila kahapon. "Kailangan ba talagang makipagkita ako sa kaniya? Aish!" ani ni Manuela na kahit naiinis ay isinantabi na muna niya ang personal niyang problema at itinuon ang atensyon sa kaniyang trabaho pero hindi niya magawang makapag focus. "Ahhhh! Anong sense ng one week kung magpapakita ulit sa akin ang lalaking 'yun! Kainis!""Maikli lang ba ang pasensya ng mga mafia boss? Sabi niya he will give me a week to think his offer pero bakit makikipagkita siya sa akin? Ngayon lang ako na stress ng ganito dahil sa lalaking 'yun!" Hindi mapakali si Manuela sa loob ng kaniyang opisina, pabalik-balik lang siya sa kaniyang paglalakad habang nililingon niya ang wall clock sa kaniyang opisina dahil malapit na ang oras na makikita niya muli si Uno. Manuela took a deep breath, trying to calm her racing heart. "It's okay, Manuela, you still have a week para sa offer niya. Hindi niya puwedeng baguhin ang kung anong nasabi na niya, he should be a man of his words " saad ni Manuela para i-encourage ang kaniyang sarili dahil kahit naiinis siya still, may kaba parin na makaharap muli ni Manuela ang isang mafia boss. "Manuela?" Napalingon si Manuela kay Suzie na sumilip sa opisina niya bago pumasok sa loob at may dalang baso ng tubig. "Dinalhan kita ng tubig, kanina ko pa kasi napapansin na hindi ka mapakali nung nag visit
NAGPAMBUNTONG hininga si Manuela ng dumating na ang oras sa time ng luncheon meet up nila ni Uno sa restaurant na ito mismo ang nagpareserved. Huminga ng malalim si Manuela to supress her anger towards Uno matapos ang nalaman niya kay Suzie. *FLASHBACK* "Sorry Manuela, sorry talaga..." paulit-ulit na sambit ni Suzie na hindi maunawaan ni Manuela ang nangyayari sa kaniyang kaibigan. "Bakit ka ba nagso-sorry? May nangyari ba? Tell me? Kinakabahan ako sayo Suzie."ani ni Manuela bago niya inakay si Suzie paupo sa sofa at tinabihan ito. " A-ayokong masira ang trust mo sa akin, i-isa pa na-nagawa ko lang pumayag dahil kay Jaja, kailangan niyang maoperahan." iyak ni Suzie na ikinahawak ni Manuela sa mga kamay nito. "Suzie kalma, nanginginig ka na. Can you explain to me what you are saying kasi clueless ako, bakit masisira ang trust ko sayo?" "Na-nagtungo si Mr. Urquio sa bahay ko kagabi, hi-hindi ko alam paano niya nalaman saan ako nakatira. Ipinaalam niya sa akin na isa siyang m
"That damn woman! How dare he talked back at me."inis na reklamo ni Uno habang nasa biyahe sila."How was your conversation with Ms. Manuela, el señor?""I hate her guts, i don't like woman who fought back at me."malamig na sagot ni Uno habang nakasandal siya sa kinauupuan niya."And she will be your wife for 365 days, sir, but why her? You could ask Ms. Saireen to marry you."pahayag ni Santi Calíel ang consigliér ni Uno na matagal ng naglilingkod sa pamilya Urquio, at sa Adama Crimson Mafia clan from Seattle. " Who? That Saireen? She's more annoying and clingy, i don't like attention seeker woman and who's fucking in love with me.""Then Ms. Manuela is suited for the role, she has a strong personality and she doesn't love you. It's good thing that his father left a debt that you can use to make her your wife until Don Victorino move his wealth into your account el señor." ani ni Santi na ikinaingos ni Uno sa pagkakaupo niya."Did you prepare everything for tomorrow?""I did el seño
"Who was that? A lover of yours?" agad na usisa ni Uno ng makapasok na silang dalawa sa opisina ni Manuela.Nagpaiwan si Santi sa labas kung saan nakukuha nito ang atensyon ng mga babaeng empleyado lalo na si Suzie na parang nangangarap habang tinititigan si Santi."Ano? Lo-lovers? Puwede ba don't jump into conclusions that there is something between me and Peter. Ang malisosyo mo naman, he is just my suitor pero ni-reject ko na siya okay." singhal ni Manuela na malamig na ikinaingos ni Uno."But it seems he doesn't accept that rejection.""Hindi ko na kasalanan kung nagpupumilit parin siyang manligaw, nilinaw ko na sa kaniya na may mas priori--teka? Bakit ba nagpapaliwanag ako sayo tsaka.." salubong ang kilay na tinuro ni Manuela si Uno na napamulsang nakatayo sa harapan niya."Bakit narito ka? Ano na naman ang kailangan mo at nagpunta ka rito sa company ko? Huwag mong sabihin na may nakalimutan ka sa rules ng kontrata m--""--you already signed the fucking contract, Ms. Ibañez, so y
PABALIK-BALIK SI Manuela sa paglalakad sa sala habang nakasunod ng tingin sa kaniya ang kaniyang kapatid na si Lucas na kumakain ng hapunan. "Kainis! Binibigyan ako ng dahilan ng lalaking 'yun para ma stress ng todo!" reklamo ni Manuela na napapasuntok na sa hangin dahil sa halong stress, at inis ng dahil kay Uno. Ang huling pag-uusap nila ni Uno ang dahilan bakit hindi siya mapakali. *FLASHBACK* "So kailan ako gustong makilala ng lolo mo?" tanong ni Manuela na ikinatitig ni Uno sa kaniya. Hinihintay ni Manuela ang sagot ni Uno nang tumayo ito sa pagkakaupo sa sofa at inayos ang suit na suot nito. "I don't know. He just told me that he wants to meet you, but it's my old man we are talking about. It's either bukas, or next week, just always be ready." sagot ni Uno bago naglakad papuntang pintuan ng opisina ni Manuela at dere-deretso ng lumabas at iniwan na si Manuela na nilingon ang pintuan. "Hindi niya alam?" *END OF FLASHBACK* "Buwisit na lalaki 'yun! Bakit hindi niya alam k
TAHIMIK NA nakaupo si Manuela sa back seat katabi ang kaniyang kapatid habang nasa biyahe sila papunta sa lugar kung nasaan ngayon ang lolo ni Uno. Sobrang kaba at takot ang nararamdaman ni Manuela sa mga oras na 'yun dahil hindi pa man nila nagagawa ni Uno ang familiarization nilang dalawa, heto at nasa biyahe na siya para i-meet ang lolo ni Uno."Ate kilala mo po ba sila?" tanong ni Lucas na ikinalingon ni Manuela dito."Hi-hindi, pero huwag kang mag-alala Lucas, hindi nila tayo sasaktan." ngiting assurance ni Manuela kay Lucas."Hindi niyo kailangang matakot, wala kaming gagawin sa inyo. Gusto ka lang makilala ni Don Victorino, at excited siyang makilala ang nililihim na nobya ni young master Uno." saad ng lalaking nakaupo sa unahan."Nga-ngayon niya po talaga ako gustong makilala?""Ang totoo Ms. Manuela nakatakda siyang kilalanin ka sa susunod na linggo, pero biglang nagbago ang isip niya at gusto niyang ngayong araw ay makilala ka niya." sagot nito na ngiting ngiwi ang pumaskil
"Just close your eyes, Manuela." sambit ni Uno nang mas kumabog ang dibdib ni Manuela ng hawakan ni Uno ang pisngi niya.Hindi malaman ni Manuela ang gagawin niya habang papalapit ang labi ni Uno sa labi niya, alam niyang nasa contract na kailangan nilang mag sweet kung kinakailangan, pero hindi niya inasahan na maaga nilang gagawin ang ganito mapaniwala lang ang lolo ni Uno.Waaaah! Bakit napasubo ka sa ganitong sitwasyon Manuela! angal ni Manuela sa kaniyang isipan.Malapit ng magdikit ang mga labi nila kaya napapikit na si Manuela ng kaniyang mga mata, nang parehas silang matigilan at mapalingon kay Don Victorino na malakas na napatawa."It's enough Juaquin, i'm just teasing the both of you. Seeing your mother's ring on her is enough proof that you are serious about her." pahayag ni Don Victorino na parang nabunutan ng malaking tinik si Manuela na hindi natuloy ang dapat na first kiss niya."Don't tease us, old man. Manuela is too anxious for you to do that, forgive my grandfather.
"Stop staring at me, woman.""Ay, sori ha, hindi ko naman alam na bawal kang tingnan gayong naglalakad ka sa unahan ko. Alangang hindi ako tumingin sa harapan eh naglalakad ako, bakit kasi nauuna ka sa paglalakad mo." reklamo ni Manuela.Nag lalakad sila ngayon sa hallway sa malaking mansion sa Hacienda Urquio. Mag dadalawang oras din ng maging okay na si Uno sa nangyari sa allergy nito. Patungo sila ngayon sa parte ng mansion kung saan nila makikita si Don Victorino at Lucas."Should i walk behind you?"malamig na ani ni Uno na ikinaingos lang ni Manuela dito."Of course not! So pauunahin mo akong maglakad eh hindi ko naman alam pasikot-sikot sa malaking mansion na ito.""Exactly. So just keep following me and shut your mouth." ani naman ni Uno na bahagyang napasimangot si Manuela sa attitude ni Uno."Naiisip ko ng mabait siya kanina pero hindi pala talaga, ugali na talaga yata ng lalaking 'to ang magsungit." bulong ni Manuela kung saan nilingon niya si Santi na nakasunod lang sa kani
"Boss! Nasa conferen--ay? Bakit parang pang semana santa naman ang nakikita ko diyan sa mukha mo, okay ka lang?"Napabuntong hiningang sumandal si Manuela sa kinauupuan niya matapos siyang maabutan ni Suzie na nakapangalumbaba at nakatingin sa kawalan. Hindi makapag focus si Manuela sa kaniyang trabaho dahil sa nangyari kahapon sa mansion ni Lacrose.Hindi niya mapaniwalaan ang kaniyang sarili na nasabi niyang gusto niyang mamatay si Lacrose painfully. Pakiramdam niya hindi siya pinatulog kagabi ng kaniyang konsensya."Kaya mo bang harapin ang mga staff mo?" tanong ni Suzie nang makalapit ito sa mesa ni Manuela."Alam mo bang pinatay na ng tauhan ni Uno ang nasa likod ng mga kinukuhang mga babae at bata para ibenta, ang taong kumuha sayo." pagbibigay alam ni Manuela kay Suzie."Talaga?""Sa tingin mo tama ba na si Uno ang naghatol ng parusa sa taong 'yun?""Hindi ko masasabi Manuela, pero alam mo naman ang gobyerno natin ngayon. Kung sinong may pera makakalusot anuman ang kasalanan na
"What happened to el señor? It looks like he was favoring that woman who is just a temporary aid for getting the wealth he need to Don Victorino." Ngayon ko lang nakita ang ganoong kilos kay el señor, kailan pa siya nagkaroon ng simpatya sa iba, lalo na sa isang babae? Bakit parang hindi pagpapanggap ang nakita ko kanina? "Tapos iniwan ako sa mansion ni Lacrose, so ang ending linis ako mag-isa. That's freaking weird for el señor." "Oh? Mozart you're finally fucking home! Kamusta lakad niyo ni el señor?" Pagkarating ko sa mansion kung saan ako nakatira ay sumalubong sa akin ang isa sa tatlong na suwail na capos ni el señor na ang mga palaging lakad pang international. Honestly, ang manor na tinitirhan namin ay hindi nalalayo sa manor ni el señor, we're guarding el señor's manor pag wala kaming lakad outside. "We fixed Lacrose side agenda, kakabaon ko lang sa kanilang lahat sa lupa anim na metro ang lalim nang ako lang mag-isa. I did that alone, without calling any one of you?
PAGKARATING NINA Manuela sa di kalayuan sa tapat ng isang mataas na pulang gate ay agad napansin ni Manuela ang isang lalaking nakasandal sa black rider nito na motor, na napaayos ng tayo nito ng dumating sila."We're here." ani ni Uno na inalis ang pagkaka seatbelt nito bago nilingon si Manuela."Stay here, you must not leave this car no matter what fucking happen, understand?" bilin ni Uno."Dito lang ako, promise hindi ako aalis kaya lang papasukin niyo ang malaking gate na 'yan na dalawa lang kayo?""Yes, Mozart is enough to handle this but because Lacrose tried to fucking fooled me, i'll personally visit him." sagot ni Uno habang nakatingin si Manuela kay Piero.Napapaisip si Manuela kung paano papasukin nina Uno ang malaking gate na nakikita niya. At habang tinitingnan niya si Piero, ay sa tingin niya ay mas bata ito sa kaniya at ang buhay nito ay nakatalaga sa pagiging parte ng isang mafia."Why are you staring at him?" tanong ni Uno ng mapansin niya si Manuela na kay Pieto nak
"What?! May van na tumigil sa harapan mo at basta-basta kang kinuha?" hindi makapaniwalang ani ni Manuela na napatayo sa kinauupuan nito ng magsimulang magkuwento si Suzie sa nangyari sa kaniya.Nasa may yate sila ni Mr. Lacrose at doon napiling mag-usap habang ang mga tauhan ni Uno ay inaayos ang nadelay na transaction. Apat lang sila roon, si Uno, si Santi, si Suzie at Manuela."You don't have to stand up, you're exagerrating your reaction." sita ni Uno na hinila pabalik sa pagkakaupo si Manuela sa tabi niya."Hindi exagerrated ang react--""--yes it is, and let your secretary finished her story before you react." putol ni Uno kay Manuela na napaayos sa pagkaka-upo nito at nilingon si Suzie na nakatingin sa kanilang dalawa."Ano pang nangyari Suzie, after ka nilang kunin may ginawa ba sila sayo?""Wa-wala pero ikinulong nila kami sa isang apartel, bantay sarado sila sa amin since ayaw nilang masira ang bilang ng ipapadala nila. Natakot ako, hindi ko alam kung anong mangyayari sa ami
"Ate!"Agad na sinalubong ni Manuela ang kaniyang kapatid na tumatakbo palapit sa kaniya. Niyakap ni Manuela si Lucas na ramdam niya sa yakap nito na namiss siya nito.Maaga silang umuwi ni Uno mula sa Hawaii, sa last day nila roon ay nagroadtrip nalang sina Manuela at maliban doon ay namili siya ng ipapasalubong niya kay Lucas at Don Victorino."Namiss mo ba si ate?""Opo.""Welcome back hija, kamusta ang honeymoon trip niyo ni Uno?" ngiting tanong ni Don Victorino kung saan napalingon si Manuela kay Uno na kalalabas lang ng kotse kung saan lumapit dito si Santi at bumulong dito."O-okay naman po, masaya po ang naging trip po namin ni Uno " ngiting sagot ni Manuela kung saan binalik niya ang tingin kay Don Victorino."Mabuti naman, then i'll have to wait to see the result of that honeymoon trip." malapad na saad ni Don Victorino.Wala pong nangyari Don Victorino, huwag na po kayo maghintay. ani ni Manuela sa kaniyang isipan."I'm leaving." ani ni Uno na ikinalingon nina Manuela dito.
PABALIK-BALIK si Manuela sa paglalakad niya sa loob ng inn dahil nag-aalala siya kay Uno. Hindi siya mapalagay ng loob dahil naiisip niya na baka makulong ito dahil sa ginawa nito sa mga lalaki sa yate na kumuha sa kaniya at nagtangka ng hindi maganda."Bakit wala pa siya? Magta-tatlong oras na simula ng sunduin siya ng mga pulis, huwag naman sana siya mapahamak." dasal ni Manuela sa kaniyang pag-aalala kay Uno dahil siya ang dahilan bakit napatay nito ang tatlong lalaki sa yate.Uno saved her, at kung makukulong ito dahil sa kaniya alam ni Manuela ang guilt na mararamdaman niya."May nakakita kaya kay Uno that time? Pero nasa gitna kami ng dagat? Baka may naiwan na fingerprints si Uno kaya natukoy siya ng mga pulis?" ani ni Manuela na stress na ikinagulo niya sa kaniyang buhok at pumaupo sa may sahig malapit sa may mesa."Kung ano-ano na ang naiisip ko! Bakit hindi pa kasi siya bumabalik?" ani ni Manuela ng matigilan siya at napakunot ang noo habang nakaupo siya sa sahig."Parang pam
NAGISING SI Manuela na sumasakit ang kaniyang ulo, parang binibiak sa sakit ang nararamdaman niya. Dahan-dahan siyang nagmulat kung saan siya lang ang tao sa inn nila."Bakit ang sakit ng ulo ko?" daing ni Manuela bago siya bumangon sa pagkakahiga niya.Naglakad si Manuela patungong kusina at kumuha ng malamig na tubig, pagsilip ni Manuela sa teresa ay masasabi niyang maganda ang panahon. Pangalawang araw na nila ni Uno sa Hawaii, at hindi man naging maganda ang unang araw ni Manuela pakiramdam niya ay hindi na siya ganun na maapektuhan."Marami ba akong nainom kaya may hang over ako? First time kong uminom pero mukhang di na ako uulit." ani ni Manuela na nagtungo sa teresa upanag bahagyang magpaaraw.Nare-relax si Manuela sa naririnig niyang alon ng dagat."Ano kayang magandang gawin ngay--" hindi natapos ni Manuela sa ang sasabihin niya ng makita niya si Uno sa may tabing dagat na tumatakbo."Ang unfair ng life, kahit sa malayo makikita mo ang kaguwapuhan ni Uno. Pero teka? Nagja-jo
SA INN nina Uno ay nakacross legs siyang nakaupo sa may sofa, pagkarating nila mula sa Waikiki Beach ay deretsong nagtungo si Manuela sa banyo. Ibinaling ni Uno ang tingin niya sa may banyo kung saan naroon si Manuela.Uno sensed Manuela was still deeply shaken by her near-abduction. He shuddered to think what might have happened had he not reached the yacht in time; the image of finding her at the mercy of those men, subjected to unspeakable acts, sent a chill down his spine.Iyon ang unang pagkakataon na sobrang nagalit si Uno para sa iba, nang makita niya ang naabutan niya kina Manuela at ang pag-iyak nito ay nagdilim ang paningin niya at ang gusto niya ay kitilin agad ang buhay ng mga lalaking gustong lumapastangan kay Manuela."I lost my cool when i saw her crying, that's weird." ani ni Uno nang buksan niya ang tv kung saan agad na bumungad sa kaniya ang isang balita patungkol sa yate at sa tatlong bangkay ng mga lalaking natagpuan doon."They fucking deserved it anyway." kument
"Kei te whakaatu ia i te mowhiti, ko te tikanga kua marena ia. (She is showing a ring, which means she is married.)" saad naman ng isa sa tatlo na hindi maunawaan ni Manuela ang pinag-uusapan ng mga ito.Inalis nalang ni Manuela ang tingin sa mga ito, at inaabangan ang pagbalik ni Uno. Pero nagulat siya ng hawakan siya ng lalaki at hilahin patayo."Ano ba! Let go of me!" singhal ni Manuela na pilit niyang inaalis ang pagkakahawak nito sa braso niya.Hindi niya maintindihan ang sinasabi ng mga ito dahil ibang lenggwahe ang gamit ng mga ito, pero nagsimula ng kabahan si Manuela."Let me go! I am waiting for someone so please let me g--no! Uno!" sigaw ni Manuela ng buhatin siya ng lalaki na parang sako at dali-daling umalis.Hindi magawang makawala ni Manuela kaya tanging pagtawag sa pangalan ni Uno ang sinisigaw niya. Wala naman sa mga tao sa beach ang nagtangkang tulungan siya kaya dere-deretso siyang naisakay ng tatlong lalaki sa yate."This is kidnapping! Let me go, ano ba!" pilit k