"What?! Gusto mo akong maging asawa?!" may kalakasang bulyaw ni Manuela dahil sa kaniyang gulat, at hindi makapaniwalang natitig kay Uno na hindi inaalis ang seryosong titig sa kaniya.
"I guess you understand now what i want from you." Hindi malaman ni Manuela kung nagbibiro lang o pinagkakatuwaan siya ng kaniyang bisita sa alok nito, yet kita niyang seryoso si Uno sa inalok nito sa kaniya, pero hindi niya lubusang maisip kung bakit nagtungo ito sa kumpanya niya upang alukin siya ng isang bagay na hindi pa nga dumadaan sa isipan ni Manuela. "Ulitin mo nga ang sinabi mo?" "Fuck! Are you deaf? Can you not comprehend something that has been clearly stated? I had no idea that the eldest child of Mr. Ibañez could be so foolish," may inis na singhal ni Uno na may pumiltik na inis kay Manuela sa sinabi ni Uno sa kaniya kaya bumalik siya sa pagkakaupo niya at umayos ng upo kahit gulat parin siya sa alok ni Uno. "For your information, Mr. Urquio, I'm not neither deaf nor stupid. It’s entirely natural for me to react this way to what you’re saying. Seriously? You’re offering me the chance to be your wife for 365 days? To marry you fo what? Nagtungo ka sa kumpanya ko at hindi business ang pag-uusapan kundi pagiging asawa mo? Seryoso ka ba Mr. Urquio?" hindi makapaniwalang ani ni Manuela na bahagyang ikinaingos ni Uno. "You heard what I said, didn’t you? I don’t need to repeat myself, at nasa guwapong mukha ko ba na nagbibiro ako?" Uno replied flatly, his expression unyielding, leaving Manuela in a state of disbelief. "Sa tingin ko Mr. Urquio ay nagkamali kayo ng taong aalukin ng ganiyang kalokohan. Hindi nga natin kilala ang isa't-isa para alukin mo akong maging asawa mo, hindi kita kilala personally and you don't even know me as wel--" "--I know you. Eldest daughter of Mr. Ibañez, twenty-five years old, with a seven-year-old little brother. What is his name again? Oh! Lucas right? I know all about you. Should I list everything I know?"Plain na putol ni Uno na hindi naiwasang kilabutan si Manuela na kilala ni Uno ang kaniyang kapatid. "Ba-bakit mo ako kilala? Paano mo nalaman ang pangalan ng kapatid ko?" ani ni Manuela na hindi maiwasang kabahan sa kaniyang kaharap na ikinabuntong hininga ni Uno. "I guess you don’t know about your father’s debt to me. It seems he kept this from his precious daughter."sambit ni Uno na agad nakuha ang atensyon ni Manuela. "What are you talking about? Kilala mo rin ang dad ko? At anong may utang ang dad ko sayo?" saad ni Manuela na bakas ang confusion sa expression ng mukha nito. "Listen Ms. Ibañez, your father owes me a significant amount of money, and he needs to pay me back. Tapos na ang napag-usapan naming date sa kabayaran ng utang niya, but because Mr. Ibañez is already dead paano ko siya masisingil sa utang niya sa akin." "I-imposible! Paanong magkakautang ang dad ko sayo? Teka scammer ka ba? Tatawag ako ng security kung---' "--aish! I know you won't believe what i said but calling me scammer? You fucking called me a scammer? What the hell woman." may pikong ani ni Uno na may inilapag na brown envelop sa center table katabi ng kahon ng singsing, kung saan bumaba agad doon ang tingin ni Manuela. "This is the contract your father signed before he borrowed money from me. This is not fake; it bears your father’s authentic signature. You can have it checked for verification," pahayag ni Uno na bahagyang ikinalunok ni Manuela ng kaniyang laway bago dahan-dagan na kinuha ang brown envelop. Hindi maiwasang kabahan ni Manuela sa makikita niya, ayaw niyang paniwalaan ang sinasabi ni Uno sa kaniya yet may pakiramdam siya na hindi ito nagsisinungaling. Dahan-dahan na inilabas ni Manuela ang papel sa loob ng envelop at agad niyang binasa ang nakasulat, at habang nababasa ni Manuela ang nasa papel ay dahan-dahan ring nanlalaki ang kaniyang mga mata. "Six million Pesos?! My dad owes you this much?!"gulat na bulaslas ni Manuela na hindi maalis ni Manuela ang tingin sa papel na hawak-hawak niya kung saan nakikita niya ang pirma ng kaniyang ama. "Indeed. You read the contract, didn't you?"sagot ni Uno na hindi lubusang maisip ni Manuela kung paanong nagkaroon ng ganito kalaking utang ang kaniyang ama. "Pa-paanong nagka-utang ng ganito kalaki si dad?" sambit ni Manuela ng biglang may ala-alang pumasok sa isipan niya noong buhay pa ang kaniyang ama. *FLASHBACK* "Ang laking building nito dad! Totoo bang ito ang magiging negosyo natin?" di makapaniwalang balinh na tanong ni Manuela sa kaniyang ama ng isama siya nito sa site kung saan tinatayo na ang kumpanya nila. "Totoo ito anak, atin ang building na ito at dito ko gagawin ang negosyo natin. Ito na ang simula ng pag ganda ng buhay natin anak, mabibigay ko na lahat ng pangangailangan niyo. A furniture comoany where we'll offer high-quality furnitures.""ani ng kaniyang ama na bagamat excited at masaya si Manuela ay hindi niya maisip paano nakapagpagawa ang kaniyang ama ng ganitong klaseng building. " Saan ka nakakuha ng pera para maipatayo ito dad? For sure sobrang malaking halaga ang gagamitin para makapagpatayo ng malaking halaga." kyurosidad na tanong ni Manuela. "Nanghiram ako ng pera para dito, once na maging maayos ang takbo ng negosyo natin at pasukan ng malaking profits, mababayaran ko rin ang taong nahiraman ko. Kasing edad mo lang ang binata na 'yun pero may hawak na siyang sariling kumpanya kahit nag-aaral pa ito sa kolehiyo." sagot ng kaniyang ama na masayang pinagmamasdan ang pinapagawang building. *END OF FLASHBACK* Natigilan si Manuela ng maalala niya ang araw na 'yun kung saan natandaan niyanv nabanggit ng kaniyang ama ang pag-utang nito upang maitayo ang IFC na iniwan ng kaniyang ama sa kaniya. Dahan-dahang ibinalik ni Manuela ang tingin kay Uno na maaring ito nga ang nabanggit ng kaniyang ama na pinagkautangan nito upang maipatayo ang kanilang kumpanya. "P-pero wa-wala na si dad, he was died a few months ag--" "--i know that. I was there when his casket is pulling down on his grave. I didn't bother you for my respect in your mourning, and now is the time to collect the payment." putol na ani ni Uno na umalis sa pagkakasandal nito at pinakatitigang mabuti si Manuela na bahagyang nailang sa seryong titig ng magagandang mata ni Uno. "W-what does my dad's debt have to do with what you're offering me, Mr. Urquio? May anim na milyong utang ang aking dad sayo, yet narito ka hindi para maningil kundi para alukin akong maging asawa mo?" naguguluhang ani ni Manuela kahit hindi parin niya makapaniwala sa iniwang utang ng kaniyang ama na sa pag-aakala niya ay nabayaran na nito. "Do you have that amount of money to pay me?" "Wa-wala akong ganiyang kalaking hala---" "--then be my wife, Ms. Ibañez. That's the only offer I can give you in exchange for your father's debt to me, accept my offer and you'll be paid." muling putol ni Uno kay Manuela na hindi parin makuha ang punto ng alok ni Uno sa kaniya. "Sabihin na nating may utang si dad sayo, i will acknowledge that debt, but I still can't understand why you want me to be your wife for a year. And to pay off my dad's remaining debt to you, you want me to agree to be your wife? Please explain, Mr. Urquio, because I don't understand what you want to happen. Bakit kailangan kong maging asawa mo for 365 days mabayaran lang ang utang ng dad ko sayo?" ani ni Manuela na pansin niya ang pagkairita sa expression ng guwapong mukha ni Uno. "Let's just say you need to be my wife for 365 days so that my grandfather can transfer all his wealth to my name before he dies. One of his conditions is that I have to show him a wife, and that's your role, as payment for your father's debt to me. A win-win situation, right? I'll forget your father's debt, and I'll get what I want," Uno explained, despite the fact that explaining himself wasn't exactly his forte. "But why me?"muling tanong ni Manuela. "There are many women I could get to do what I want, but in your case, Ms. Ibañez, can you offer anything to pay off your father's debt to me? If you don't agree to me, you can pay me with exact amount of your father's debt and because it's passed the due date, you need to pay the late fees. What do you think?" seryosong pahayag ni Uno kung saan unti-unting naabsorb ni Manuela ang isang sitwasyon na iniwan ng kaniyang ama sa kaniya. "Why do you need to get your grandfather's wealth? I searched some information about your business a while ago, and I saw you're on the Forbes list of billionaires. Bakit kailangan mo pang kun--" "--fucked that! Do I really need to explain everything to you? It's just a yes and no that you have to answer to me, Ms. Ibañez." putol na inis na singhal ni Uno na bahagyang nagulay si Manuela dito pero pinatapang niya ang kaniyang loob dahil gusto niyang malaman ang iba pang dahilan dahil hindi biro ang gusto nitong kapalit bilang pambayad niya sa naiwang utang ng kaniyang ama. "Gu-gusto kong malaman ang dahilan. Hindi biro ang inaalok mong payment Mr. Urquio, being your wife to pay my dad's debt is nonsense for me. Obviously, you already have everything; why do you still covet your grandfather's wealth?"lakas loob na ani ni Manuela na bahagyang pinisil ni Uno ang sintido nito. "Because wealth brings power, and for your information, Ms. Ibañez, I am not just a businessman. I am a mafia boss, and to be at the top, I need my grandfather's wealth. Naiintindihan mo na? Siguro naman sapat na 'yan para maintindihan mo ang sitwasyon ngayon." seryosong ani ni Uno na ikinalaki ng mga mata ni Manuela. "Y-you're a mafia?!" "Tss! Baka pati 'yan hingin mo pa ng explanation? I don't have time to explain everything to you. Your answer is all I need. Be my wife for 365 days, and I'll forget your father's debt to me. Just be Mrs. Urquio for one year, then I'll set you and your brother free. If you refuse for what I want, expect unnecessary things to happen to you and to your brother," pahayag ni Uno na ikinataas ng dalawang kamay ni Manuela. "Sa-sandali! Akala mo ba simple lang ang gusto mong payment sa utang ng dad ko sayo? Marriage ang pinag-uusapan natin dito, and your asking me to be your wife para lang makuha mo ang mana ng lolo mo. Does that mean you are asking me for a contract marriage? Hindi mabilis pagdesisyunan ang ganiyang bagay." angal ni Manuela na bahagyang ikinataranta niya lalo pa at nalaman niyang hindi basta bussinessman si Uno, kundi isa ring mafia boss, at may ideya siya sa ganoong klaseng tao. Hindi makapaniwala si Manuela na isang mafia boss ang pinagkaka-utangan ng kaniyang ama. "So what's your point?" seryosong tanong ni Uno. "Gi-give me time to think about this, or give me time to accumulate the mone--" "--i'll give you this whole day to pay me in cash Ms. Ibañez, but i will give you time to decide for a week about my offer, so think carefully Ms. Ibañez. Anong pipiliin mo." malamig na putol ni Uno kay Manuela na napayuko sa kinauupuan nito dahil malabo ang unang choice na binigay ni Uno kay Manuela. "J-just give me week to decide about this..." "I expect your answer after a week, and if you're thinking you can escape from me think that carefully. I can find you whenever you are." seryosong pahayag ni Uno na kinuha ang pulang box at sinuksok sa loob ng coat nito bago tumayo at dere-deretsong lumabas ng opisina ni Manuela. Manuela was left staring blankly at the door that was open and Suzie come inside at agad lumapit sa natulala ng si Manuela. "Anong napag-usapan niyo ni Mr. Urquio? Anong dahilan bakit nakipag usap siya sayo, share mo naman." pangungulit ni Suzie kay Manuela na ikinagulat niya ng magtatadyak si Manuela sa sahig habang sabu-sabunot ang buhok nito. "What have you done, dad!" bulyaw ni Manuela na pati sa labas ng opisina niya ay narinig ang stress niyang sigaw matapos ang naging pag-uusap nila ni Uno na narinig pa ang depress na sigaw ni Manuela na ikinangisi nito bago magsara ang elevator."Eh?! Inalok kang maging asawa ni Mr. Urquio sa loob ng 365 days?! I mean isang tao--" Agad tinakpan ni Manuela ang bibig ni Suzie dahil puwede itonv marinig ng mga staff niya sa labas ng kaniyang opisina. "Hinaan mo naman ang boses mo, pag may nakarinig sayo babawasan ko ang sahod mo." mahinang banta ni Manuela na inalis ang pagkakatakip ng kamay niya sa bibig ni Suzie at umupo na sa may mesa niya at sumandal roon. "Sorry na, nabigla lang naman ako sa sinabi mo. Nakakagulat kasi na ang pagpunta ni Mr. Urquio dito ay para alukin ka palang maging asawa niya. So anong sinagot mo?" curios na tanong ni Suzie na poker face na tiningnan ni Manuela. "Alam mo ang tsismosa mo Suzie." "Tsismosa agad? Masama bang malaman, curious lang naman ako." Nagpambuntong hininga nalang si Manuela sa pagkakasandal niya, hindi parin makapaniwala si Manuela sa mga nalaman niya. Ang utang ng kaniyang ama na nagkakahalagang anim na milyon, at ang alok ni Uno bilang kabayaran dito. Napaisip si Manuela kung
"Maikli lang ba ang pasensya ng mga mafia boss? Sabi niya he will give me a week to think his offer pero bakit makikipagkita siya sa akin? Ngayon lang ako na stress ng ganito dahil sa lalaking 'yun!" Hindi mapakali si Manuela sa loob ng kaniyang opisina, pabalik-balik lang siya sa kaniyang paglalakad habang nililingon niya ang wall clock sa kaniyang opisina dahil malapit na ang oras na makikita niya muli si Uno. Manuela took a deep breath, trying to calm her racing heart. "It's okay, Manuela, you still have a week para sa offer niya. Hindi niya puwedeng baguhin ang kung anong nasabi na niya, he should be a man of his words " saad ni Manuela para i-encourage ang kaniyang sarili dahil kahit naiinis siya still, may kaba parin na makaharap muli ni Manuela ang isang mafia boss. "Manuela?" Napalingon si Manuela kay Suzie na sumilip sa opisina niya bago pumasok sa loob at may dalang baso ng tubig. "Dinalhan kita ng tubig, kanina ko pa kasi napapansin na hindi ka mapakali nung nag visit
NAGPAMBUNTONG hininga si Manuela ng dumating na ang oras sa time ng luncheon meet up nila ni Uno sa restaurant na ito mismo ang nagpareserved. Huminga ng malalim si Manuela to supress her anger towards Uno matapos ang nalaman niya kay Suzie. *FLASHBACK* "Sorry Manuela, sorry talaga..." paulit-ulit na sambit ni Suzie na hindi maunawaan ni Manuela ang nangyayari sa kaniyang kaibigan. "Bakit ka ba nagso-sorry? May nangyari ba? Tell me? Kinakabahan ako sayo Suzie."ani ni Manuela bago niya inakay si Suzie paupo sa sofa at tinabihan ito. " A-ayokong masira ang trust mo sa akin, i-isa pa na-nagawa ko lang pumayag dahil kay Jaja, kailangan niyang maoperahan." iyak ni Suzie na ikinahawak ni Manuela sa mga kamay nito. "Suzie kalma, nanginginig ka na. Can you explain to me what you are saying kasi clueless ako, bakit masisira ang trust ko sayo?" "Na-nagtungo si Mr. Urquio sa bahay ko kagabi, hi-hindi ko alam paano niya nalaman saan ako nakatira. Ipinaalam niya sa akin na isa siyang m
"That damn woman! How dare he talked back at me."inis na reklamo ni Uno habang nasa biyahe sila."How was your conversation with Ms. Manuela, el señor?""I hate her guts, i don't like woman who fought back at me."malamig na sagot ni Uno habang nakasandal siya sa kinauupuan niya."And she will be your wife for 365 days, sir, but why her? You could ask Ms. Saireen to marry you."pahayag ni Santi Calíel ang consigliér ni Uno na matagal ng naglilingkod sa pamilya Urquio, at sa Adama Crimson Mafia clan from Seattle. " Who? That Saireen? She's more annoying and clingy, i don't like attention seeker woman and who's fucking in love with me.""Then Ms. Manuela is suited for the role, she has a strong personality and she doesn't love you. It's good thing that his father left a debt that you can use to make her your wife until Don Victorino move his wealth into your account el señor." ani ni Santi na ikinaingos ni Uno sa pagkakaupo niya."Did you prepare everything for tomorrow?""I did el seño
"Who was that? A lover of yours?" agad na usisa ni Uno ng makapasok na silang dalawa sa opisina ni Manuela.Nagpaiwan si Santi sa labas kung saan nakukuha nito ang atensyon ng mga babaeng empleyado lalo na si Suzie na parang nangangarap habang tinititigan si Santi."Ano? Lo-lovers? Puwede ba don't jump into conclusions that there is something between me and Peter. Ang malisosyo mo naman, he is just my suitor pero ni-reject ko na siya okay." singhal ni Manuela na malamig na ikinaingos ni Uno."But it seems he doesn't accept that rejection.""Hindi ko na kasalanan kung nagpupumilit parin siyang manligaw, nilinaw ko na sa kaniya na may mas priori--teka? Bakit ba nagpapaliwanag ako sayo tsaka.." salubong ang kilay na tinuro ni Manuela si Uno na napamulsang nakatayo sa harapan niya."Bakit narito ka? Ano na naman ang kailangan mo at nagpunta ka rito sa company ko? Huwag mong sabihin na may nakalimutan ka sa rules ng kontrata m--""--you already signed the fucking contract, Ms. Ibañez, so y
PABALIK-BALIK SI Manuela sa paglalakad sa sala habang nakasunod ng tingin sa kaniya ang kaniyang kapatid na si Lucas na kumakain ng hapunan. "Kainis! Binibigyan ako ng dahilan ng lalaking 'yun para ma stress ng todo!" reklamo ni Manuela na napapasuntok na sa hangin dahil sa halong stress, at inis ng dahil kay Uno. Ang huling pag-uusap nila ni Uno ang dahilan bakit hindi siya mapakali. *FLASHBACK* "So kailan ako gustong makilala ng lolo mo?" tanong ni Manuela na ikinatitig ni Uno sa kaniya. Hinihintay ni Manuela ang sagot ni Uno nang tumayo ito sa pagkakaupo sa sofa at inayos ang suit na suot nito. "I don't know. He just told me that he wants to meet you, but it's my old man we are talking about. It's either bukas, or next week, just always be ready." sagot ni Uno bago naglakad papuntang pintuan ng opisina ni Manuela at dere-deretso ng lumabas at iniwan na si Manuela na nilingon ang pintuan. "Hindi niya alam?" *END OF FLASHBACK* "Buwisit na lalaki 'yun! Bakit hindi niya alam k
TAHIMIK NA nakaupo si Manuela sa back seat katabi ang kaniyang kapatid habang nasa biyahe sila papunta sa lugar kung nasaan ngayon ang lolo ni Uno. Sobrang kaba at takot ang nararamdaman ni Manuela sa mga oras na 'yun dahil hindi pa man nila nagagawa ni Uno ang familiarization nilang dalawa, heto at nasa biyahe na siya para i-meet ang lolo ni Uno."Ate kilala mo po ba sila?" tanong ni Lucas na ikinalingon ni Manuela dito."Hi-hindi, pero huwag kang mag-alala Lucas, hindi nila tayo sasaktan." ngiting assurance ni Manuela kay Lucas."Hindi niyo kailangang matakot, wala kaming gagawin sa inyo. Gusto ka lang makilala ni Don Victorino, at excited siyang makilala ang nililihim na nobya ni young master Uno." saad ng lalaking nakaupo sa unahan."Nga-ngayon niya po talaga ako gustong makilala?""Ang totoo Ms. Manuela nakatakda siyang kilalanin ka sa susunod na linggo, pero biglang nagbago ang isip niya at gusto niyang ngayong araw ay makilala ka niya." sagot nito na ngiting ngiwi ang pumaskil
"Just close your eyes, Manuela." sambit ni Uno nang mas kumabog ang dibdib ni Manuela ng hawakan ni Uno ang pisngi niya.Hindi malaman ni Manuela ang gagawin niya habang papalapit ang labi ni Uno sa labi niya, alam niyang nasa contract na kailangan nilang mag sweet kung kinakailangan, pero hindi niya inasahan na maaga nilang gagawin ang ganito mapaniwala lang ang lolo ni Uno.Waaaah! Bakit napasubo ka sa ganitong sitwasyon Manuela! angal ni Manuela sa kaniyang isipan.Malapit ng magdikit ang mga labi nila kaya napapikit na si Manuela ng kaniyang mga mata, nang parehas silang matigilan at mapalingon kay Don Victorino na malakas na napatawa."It's enough Juaquin, i'm just teasing the both of you. Seeing your mother's ring on her is enough proof that you are serious about her." pahayag ni Don Victorino na parang nabunutan ng malaking tinik si Manuela na hindi natuloy ang dapat na first kiss niya."Don't tease us, old man. Manuela is too anxious for you to do that, forgive my grandfather.
"Boss! Nasa conferen--ay? Bakit parang pang semana santa naman ang nakikita ko diyan sa mukha mo, okay ka lang?"Napabuntong hiningang sumandal si Manuela sa kinauupuan niya matapos siyang maabutan ni Suzie na nakapangalumbaba at nakatingin sa kawalan. Hindi makapag focus si Manuela sa kaniyang trabaho dahil sa nangyari kahapon sa mansion ni Lacrose.Hindi niya mapaniwalaan ang kaniyang sarili na nasabi niyang gusto niyang mamatay si Lacrose painfully. Pakiramdam niya hindi siya pinatulog kagabi ng kaniyang konsensya."Kaya mo bang harapin ang mga staff mo?" tanong ni Suzie nang makalapit ito sa mesa ni Manuela."Alam mo bang pinatay na ng tauhan ni Uno ang nasa likod ng mga kinukuhang mga babae at bata para ibenta, ang taong kumuha sayo." pagbibigay alam ni Manuela kay Suzie."Talaga?""Sa tingin mo tama ba na si Uno ang naghatol ng parusa sa taong 'yun?""Hindi ko masasabi Manuela, pero alam mo naman ang gobyerno natin ngayon. Kung sinong may pera makakalusot anuman ang kasalanan na
"What happened to el señor? It looks like he was favoring that woman who is just a temporary aid for getting the wealth he need to Don Victorino." Ngayon ko lang nakita ang ganoong kilos kay el señor, kailan pa siya nagkaroon ng simpatya sa iba, lalo na sa isang babae? Bakit parang hindi pagpapanggap ang nakita ko kanina? "Tapos iniwan ako sa mansion ni Lacrose, so ang ending linis ako mag-isa. That's freaking weird for el señor." "Oh? Mozart you're finally fucking home! Kamusta lakad niyo ni el señor?" Pagkarating ko sa mansion kung saan ako nakatira ay sumalubong sa akin ang isa sa tatlong na suwail na capos ni el señor na ang mga palaging lakad pang international. Honestly, ang manor na tinitirhan namin ay hindi nalalayo sa manor ni el señor, we're guarding el señor's manor pag wala kaming lakad outside. "We fixed Lacrose side agenda, kakabaon ko lang sa kanilang lahat sa lupa anim na metro ang lalim nang ako lang mag-isa. I did that alone, without calling any one of you?
PAGKARATING NINA Manuela sa di kalayuan sa tapat ng isang mataas na pulang gate ay agad napansin ni Manuela ang isang lalaking nakasandal sa black rider nito na motor, na napaayos ng tayo nito ng dumating sila."We're here." ani ni Uno na inalis ang pagkaka seatbelt nito bago nilingon si Manuela."Stay here, you must not leave this car no matter what fucking happen, understand?" bilin ni Uno."Dito lang ako, promise hindi ako aalis kaya lang papasukin niyo ang malaking gate na 'yan na dalawa lang kayo?""Yes, Mozart is enough to handle this but because Lacrose tried to fucking fooled me, i'll personally visit him." sagot ni Uno habang nakatingin si Manuela kay Piero.Napapaisip si Manuela kung paano papasukin nina Uno ang malaking gate na nakikita niya. At habang tinitingnan niya si Piero, ay sa tingin niya ay mas bata ito sa kaniya at ang buhay nito ay nakatalaga sa pagiging parte ng isang mafia."Why are you staring at him?" tanong ni Uno ng mapansin niya si Manuela na kay Pieto nak
"What?! May van na tumigil sa harapan mo at basta-basta kang kinuha?" hindi makapaniwalang ani ni Manuela na napatayo sa kinauupuan nito ng magsimulang magkuwento si Suzie sa nangyari sa kaniya.Nasa may yate sila ni Mr. Lacrose at doon napiling mag-usap habang ang mga tauhan ni Uno ay inaayos ang nadelay na transaction. Apat lang sila roon, si Uno, si Santi, si Suzie at Manuela."You don't have to stand up, you're exagerrating your reaction." sita ni Uno na hinila pabalik sa pagkakaupo si Manuela sa tabi niya."Hindi exagerrated ang react--""--yes it is, and let your secretary finished her story before you react." putol ni Uno kay Manuela na napaayos sa pagkaka-upo nito at nilingon si Suzie na nakatingin sa kanilang dalawa."Ano pang nangyari Suzie, after ka nilang kunin may ginawa ba sila sayo?""Wa-wala pero ikinulong nila kami sa isang apartel, bantay sarado sila sa amin since ayaw nilang masira ang bilang ng ipapadala nila. Natakot ako, hindi ko alam kung anong mangyayari sa ami
"Ate!"Agad na sinalubong ni Manuela ang kaniyang kapatid na tumatakbo palapit sa kaniya. Niyakap ni Manuela si Lucas na ramdam niya sa yakap nito na namiss siya nito.Maaga silang umuwi ni Uno mula sa Hawaii, sa last day nila roon ay nagroadtrip nalang sina Manuela at maliban doon ay namili siya ng ipapasalubong niya kay Lucas at Don Victorino."Namiss mo ba si ate?""Opo.""Welcome back hija, kamusta ang honeymoon trip niyo ni Uno?" ngiting tanong ni Don Victorino kung saan napalingon si Manuela kay Uno na kalalabas lang ng kotse kung saan lumapit dito si Santi at bumulong dito."O-okay naman po, masaya po ang naging trip po namin ni Uno " ngiting sagot ni Manuela kung saan binalik niya ang tingin kay Don Victorino."Mabuti naman, then i'll have to wait to see the result of that honeymoon trip." malapad na saad ni Don Victorino.Wala pong nangyari Don Victorino, huwag na po kayo maghintay. ani ni Manuela sa kaniyang isipan."I'm leaving." ani ni Uno na ikinalingon nina Manuela dito.
PABALIK-BALIK si Manuela sa paglalakad niya sa loob ng inn dahil nag-aalala siya kay Uno. Hindi siya mapalagay ng loob dahil naiisip niya na baka makulong ito dahil sa ginawa nito sa mga lalaki sa yate na kumuha sa kaniya at nagtangka ng hindi maganda."Bakit wala pa siya? Magta-tatlong oras na simula ng sunduin siya ng mga pulis, huwag naman sana siya mapahamak." dasal ni Manuela sa kaniyang pag-aalala kay Uno dahil siya ang dahilan bakit napatay nito ang tatlong lalaki sa yate.Uno saved her, at kung makukulong ito dahil sa kaniya alam ni Manuela ang guilt na mararamdaman niya."May nakakita kaya kay Uno that time? Pero nasa gitna kami ng dagat? Baka may naiwan na fingerprints si Uno kaya natukoy siya ng mga pulis?" ani ni Manuela na stress na ikinagulo niya sa kaniyang buhok at pumaupo sa may sahig malapit sa may mesa."Kung ano-ano na ang naiisip ko! Bakit hindi pa kasi siya bumabalik?" ani ni Manuela ng matigilan siya at napakunot ang noo habang nakaupo siya sa sahig."Parang pam
NAGISING SI Manuela na sumasakit ang kaniyang ulo, parang binibiak sa sakit ang nararamdaman niya. Dahan-dahan siyang nagmulat kung saan siya lang ang tao sa inn nila."Bakit ang sakit ng ulo ko?" daing ni Manuela bago siya bumangon sa pagkakahiga niya.Naglakad si Manuela patungong kusina at kumuha ng malamig na tubig, pagsilip ni Manuela sa teresa ay masasabi niyang maganda ang panahon. Pangalawang araw na nila ni Uno sa Hawaii, at hindi man naging maganda ang unang araw ni Manuela pakiramdam niya ay hindi na siya ganun na maapektuhan."Marami ba akong nainom kaya may hang over ako? First time kong uminom pero mukhang di na ako uulit." ani ni Manuela na nagtungo sa teresa upanag bahagyang magpaaraw.Nare-relax si Manuela sa naririnig niyang alon ng dagat."Ano kayang magandang gawin ngay--" hindi natapos ni Manuela sa ang sasabihin niya ng makita niya si Uno sa may tabing dagat na tumatakbo."Ang unfair ng life, kahit sa malayo makikita mo ang kaguwapuhan ni Uno. Pero teka? Nagja-jo
SA INN nina Uno ay nakacross legs siyang nakaupo sa may sofa, pagkarating nila mula sa Waikiki Beach ay deretsong nagtungo si Manuela sa banyo. Ibinaling ni Uno ang tingin niya sa may banyo kung saan naroon si Manuela.Uno sensed Manuela was still deeply shaken by her near-abduction. He shuddered to think what might have happened had he not reached the yacht in time; the image of finding her at the mercy of those men, subjected to unspeakable acts, sent a chill down his spine.Iyon ang unang pagkakataon na sobrang nagalit si Uno para sa iba, nang makita niya ang naabutan niya kina Manuela at ang pag-iyak nito ay nagdilim ang paningin niya at ang gusto niya ay kitilin agad ang buhay ng mga lalaking gustong lumapastangan kay Manuela."I lost my cool when i saw her crying, that's weird." ani ni Uno nang buksan niya ang tv kung saan agad na bumungad sa kaniya ang isang balita patungkol sa yate at sa tatlong bangkay ng mga lalaking natagpuan doon."They fucking deserved it anyway." kument
"Kei te whakaatu ia i te mowhiti, ko te tikanga kua marena ia. (She is showing a ring, which means she is married.)" saad naman ng isa sa tatlo na hindi maunawaan ni Manuela ang pinag-uusapan ng mga ito.Inalis nalang ni Manuela ang tingin sa mga ito, at inaabangan ang pagbalik ni Uno. Pero nagulat siya ng hawakan siya ng lalaki at hilahin patayo."Ano ba! Let go of me!" singhal ni Manuela na pilit niyang inaalis ang pagkakahawak nito sa braso niya.Hindi niya maintindihan ang sinasabi ng mga ito dahil ibang lenggwahe ang gamit ng mga ito, pero nagsimula ng kabahan si Manuela."Let me go! I am waiting for someone so please let me g--no! Uno!" sigaw ni Manuela ng buhatin siya ng lalaki na parang sako at dali-daling umalis.Hindi magawang makawala ni Manuela kaya tanging pagtawag sa pangalan ni Uno ang sinisigaw niya. Wala naman sa mga tao sa beach ang nagtangkang tulungan siya kaya dere-deretso siyang naisakay ng tatlong lalaki sa yate."This is kidnapping! Let me go, ano ba!" pilit k