All Chapters of ลวงรักคุณหมอคาสโนว่า: Chapter 31 - Chapter 40

หมอคณาธิปรู้สึกโกรธขึ้นมาจนร้อนไปทั้งหน้า นี่เขากำลังถูกผู้หญิงหน้าซื่อตาใสคนนี้หลอกอยู่งั้นเหรอ เธอทำให้เขาหลงจนแทบคลั่งแล้วมาตัดขาดเขาเพียงเพราะชลนิราปรากฏตัว ทั้ง ๆ ที่ไม่ได้ถามเขาด้วยซ้ำ“นี่คุณกำลังจะบอกว่า…”“เรื่องของคู่หมั้นคุณหมอ จิลรู้หลังจากที่คุณไปสิงคโปร์ คุณหมอคิดจะบอกเมื่อไหร่คะหรือจะหลอกจิลไปเรื่อย ๆ”“ผมไม่ได้หลอกคุณ เรื่องนี้ผมอธิบายได้”“ไม่จำเป็นแล้วค่ะ จิลไม่อยากเป็นขี้ปากของคนทั้งโรงพยาบาล อีกอย่างเรื่องนี้ก็เหมือนเป็นเรื่องตลกตั้งแต่แรกแล้ว คิดว่าจิลรู้สึกยังไงคะที่ไปไหนมาไหนก็มีแต่คนที่กำลังหัวเราะอยู่ข้างหลัง และคอยพนันกันว่าเราจะคบกันได้พ้นสามเดือนไหม แต่คนอย่างคุณหมอก็ต้องเจอวิธีแบบเดียวกัน ตอนนี้คนที่นั่งหัวเราะก็คือฉัน”“ชมชนก! นี่คุณ…หลอกผมมาตลอดเลยเหรอ ทั้งความรู้สึก ความอบอุ่นและทุกอย่างที่คุณทำ คุณแค่ปั่นหัวผมเล่นงั้นเหรอ”“คนอย่างคุณหมอควรจะได้รับบทเรียนค่ะ คนเจ้าชู้อย่างคุณก็ต้องเจอแบบนี้บ้าง”“ซ่าส์….”น้ำในแก้วของหมอคินน์สาดไปที่หน้าสวย ๆ ของชมชนก เขาโกรธจนอยากจะทำอะไรบางอย่าง ถ้าหากเธอไม่ใช่ผู้หญิงเขาคงยั้งอารมณ์เอาไว้ไม่อยู่“ชมชนกคุณมันผู้หญิงมั

“ฉันไม่ควรจะพบกับเขาอีก”“แต่แกบอกพี่เมษาไปแล้วว่าจะช่วยให้ถึงที่สุด ไม่ต้องห่วงหรอกเรายังมีหมอจักรภพอยู่อีกคนที่จะเป็นพยานเรื่องนี้ได้”“อืม เข้าใจแล้วฉันจะช่วยพี่เมษาให้ได้อยู่กับลูก เพื่อความถูกต้อง”“จ้า ๆ เพื่อความถูกต้อง เฮ้อ... อย่างน้อยฉันเองก็ควรต้องตอบแทนคุณหมอของแกสักหน่อยที่จัดห้องระดับวีไอพีให้โดยที่ไม่ต้องร้องขอแบบนี้”“อะไรนะ แกบอกว่าห้องนี้...”“นี่แกก็คงจะมองออกตั้งแต่แรกแล้วมั้งว่าห้องนี้ไม่ได้เป็นห้องพักฟื้นทั่วไป แต่เป็นห้องพิเศษสำหรับแขกวีไอพีเท่านั้น เรื่องนี้หมอจักรภพหลุดบอกฉันเองแหละ”“เขาจัดการให้เหรอ แต่ว่า… เขาทำแบบนั้นทำไมกัน”“นี่แกไม่เข้าใจจริงเหรอ”“ช่างเถอะ ฉันกับเขาไม่มีทางที่จะกลับไปเหมือนเดิมได้แล้ว อย่าลืมสิว่าคู่หมั้นเขาก็อยู่ข้าง ๆ ด้วยตลอด”“แล้วแต่แกก็แล้วกัน”สองวันถัดมา / ห้องไกล่เกลี่ย“นี่เป็นเอกสารการรักษาทั้งหมดที่เราชี้แจงคุณได้ ก่อนหน้านั้นคุณเมษาภรรยาของคุณมีอาการปกติก่อนที่จะออกจากโรงพยาบาล ดังนั้นบาดแผลที่เกิดหลังจากนั้นหากพิสูจน์ไม่ได้ว่าเกิดขึ้นในโรงพยาบาล คงฟ้องร้องไม่ได้เราจึงอยากจะขอให้ทางญาติผู้ป่วย...”“ไม่ครับคุณทนาย ยังไงคุณก

“ใช่แล้ว ไม่ใช่แค่นั้น… เห็นบอกว่าน้องจิลน่ะสอบคณะแพทย์ติดที่อื่น แต่กลับเลือกไปเรียนบริหารที่เดียวกับมึง ทั้ง ๆ ที่โอกาสเจอกันมีน้อยมาก มึงคิดว่ายังไงล่ะ ดูเหมือนว่าน้องจิลคนนี้จะชอบมึงมากเลยนะ”คณาธิปไม่เคยรู้เรื่องนี้มาก่อนเลย แค่วันนี้รู้ว่าเธอเคยเรียนที่เดียวกับเขาก็ตกใจมากแล้ว แต่นี่ยังรู้ว่าคนที่เคยส่งขนม กลอนรักและพวกจดหมายพวกนั้นคือเธอ เขากลับยิ่งตกใจมากไปกว่าเดิม“เรียนมัธยมงั้นเหรอ แต่ว่า… พวกเธอเป็นรุ่นน้องเราห้าปีเลยไม่ใช่เหรอ”“ก็ใช่ไง พวกเราอยู่ ม.หกแล้ว น้องจิลกับเพื่อน ๆ พึ่งเข้ามาเรียน ม.หนึ่ง นี่มึงจำรุ่นน้องไม่ได้เลยเหรอวะไอ้คินน์ ตอนนั้นน้องจิลก็ดังในหมู่ผู้ชายอยู่นะ เห็นบอกว่าน้องตามไปเรียนที่เดียวกับมึง ให้ตายเถอะเป็นเรื่องที่โรแมนติกสุด ๆ ไปเลยว่าไหม”แต่เมื่อคณาธิปหันไปก็ทันได้เห็นรอยยิ้มของเธออีกครั้ง คราวนี้เขาอยากจะเป็นฝ่ายรุกบ้าง อยากถามเธอว่าเรื่องที่เพื่อนของเขาเล่ามาเป็นความจริงหรือเปล่า เพราะเขาในตอนนั้นมุ่งมั่นอยู่กับการสอบเข้ามหาวิทยาลัยจนไม่สนใจเรื่องไร้สาระอย่างจดหมายรักหรือขนมที่แอบส่งมาให้ และยังไม่เคยรู้มาก่อนว่าที่เธอตัดสินใจเรียนบริหารก็เพราะเ

“เรื่องนี้คงต้องเริ่มจากก่อนหน้านั้น ในเมื่อหนูนิราพูดชัดเจนว่าจะไม่หมั้นกับแก เรื่องการหมั้นนี้ก็คงไม่ต้องคุยอีก”“แล้วก่อนหน้านั้นละครับ เกิดอะไรขึ้นแล้วทำไมนิราถึงบอกว่าคุณแม่กีดกันผมกับจิล หรือว่า… มีอะไรที่ผมยังไม่รู้”คุณธิดารัตน์ถอนหายใจและเริ่มรู้สึกผิดขึ้นมา “ตอนที่แกไปสิงคโปร์ ครั้งนั้นแม่ไปหาเด็กที่ชื่อชมชนกที่คอนโดของแก และบอกให้เด็กคนนั้นออกไปจากชีวิตแกเพื่อหลีกทางให้นิรา”“อะไรนะครับ!! ทำไมคุณแม่ทำแบบนี้ละครับ แม่รู้ไหมว่าเรื่องนี้ทำให้จิล… ไม่สิ จิลไม่มีทางยอมรับง่าย ๆ แบบนี้ คุณแม่เอาอะไรไปข่มขู่เธอ ทำไมเธอถึงได้ยอมเลิกกับผมง่าย ๆ ถึงกับไม่ยอมติดต่อกับผมอีกเลย”“ตอนนั้นแม่คิดว่าแม่อยากเลือกคนที่ดีที่สุดให้แก พอมีเรื่องฟ้องร้องเกิดขึ้นหนูนิราก็กลับมาจากต่างประเทศพอดี แม่เลยคิดว่านิราจะช่วยแกได้ อีกอย่างทั้งฐานะทางสังคมและความรู้ของเธอ ก็เหมาะสมกับแกมากกว่าเด็กฝึกงานคนนั้นแม่ก็เลย…”“แม่ครับ แม่ขู่อะไรจิล”“แม่ก็แค่… ยื่นเงื่อนไขกับเธอว่าถ้าหากเลิกยุ่งกับลูก แม่จะไม่เอาเรื่องเพื่อนของเธอที่ชกลูกครั้งก่อน แต่ถ้าไม่ยอมเลิกแม่จะไม่เซ็นเอกสารผ่านการฝึกงานให้ และจะเอาเรื่องใ

จิลหน้าแดงก่ำขึ้นมาในทันที นี่เป็นครั้งแรกที่เขาตั้งใจบอกรักเธอ แม้ว่าจะพูดเพราะต้องการง้อแต่ก็ทำให้คนที่ได้ฟังเริ่มใจอ่อนยวบลงไป ใช่ว่าเธอจะตัดใจจากเขาได้เสียเมื่อไหร่ ที่หนีมาถึงที่นี่ก็เพราะอยากจะพักหัวใจและอยู่ไกล ๆ จากข่าวคราวของเขาเท่านั้นเอง“คุณหมอพูดอะไรคะ จิลไม่…อ๊ะ!”เขาดึงเธอเข้ามากอดจนได้ จิลดันตัวออกแต่ก็สู้แรงของเขาไม่ได้“คุณหมอปล่อยจิลนะคะ”“ผมตามมาง้อเมียตัวเองไกลถึงเชียงใหม่ ถึงยังไงวันนี้ผมก็จะต้องง้อจนกว่าคุณจะยอม”“ปล่อยก่อนเรายังคุยกันไม่จบนะ แล้วเรื่องคุณนิราล่ะคะ”คณาธิปปล่อยเธอแต่ก็ยังจับมือเอาไว้แน่นไม่ยอมปล่อย รู้ดีว่าในเมื่อมีโอกาสพูดแล้วก็ต้องพูดให้หมด เขาได้บทเรียนมาแล้วก่อนหน้านี้ว่าจิลใจแข็งมากขนาดไหนขนาดไปช่วยเขาแท้ ๆ เธอยังไม่ให้โอกาสเขาได้อธิบาย อีกครั้งก็งานเลี้ยงรุ่นที่ได้ไปรู้มาว่าเธอแอบชอบเขามานานมาก จิลอยู่ในทุก ๆ ช่วงชีวิตของเขามาโดยตลอดโดยที่คณาธิปไม่รู้ตัวเลย แต่ตอนนี้เมื่อรู้แล้วจะไม่มีทางปล่อยให้เธอหลุดมือไปอีกแน่นอน“ผมกับนิรารู้จักกันมาก่อนก็จริง แต่ว่าตอนที่เธอกลับมาเรื่องการหมั้นก็เป็นเรื่องที่แม่ผมพูดอยู่ฝ่ายเดียว นิราไม่ค่อยมีความสุ