All Chapters of ลวงรักคุณหมอคาสโนว่า: Chapter 21 - Chapter 30

คณาธิปทิ้งตัวลงมาที่ไหล่ของแฟนสาว ในเมื่อเจอตัวเธอแล้วเขาก็โล่งอก เมื่อคืนตอนตีสามเขานอนไม่หลับเลยตัดสินใจขับรถไปที่คอนโดของจิล แต่เมื่อเปิดประตูเข้าไปกลับพบแค่ห้องเปล่า ๆ เธอไม่อยู่ที่นั่นเขาจึงรู้ว่าจิลคงเจอกับจีน่าในห้องตอนที่เขาเข้าไปล้างตัวเพราะอาเจียนออกมา เพียงแค่ได้กลิ่นน้ำหอมที่ฉุนของจีน่า“หมอคินน์… คุณมีไข้เหรอคะ”“อย่าหนีอีกนะ ฟังผม… ฟังผมก่อน”“ไม่ได้หนีค่ะเดี๋ยวสิคะจิลหนักค่อย ๆ เดินจิลจะพาไปที่เตียงพัก”“อือ… จิล ฟังผม ฟังก่อน”หมอคินน์เริ่มเพ้อเพราะฤทธิ์ไข้ เมื่อวานนี้เขาอยู่ในห้องผ่าตัดนานกว่าห้าชั่วโมงและยังต้องวิ่งไปเย็บแผลเคสด่วน ซึ่งก่อนหน้านั้นเขามีปากเสียงกับจีน่าและไล่กลับไปเพราะเธอกล้ามาวุ่นวายกับจิล“ทำไมตัวร้อนแบบนี้ล่ะ วันนี้วันหยุดคุณไม่ใช่เหรอทำไมไม่กลับไปนอนพักที่ห้องละคะ”“คุณไม่อยู่ที่ห้องจะให้ผมนอนคนเดียวยังไง อีกอย่างเมื่อวานนี้งานก็หนักมากจนแทบไม่มีเวลาพัก”“เช็ดตัวหน่อยนะคะ จะให้เรียกพยาบาล…”“ไม่ต้อง คุณนั่นแหละรับผิดชอบเลย เป็นแฟนแบบไหนทิ้งให้ผมอดข้าวอดน้ำแล้วยังหนีไปนอนที่อื่น”จิลทำตัวไม่ถูกเลยเมื่อคุณหมอที่เคยทำเย็นชาใส่และยังเคยออกปากพูดให้เ

จิลรู้สึกถึงความอบอุ่นบางอย่างที่วิ่งเข้ามาในหัวใจ เธอค่อย ๆ กอดตอบเขา หมอคินน์กอดเธอแน่นมากขึ้นและค่อย ๆ ดันตัวลงที่เตียงอย่างระวัง“ขอโทษนะแต่ผมทนไม่ได้ที่เห็นเขาพูดแบบนั้น ถ้าคุณไม่อยู่ตรงนั้นวันนี้เขาคงไม่ได้กลับบ้าน แต่คงนอนแอดมิทที่โรงพยาบาลแทน”“หมอคะ ธามเป็นเพื่อนของจิลนะคะ”“แต่เขาชกผมนะ”“จิลขอโทษแทนธามด้วยนะคะ เขาโมโหเพราะคิดว่าคุณเป็นคนไม่จริงใจ อีกอย่างก่อนหน้านี้พวกเด็กฝึกงานก็ตัดสินไปแล้วว่าคุณหมอเป็นคนเจ้าชู้ ธามก็เลย…”“ก็เลยคิดว่าผมคบกับคุณเล่น ๆ งั้นสินะ แล้วคุณล่ะจิลคิดแบบเดียวกับพวกเขาคิดหรือเปล่า คุณเชื่อข่าวลือพวกนั้นหรือเชื่อผม”จิลยิ้มให้หมอคินน์ก่อนจะค่อย ๆ ใช้มือลูบไปที่ริมฝีปากที่มีรอยแผลนิด ๆ โชคดีที่ไม่ถึงกับแตกแค่เป็นรอย แต่น่าจะบวมในอีกไม่นานนี้แล้วเพราะน้ำหนักมือของธามก็ไม่น้อยเหมือนกัน ตอนที่สาวหมัดมาชกหมอคินน์สุดแรง“ถ้าจิลไม่เชื่อก็คงไม่กลับมาพร้อมหมอแบบนี้หรอกค่ะ เรื่องบางอย่างเราไม่สามารถไปนั่งอธิบายให้คนทั้งโลกฟังได้หมด จริงไหมคะ”หมอคินน์หันมายิ้มน้อย ๆ ให้เธอแต่เขาก็เริ่มทนไม่ไหวแล้วเพราะบางอย่างในกางเกงเริ่มเรียกร้องอยากจะออกมาผงาดเต็มที่แล้ว

ทั้งสามคนหันมามองหน้าคณาธิปพร้อมกัน แม้ว่าทุกคนจะรู้ว่าคินน์เป็นหมอแต่ทุกครั้งที่มาที่ผับนี้เขาไม่เคยที่จะไม่ดื่ม แล้วยังดื่มเก่งกว่าพวกเขาด้วยซ้ำไป“ยังไม่หายดีน่ะก็เลยไม่อยากดื่ม อีกอย่างช่วงนี้งานค่อนข้างเยอะด้วยเลยงดไปก่อน”“เออ ๆ ก็ได้งั้นกูจะสั่งเด็กเอามาให้ก็แล้วกัน ยังไงมึงก็เป็นหมอ”ตันติกรหันไปบอกให้หลวงซึ่งเป็นบอดี้การ์ดของผับสั่งน้ำอัดลมมาให้หมอคินน์ เมื่อเขาดื่มไปนิดหน่อยและคุยกันสักพักศิลาก็ถามขึ้นมา"นี่ไอ้หมอกูได้ข่าวว่าคืนนั้น มึงเกือบจะถูกแม่นางแบบสุดแซบนั่นวางยาในห้องสวีทจริงหรือเปล่าวะ”“อะไรนะ!!”“จริงเหรอวะไอ้หมอ แต่ทำไมต้องวางยาในเมื่อยังไงมึงก็จะกินอยู่แล้วไม่ใช่เหรอ งานนั้นพวกมึงก็ไปไม่ใช่เหรอศิลา อี้เฉิน”“ไปครับแต่ผมบังเอิญเดินชนเด็กเสิร์ฟจนทำให้ชุดเปียก อีกอย่างงานก็ใกล้จะเลิกแล้วก็เลยกลับไปพร้อมพี่ศิลาก่อน นี่พี่คินน์ พี่เป็นหมอนะทำไมพลาดถูกวางยาได้ยังไง หรือว่าคืนนั้นพี่เมา”“ไม่ได้เมาแต่ว่าพอหมดไวน์ขวดที่สอง…”“โอ้โหไวน์สองขวด ฉิบหายไอ้หมอนี่มึงคอแข็งใช่เล่นเลยนี่แล้วทำไม เกิดอะไรขึ้น”“มึงก็เว้นช่องไฟให้ไอ้คินน์มันเล่าก่อนสิวะไอ้ต้วน พูดมากจริง ๆ ว่ามาส

มือของคณาธิปจิกไปที่โซฟาหนังสุดหรูในห้อง บรรยากาศทำให้เขารู้สึกตื่นเต้นกว่าทุกครั้ง อีกทั้งแฟนสาวที่กำลังทำสิ่งที่เขาไม่เคยคิดเลยว่าเธอจะทำ ก็ยิ่งทำให้อารมณ์ของเขาแตกซ่านจนอยากปลดปล่อย“ไม่ไหวแล้วจิล ผมจะแตก มานี่เถอะ”“อ๊ะ หมอคะ อ๊าา!! เบาสิคะ เสียว อ๊าา หมอ!!”เมื่อจับเธอมานอนก็เริ่มสอดและกระแทกย้ำถี่ ๆ สีหน้าของจิลตอนนี้ทำเอาเขาแทบจะคลั่งตาย ทั้งเซ็กซี่ทั้งยั่วยวนจนทนไม่ไหว“ไม่ไหวแล้ว ตะ แตก…แล้ว อาา…”หมอคินน์ถึงกับหอบเพราะไม่เคยเหนื่อยแบบนี้มาก่อน เขาต้องรีบก่อนที่จะทนไม่ไหว ไม่คิดเลยว่าผู้หญิงตรงหน้าคนนี้จะทำให้เขาคลั่งมากขนาดนี้ ไม่ว่าที่ไหนเมื่อไหร่เพียงแค่เห็น เขาก็อยากจะทำแบบนี้ตลอดเวลาเหมือนกับพวกมักมาก แต่ก็เป็นแค่กับจิลคนเดียว“หมอคะ ไหนบอกว่า ฮึก!! ไหนบอกว่าแค่รอบเดียว เฮือก!! ลึกเกินไปแล้ว.…”หมอคินน์จับเธอพาดไปที่โซฟาและเสียบเข้าไปอีกครั้งทางด้านหลัง คนตัวเล็กสะดุ้งโหยงเมื่อมังกรยักษ์สอดเข้ามาจนสุดโดยที่เธอพึ่งจะได้พัก แต่ความเสียวที่เขามอบให้ทำให้เธอหลงลืมทุกอย่างจิลอ้าปากระบายความเสียวเมื่อหมอคินน์เริ่มกระแทกถี่ขึ้น มือเริ่มเคล้นหน้าอกอิ่มจนปลิ้นออกตามร่องนิ้ว สลั

จิลรู้สึกไม่ต่างกับน้ำในแก้วที่ถูกวางทิ้งไว้โดยไร้คนสนใจ ตอนนี้เธอนิ่งราวกับไม่รู้สึกอะไรอีก ธิดารัตน์ดึงเอกสารขึ้นมาฉบับหนึ่งเพื่อให้เธอ“นี่คืออะไรคะ”“เธอคงจะรู้นะว่าถ้าฉันเอาเรื่องเพื่อนของเธอขึ้นมา ทั้งเพื่อนของเธอคนนั้นและตัวเธอเองมีสิทธิ์ที่จะฝึกงานไม่ผ่าน อีกอย่างก็อาจจะส่งผลกระทบเรื่องเรียนจบและเกียรตินิยมที่เธอหวัง อาจจะไม่ได้เพราะเรื่องนี้”“คุณเอาเรื่องนี้มาขู่ฉันเหรอคะ”“ฉันไม่ได้ขู่ แต่คิดว่าเธอน่าจะฉลาดพอที่จะรู้ว่าควรทำอะไร ฉันสามารถเขียนประวัติให้เธอจบการฝึกงานไปอย่างดีเยี่ยมหากเธอรับข้อตกลงนี้ อีกทั้งยังจะไม่เอาเรื่องเพื่อนของเธอด้วย”“แล้ว… ถ้าหากว่าฉัน…”“ถ้าเธอไม่ยอม เรื่องนี้ฉันจะเดินหน้าเอาเรื่องเพื่อนเธอให้ถึงที่สุด อย่างน้อยก็แค่ฝึกงานไม่ผ่าน อย่างมาก… ก็เรียนไม่จบ”“นี่มันจะไม่มากไปหน่อยเหรอคะ”“ที่เพื่อนเธอชกหน้าลูกชายของฉันก็มากไปเหมือนกัน เขาไม่ควรจะถูกทำร้ายเพราะผู้หญิงเพียงคนเดียว ต้นเหตุมาจากเธอดังนั้น… ก็มาจบปัญหากันเถอะ”“ตะ แต่ว่าคุณหมอ…”"ไม่ต้องห่วงเรื่องนั้นหรอก หลังจากนี้คณาธิปไม่มีเวลาที่จะมาสนใจเรื่องของเด็กฝึกงานอย่างเธออีกแล้ว ยังมีเรื่องอื่น