คณาธิปก้มลงไปเห็นรอยลิปติกของจีน่าที่ปกคอเสื้อจึงได้เข้าใจในทันทีว่าทำไมชมชนกถึงได้ทำหน้าแบบนั้น และทำไมเพื่อนของเธอถึงได้หน้าแดงและรีบลาเขากลับบ้าน“แย่ละ”“อะไรแย่เหรอ”“เปล่า ๆ คุณมาดื่มกาแฟเหรอ คือรอยนี่คนไข้เดินมาชนก็เลย…”“อ๋อ แบบนี้เองถึงว่าล่ะคุณเลยไม่รู้ตัว ช่างเถอะนี่กาแฟของคุณ เรียกสามครั้งแล้วไม่ไปเอาผมเลยเอามาให้”“ขอบใจนะหมอจักร”“ไม่เป็นไร วันนี้งานยุ่งชะมัดเลยดีนะมีน้องจิลกับน้องธามมาช่วย เด็กสองคนนี้ใช้ได้เลยเสียดายที่เรียนบริหาร”“เหรอ เธอเป็นยังไงบ้างล่ะ”“เก่งใช้ได้เลย เรื่องการจัดเอกสารและการใช้คอมพิวเตอร์คล่องกว่าเจ้าหน้าที่บางคนเสียอีก นี่ถ้าไม่ได้สองคนนี้มาช่วยวันนี้คงวุ่นวายแน่ ๆ กว่าจะได้พักก็เกือบบ่ายสองแล้วแต่น้อง ๆ ไม่บ่นสักคำ น้องธามนั่นพอน้องจิลไม่พักก็ไม่ไปพักเหมือนกันบอกว่าจะรอ สงสัยชอบน้องจิลแน่ ๆ”“อืม งั้นเหรอ”หมอคินน์ดื่มกาแฟขม ๆ รวดเรียวจนหมดและรีบทิ้งถ้วยในถังขยะทันที เขาไม่รู้รสชาติของกาแฟนั่นเลยสักนิดแต่กลับคิดถึงแต่สายตาละห้อยเหมือนลูกแมวถูกทิ้งเมื่อกี้นี้แทน“ผมไปก่อนนะหมอจักร คืนนี้มีธุระน่ะ”“ได้ ๆ แล้วเจอกันนะครับ”หมอคินน์รีบเดินกลับไปที
Last Updated : 2025-04-11 Read more