All Chapters of แฟนคลับหรือแฟนครับ: Chapter 21 - Chapter 30

หอพักคุณฐาพอฉันกลับถึงห้องก็รีบเปิดประมวลท่องมาตราต่อ ฉันก็พอจะจำได้แล้วแหล่ะ แต่ก็แค่เปิดอ่านทบทวนก็แค่นั้นLine เสียงไลน์ของฉันเด้งขึ้น ฐากูร: ตกลงจะให้ผมรับผิดชอบยังไงครับ ผมไม่ชอบติดค้างใครส้มส้ม: ไม่เป็นไรค่ะฐากูร: แต่ผมเป็นฐากูร: บอกมาเถอะครับส้มส้ม: ไม่เป็นไรจริงๆค่ะ ( ฉันไม่เป็นไรจริงๆ และฉันไม่ต้องการให้คุณมารับผิดชอบอะไรฉัน ฉันได้แต่คิดในใจ )ฐากูร: ผมไม่ชอบติดค้างใครครับ !ส้มส้ม: งั้น เอาอย่างนี้นะคะ...ฐากูร: ครับผมส้มส้ม: คุณกับฉันห้ามมาเจอกันอีกดีกว่านะคะ เพราะถ้ายิ่งเจอก็จะยิ่งเป็นข่าว เข้าใจนะคะฐากูร: เข้าใจครับพอฉันบอกเขาไปแบบนั้นและเขาตอบกลับฉันมาว่าเขาเข้าใจแล้ว ฉันก็โล่งใจทันที ฉันก็ปิดโทรศัพท์แล้ววางลงข้างๆตัวเอง และเปิดประมวลท่องมาตราต่อมหาวิทยาลัย" เย้! ในที่สุดก็สอบเสร็จแล้ว ป่ะไปฉลองกันส้มส้ม " แตงโมบอกเกาะแขนฉันเดินตั้งแต่ออกจากห้องสอบลงมาบันไดจนถึงล่างตึกนิติ" โอเคๆ " ฉันยิ้มตาหยีแก้มบาน เพราะดีใจสอบเสร็จสักที ท่องมาตราปวดหัวซะมัดเลย" ปิดเทอมตั้ง 3 สัปดาห์แกจะไปไหนอ่ะ " แตงโมถามฉัน" ฉันจองตั๋วเครื่องบินไว้กลับบ้านที่ต่างจังหวัดน่ะ น่าจะอีก 1 ส

ปังงงงง!!!! เสียงฐากูรลุกขึ้นตบโต๊ะอย่างแรงเมื่อได้ยินพี่เต้ปลายสายพูดว่ายัยตัวเล็กที่เขากำลังตามติดเธออยู่ตอนนี้กำลังเมามาย แถมยังใส่ชุดว่ายน้ำตัวสั้นจิ๋วอวดเรือนร่างขาวๆ ให้คนอื่นชายตามองกันเป็นร้อยๆ คน " คุณฐากูรเป็นอะไรหรือเปล่าคะ " ขณะที่ฐากูรลุกขึ้นตบโต๊ะอย่างแรง ลิลลี่ลูกสาวของบริษัทที่ผมเจรจาธุรกิจอยู่พูดขึ้น ลิลลี่ คือนักศึกษานิเทศศาสตร์ปี 4 ซึ่งเป็นลูกกับคุณวัลลพหุ้นส่วนของบริษัทผม 4% และนั่นก็คือเธอรู้ตัวตนของผมตั้งแต่ทีแรกว่าผมคือ ฐากูร ฤกษ์รักษ์ ไม่ใช่พี่ม่อนที่มหาวิทยาลัยเหมือนที่คนอื่นๆ รู้จัก ก่อนที่ผมจะมาเข้ามหาวิทยาลัยที่นี่ ลูกสาวคุณวัลลพพึ่งจบม.6 และรู้ว่าผมจะเข้ามหาวิทยาลัยของพ่อผมเธอก็วิ่งแจ้นมาเข้าคณะเดียวกับผม และเกาะติดผมอยู่อย่างนั้นจนขึ้นปี 4 แต่ผมก็ไม่ได้สนใจอะไรเธอมากนัก เธอสวยครับ เซ็กซี่มาก นมเป็นนม เอวเป็นเอว แต่ถึงจะสวยมากขนาดไหนผมก็ไม่เคยชายตามองเธอเลยสักครั้ง เธอเคยบอกชอบผมหลายต่อหลายครั้ง ผมก็ปฏิเสธไปทุกครั้ง ถ้าไม่ติดว่าคุณวัลลพเป็นหุ้นส่วนบริษัทของผมอยู่ผมก็คงจัดการและเขี่ยผู้หญิงคนนี้ไปตั้งนานแล้ว รำคาญ!! " ผมมีธุระ ขอตัวก่อนนะครับ! " พูด

เขาที่ซุกไซร้ที่ซอกคอของฉันทั้งหอม ทั้งดูด ทัังกัด จนคอขอฉันมีรอยแดงขึ้นมา" อ๊ะ! " ฉันร้องเสียงหลงเมื่อฟันของเขากัดลงมาที่ลำคอของฉัน" พี่ขออนุญาตแสดงความเป็นเจ้าของหนูหน่อยนะครับ " ไม่พูดเปล่าเขาก็ก้มลุกซุกไซร้ซอกคอของฉันอีกข้างหนึ่งพร้อมทำเหมือนเดิมกับคออีกข้างที่เขาพึ่งทำไป จนตอนนี้คอของฉันมีรอยแดงทั้งสองข้างเต็มไปหมด" หอมจัง " เขาพูดทั้งที่ใบหน้าของเขายังซุกไซร้อยู่ที่คอขอฉันเขาเงยหน้าขึ้นมองใบหน้าฉันพร้อมกับเอามือมาเขี่ยริมฝีปากของฉันขึ้นๆลงๆ เล่นอย่างสนุก และเขาก็ประกบริมฝีปากของเขาลงมาเบาๆ เขาพยายามใช้ลิ้นตวัดไปมาในปากของฉันเป็นพลันวันเพื่อชิมน้ำหวานจากปากของฉันอย่างดูดดื่ม" อื้อ " ฉันที่โดนเขาประกบริมฝีปากนานเกินไปจนร้องออกมาเพราะเริ่มจะหายใจไม่ออก เขาที่รู้ดังนั้นรีบผลักริมฝีปากของเขาออกจากฉันทันที" ขอโทษครับกินเพลินไปหน่อย หวาน มัน ครบรสเลยครับ ^^ " เขาพูดพร้อมกับยิ้มให้ฉัน " ขอกินอีกที่หนึ่งได้ไหมครับ " เขาไม่รอให้ฉันอนุญาตขอกินอีกที่หนึ่งของเขาก็คือเนินอกของฉัน เขาเอามือถอดเสื้อคลุมของฉันออก และถอดชั้นในตัวจิ๋วของฉันออกพร้อมจ้องมาที่เนินอกเท่าลูกส้มของฉัน เขาเอาปากไป

ฉันงัวเงียตื่นขึ้นมา รู้สึกหนักอึ้งบนหัวแต่ก็ยังไม่ลุกจากที่นอน " ทำไมแตงโมยังไม่มาปลุกนะ " ฉันพึมพำอยู่กับตัวเอง แล้วยันตัวเองลุกขึ้นเพื่อจะลุกไปอาบน้ำ" ว๊ายยยย " พอพยายามเอนตัวเองลุกขึ้น ภาพตรงหน้าทำเอาฉันสะดุ้ง !!ตอนนี้มีผู้ชายหล่อเหลานอนอยู่บนเตียงข้างๆฉัน ฉันจับผ้าห่มที่คุมตัวฉันออกแล้วก้มดูข้างในร่างกายของฉันตอนนี้ไม่มีเสื้อผ้าสักชิ้น ถ้าฉันไม่มีแล้วคนข้างๆฉันที่ห่มผ้าผืนเดียวกับฉันจะเหลือเหรอ ตอนนี้สติของฉันเตลิดเปิดเปิงไปหมด พยายามนึกว่าเมื่อคืนเกิดอะไรขึ้นก็นึกยังไม่ออก เพราะยิ่งนึกยิ่งปวดหัวจากอาการแฮงค์เมื่อคืนฉันลุกขึ้นจากเตียงพร้อมเอาผ้าห่มคลุมร่างกายตัวเองไว้แล้วหลับตาปี๋ไม่ยอมมองคนที่นอนอยู่บนเตียงที่เปลือยเปล่าที่ตอนนี้ยังไม่รู้สึกตัว ฉันค่อยๆดันตัวเองลุกขึ้นเบาๆ เพราะกลัวผู้ชายที่นอนอยู่ตื่นขึ้นมา ถ้าเขาตื่นขึ้นมาตอนนี้ฉันจะทำหน้าตายังไง และเมื่อคืนเกิดอะไรขึ้น!! ฉันเก็บเสื้อผ้าฉันที่แยกไปคนละทิศละทางแล้วรีบตรงดิ่งไปที่ห้องน้ำแล้วรีบสวมชุดให้ตัวเองทันทีฉันกะว่าจะกลับไปอาบน้ำที่โรงแรมตัวเองเพราะกลัวเสียงดังจนอีกคนตื่นและตอนนี้เธอก็ไม่รู้ว่าตัวเองอยู่ที่ไหนอีกด้วย

สนามบินสุวรรณภูมิฉันที่กำลังลงจากเครื่องบินได้สักพักก็ต่อสายหาแตงโมทันที" ฮัลโหล ฉันถึงแล้วนะ " ฉันบอกแตงโมเพราะมันบอกว่าจะมารับฉัน และอีกอย่างช่วงนี้ฉันไปพักที่คอนโดมันชั่วคราวเพราะกำลังหาหอพักใหม่ที่ถูกใจยังไม่ได้" ฉันจอดรถรออยู่ทางเข้าสนามบินนะ " แตงโมบอกฉัน ฉันรีบกดวางสายแล้วลากกระเป๋าไปทันที ขวับบบ !!จู่ๆฉันก็โดนข้อมือใหญ่มาจับข้อมือเล็กของฉันจนหันไปจนเซถลาเข้ากับหน้าอกแกร่งอย่างแรง กลิ่นน้ำหอมแบรนด์หรูนี้คุ้นๆ ฉันจำมันได้ดี อย่าบอกนะว่า..." เจอผัวไม่ทักหน่อยเหรอ " เสียงทุ้มเรียบนิ่งพูดขึ้น ฉันได้ยินอย่างนั้นเลยรีบผละตัวเองออกจากอกแกร่ง และกำลังจะวิ่งหนีจาก ผู้ชายที่ใส่เสื้อเซิ้ตสีดำ กางเกงยีนส์สีดำ ใส่แมส หมวกและแว่นตาดำ อำพรางตัวไว้พร้อมกับบอดี้การ์ดมือขวามือซ้าย 2 คน คือ พี่เต้กับพี่ต๋อง ขวับบบ !! เขาเอามือแกร่งมาดึงชายเสื้อด้านหลังฉันเอาไว้อีกรอบ" จะไปไหน! " เขาทำเสียงเข้มอย่างไม่พอใจ" กะ กลับหอ " ฉันพูดตะกุกตะกักแต่ก็ไม่ได้หันหน้าไปทางเขาเลยสักนิด และเขาก็ยังเอามือดึงชายเสื้อด้านหลังฉันไว้แบบเดิม" หอที่ไหน! " เขาพูดเสียงเรียบนิ่งแต่แฝงไปด้วยความขนลุกซู่"..." ฉั