All Chapters of คืนอ่อนไหวกับชายแปลกหน้า: Chapter 1 - Chapter 10

“สวัสดีครับ พี่ดีใจนะที่ครีมมาหาพี่ที่นี่เป็นยังไงบ้างขับรถมาเหนื่อยไหม”“ไม่เหนื่อยหรอกค่ะ ครีมไม่ได้ขับเร็วมากเท่าไหร่ขับมาเรื่อยๆ”“แต่ทีหลังอย่าทำแบบนี้อีกนะครีมพี่เป็นห่วงนะ” เขาทำเสียงไม่ค่อยพ่อใจเท่าไหร่“พี่ภูมิโกรธครีมเหรอคะ” กานต์สิชาหน้าเสียเพราะกลัวว่าเขาจะโกรธที่มาหาเขาโดยไม่บอกล่วงหน้า“พี่ไม่ได้โกรธพี่แค่เป็นห่วงถ้าเกิดครีมเป็นอะไรไปพี่จะทำยังไง”“ก็ครีมคิดถึงพี่ภูมิ”หญิงสาวมองหน้าเขาแล้วทำตาปริบๆ และมันก็ได้ผลเพราะตอนนี้กันตภูมิเลิกทำหน้าหงุดหงิดและมีรอยยิ้มให้เธอแล้ว“พี่ก็คิดถึงครีมเหมือนกันแต่พี่ต้องทำงาน”“ครีมเข้าใจค่ะ ครีมก็เลยขับรถมาหาพี่ภูมิที่นี่ พี่ภูมิคะกระทงของเราสวยไหมคะ” เธอรีบเปลี่ยนเรื่องคุยเพราะไม่อยากให้เขาหงุดหงิดชายหนุ่มที่กำลังขับรถอยู่หันมามองกระทงที่หญิงสาวถืออยู่ซึ่งรูปร่างมันค่อนข้างจะประหลาดเพราะไม่ใช่กระทงใบตองเหมือนที่เขาเคยเห็นโดยทั่วไป”“มันเป็นรูปอะไรเหรอครีม”“พี่ภูมิดูไม่ออกเหรอดูดีๆ” กานต์สิชายื่นกระทงมาให้เขาดูใกล้ๆชายหนุ่มขับรถไปด้วยหันมองไปด้วยแต่ก็ยังนึกไม่ออกว่ามันคือรูปอะไรกันแน่“บอกพี่มาเถอะครีมพี่เดาไม่ออกหรอกแล้วตอนนี้พี่ก

เมื่อกลับขึ้นมาบนห้องกานต์สิชาก็อาบและเปลี่ยนเป็นชุดนอน จากนั้นก็เปิดตู้เย็นเพื่อจะหาน้ำดื่มเมื่อเห็นทิรามิสุที่อยู่ในตู้เย็นก็นึกขึ้นได้ว่าตนเองยังไม่ได้เอาขนมให้กันตภูมิและตอนนี้ซอฟต์คุกกี้ก็ยังอยู่ในรถกานต์สิชาคิดว่าจะตามเอาไปให้เขาที่ห้องพักเพราะมันไม่ไกลจากที่นี่เท่าไหร่ถึงแม้รู้ว่าพรุ่งนี้เช้าก็จะได้เจอกับเขาแต่ก็ไม่รู้ว่าที่ไซต์งานของชายหนุ่มจะมีตู้เย็นไว้เก็บทิรามิสุหรือเปล่าแต่ถ้าเอาไปให้เขาคืนนี้เขาก็จะได้แช่ตู้เย็นไว้เธอรีบเปลี่ยนมาสวมกางเกงยีนกับกล้ามสีขาวและทับด้วยเชิ้ตตัวบางก่อนจะหยิบทิรามิสุในตู้เย็นเดินตรงไปที่รถหญิงสาวรู้ว่าห้องพักของกันภูมิอยู่ที่ไหนเพราะวันแรกที่เขาย้ายมาอยู่ที่นี่เธอกลับมารดาและพี่สาวของเขาก็มาส่งและช่วยจัดของตอนนี้เป็นเวลาเกือบจะสี่ทุ่มแล้วรถบนถนนไม่ค่อยมีมากเท่าไหร่หญิงสาวขับไปตาม GPS เพราะไม่คุ้นเส้นทางเท่าไหร่ ใช้เวลาไม่นานก็ถึงห้องพักของเขา ตอนนี้บริเวณที่จอดรถมีรถจอดอยู่ไม่มากเธอขับรถไปจอดข้างๆ กับรถของกันตภูมิก่อนจะเดินขึ้นไปห้องพักของคนรักซึ่งอยู่บริเวณชั้นสามห้องริมสุดกานต์สิชาถือทิรามิสุกับซอฟต์คุกกี้และตรงไปยังห้องพักของคนรัก เธอเคา

แล้วกานต์สิชาก็เล่าเรื่องราวความรักของตนเองให้กับชายหนุ่มตรงหน้าฟังเหมือนกับรู้จักกับเขามานานระหว่างเล่าหญิงสาวก็จีบเบียร์ไปด้วยจนกระทั่งเบียร์กระป๋องที่สองใกล้จะหมดเธอเริ่มเมานิดๆ ในขณะที่ความรู้สึกเสียใจน้อยใจพรั่งพรูออกมาเรื่อยๆ ใบหน้าหวานตอนนี้เปื้อนไปด้วยคราบน้ำตาทำให้คุณมองรู้สึกสงสารและเห็นใจเธอเป็นอย่างมากผู้หญิงคนนี้ดูท่าทางจะรักแฟนของเธอมากจริงๆเขารู้สึกเห็นใจเธอที่ต้องมาเจอกับเหตุการณ์แบบนี้แต่ก็รู้สึกดีใจไปกับเธอด้วยที่รู้เรื่องนี้เร็วเพราะจะได้ไม่ต้องเสียเวลาคบกันต่อ“เป็นไงคะคุณคิดว่าครีมเป็นผู้หญิงโง่หรือเปล่า”“ไม่เลยผมคิดว่าคุณเป็นผู้หญิงที่เข้มแข็งมากนะที่เดินออกมาจากตรงนั้นโดยไม่โวยวายอะไร”“ครีมก็อยากจะโวยวายนะคะ แต่ตอนนั้นสมองมันตื้อไปหมดเลยค่ะ”“แล้วตอนนี้ล่ะครับ”“ตอนนี้รู้สึกโล่งใจค่ะ และก็แอบดีใจที่รู้เรื่องนี้เพราะถ้าไม่มาหาเขาที่นี่ก็คงถูกเขาหลอกไปอีกนานเลย”“คุณเป็นผู้หญิงประเภทที่ไม่ทำตัวติดกับผู้ชายเป็นผู้หญิงในฝันของผู้ชายหลายๆ คนเลยนะ”“แต่มันก็เป็นช่องโหว่ให้ผู้ชายบางคนใช้ประโยชน์จากการที่ครีมไม่ตามติดเลยทำให้เขามีใครอีกคนได้ง่ายขึ้น”“ผมว่าปัญหานี้ม

เขากระซิบข้างหูจากนั้นจูบเร่าร้อนเธอเองก็จูบกลับอย่างดูดดื่มมันทำให้ไฟราคะในกายของทั้งสองพลุ่งพล่าน ฝ่ามือร้อนลากไปตามผิวนุ่ม นวดคลึงต้นขาก่อนจะดึงกางเกงชั้นในสีสวยออกให้พ้นทาง“คุณเปรม….”“ผมขอดูหน่อยสิว่าดอกกุหลาบของคุณจะสวยงามมากแค่ไหน”ชายหนุ่มดันเรียวขาของเธอให้แยกออกแล้วก็เหมือนกับถูกมนต์สะกด กุหลาบของหญิงสาวยังคงสวยงามและปิดสนิทเขาสัมผัสปลายนิ้วลงกลางกลีบกุหลาบหญิงสาวก็พยายามขยับหนีปุริมปรัชญ์ใช้ฝ่ามืออีกข้างหนึ่งกดท้องน้อยไว้ ปลายนิ้วสัมผัสกลางกลีบลากขึ้นลงก่อนจะกดเน้นลงบนเกสรสวาทอย่างปลุกเร้า ไม่นานนักมันขยายตัวขึ้นเล็กน้อยเพราะถูกกระตุ้นจากคุณชำนาญเสียงหญิงสาวครางกระเส่าเมื่อเขากดเน้นยังเกสร สติของเธอแทบไม่หลงเหลือ สะโพกของเธอยกขึ้นขยับเข้าหาปลายนิ้วอย่างคุมตัวเองไม่อยู่ ทุกสัมผัสที่เขามอบให้มันไม่เคยเกิดขึ้นกับเธอเลยและตอนนี้เธอก็กำลังรู้สึกเสียวซ่านอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อนหญิงสาวดิ้นพล่านอยู่บนที่นอนนุ่ม เมื่อเขากดปลายนิ้วบนเกสรเร็วขึ้น น้ำหวานก็เริ่มไหลออกมาตรงกลางกลีบ ปุริมปรัชญ์สอดนิ้วเข้าไปทีละนิด“อ๊ะ!....”“ไม่เกร็งนะเดี๋ยวมันจะดีขึ้น”เขาสอดนิ้วเข้าไปทีละนิดก็รู้

แสงแดดที่เล็ดลอดเข้ามาจากรอยแยกของผ้าม่านทำให้กานต์สิชารู้สึกตัวตื่น หญิงสาวรู้สึกเมื่อยเนื้อเมื่อยตัวไปหมดโดยเฉพาะช่วงล่างตั้งแต่บั้นเอวลงมาเธอกวาดสายตามองไปรอบๆ ห้องและนึกถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อคืน หญิงสาวจำได้ว่าตนเองนั่งดื่มอยู่ที่ริมสระจากนั้นก็เจอกับผู้ชายคนหนึ่งและคุยกันอย่างถูกคอ เธอเล่าเรื่องที่ไปเจอมาให้กับเขาฟัง จากนั้นเขาก็ชวนเธอนั่งดื่มที่ผับข้างโรงแรมและก็พากันกลับมาที่ห้องของเธอกานต์สิชาจำบทสนทนาที่เธอกับเขาคุยกันได้ไม่ทั้งหมดแต่เมื่อคิดทบทวนแล้วก็เป็นเธอเองที่ชวนให้เขานอนกับเธอ ป่านนี้เขาคงคิดว่าเธอเป็นผู้หญิงใจง่ายแน่ๆ แต่กานต์สิชาจะสนใจทำไมล่ะในเมื่อตื่นมาเขาก็ไม่อยู่ข้างกายแล้วหญิงสาวพยายามจะลุกขึ้นนั่งแต่มันก็ทำได้ค่อนข้างยากเพราะตอนนี้กลางกายของเธอมันรู้สึกระบมไปหมดเธอมองผ้าปูที่นอนยับย่นกับคราบเลือดจางๆ แล้วใบหน้าหวานก็แดงขึ้นมาทันที เธอขอร้องให้เขาช่วยทำลืมเรื่องแย่ๆ และเขาก็ทำได้จริงอย่างที่พูดเพราะตอนนี้ในสมองของหญิงสาวจำได้แต่บทรักอันเร่าร้อนที่เขามอบให้ประสบการณ์ครั้งนี้เธอคงลืมมันได้ยากและคิดว่าไม่จำเป็นจะต้องลืมเพราะมันเต็มไปด้วยความสุขอย่างที่ไม่