All Chapters of ฮูหยินชาวไร่ของท่านแม่ทัพ: Chapter 41 - Chapter 50

93 Chapters

หม่าเยี่ยนถิงป่วยหนัก 2

 ทว่าหม่าเยี่ยนถิงกลับไม่หือไม่อือหรือตำหนิเขาแต่อย่างใด หากนางไม่ว่า เขาขอดื้อดึงจะไม่แก้ไปจนกว่าสามีแท้จริงของนางจะปรากฏตัวได้หรือไม่นะ เห็นแก่ตัวที่สุด นายมันไอ้สารเลวซ่านหยาง เขาทะเลาะกับตัวเองไปจนถึงเวลาเข้านอน หม่าเยี่ยนถิงจะไปเล่านิทานให้เด็ก ๆ ฟังเป็นครั้งคราว หากนางไม่ยุ่งจนเกินไปหรือต้องแอบไปทำงานลับ ๆ ล่อ ๆ ตอนกลางคืนก็จะกล่อมเด็ก ๆ นอนด้วยตัวเอง  จางจื่อเสวียนคิดว่าวันนี้ตนคงหลับสบาย เพราะไม่มีเรื่องอะไรกวนใจ ชีวิตประจำวันก็สงบสุขดี แต่ว่าเขาต้องตื่นขึ้นมากลางดึกเพราะได้ยินเสียงครวญครางคล้ายสัตว์ป่ากำลังบาดเจ็บ ดวงตาคมปราบหรี่ลงด้วยความฉงนสงสัย ต้นฤดูกาลที่หนาวเหน็บจะมีสัตว์ป่าใดในระแวกนี้ไม่จำศีลด้วยหรือ จางจื่อเสวียนถือตะเกียงเดินออกมานอกห้อง เงี่ยหูฟังว่ามาจากที่ใด แล้วก็ต้องตกใจเมื่อพบว่ามันดังมาจากห้องนอนของหม่าเยี่ยนถิง เขาผลักประตูออกอย่างแรงด้วยหัวใจเต้นระส่ำคิดว่ามีสัตว์ป่าบุรุกเข้ามา แต่เปล่าเลย ในห้องนั้นไม่มีอะไรนอกจากตัวหญิงสาวเจ้าของบ้าน แล้วเสียงหายใจหอบก็ดังขึ้นอีก เขามั่น
last updateLast Updated : 2025-03-09
Read more

ไปตามท่านหมอ 1

จางจื่อเสวียนถามตัวเองอีกครั้ง นี่ข้ากำลังทำอะไรอยู่ เดินต่อสิ ห้ามหยุด ห้ามหลับเด็ดขาด พริบตาเดียวความเป็นตายก็มาอยู่ตรงหน้าแล้ว หากหลงทางไปเขาอาจไม่ได้กลับมาอีกเลย ธรรมชาติไม่เคยปรานีไม่ว่ากับใคร สรรพสัตว์น้อยใหญ่ไม่เว้นแม้แต่มนุษย์ ธรรมชาติไม่ใช่ทั้งมิตรและศัตรูถ้ารู้จักมัน จางจื่อเสวียนกลั้นใจเดินต่อ แม้จะง่วงเต็มที มือเท้าก็ขยับไม่ได้ดั่งใจแต่ในที่สุดเขาก็มาถึงแล้ว "ท่านหมอขอรับ!" เขาตะโกนเรียกสุดเสียงแข่งกับเสียงลม สั่นบนประตูให้คนด้านในรู้ว่ามีคนมาพร้อมตะโกนเรียกไปด้วย หากเขาสั่นประตูเฉย ๆ ไม่พ้นท่านหมอต้องคิดว่าเขาเป็นโจรไม่มีสมองแน่ เรียกจนคอแหบแห้งในที่สุดบานประตูก็เปิดออก "เจ้านี่เอง มีเรื่องงั้นหรือ" เขาจำชายหนุ่มผู้นี้ได้ อาละวาดเสียขนาดนั้นใครจะลืมลง "เยี่ยนถิง ภรรยาข้าไข้ขึ้นสูงมาก ท่านหมอไปดูนางหน่อยเถอะ" กว่าจะพูดได้แต่ละคำช่างลำบาก ท่านหมออาวุโสมองไปยังถนนที่ถูกหิมะถมสูงเกือบถึงเข่า "ข้าแก่แล้วเดินฝ่าหิมะตั้งขนาดนั้นไปไม่ไหวหรอก เจ้ารอสักเดี๋ยว...." จางจื่อเสวียนนึกว่าตนจะต้องรบเร้าต่อเสียแล้ว แต่ท่านหมออาวุโสกลับมาพร้อมถุงย่ามที่มีกลิ่นสมุนไพรฉุนกึกตีขึ้
last updateLast Updated : 2025-03-10
Read more

ไปตามท่านหมอ 2

สองแฝดอยากปีนขึ้นเตียงไปนอนกับมารดาใจจะขาด แต่รู้ว่าตอนนี้ไม่ควร ทั้งท่านแม่ท่านพ่อป่วยพร้อมกันแบบนี้ทำให้พวกเขากังวลใจจนข่มตานอนไม่ลง แต่ด้วยวัยที่ยังต้องการการนอนมาก และพลังงานน้อย ไม่นานพวกเขาก็ผล็อยหลับไปด้วยความเพลีย จางจื่อเสวียนเห็นว่าอาการตัวเองเริ่มดีขึ้นแล้วจึงลุกไปอุ้มทั้งสองให้ไปนอนตั่งตัวยาวริมหน้าต่างที่ปิดสนิด นำผ้าห่มคลุมทับกันหนาวอีกชั้น จนแล้วจนรอดหม่าเยี่ยนถิงก็ไม่รู้สึกตัวกระทั่งเช้าอีกวัน... พายุฝนสงบลงไปแล้ว ถนนหนทางกลับมาถูกปกคลุมด้วยพรมสีขาวอีกครั้ง เพราะหม่าเยี่ยนถิงยังไม่ตื่นเขาเลยมาทำอาหารเช้าแทน ซึ่งก็ทำเพียงนำอาหารมื้อเก่ามาอุ่น จางจื่อเสวียนที่คุ้นเคยกับอาวุธสังหารมากกว่ามีดทำครัว หลังหั่นมันฝรั่งออกแล้วสภาพอนาถเกินทนเขาก็ล้มเลิกที่จะทำอาหารสดใหม่แล้วนำของเก่ามาอุ่นแทน หากยังดึงดันทำต่อเกรงว่าวัตถุดิบคงสูญสิ้นหมดเพราะเขาแน่ ครั้งก่อนที่นางออกไปข้างนอกยังทำอาหารที่สามารถอุ่นร้อนไว้ให้พวกเขา แต่เวลานี้คงได้แต่อุ่นอาหารที่เหลือจากเมื่อวานเท่านั้น "ท่านแม่ยังไม่ฟื้นเลยเจ้าค่ะ" หนี่เหวินนั่งคู้ตัวมองฝูงมดที่กำลังขนอาหารกลับรังอยู่ข้างเรือนเพาะ ท่านหมอหลั
last updateLast Updated : 2025-03-10
Read more

ความฝันอันยาวนาน...

ผู้มาจากต่างโลกเฝ้ามองทุกอย่างด้วยทิวทัศน์เดียวกัน รับรู้ถึงความนึกคิดของตัวเจ้าของร่างอย่างชัดเจน เป็นอะไรของนางถึงได้ขัดคออยู่ตลอดตั้งแต่เมื่อครู่แล้ว …ก็ไม่ได้ว่าอะไรแท้ ๆ แถมยังยิ้มตอบข้าด้วย นางรู้ว่าข้ามองเขาอยู่ เพราะตัวเองก็มองอยู่เช่นกันใช่หรือไม่ อาหารตรงหน้าพร่องไปจนหมดผู้ใหญ่ทั้งสองบ้านก็เลิกรา แต่วัยหนุ่มสาวที่กำลังผลิบานยังอยากเมามายกันต่อ ผู้นำสองตระกูลจึงตัดสินใจกลับก่อนแล้วให้คนของตนอยู่เฝ้าเผื่อเกิดเหตุอะไร หม่าเยี่ยนถิงยิ้มกรุ้มกริ่มกับตัวเองพอเหลือตนกับชายหนุ่มคนนั้นลำพัง "ข้าเมามากแล้ว ขอตัวกลับก่อน" “คนของท่านยังไม่กลับมาเลย รถม้าของพวกท่านพ่อพึ่งออกไปไม่นาน ไปพักชั้นบนก่อนดีหรือไม่" เงียบไปครู่หนึ่งเสียงงึมงำยานคางก็ตอบกลับมา "อืม นั่นสิ…" เขาทำมือปัดป่ายไปตามโต๊ะคล้ายหาที่ยึดพิง หม่าเยี่ยนถิงไม่รอช้ายื่นมือไปหาอย่างมีนัยยะ "ข้าจะพาขึ้นไปเอง" นางเสนอตัว พอดีกับที่พี่สาวต่างมารดาคนนั้นไม่อยู่ ไม่มีใครขวางทางนางแล้ว หม่าเยี่ยนถิงประคองชายหนุ่มที่สูงกว่าตนขึ้นไปบนชั้นของภัตตาคารที่ประกอบกิจการเป็นโรงเตี๊ยมร่วมด้วย เยี่ยนถิงที่อยู่ในร่างหม่าเยี่ยนถิงอยากก
last updateLast Updated : 2025-03-10
Read more

เรียนรู้การแพทย์ 1

"ท่านแม่ไม่เห็นต้องขอโทษเลยเจ้าค่ะ ท่านพ่อแค่หงอย ๆ ซึม ๆ ไปเท่านั้น หากท่านแม่ยังไม่ฟื้นขึ้นมาในเร็ววัน ลูกเกรงว่าหน้าของท่านพ่อคงเหมือนเจ้าตัวลายหลังอารามมากกว่านี้" นั่นมันชื่อสุนัขจรจัดที่อยู่หลังวัดไม่ใช่หรือ? "ขอโทษที่มารดาปล่อยให้ตัวเองป่วยน่ะ" "ท่านแม่ การป่วยไม่ใช่เรื่องที่ต้องขอโทษนะเจ้าคะ ท่านบอกข้าเอง" เด็กสาวเอ่ยย้ำหน้ามู่ทู่ เหมือนว่าจะเคยพูดแบบนั้นไปจริงๆ ด้วยสิ กลืนน้ำลายตัวเองสินะข้าเนี่ย หม่าเยี่ยนถิงพูดคุยกับบุตรฝาแฝดเสียงอ่อนเสียงหวาน ลืมสิ้นเรื่องที่เคยฝันไป จางจื่อเสวียนยกถ้วยโจ๊กที่พึ่งทำขึ้นพร้อมน้ำแกงอีกหนึ่งอย่าง "เด็กๆ  ลงไปกินข้าวได้แล้ว พ่อแยกสำรับไว้ให้ที่ด้านล่าง" พอได้ยินว่ามื้อเช้าเสร็จแล้วพวกเขาก็ปีนลงจากเตียง เดินแข่งกันลงไปทานอาหาร ยังได้ยินเสียงเจี๊ยวจ๊าวขึ้นมาถึงบนนี้ "พ่อหรือ?" จางจื่อเสวียนไม่เคยแทนตัวเองเช่นนั้นมาก่อน เกิดอะไรขึ้นระหว่างที่นางหลับไปกันนะ เห็นหญิงสาวมองมาหน้าฉงนเขาจึงเอ่ยเฉลยข้อข้องใจ "พวกเขาคะยั้นคะยอมว่าทำไมข้าไ
last updateLast Updated : 2025-03-11
Read more

เรียนรู้การแพทย์ 2

 "เจ้าอีกแล้วเรอะ" ท่านหมอเอ่ยขึ้นตั้งแต่นางพูดยังไม่ทันจบ ดูเหมือนว่าครอบครัวของนาง จะรบกวนท่านหมอไว้หลายคราจนจำหน้ากันแม่นแล้ว "อีกแล้วอะไรกันเล่า ข้ารบกวนท่านมากครั้งเสียที่ไหน"  นางเอ่ยตอบพร้อมยิ้มประจบ เพราะอย่างไรก็ต้องมาพึ่งพาคนอื่น จะเย็นชาไร้ใจไปตลอดได้อย่างไร คนเราต้องรู้จักปรับตัวไม่อย่างนั้นคงอยู่โลกที่แปลกใหม่แบบนี้ไม่ได้ "คนเราไม่ควรเจ็บป่วยเกินสามครั้งต่อปีนะ" "หื้ม ต่อให้นับก่อนหน้านี้ด้วยปีนี้ข้าก็ป่วยแค่สองครั้งเองนะ" หม่าเยี่ยนถิงเดินตามท่านหมอชราที่ทำหน้าเบื่อหน่ายใส่อย่างไม่ปิดบัง "ใครป่วยอีกล่ะ" สุดท้ายชายชราก็ยอมแพ้ "สามีข้า" ตามที่คนอื่น ๆ ในเมืองเข้าใจน่ะนะ "ข้าอยากช่วยให้เขาจำได้ อย่างน้อยเขาก็ควรรู้ว่าตัวเองเป็นใครหรือมีอะไรนะ" "แล้วเจ้าไม่รู้หรือไง" "ท่านหมอ ข้าจะรู้หรือไม่รู้ไม่สู้เขารู้ด้วยตัวเอง เป็นท่านจะเชื่อใจคนแปลกหน้าในขณะที่ความจำเสื่อมทั้งหมดหรือไง" "ถ้าไม่ใสซื่อจนเกินไปก็คงไม่มีทางเชื่อใจใครได้ขนาดนั้นหรอก"
last updateLast Updated : 2025-03-11
Read more

รักษาครั้งแรก 1

ระยะนี้หม่าเยี่ยนถิงก็อยู่ไม่ติดบ้านอีกเช่นเคย ทั้งที่ไม่มีงานที่สำนักคุ้มภัยแล้ว บ้านสวนที่ซื้อใหม่ก็ยังต้องรอปรับปรุงหลังหมดหนาว แต่นางก็ยังวุ่นวายแต่เช้าจรดเย็น บางวันก็พาเด็ก ๆ ออกไปด้วย บางวันก็ฝากเด็ก ๆ ไว้กับเขา จางจื่อเสวียนไม่รู้ว่านางกำลังทำอะไร "’งานใหม่หรือ?" "วิชาใหม่น่ะ" มื้อเช้าของวันถูกขัดจังหวะกะทันหัน หม่าเยี่ยนถิงถือกระบวยค้างไว้ กะพริบตาปริบ ๆ มองเขาเหมือนถามทางสีหน้าว่าเขาพูดเรื่องอะไรอยู่ นางทำหน้าฉงนอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะเอ่ยถามอย่างไม่แน่ใจ "ข้ายังไม่ได้บอกหรอกหรือ" "ไม่ เจ้าไม่ได้บอกอะไรเลย ตั้งแต่หายป่วยเจ้าอยู่ติดบ้านเสียที่ไหน" หม่าเยี่ยนถิงนึกแล้วก็จริง ๆ เวลาทำงานหรือติดพันภารกิจบางอย่างนางต้องการสมาธิมาก ๆ จนบางครั้งก็หลงลืมเรื่องอื่นไป อีกอย่างนางยังไม่ค่อยชินกับการที่ต้องบอกคนอื่นว่าไปที่ไหน ทำอะไรกับใคร ต่อไปนี้คงต้องปรับตัวอีกสักหน่อยแล้ว ในเมื่อคิดว่าพวกเขายังต้องอยู่ด้วยกันอีกนาน "ข้ากำลังเรียนฝังเข็มจากอาจารย์หมอ ถ้ามันช่วยกระตุ้นความทรงจำของท่านให้ได้ไว ๆ มันก็จะดีกับท่านและข้า" นางอธิบายเหตุผลที่หายไปบ่อยๆ ให้ฟัง ไม่รู้ว่าเขาจะยินยอมให้นางรั
last updateLast Updated : 2025-03-12
Read more

รักษาครั้งแรก 2

"งั้นคงต้องขอชิมหน่อยแล้ว" หม่าเยี่ยนถิงหมุนตัวกลับมาที่ห้องรับรองแขกแล้วจัดโต๊ะอาหารรอกับพวกแฝด จางจื่อเสวียนยิ้มแก้มปริหั่นวัตถุดิบอย่างอารมณ์ดี เขายิ้มกว้างเกินปกติหรือเปล่า หรือข้าฝังเข็มผิดไปโดนอะไรบนหน้าเขาล่ะเนี่ย หม่าเยี่ยนถิงนั่งเท้าคางอยู่กับโต๊ะ มองผ่านไปในห้องครัวเป็นระยะ บุรุษร่างกำยำขะมักเขม้นกับการปรุงอาหารมื้อนี้มาก แม้จะดูเงอะงะเป็นบางที แต่หลายอย่างก็ดูทำได้คล่องแล้ว ไม่นานอาหารจานโปรดสามสี่อย่างก็วางอยู่บนโต๊ะกลมขนาดเล็กกลางห้อง หม่าเยี่ยนถิงใช้เงินที่ได้มาซื้อเครื่องเรือนและต่อเติมบ้านไปก่อนหน้านี้ไม่น้อยเหมือนกัน บ้านขนาดกลางสองชั้นที่จะพังแหล่ไม่พังแหล่ก็ดูสมเป็นบ้านขึ้นมา ตอนที่ถูกบิดาขับไล่ออกมานั้นหม่าเยี่ยนถิงใช้เงินจากการขายเครื่องประดับส่วนตัวเกือบทั้งหมด เพื่อซื้อบ้านหลังนี้และการเก็บส่วนหนึ่งไว้ใช้จ่ายในอนาคตของลูกน้อยที่ยังไม่เกิดมา นางรู้สึกได้ตั้งแต่วันนั้นแล้วว่าบิดาคงไม่ให้การช่วยเหลือใด ๆ หม่าเยี่ยนถิงเป็นสตรีที่เข้มแข็งและอดทนมากจนอดีตมือสังหารสาวยังขอนับถือ น่าเศร้าที่พลังใจของมนุษย์ผู้หนึ่งมีได้จำกัดนางจึงจากไปเร็วกว่าที่ควร เด็ก ๆ ชอบรสชา
last updateLast Updated : 2025-03-12
Read more

ความทรงจำกลับคืนมา

หม่าเยี่ยนถิงที่กำลังก้มหน้าก้มตากลบเมล็ดพันธุ์หันมามองครู่หนึ่ง ก่อนจะนิ่งค้างไปทั้งอย่างนั้น เพราะหน้าตาเรียบเฉยเหมือนตุ๊กตาปูนปั้นเป็นทุนเดิน จึงไม่มีใครสังเกตเห็นว่าหญิงสาวผู้นี้ตกใจตาค้างไปแล้ว หม่าเยี่ยนถิงขนลุกเกรียวไปทั้งตัว เมื่อเห็นว่ามารดาไม่ตอบหนี่เหวินก็เปลี่ยนเป้าหมายไปหาพี่ชายที่กำลังนั่งดูมดขนอาหารเข้ารังแทน "เป่าเปา ๆ ดูสิว่าข้าเจออะไร" นางยื่นมือทั้งสองที่ประคองปิดไว้มาตรงหน้าเขาแล้วแบออกช้า ๆ "นี่…!" พูดยังไม่ทันจบก็หน้ามืดสลบล้มตึงไป อาการของเป่าเปาออกจะมากเกินไปในสายตาฝาแฝดผู้น้อง ที่ไม่เห็นว่าสิ่งที่นางนำมาให้ดูจะน่ากลัวตรงไหน จางจื่อเสวียนมองดูเหตุการณ์อยู่ไกลลิบรีบวิ่งกลับมาจากอีกฟากของสวน กลัวว่าแฝดผู้น้องจะไปจับตัวอันตรายอะไรเข้าด้วยความซุกซนตามวัย "เหมียวเหมียว อะไรอยู่ในมือเจ้า?" นางไม่ตอบแต่ยื่นมือให้บิดาดูแทน จางจื่อเสวียนเห็นเจ้าตัวนั้นก็ได้แต่ยิ้มแห้ง เข้าใจแล้วว่าทำไมผู้เป็นแม่กับบุตรชายถึงออกอาการอย่างนั้น แหงล่ะ ใช่ว่าทุกคนจะมองกบน่ารักน่าเอ็นดูเสียที่ไหน "เจ้าอยากเลี้ยงมันหรือ" เมื่อมองดูด้วยตาเปล่าแล้วเห็นว่ามันเป็นประเภทที่ไม่มีพิษ เขาก็วาง
last updateLast Updated : 2025-03-12
Read more

แม่ทัพแดนเหนือ 1

สตรีที่อยู่ในร่างหม่าเยี่ยนถิงปรารถนาจะดูแลบุตรทั้งสองต่อให้ เป็นความตั้งใจของนางที่ก็ไม่ต่างจากเขาในเวลานี้ แล้วก็มีจุดมุ่งหมายเดียวกันก็ได้กระมัง แม่ทัพแดนเหนือที่พึ่งคืนสถานะตนได้ไม่นาน วางแผนทวงคืนสิทธิ์ควรได้ของภรรยาอย่างเงียบ ๆ ก่อนวันที่ถูกสหายบิดาเชิญไปร่วมโต๊ะในงานเลี้ยงนั้น มารดาของจางจื่อเสวียนก็เริ่มมองหาสตรีที่คู่ควรมาเป็นคู่หมั้นหมายไว้แล้ว หนึ่งในนั้นคือบุตรสาวคนโตของเสนาบดีหม่า  ซึ่งตอนนั้นยังเป็นขุนนางชั้นผู้น้อย เขากับนางเคยเล่นกันเมื่อสมัยเด็ก และน้องสาวของหม่าเหลียนหลิวก็มักมาแอบมองอยู่ใกล้ ๆ ทุกครั้ง จนเขาต้องเอ่ยปากชวนอีกฝ่ายมาเล่นด้วย สตรีผู้นั้นเติบใหญ่มาเป็นภรรยาเขาในวันนี้ แม้ขั้นตอนจะไม่ถูกต้องตามขนบ แต่ลึก ๆ ในใจเจ้าของร่างแท้จริงก็พึงใจนางมากกว่าผู้เป็นพี่สาว แม้มารดาจะมีสตรีที่หมายตาไว้มากมาย แต่ไม่ว่าจะเลือกใครมาเป็นภรรยาก็จะต้องผ่านความเห็นของเขาก่อน สถานะในบ้านของจางจื่อเสวียนสำคัญขึ้นมากหลังได้รับตำแหน่งอย่างเป็นทางการ ทว่าหลังเสร็จสิ้นคืนที่ร่วมเตียงกันไปวันนั้น เขาก็ได้รับคำสั่งด่วนให้ไปช
last updateLast Updated : 2025-03-13
Read more
PREV
1
...
34567
...
10
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status