All Chapters of คลั่งรัก | คุณป๋า : Chapter 61 - Chapter 70

คุณป๋าไม่ได้ฟังเสียงคัดค้านจากฉัน แต่กลับยื่นคำขาดให้พนักงานคนนั้นไปหาซื้อมะม่วงน้ำปลาหวานมาให้ได้ ก่อนจะดึงฉันเข้าไปในห้องทำงาน ตุบ!! ร่างของฉันถูกเหวี่ยงอัดกระแทกกับโซฟาอย่างแรง ก่อนจะเอื้อมมือมาดึงยางรัดผมออกแล้วโยนมันทิ้งอย่างหัวเสีย แบบนี้มันชักจะเกินไปจริงๆ แล้วนะ!! “คุณป๋า!! มันเจ็บนะคะ ถ้าจะทำนิสัยแย่ๆ แบบนี้ฝุ่นว่าเราคงไปกันไม่รอด!!” ไม่รู้ว่ากี่ครั้งแล้วที่ฉันคิดถึงเรื่องจะเลิกกับคุณป๋าในวันนี้ มันแทบจะทุกเวลาจริงๆ “ดูเธอทำ!! ไปยืนให้มันรัดผมให้ไม่มีมือหรือไง ห๊ะ!!” พอเจอคุณป๋าสวนกลับมาแบบนี้ฉันก็เถียงไม่ออก แต่นั่นมันก็พี่ทีม คุณป๋ารู้จักดี “ฝุ่นกับพี่ทีมรู้จักกันมาตั้งแต่สมัยเรียน ม.ปลาย แล้วนะคะ คุณป๋าก็รู้”“เออ!! รู้!! แล้วมันสมควรหรอวะฝุ่น ทำเหมือนมันเป็นผัวเธอแบบนั้น”“คุณป๋า!!” ฉันพยายามหายใจเข้าออกลึกๆ สงบสติอารมณ์เอาไว้ “ฝุ่นว่าเราคุยกันไม่รู้เรื่องแล้วนะคะ” คุณป๋าพ่นลมหายใจออกมาแรงๆ จากนั้นก็ถอดเสื้อเชิดออกแล้วเหวี่ยงมันอัดกระแทกพื้นอย่างเอาแต่ใจ “ทำไมช่วงนี้คุณป๋าถึงได้อารมณ์ร้อนขนาดนี้ละคะ” “....”คุณป๋าไม่ตอบแต่กลับยืนท้าวเอวจ้องหน้าฉันตาเขม็ง “ถ้าเป็นแ

เมื่อคืนไม่รู้ว่าคุณป๋าหาซื้อมะม่วงได้หรือเปล่า และก็ไม่รู้ว่ากลับมาโรงแรมตั้งแต่เมื่อไหร่ เพราะตื่นขึ้นมาตอนเช้าฉันก็นอนอยู่บนเตียงในห้องแล้ว วันนี้ฉันค่อนข้างที่จะตื่นสายเพราะความเพลียจากเมื่อคืน ตื่นมาก็ไม่เจอคุณป๋าแล้ว ลุกขึ้นเดินออกไปหาที่ด้านนอกก็ไม่เจอ แต่เจอโน้ตที่แปะไว้ตรงอาหารที่วางอยู่บนโต๊ะ เป็นคุณป๋าที่ทำเอาไว้ให้ แล้วก็เขียนย้ำบอกว่าห้ามไม่ให้ฉันไปที่บริษัท “ทำไมต้องห้ามอีกแล้วนะ !!” ฉันส่ายหน้าไปมาก่อนจะนั่งลงกินข้าวที่คุณป๋าเป็นคนเตรียมไว้ให้ เมื่อกินเสร็จแล้ว ฉันก็อาบน้ำแต่งตัวและให้อาเพทายโทรไปบอกลูกน้องคนเดิมที่ไปส่งฉันเมื่อวานมารับไปบริษัท ให้ฉันอยู่แค่ในห้องมันก็น่าเบื่อเหมือนกันนะ รู้สึกหดหู่ยังไงก็ไม่รู้ ณ บริษัท ฉันเดินตรงไปยังห้องทำงานของคุณป๋า และเปิดประตูเข้าไปโดยไม่ได้เคาะห้องก่อน ในตอนนี้คุณป๋ากำลังยุ่งกับการอ่านเอกสารกองโตบนโต๊ะ “ให้ฝุ่นช่วยมั้ยคะ ^_^” ฉันยิ้มหวานก่อนจะเดินไปหย่อนก้นลงบนโต๊ะทำงานของคุณป๋า เมื่อคุณป๋าเงยหน้าขึ้นมาเห็นว่าเป็นฉันก็ดูจะไม่พอใจเท่าไหร่ “ฉันบอกให้เธออยู่ที่ห้อง” คุณป๋าถามเสียงเข้ม แถมยังจ้องฉันอย่างเอาผิด “ก็ฝุ่นเบื่อ

เช้าวันใหม่...ทันทีที่ฉันลืมตาขึ้น มองไปข้างๆ ก็เจอกับคุณป๋าที่นอนฟุบหน้าลงตรงมือของฉัน ภาพนี้ทำให้ฉันเผยยิ้มออกมาอย่างไม่อาจกลั้นไว้ได้ เมื่อคืนคุณป๋าไม่ยอมนอน เพราะกลัวว่าฉันจะนอนดิ้น บอกว่าจะรอดูให้แน่ใจก่อน เมื่อรู้ว่าตัวเองกำลังจะเป็นพ่อคน ทำให้คุณป๋าใจเย็นขึ้นมากกว่าเดิมเยอะเลย ไม่อารมณ์ร้อนเหมือนก่อนหน้านี้ แกร็ก คลืด~ เสียงประตูห้องถูกเปิดเข้ามา พร้อมกับเสียงล้อรถเข็น ชวนให้ฉันหันไปมองว่าใครกันที่เป็นคนเปิดประตูเข้ามาในห้อง “ตื่นเช้าจังเลยนะคะ ^_^” คุณพยาบาลคนสวยเอ่ยทักทายด้วยรอยยิ้มที่แสนจะเป็นมิตร “เดี๋ยวขอตรวจหน่อยนะคะ” “ค่ะ ได้ค่ะ” เมื่อตอบพยาบาลเสร็จฉันก็มองคุณป๋าที่กำลังหลับอยู่ ก่อนจะกระตุกแขนข้างที่คุณป๋านอนทับอยู่เบาๆ เพื่อเป็นการปลุกให้คุณป๋าตื่น และมันก็ได้ผล คุณป๋าค่อยๆ เงยหน้าขึ้นมาทั้งที่ยังไม่ลืมตา ก่อนจะยกมือขึ้นมายีผมตัวเองจนยุ่งเยิงไปหมด แต่ถึงอย่างนั้น ผู้ชายวัยสามสิบกว่าๆ ในเวลาตื่นนอนแบบคุณป๋าจำเป็นต้องดูดีขนาดนี้เชียวหรอเนี่ย!! “แม้ สามีน่ารักจังเลยนะคะ^_^” เสียงของพยาบาลที่เอ่ยปากแซวทำให้ฉันรู้สึกหวงคุณป๋าขึ้นมาซะดื้อๆ แต่ก็ต้องเก็บอาการเอาไว้ “รี

ไม่รู้ว่าคุณป๋ากำลังคิดบ้าอะไรอยู่ จู่ๆ ถึงได้ควักท่อนเอ็นออกมาแล้วจับขาฉันถ่างออกจากกัน “คะ...คุณป๋า ไม่ได้นะคะ หมอบอกว่าต้องงดก่อน” “ขอเข้าไปแค่หัว ได้มั้ย” ไม่พูดเปล่า คุณป๋าเอาท่อนเอ็นมาจ่อตรงร่องสวาทแล้วถูส่วนหัวให้สัมผัสกับติ่งเกสรของฉัน “อื้อ อ๊ะ~ ละ ลูกจะไม่เป็นอันตรายใช่มั้ยคะ” “ไม่หรอก ไม่ได้เอาเข้าไปหมดสักหน่อย” พูดจบคุณป๋าก็สอดใส่ส่วนหัวสีชมพูเข้ามา “อ๊า ~ เข้าไปแค่นี้เอง” ฉันเม้มปากแน่น ถึงจะเข้าไปแค่ส่วนหัวแต่มันก็ทำให้เสียวซ่าน คุณป๋าชักท่อนเอ็นส่วนออกมาถูติ่งเกสรของฉัน จากนั้นก็สอดใส่ส่วนหัวเข้ามาในร่องสวาท ทำแบบนี้สลับกัน และใช้มือที่กำท่อนเอ็นอยู่รูดขึ้นลง ริมฝีปากหนาก้มลงมาบดขยี้จูงลงบนริมฝีปากของฉันอย่างเร่าร้อน ลิ้นของฉันกับคุณป๋าเกี่ยวพันกันไปมาอย่างไม่มีใครยอมใคร“เสียวมั้ย” คุณป๋าถอนริมฝีปากออกแล้วถามเสียงกระเส่า “สะ เสียวค่ะ อ๊า~” เมื่อตอบจบคุณป๋าก็ตวัดลิ้นเลียริมฝีปากของฉัน ก่อนจะก้มหน้าลงมาตะโบมดูดหน้าอกทั้งสองเต้าอย่างดุเดือด มือหนาข้างที่ว่างอยู่บีบเค้นหน้าอกของฉันแรงๆ แต่ก็ไม่ได้ทำให้ฉันรู้สึกเจ็บ ส่วนหัวของปลายท่อนเอ็นถูกกระแทกเข้าออกรัวๆ จากนั้

เมื่อกลับมาโรงแรมเปิดประตูเข้ามาในห้องได้ สิ่งแรกที่คุณป๋าทำคืออุ้มฉันเข้าไปในห้องนอน แล้ววางลงบนเตียง “คุณป๋า เลิกหื่นก่อนได้มั้ยคะ” ฉันลุกขึ้นนั่งแล้วพูดกับคุณป๋าอย่างตำหนิ จะไม่พูดคุยอะไรกันก่อนหรือไง “ทำเหมือนข้าวใหม่ปลามันไปได้” “นั่นสิ ทำไมอยู่กับเธอทีไรฉันถึงมีอารมณ์ได้มากขนาดนี้” คุณป๋าทำท่าคิด สายตาของฉันเหลือบมองไปที่เป้ากางเกงของคุณป๋า เห็นมันนูนขึ้นมาแทบจะทะลัก ขนาดนั้นเชียวหรอ...“เดี๋ยวเธอก็กลับไทยแล้ว ถือซะว่าชดเชยให้ฉัน” คุณป๋าพูดอย่างเจ้าเล่ห์ก่อนจะค่อยๆ ดันตัวฉันให้นอนราบไปกับเตียง “ดะ เดี๋ยวสิคะ ฝุ่นมีเซอร์ไพรส์ค่ะ” “เซอร์ไพรส์อะไร หื้ม” คุณป๋าฝังจมูกลงมาบนพวงแก้มของฉันอย่างแผ่วเบา“อื้อ คุณป๋าออกไปรอด้านนอกก่อนสิคะ” ฉันดันแผงอกแกร่งเอาไว้ “ทำไมต้องให้ไปรอด้านนอก ?” คุณป๋าเลิกคิ้วเชิงสงสัย“ก็บอกว่าเซอร์ไพรส์ไง” คุณป๋าทำหน้าคิดหนัก ฉันจึงลุกขึ้นจูงมือคุณป๋าออกไปด้านนอก “นั่งรอก่อนนะคะ เสร็จแล้วฝุ่นจะเรียก” “เธอคิดจะทำอะไรฝุ่น ?” คุณป๋าถามอย่างไม่ไว้ใจ บ้าจริง! ฉันเคยทำอะไรไม่ดีหรือไงเล่า“เดี๋ยวก็รู้ค่ะ” พูดจบฉันก็เดินกลับเข้าไปในห้องและไม่ลืมที่จะล็อกประต