All Chapters of คลั่งรัก | คุณป๋า : Chapter 121 - Chapter 130

ฉันใช้มือดันตัวคุณป๋าออก ทำให้ที่คุณป๋าจะเงยหน้าขึ้นมามองฉันด้วยสายตาที่ไม่ชอบใจสักเท่าไหร่ “ทำไม ?” “มาถึงก็จะทำเรื่องอย่างว่าเลยหรอคะ แค่นี้เองหรอ…” มันพูดไปในเชิงตัดพ้อ พอฉันถามออกไปแบบนั้นคุณป๋าก็พ่นลมหายใจออกมาแรงๆ แล้วดึงเสื้อของฉันลงปิดหน้าอกให้เรียบร้อย ก่อนจะยกตัวฉันลงจากตักแกร่งของตัวเอง ฉันถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอก เพราะไม่คิดว่าแค่คำพูดคำเดียวของฉัน จะทำให้คุณป๋าหยุดการกระทำนี้ได้ “อ่ะ คะ คุณป๋า…” ฉันตาโตขึ้นมาทันทีอย่างตกใจเมื่อจู่ๆ คุณป๋าก็ล้มตัวนอนลงมาบนตักของฉัน “ฉันทำงานหนักมาทั้งอาทิตย์ อยากจะผ่อนคลายแต่เธอไม่ยอม ใจดำจริงๆ” คุณป๋าบ่นพึมพำทั้งที่ยังหลับตาอยู่ “ถ้าจะนอนก็กลับไปนอนที่บ้านสิคะ มานอนแบบนี้ได้ไง” “ทำไมจะไม่ได้ ฉันจะนอนที่นี่หรือที่บ้านมันก็ขึ้นอยู่กับการตัดใจของฉัน” คุณป๋าตอบอย่างเอาแต่ใจ “…..” หัวใจดวงน้อยมันเต้นรัวเมื่อก้มลงมองดูคุณป๋าที่กำลังนอนหลับตาอยู่บนตักของฉัน บ้าจริง!! หยุดคิดอะไรบ้าๆ แบบนั้นสักที ฉันได้แต่ห้ามความคิดฟุ้งซ่านของตัวเอง “คุณป๋าเปลี่ยนไปนะคะ….” “เธอก็เปลี่ยนไปเหมือนกัน” “ทำไมถึงเก็บหนูมาเลี้ยงล่ะคะ ตอนนั้นทำไมไม่ปล่อยให

ฉันยืนจ้องหน้าคุณป๋าตาเขม็ง รู้อยู่เต็มอกว่าตัวเองไม่มีสิทธิ์โกรธหรือหงุดหงิด แต่ฉันไม่สามารถข่มอารมณ์เอาไว้ได้จริงๆ “ออกไปก่อน” คุณป๋าสั่งผู้หญิงที่กำลังนวดให้ตัวเองออกไปด้านนอก เธอคนนั้นเมื่อได้ยินคำสั่งก็ก้มหน้าลงเล็กน้อยแล้วรีบเดินออกไปจากห้องทันที คุณป๋ามองตามผู้หญิงคนนั้นไปจนกระทั้งเธอออกไปจากห้อง ก่อนจะตวัดสายตาขึ้นมามองหน้าของฉัน “แต่งตัวแบบนี้ อยากเจอดีหรือไง!!” คุณป๋ามองชุดของฉันตั้งแต่หัวจรดเท้า “นึกว่าคุณป๋าชอบซะอีกนะคะ”“เธอควรบอกฉันก่อนว่าจะมาที่นี่” คุณป๋าพ่นลมหายใจออกมาเบาๆ ด้วยท่าทางไม่ค่อยชอบใจเท่าไหร่ที่จู่ๆ ฉันก็โผล่มาโดยไม่ได้บอกก่อน “ถ้าบอกหนูก็คงไม่ได้มาเห็นอะไรดีๆ สิคะ” ฉันพยายามข่มอารมณ์ของตัวเองสุดๆ แล้วจริงๆ แต่ตอนนี้มันแทบจะระเบิดออกมาได้ทุกเวลา “มานั่งนี่สิ” คุณป๋าตบลงบนหน้าตักของตัวเอง เพื่อเรียกให้ฉันไปนั่ง “ไม่ค่ะ !!” “เธอเป็นอะไรเมเบล ?” คุณป๋าเลิกคิ้วขึ้นถาม ส่วนฉันก็ไม่ได้ตอบอะไรเอาแต่ยืนจ้องหน้าคุณป๋าตาเขม็งอยู่อย่างนั้นด้วยความเจ็บใจ คุณป๋าถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่อีกครั้ง ก่อนจะเป็นฝ่ายลูกขึ้นเดินมาหาฉันเอง “ไม่ต้องเข้ามาใกล้ได้มั้ยคะ !!”

ทั้งฉันและคุณป๋าต่างมองตากัน บรรยากาศภายในห้องเงียบสนิทเงียบสะจนได้ยินเสียงของเครื่องปรับอากาศ ริมฝีปากหนากดจูบลงมาบนริมฝีปากของฉัน และบดขยี้ก่อนจะค่อยๆ ดันลิ้นร้อนๆ เข้ามาสำรวจภายในโผลงปากอย่างดูดดื่ม“อื้ม~” เสียงทุ้มของคุณป๋าครางในลำคออย่างพึงพอใจที่ฉันยอมเปิดปากให้ เนิ่นนานที่ฉันกับคุณป๋าจูบกัน จนทุกอย่างมันกำลังจะเลยเถิด ฉันจึงเป็นฝ่ายผละริมฝีปากออกก่อน “ทำไม…” คุณป๋าถาม ดวงตาคู่นั้นเต็มไปด้วยความต้องการ “คุณป๋าคิดยังไงกับหนูหรอคะ บอกก่อนได้มั้ย…” ฉันตั้งหน้าตั้งตารอฟังคำตอบ แต่คุณป๋ากลับเงียบไปเป็นเวลานาน ทำให้ฉันพอจะเดาได้แล้วว่าคำตอบคืออะไร “หนูไม่อยากรู้…”“ฉันชอบเธอ” คุณป๋าพูดขัดขึ้นมา ก่อนจะหลบสายตาของฉันที่จ้องมองอยู่ทันทีที่พูดจบ “และฉันก็ไม่สนว่าเธอจะเคยอยู่ในสถานะลูกเลี้ยงของฉันมาก่อน” ฉันตกใจราวกับว่าตอนนี้โลกทั้งใบมันกำลังค่อยๆ หยุดหมุน หัวใจดวงน้อยมันเต้นรัว ได้แต่เฝ้าถามตัวเองในใจว่าเมื่อกี้ที่ฉันได้ยิน มันคือเรื่องจริงใช่มั้ย “ฉันคงไม่ต้องถามว่าเธอคิดยังไง เพราะอาการเธอมันฟ้องว่าเธอก็คิดไม่ต่างจากฉัน” คุณป๋าพูดออกมาอย่างมั่นใจ และมันก็เป็นแบบนั้นจริงๆ ฉันคิดไ

หลังจากเรียนเสร็จแยกย้ายกับเพื่อน ฉันก็บอกให้พี่กล้ามาส่งที่บ่อนคาสิโน จะมาเช็คดูสักหน่อยว่าคุณป๋าจะเลิกยุ่งกับผู้หญิงคนอื่นได้จริงหรือเปล่า ถ้าเกิดว่าฉันเห็นอะไรที่ไม่ชอบมาพากลนะ คุณป๋าได้เจอดีแน่ๆ ในตอนนี้ฉันยืนอยู่ที่หน้าประตูห้องทำงานของคุณป๋า ทำใจสักครู่ใหญ่กว่าจะค่อยๆ เอื้อมมือไปจับลูกบิดประตูแง้มๆ มองดูภายในห้อง แต่!!! ดันสบตาเข้ากับคุณป๋าที่นั่งอยู่ตรงโต๊ะทำงาน กำลังเงยหน้ามามองฉันอยู่พอดี ฉันจึงยิ้มแห้งแก้เก้อ ก่อนจะค่อยๆ แทรกตัวเข้าไปในห้องทำงานของคุณป๋า“ทำไมไม่บอกว่าจะมา ?” คุณป๋าเลิกคิ้วขึ้นถามก่อนจะวางปากกาในมือลง “หรืออยากมาแอบดูว่าฉันยุ่งกับผู้หญิงคนไหนหรือเปล่า”ฉันยิ้มให้คุณป๋าที่พูดออกมาอย่างรู้ทัน ก่อนจะเดินไปหย่อนก้นนั่งลงบนตักแกร่งอย่างถือวิสาสะ พลางยกมือขึ้นคล้องคอคุณป๋าไว้ แล้วกดจมูกลงบนแก้มของคุณป๋าเบาๆ มือหนาของคุณป๋าคล้องมากอดเองของฉันเอาไว้แบบหลวมๆ “ไม่คิดว่าที่หนูมาที่นี่ เพราะว่าหนูคิดถึงคุณป๋าบ้างหรอคะ”“ท่าทางของเธอมันฟ้องว่าเธอกำลังจับผิดฉันอยู่” “หรอคะ…” ฉันค่อยๆ ใช้มือลูบไล้แผงอกแกร่งเบาๆ อย่างยั่วยวน “ไปนั่งรอก่อน ฉันยังตรวจเอกสารไม่เสร็จ” คุณป

หลังจากยั่วโมโหคุณป๋าสำเร็จแล้ว ฉันก็บอกไปว่าจะออกไปหาที่รถ แต่ก็ยังไม่ได้รีบร้อนเดินออกไปหาคุณป๋าซะทีเดียว เพราะฉันเลือกที่จะนั่งดื่มต่อที่โต๊ะก่อน“อารมณ์ดีอะไรมา ตอนแรกเห็นทำหน้าบึ้ง ตอนนี้กลับเอาแต่ยิ้ม” เอวาถามฉัน “แกไม่ต้องรู้หรอก ^_^” ฉันยิ้มให้เอวาก่อนจะยกแก้วเหล้าขึ้นดื่ม ติ่ง~ เสียงแชตเด้งเข้าโทรศัพท์ ทำให้ฉันรีบก้มดูทันที และรู้อยู่แล้วว่าต้องเป็นข้อความจากคุณป๋าแน่ๆ คุณป๋า: สิบนาทีคุณป๋า: เธอทำอะไรอยู่ห๊ะ!! สรุปจะให้ฉันเข้าไปลากตัวเธอออกมาใช่มั้ยฉันยกเหล้าดื่มอีกแก้วก่อนจะลุกขึ้นจากโต๊ะโดยมีสายตาของเอวาและฟาร์นจับจ้องอยู่ “จะไปไหนอีกเมล เธอเป็นคนชวนมานะ” ฟาร์นถาม “ไปธุระแป๊บหนึ่ง เดี๋ยวฉันกลับเข้ามา” “แน่นะเมเบล ?” เอวาทำหน้าไม่เชื่อ “เธอต้องแอบซ่อนผู้ชายเอาไว้แหงๆ เลย ท่าทางมีพิรุธแบบนี้”“บ้าหรอ!! ไร้สาระ” ฉันตอบแบบขอไปทีก่อนจะฉีกยิ้มให้เพื่อนแล้วเดินออกไปจากคลับ สายของคุณป๋าโทรเข้ามาเป็นสายที่สองแล้ว แต่ฉันไม่ได้กดรับ ตอนนี้กำลังยืนอยู่ที่ด้านหน้าคลับแล้วมองหารถของคุณป๋าอยู่ ไม่นานสายตาของฉันก็เพ่งไปเจอกับรถของคุณป๋าที่กำลังจอดอยู่ ไม่รอช้าฉันรีบเดินไปเปิดประต