Semua Bab ภรรยาประกาศิต เล่ม 1: Bab 101 - Bab 110

เวลาร่วมเดือนที่ปารดาดำรงตำแหน่งประธารบริหารเธอแสดงศักยภาพให้หลายๆคนเห็นว่าสามารถดูแลบริษัทได้ดีแม้ว่าจะมีปัญหาอะไรเกิดขึ้นก็ตามในขณะเดียวกันการรวบรวมหลักฐานก็เริ่มมากขึ้นแบะเริ่มเห็นสิ่วผิดปกติเพิ่มมากขึ้นทุกวัน บริษัทที่เป็นคู่ค้าซึ่งปารดาให้ความสนใจเป็นพิเศษ พอสืบเบื้องลึกเบื้องหลังกลับพบว่าบริษัทนั้นไม่มีอยู่จริง มีแค่ชื่อจดทะเบียนโดยขาวต่างชาติสี่คนที่เป็นผู้ถือหุ้น"มันจริงอย่างที่คิดเลยครับบริษัทนี้แค่ฉากบังหน้าเท่านั้น" ธนาทิมยืนยันความเข้าใจของปารดาอีกครั้ง"เฮียคิดว่า เราต้องใช้อันนี้ค่ะ" ชนาวินเดินเอาอุปกรณ์ที่ได้มายื่นให้กับธนาทิม เขาเปิดมันออกดูจึงได้เห็นไฟล์ภาพทั้งที่เป็นภาพนิ่งและคลิปวิดิโอและคลิปเสียงชัดเจน"เฮีย เอามาจากไหนคะ" ปารดาแหงนหน้ามองคนที่ยืนอยู่ข้างๆ"มีคนเอามาขายให้ เฮียส่งให้รองมานพแล้ว เลยตัดสินใจเอามาให้หนูดู" เขาบอกเสียงเครียด"จ่ายไปเท่าไหร่คะ""ไม่เท่าไหร่หรอกค่ะ ไม่ต้องสนใจนะ ดูในจอ เห็นไหม ภาพพวกนี้มันคือการซื้อขายอาวุธสงคราม แหล่งข่าวของเฮียยังบอกอีกว่า พวกมันส่งอาวุธพวกนี้ไปที่ชายแดน ลุงของหนูนำเข้าและขายอาวุธพวกนี้ให้พวกกองกำลังที่อยากได้อาวุธไป

จบการประชุมในช่วงบ่ายโดยที่ปารดาสามารถเรียกร้องให้ตรวจสอบเอกสารการเดินเรือของบริษัทหนึ่งได้เนื่องจากเธอมีข้อสงสัยหลายอย่างจนชัยยศแทบจะเก็บอาการไม่อยู่พูดแย้งอยู่หลายครั้ง หากแต่ปารดาไม่สนใจต้องการให้ตรวจสอบข้อเท็จจริงและคำสั่งถือเป็นเด็ดขาดระหว่างที่ประชุมชนาวินได้รับข้อความว่าคืนนี้จะมีการส่งของเกิดขึ้นอีก เขากดอ่านมีทั้งเวลาและสถานที่ซึ่งก็คือท่าเรือของบริษัทเจทีเวลาตีสอง ชนาวินจึงปรึกษากับธนาทิมในการยืนยันข้อความและก็ได้ทราบว่าบริษัทจากยุโรปที่ปารดาสงสัยจะเข้าเทียบท่าในคืนนี้จริงๆหลังจากเสร็จสิ้นการประชุม ชนาวินจึงบอกปารดาและติดต่อหารองมานพทันทีเพื่อให้ข้อมูลและตำรวจจะนำกำลังเข้าจับกุมทันทีเพื่อไม่ให้คนเหล่านั้นไหวตัวทัน"ใครกันคะที่บอกข้อมูลเราขนาดนี้" ปารดายังคงสงสัย เธอคิดไม่ออกเลยจริงๆว่าใครกันที่อยากจะช่วย"เฮียก็ไม่รู้ครับ ถามหลายครั้งแล้วแต่ไม่ยอมเปิดเผยบอกแค่ว่าถ้าชัยยศโดนจับเขาจะปรากฏตัวเอง" ชนาวินเองก็ครุ่นคิดไม่ต่างกัน ยิ่งอยากรู้เขาก็เหมือนยิ่งไกลออกไป แต่ข้อมูลที่ให้มาก็มีประโยชน์และมากพอจะให้ดำเนินคดีกับชัยยศได้"เรากลับไปฟังผลที่บ้านดีกว่าไหมครับ" ธนาทิมเสนอ หลังจา

ทุกคนรวมกันที่ห้องประชุมเพื่อพูดคุยหารือกัน ปารดาจำเป็นต้องเข้าประชุมผู้ถือหุ้นและผู้บริหารระดับสูงเพื่อชี้แจงรายละเอียดและบอกแนวทางการดำเนินธุรกิจต่อไปเพราะครึ่งหนึ่งชัยยศเป็นคนดูแล นั่นทำให้ต้องรื้อระบบทุกอย่างเพื่อสะสางทั้งหมดอีกครั้งหลังจากสร้างความน่าเชื่อถือให้กับผู้ถือหุ้นและผู้บริหารระดับสูงแล้วก็ต้องจัดการเคลียร์ทุกอย่างที่ชัยยศทำเอาไว้ ทุกคู่ค้าทางธุรกิจที่ชัยยศดูแลจะถูกโอนมาที่ปารดาโดยเลื่อนให้สุพิชชา ลูกสาวของท่านทนุผู้ถือหุ้นอันดับสองขึ้นมาดำรงตำแหน่งรองประธานแทนที่ชัยยศ และช่วยกันดูแลในส่วนนี้ ซึ่งสุพิชชายินดีและให้ความร่วมมือด้วยเต็มที่ และมีอีกหลายส่วนยังต้องสะสางนั่นทำให้ปารดาทำงานเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่าเพื่อเคลียร์ทุกอย่างให้จบภายในหนึ่งสัปดาห์"ท่านประธานคะเดี๋ยวเรื่องนี้ฉันรับผิดชอบเองค่ะ" ท่านรองคนใหม่ไฟแรงและพร้อมจะทำทุกอย่างตามคำสั่งของท่านประธาน ปารดารู้สึกดีที่มีเพื่อนเพิ่มขึ้น"ขอบคุณนะคะพี่พิชาเรียกป่านเฉยๆก็ได้ค่ะ""ไม่ได้ค่ะท่านประธาน" สุพิชชายังยืนยันคำเดิมจนปารดาต้องยอมแพ้"โห้ย ท่านรองคะ ดุจัง" ปารดาทำหน้าเง้างอดใส่"ก็ท่านประธานดื้อนี่คะ" สุพิชชายิ้มกว้า

ชนาวินต้องไปคุยกับตำรวจแต่เช้าเพื่อติดตามผมการตามล่าตัวชัยยศที่มีคนเห็นว่าอีกคนหลบหนีขึ้นเชียงรายไปแล้ว ส่วนปารดาต้องเข้าประชุมเรื่องงานจนเที่ยง หญิงสาวก็ได้พักแค่แป๊บเดียวและนั่งทำงานต่อจนกระทั่งใกล้เวลาเลิกงานอีเมลปริศนาเด้งขึ้นมาที่หน้าจอจนปารดาแปลกใจไม่กล้าเปิดเข้าไปดู"พี่ทิมคะ เมล์นี้แปลกๆนะคะ ไม่รู้ไวรัสหรือเปล่า" เธอเรียกธนาทิมมาช่วยดูผู้ช่วยหนุ่มพิจารณาอีเมล์นั้นแล้วตัดสินใจเปิดเข้าไปดู พบว่าเป็นข้อมูลส่วนหนึ่งที่ตำรวจกำลังต้องการ ในอีเมล์เขียนว่าหากอยากได้ที่เหลือให้มาตามสถานที่และเวลาที่ระบุเอาไว้"ที่ไหนคะ" ปารดาถามขึ้น ธนาทิมจึงหยิบไอแพดมาเปิดสถานที่ซึ่งอยู่ในจดหมายและพบว่ามันอยู่ชานเมือง"ไกลจากที่นี่หน่อยนะครับประมานแปดสิบกิโล""มันคือที่ไหนเหรอคะ""เหมือนจะเป็นโกดังเก่าไม่ได้ใช้แล้วนะครับ ใครกันที่นัดเราไปที่นั่น" ธนาทิมเอะใจสงสัยนอกจากสายที่ชนาวินมีคือชานนท์ที่พร้อมจะให้ข้อมูลและตอนนี้ก็อยู่ในความดูแลของตำรวจ แต่ตอนนี้กลับมาผู้หวังดีอยากจะขายข้อมูลพวกนี้ให้กับปารดาถึงขั้นรู้เมล์ส่วนตัวและจดหมายเข้ามาเชื้อเชิญ มันดูไม่ปกติเลย"ป่านไม่รู้ค่ะ แต่เขามีข้อมูลที่เราอยากไ

"คุณวินครับ มันติดต่อมา ขอคุยกับคุณ" รองมานพมาแจ้งเมื่อชัยยศติดต่อเข้ามาจะขอคุยกับชนาวินชนาวินเดินมารับโทรศัพท์ที่ติดเครื่องดักฟังและการจับพอกัดจากสัญญาณมือถือ"ฮาโหล"[ไง หลานเขย หาฉันอยู่หรือเปล่า] เป็นเสียงของชัยยศแน่นอนชนาวินมั่นใจ"แกเอาตัวป่านไปไว้ที่ไหน"[แหม ใจเย็นๆสิ ฉันไม่ทำอะไรหลานรักของฉันหรอกนะ] มันกดเปิดกล้องที่โทรศัพท์ ชนาวินมองภาพในมือถือที่ปรากฏ"ป่าน" ชนาวินตาโตที่เห็นปารดาในสภาพถูกมัดปิดปากปิดตาเอาไว้บนเก้าอี้ตัวหนึ่งและกำลังดิ้นรนจะหนีออกมาจากตรงนั้น[ฟังให้ดีนะ ฉันกับลูกน้องจะออกจากประเทศ พวกแกต้องทำให้ฉันออกไปจากประเทศอย่างปลอดภัย ไม่งั้น ฉันจะฆ่านังเด็กนี่สะ ฉันจะติดต่อมาอีกทีแค่นี้] แล้วมันก็กดวางสายไป"เดี๋ยว อย่าเพิ่งสิ" ชนาวินตะโกนตามแต่มันไม่ทันแล้ว"ท่านรองครับมันจะเอาป่านเป็นตัวประกันต่อรองกับการหนีออกนอกประเทศครับ" ชนาวินรีบบอก"ไหนบอกว่าคุณชัยยศหนีขึ้นเหนือไปแล้วไงครับ" ธนาทิมสงสัย"ข่าวลวง มันต้องการตัวป่าน ผมว่ายังไงมันก็จะฆ่าป่านแน่นอน" ชนาวินหน้าเครียด คนของรองมานพรีบแกะรอยแต่ยังไม่ได้พิกัดอย่างแน่นอน"ท่านรองครับมันโทรมาอีกแล้วครับ""ฮาโหล"[ตัดสิ