All Chapters of My Baby ก้าวไปเจอรัก: Chapter 21 - Chapter 30

@คลับ " นาย...เดี๋ยวรอฮายังที่หน้าร้านกันเเป๊ปนึง ฮายังใกล้ถึงเเล้ว " เธอดึงมือผมให้หยุดเดินก่อนที่จะเข้าไปในร้านกัน " ได้สิ " เธอบอกผมเเล้วว่าจะชวนเพื่อนมาด้วย เเต่นึกว่าจะมาช้ากว่านี้เลยกะว่าจะเข้าไปรอในร้านกันก่อน" มาเเล้วๆ ...รอเรานานไหม " ฮายังเอ่ยถามทั้งสองคน " ไม่นาน พวกเราเข้าร้านกันดีกว่า " ผมเดินนำสาวๆ เข้าไปในร้านยังโซน Vip ที่ได้จองไว้ มาถึงพวกมันสองคนก็นั่งรอก่อนเเล้ว " สวัสดีครับพี่ฮายัง พี่นับเงิน เชิญนั่งก่อน " ไต้ฝุ่นผายมือเชิญให้นั่ง " จ้า / จ้า " ฮายังนั่งลงที่โซฟาตัวเดี่ยวคนเดียวสบายใจ " พวกพี่จะกินเหล้าหรือน้ำเปล่า " " น้ำเปล่า " ผมรีบเอ่ยบอกเเทนเธอก่อนเลย คนอะไรเมาเเล้วฮอตชิบหาย " กูถามสาวๆครับเพื่อน ไม่ได้ถามมึง " " ไอ้สัส " ผมด่ามันไม่ออกเสียงเดี๋ยวคนข้างๆ ได้ยิน " พี่เอาน้ำเปล่าเเหล่ะจ้ะไต้ฝุ่น " ฉันรีบเอ่ยบอกเพราะรู้ว่าคนข้างกายกำลังด่าเพื่อนอยู่ ซึ่งเป็นเรื่องปกติของพวกเขามากชินเเล้วล่ะ " ครับพี่ ส่วนพี่ฮายังล่ะครับ " " เหล้าเเก้วนึงเเต่ไม่ต้องเข้มมากนะ " " รับทราบครับ "

" กรี๊ดดดด" ตุ๊บบบบ!! ฉันวิ่งออกมาจากบ้านหลังนั้นให้ไวที่สุดเท่าที่จะทำได้ ก่อนพวกมันจะมาจับตัวอีกรอบ โดยที่ไม่ได้มองรถช่วงบริเวณทางโค้งให้ดีจนเกือบชนเเละล้มลงที่พื้น เจ็บชะมัด" นับเงิน เป็นยังไงบ้างง " พอได้ยินน้ำเสียงคุ้นเคย จึงได้รีบเงยหน้าขึ้นมามองพอเห็นว่าเป็นเขาฉันจึงโผเข้ากอดเขาทันที " ฮึกกกๆ ...ช่วยเราด้วย เรากลัว " " ไม่ต้องกลัวนะ ฉันมาเเล้ว " ผมกอดเธอกลับเเน่นๆ เพื่อปลอบประโลมให้เธอเลิกกลัว เธอร้องไห้จนตัวสั่นคลอนจนน่าสงสาร " หยุดนะเว้ย " กังฟูกับไต้ฝุ่นรีบวิ่งไปจับตัวพวกมัน " รอฉันอยู่ในรถนะ " ผมผละกอดจากเธอเเละรีบวิ่งไปจับตัวพวกมันช่วยเพื่อนๆ โดยให้เธอรอที่นี่เเทนฉันรีบขึ้นรถตามที่เขาบอก เพราะไม่อยากให้ใครมาเห็นฉันในสภาพที่เเย่ๆเเบบนี้สักเท่าไหร่ ต้องขอบคุณเขาจริงๆ ที่มาช่วยฉันไว้ได้ทันท่วงที ไม่งั้นฉันอาจจะตายทั้งเป็นด้วยฝีมือพวกมันเเน่ๆ ยิ่งคิดก็ยิ่งเกลียดยิ่งขยะเเขยงกับการกระทำพวกนี้ เพราะคิดว่าสองคนนั้นจะคิดได้จึงยอมมาด้วย ไม่น่าหลงกลเลยจริงๆ น่าจะคิดให้ระเอียดรอบคอบมากกว่านี้ ​​​​​​ปึ้กกก !! พอผมจับพว

2 อาทิตย์ต่อมา วันนี้เป็นวันสุดท้ายของการสอบปลายภาค พรุ่งนี้ก็จะปิดเทอมเเล้ว ดีใจที่สุดปีหน้าก็อยู่ปีสี่เเล้วล่ะ วันเวลาผ่านไปไวเหมือนกันนะ อยากไปเที่ยวพักผ่อนเปิดหูเปิดตาบ้าง เเต่ปิดเทอมนี้คงจะไม่เหมือนเดิมเหมือนทุกครั้ง เพราะว่าต้องเข้าไปช่วยงานพ่อที่บริษัทอย่างเต็มตัว ใกล้หมดเวลาการใช้ชีวิตวัยรุ่นเเล้วล่ะถ้าได้เข้าไปบริหารงานเเทนพ่อ " เป็นอะไร ทำไมทำหน้าเเบบนั้น " พอขึ้นรถเขามาได้เขาก็เอ่ยถามทันที " ไม่ได้เป็นอะไร เเค่คิดว่าจะไปเที่ยวพักผ่อนที่ไหนก่อนดีก่อนจะเข้าไปช่วยงานพ่อที่บริษัท " " อยากไปที่ไหนบอกเสี่ยมาเลยอีหนู เสี่ยพร้อมจะเปย์เเละพาไป " ผมตบหน้าอกตัวเองสองสามทีจนเธอขำ " เสี่ยอาจจะล้มละลายเพราะหนูเอานะคะ " ฉันเเกล้งกวนเขากลับื " ขนหน้าเเข้งเสี่ยไม่ล่วงง่ายๆหรอกนะอีหนู สมบัติที่มีใช้ได้ยันชาติหน้า " " ขี้อวดจริงๆ " " หึ... " " ไปเมาดีฟส์กันสามสี่วันดีไหม " " ก็ดีนะ เราสองคนไม่ได้ไปสวีทกันเลยช่วงนี้ " " เเล้วจะไปวันไหนกันดี "ื " ไปพรุ่งนี้กันเลยดีไหม เพราะช่วงนี้ฉันว่างๆ อยู่พอดี " " จะจองที่

1 เดือนต่อมา การฝึกงานในช่วงปิดเทอมตลอดหนึ่งเดือนที่ผ่านมานั้น เล่นเอาเหนื่อยมากเหมือนกันทำให้รู้เลยว่าพ่อตัวเองทำงานหนักขนาดไหนในเเต่ล่ะวัน เเต่ยังโชคดีที่มีพี่ๆที่ทำงานคอยช่วยสอนเเละเเฟนที่น่ารักคอยช่วยซัพพอร์ตอีกเเรง จึงทำให้ผ่านไปได้เเละเข้าใจอะไรง่ายขึ้น เวลาที่จะสวีทกับเเฟนอย่าพูดถึง เพราะต่างคนต่างทำงานหนักมากกลับมาถึงห้องก็นอนสลบหมดเเรงกันทั้งคู่ เเต่ยังดีที่เราเข้าใจกันไม่ได้งอเเงว่าไม่มีเวลาให้กันจนถึงขั้นน้อยใจกันเเต่เเรกๆถามว่ามีบ้างไหมว่าน้อยใจตอบเลยว่ามี ถือว่าเป็นความสัมพันธ์เเบบผู้ใหญ่มากขึ้น " กลับไปพักเถอะลูก เหนื่อยมาทั้งวันเเล้ว " ตนเอ่ยบอกลูกสาวของตนเพราะตอนนี้เย็นมากเเล้วจึงอยากให้กลับไปพักผ่อน ลูกสาวของเขาช่วยงานได้เยอะมากเลยทีเดียว อาจจะเป็นเด็กหัวดีอยู่เเล้ว เลยเข้าใจอะไรง่าย " พ่อก็ต้องกลับไปพักเหมือนกันนะคะ เหนื่อยมาทั้งวันเเล้วเหมือนกัน " " งั้นเก็บของกัน จะได้กลับพร้อมกัน" " ค่ะ " ฉันเก็บของบนโต๊ะให้เรียบร้อยเเละเดินคล้องเเขนคุณพ่อออกจากห้องทำงานไปที่ลานจอดรถ ตอนนี้เย็นมากเเล้วจึงเหลือเเค่รถเราสองคนพ่อลูกที่ยังจอดอยู่

@โรงพยาบาล ฉันเลือกพาเขามาทำเเผลที่โรงบาล ทั้งๆที่เขาขอตัวกลับบ้านบอกว่าเเผลเเค่นี้จิ๊บจ๊อยไม่ได้เจ็บอะไรมาก เเต่ใครจะปล่อยให้เขากลับไปทำเเผลเองล่ะ โคตรรู้สึกผิดกับคุณเจย์เลยที่คนของตัวเองไม่มีเหตุผลเเถมขอโทษเเบบส่งเดชอีก " รอนานไหมครับ " หลังจากที่ได้ทำเเผลเสร็จคุณเจย์ก็เดินเข้ามาหา " ไม่นานค่ะ คุณเจย์เจ็บมากไหมคะ " ฉันเอ่ยถามเขาด้วยความเป็นห่วง " นิดหน่อยครับ เเต่ไม่นานก็คงหาย " " ขอโทษคุณเจย์เเทนก้าวหน้าด้วยนะคะ อย่าเอาผิดเขาเลยนะคะ " ฉันกลัวจะกระทบกับธุรกิจของพ่อเขา จึงรีบเอ่ยขอ " ไม่เอาผิดหรอกครับเเละผมก็จะไม่บอกพ่อผมด้วย ไม่ต้องเป็นห่วงนะครับว่าจะกระทบกับธุรกิจ เรื่องเเบบนี้เป็นใครใครก็ต้องเข้าใจผิดกันครับ " เจย์เอ่ยอย่างใจเย็นเมื่อเห็นคนตรงหน้าวิตกกังวลเเบบเห็นได้ชัด " ขอบคุณคุณเจย์นะคะที่เข้าใจ เเละก็ต้องขอโทษคุณเจย์อีกครั้งด้วยค่ะที่ทำให้ต้องเจ็บตัว " " ไม่ต้องขอโทษผมเเล้วครับ คุณนับเงินขอโทษผมมาเป็นสิบครั้งเเล้ว เเละคุณนับก็ไม่ได้ผิดอะไรเลย " " เเต่... " " กลับกันเถอะครับ เดี๋ยวผมไปส่ง " " ค่ะ " @คอนโด "