Lahat ng Kabanata ng หวนกลับมาครานี้...ข้าจะไม่ขอเป็นสตรีที่ปากแข็งอีก: Kabanata 31 - Kabanata 40

ฮูหยินซือจึงได้ตัดสินใจเล่าเรื่องการหมั้นหมายของตระกูลจ้าวกับตระกูลเซี่ย ตระกูลแม่ทัพใหญ่แห่งเมืองหนานจง ให้แก่บุตรชายฟัง เพื่อให้เขาตัดใจและมองหาสตรีคนใหม่ ครั้นได้ฟังถึงเรื่องราวที่มารดาเล่าให้ฟัง เขาก็รู้สึกว่าเหตุใดสวรรค์ช่างไม่เข้าข้างเขาเอาเสียเลย กว่าจะพบเจอสตรีที่ถูกใจ กลับไร้วาสนาที่จะผูกไมตรีกันเสียแล้ว ซืออันคำนับลามารดา ก่อนที่จะเดินคอตกออกจากเรือนรับรองไป ยังไม่ทันที่จะได้ทำความรู้จัก นางก็มีคู่หมายเสียแล้วฮูหยินซือมองบุตรชายที่เดินคอตกออกไป ด้วยความรู้สึกปวดใจในวาสนาของบุตรชายเช่นกัน กว่าที่บุตรชายจะพบเจอกับสตรีที่เขาถูกใจนั้นช่างยากเย็นแสนเข็ญนัก ทว่าได้พบพานแล้วกลับไร้วาสนาที่จะได้ครองคู่ หากนางผูกมิตรกับตระกูลจ้าวให้เร็วกว่านี้เรื่องราวจะเปลี่ยนไปไหมหนอ ผู้ใดจะคิดว่าตระกูลคหบดีแห่งเมืองหนานจาง จะยกบุตรีให้ออกเรือนไปกับตระกูลแม่ทัพแห่งเมืองหนานจงเสียได้ นางถอดถอนหายใจออกมาด้วยความเสียดายหลังจากออกจากหอชิวเหยา จ้าวฟางเซียนก็กลับมาที่ร้านจ้าวจาง กินขนมที่เพิ่งซื้อมาไปสองสามชิ้น จากนั้นก็เอาแต่คลุกตัว อยู่แต่ภายในห้องรับรอง เสียงดีดลูกคิดดังขึ้นเป็นระยะ เนิ่นนานจนซู่เอ๋

“ขะ…ข้าเคยบอกเจ้าไปแล้วอย่างไรเล่า ว่ายามนั้นข้าหาได้รู้ไม่ ว่าเขาเป็นคุณชายรองจากตระกูลแม่ทัพเซี่ย สกุลเซี่ยในเมืองหนานจง มีสกุลเดียวเสียที่ใดกัน” เหลียงเยว่เล่อรีบแก้ตัวออกมาด้วยน้ำเสียงร้อนรน พลางยกชาขึ้นมาจิบ“คุณหนูรองเหลียง ไม่ว่าคุณชายผู้นั้นจะมาจากตระกูลใด เจ้าก็ไม่ควรนำข้าไปหาผลประโยชน์ ด้วยการสวมรอยว่าเจ้าเป็นข้า ที่ข้ามาวันนี้ก็เพื่อยุติไมตรีที่ข้าเคยมีต่อเจ้า ที่ผ่านมาเจ้าทำให้ชื่อเสียงของข้าและตระกูลจ้าวเสียหาย คนรู้เขาก็จะนึกเห็นใจ คนไม่รู้เขาก็จะนำข้าและตระกูลจ้าวไปติฉินนินทา สหายที่ดีเขาทำกันเช่นนี้หรือ” จ้าวฟางหรูกล่าวตัดสัมพันธ์กับสตรีตรงหน้าออกมา“เรื่องที่เจ้าเคยก่อในอดีต…ในเมื่อเจ้ามิอาจแก้ต่างให้ตนเองต่อหน้าเซี่ยโหวได้ เจ้าก็เขียนจดหมายบอกเขาเถิด จากนั้นก็ออกเรือนไปเสีย แต่เจ้าก็อย่าได้ลืมไปว่า ครั้งหนึ่งเจ้าเคยทำให้บุรุษที่ดีผู้หนึ่ง ต้องจากไปอย่างไม่ยุติธรรม” น้ำเสียงเย็นชาของจ้าวฟางหรู ราวกับใบมีดคมๆ ที่กรีดลงกลางใจของเหลียงเยว่เล่อนัยน์ตากลมมีน้ำตาคลออยู่ ในใจคิดคร่ำครวญ นางผิดอย่างนั้นหรือ น

“เรื่องนั้นมันแน่นอนอยู่แล้ว ในเมื่อคุณหนูรองจ้าวมิใช่สตรีที่ทำให้น้องชายของข้าต้องพบเจอกับเรื่องเช่นนั้น ข้าย่อมไม่ทำให้นางลำบาก อีกทั้งยังจะให้เกียรติ และดูแลนางเป็นอย่างดี” เซี่ยเฟยหลงกล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงหนักแน่น นัยน์ตาคมก็จดจ้องมองไปยังจ้าวฟางเซียนอย่างไม่วางตาจ้าวฟางหรูนึกวางใจจึงพยักหน้าขึ้นลง วันนี้เป็นนางที่พูดคุยกับชายหนุ่มตรงหน้าเสียส่วนใหญ่ ส่วนน้องหญิงรองที่เคยสดใส ก็เอาแต่นิ่งเงียบ บางคราก็แสดงสีหน้าฉงนออกมา ครั้นนางจะถามไถ่ว่าเกิดอันใดขึ้น ในสถานการณ์เช่นนี้ก็มิใคร่จะเหมาะนัก กลับจวนก่อนแล้วค่อยว่ากันและที่จ้าวฟางเซียนไม่เป็นตัวเองในวันนี้ นั่นก็เพราะว่านางกำลังรู้สึกสับสน ในท่าทีของชายหนุ่มตรงหน้า ไม่รู้ว่านางกำลังคิดไปเองหรือไม่ ว่าเขาดูเหมือนจะสนใจนางยิ่งกว่าในชีวิตก่อนเสียอีก“แล้วโหวเหยจะแวะไปเยือนที่จวนสกุลจ้าวก่อนกลับเมืองหนานจงหรือไม่เจ้าคะ”คำถามต่อมาช่วยดึงสายตาคมออกจากกรอบดวงหน้างามของจ้าวฟางเซียนได้เป็นอย่างดี ชายหนุ่มมองไปยังพี่สาวของว่าที่ภรรยา ก่อนที่จะตอบออกมา“ข้าคงต้องขออภัย ที่ยามนี้ข้ายังไม

หลังจากที่ได้คลี่คลายความเข้าใจผิด ในเรื่องราวที่เคยเกิดขึ้นในอดีต จ้าวฟางหรูก็เริ่มตีตัวออกหากจากคุณหนูรองสกุลเหลียง และหันไปยุ่งอยู่กับการเตรียมตัวออกเรือนของตนเอง ทางด้านของเหลียงเยว่เล่อนั้นก็ไม่มีเวลามากพอ ที่จะมาใส่ใจจ้าวฟางหรูเช่นกัน เพราะอีกไม่กี่วันข้างหน้า นางเองก็ต้องออกเรือนไปกับคู่หมั้น ที่ผู้ใหญ่ทั้งสองตระกูล ได้เคยพูดคุยหมั้นหมายกันเอาไว้มานาน สตรีทั้งสองจึงห่างเหิน และเลิกคบหากันไปเช่นนั้นจ้าวฟางเซียนรู้สึกว่า นี่ก็นับว่าเป็นการกระทำที่มีเหตุผลอยู่บ้าง ที่พี่หญิงใหญ่จะเลิกคบหากับสหายที่ไม่จริงใจเช่นนั้น ทว่าครั้นหวนนึกไปถึงเหตุการณ์ในชีวิตก่อน นางก็หาได้เข้าใจไม่ ว่าสาเหตุใดที่ทำให้พี่หญิงใหญ่ เลิกคบหากับสตรีผู้นั้น หลังจากที่นางออกเรือนไปได้ไม่นาน ไม่แน่ว่าพี่หญิงใหญ่อาจจะรู้ความจริง เกี่ยวกับเรื่องที่สหายเคยกระทำลับหลังตนก็เป็นได้แต่ไม่ว่าจะด้วยสาเหตุใด ยามนี้ก็ถือว่าไม่ใช่เรื่องที่ต้องมาใส่ใจอีกต่อไปแล้ว ยามนี้นางควรจะช่วยพี่หญิงใหญ่เตรียมตัวออกเรือนไปอย่างสง่างามจะดีกว่า คิดได้เช่นนั้นระยะนี้จ้าวฟางเซียนจึงหันไปช่วยงานมารดากับท่านน้าสะใภ้ บางครานางก็ลืมตัว ให้คำแ

หลังจากที่เซี่ยเฟยหลงเดินทางกลับเมืองหนานจงได้ไม่ถึงเจ็ดวัน พระราชโองการก็ถูกขันทีคนสนิทของฮ่องเต้นำไปมอบให้ว่าที่เจ้าสาวของท่านแม่ทัพเซี่ยถึงจวน คราแรกทุกคนภายในตระกูลต่างพากันตระหนกตกใจ กับการมาเยือนของขบวนรถม้าจากคนในวังหลวง“คุณหนูรองสกุลจ้าวรับราชโองการ”เสียงแหลมเล็กของต่งกงกง ขันทีคนสนิทของฮ่องเต้องค์ปัจจุบันดังขึ้น จ้าวฟางเซียนจึงย่อกายก้มหน้าลงรับราชโองการ รวมไปถึงผู้หลักผู้ใหญ่ และพี่น้องในตระกูลจ้าว อีกทั้งบ่าวรับใช้ที่อยู่บริเวณนั้นทุกคน ต่างก็พากันหมอบอยู่กับพื้น“คุณหนูรองสกุลจ้าว นามจ้าวฟางเซียน งดงามดั่งบุปผา กิริยามารยาทเพียบพร้อม เฉลียวฉลาด มากความสามารถ ประพฤติตนเป็นแบบอย่าง วัยเหมาะสมแก่การออกเรือน ให้เข้าพิธีสมรสแต่งกับแม่ทัพใหญ่เซี่ย เข้าจวนแม่ทัพทิศใต้แห่งเมืองหนานจงอย่างสมเกียรติ จบราชโองการ”ครั้นได้ยินที่ขันทีคนสนิทของฮ่องเต้องค์ปัจจุบันกล่าวถึงจุดประสงค์ของการมาเยือน ทุกคนก็ถึงกับพากันโล่งใจ พลันยิ้มแย้มออกมาด้วยความยินดี เพราะต่างก็ไม่มีผู้ใดคิดว่า การแต่งงานเพื่อตอบแทนคุณธรรมดาระหว่างสองตระกูล ตระกูลจ้าวจะเป็นฝ