Semua Bab LOVE LOSER ร้ายพ่ายรัก (จบ ): Bab 61 - Bab 70

ร้ายพ่ายรัก 62เสียงหวานที่อาบด้วยยาพิษของอิเดือน ภรรยาน้อยที่ตอนนี้เลื่อนขั้นขึ้นเป็นภรรยาในทะเบียนสมรสเอ่ยขึ้นทักทายฉันจากทางด้านหลัง พ่อค่อย ๆ ปล่อยมือที่จับฉันออกอย่างช้า ๆ(ตอแหลเข้าไว้แพท..เธอทำได้ เธอทำได้) ฉันพูดกับตัวเองซ้ำ ๆ ก่อนจะหันหน้ากลับไปเผชิญหน้าของคนที่ฉันเกลียดมากที่สุดในโลกนี้ อิเดือนแต่งกายในชุดทำงานแบรนด์หรูหรา และจงใจเลียนแบบแม่ของฉันในสมัยที่ยังมีชีวิตอยู่ทุกอย่าง"ก็สบายดี อะ (อี) น้าก็คงจะสุขสบายดีนะ" ฉันมองภรรยาของพ่อแบบหัวจรดเท้า ก่อนจะหันหน้ากลับมาเก็บเอกสารสมัครงานบนโต๊ะทั้งหมดขึ้นมาแนบอกตัวเอง"จริง ๆ น้าก็สุขภาพไม่ค่อยดีทั้งกายทั้งใจเลย ตลอดหลายเดือนที่เสียลูกไป" อิเมียน้อยสุดที่รักของพ่อเปิดประเด็นเก่าขึ้นมา เหมือนจงใจย้ำเตือนกับพ่อว่าฉันทำอะไรมันลงไปบ้าง(ลูกที่เกิดจากชู้ของมึงนะเหรอ อิตอแหละเอ๊ย!) ฉันอยากจะตะโกนใส่หน้ามันและพุ่งเข้าไปตบให้ปากฉีก แต่คำพูดของเจเลอร์ยังคงดังก้องอยู่ในหัวตลอดเวลาจริง ๆ เหมือนมนต์สะกด"น้าเดือนเรื่องในอดีตที่ผ่านมาทั้งหมด แพทขอโทษแล้วกันนะ" ฉันพูดไปทั้งที่แอบไขว้นิ้วกลางทับลงที่นิ้วชี้อยู้ด้านหลัง"พูดจริงเหรอเนี่ย?" เป็น

ร้ายพ่ายรัก 64(มีเนื้อหาและภาพประกอบที่ไม่เหมาะสม)ฉันไม่เข้าใจในสิ่งที่พ่อหมายถึง แต่ก็ไม่อยากจะถามอะไรต่อหน้าของนังเดือนนี้ แค่พ่อเห็นด้วยกับสิ่งที่ฉันนำเสนอไป มันก็เกินกว่าที่ฉันคาดหวังเอาไว้มากแล้ว"ไฟล์งานในเอกสารนี้ยังไม่ได้ลบใช่ไหม?" พ่อยกแฟ้มเอกสารที่เปื้อนคราบกาแฟขึ้นมาถามด้วยท่าทีเหมือนเสียดาย"ไม่ได้ลบค่ะ""งั้นวันนี้กลับไปเตรียมตัวให้พร้อม และก็ปริ้นเอกสารฉบับนี้มาใหม่ ขอสักสิบชุดเลยก็แล้วกัน""รวมถึงทำพรีเซนเทชั่นขึ้นหน้าจอใหญ่มาด้วย อย่างละเอียด""พรุ่งนี้ตอนบ่ายโมงตรง พ่อจะนัดประชุมกรรมการบริษัททั้งหมดเพื่อมาฟังโปรเจกต์นี้""เพราะลงทุนบางอย่าง เราก็ไม่สามารถที่จะตัดสินใจเพียงคนเดียวได้""ทั้งหมดที่สั่งไปวันนี้ แกทำได้ไหม""ได้..ได้แน่นอน" ฉันรีบพยักหน้ารับและหลุดยิ้มออกไปด้วยความดีใจมาก ๆ เลย"ดี พรุ่งนี้ถ้ากรรมการส่วนใหญ่เห็นด้วย..ก็ลงทุนทำได้เลย และพ่อจะมอบหมายให้แกดูโปรเจกต์นี้ด้วยตัวเอง""มันจะไม่เร็วไปหน่อยเหรอคะ ที่จะให้หนูแพทเข้ามาช่วยบริหารงานใหญ่ ๆ ทั้งที่แกยังไม่มีประสบการณ์ทำงานเลยนะคะ""นี่เดือน วันนี้คุณมีนัดไปนวดหน้ากับเพื่อนไม่ใช่เหรอ..จะมาตามเฝ้าผมที่ทำ

ร้ายพ่ายรัก 66หลังจากที่ทุกคนในห้องเดินออกไปจนหมด ก็เหลือแค่พ่อกับฉันสองคนเพียงเท่านั้น"ถ้าทำคนเดียวทั้งหมดไม่ไหว จะพาคนที่..ช่วยเราคิดมาช่วยที่บริษัทพ่อก็ไม่ว่าอะไรนะ" พ่อเดินมาหยุดตรงหน้าของฉันก่อนจะพูดขึ้นด้วยท่าทีที่จริงจัง"พ่อพูดจริงนะ?" ฉันรู้สึกตื่นเต้นยังไงก็ไม่รู้กับคำพูดของพ่อ"ใช่..ชักอยากจะเห็นแย่แล้วว่าคนที่เปลี่ยนแกได้ขนาดนี้ เป็นใครกัน" พ่อค่อย ๆ เอื้อมมือมาแตะที่ไหล่ของฉันเบา ๆ"วันนี้น่ะ ทำได้ดีมาก" พ่อบีบไหล่ของฉันเบา ๆ และเป็นครั้งแรกเลยที่เขาเอ่ยชมฉันแบบนี้"แก..เก่งเหมือนแม่มาก ๆ เลยนะ" คำพูดของพ่อที่เอ่ยถึงแม่ทำให้ฉันน้ำตาคลอขึ้นมาเช่นกัน"…" ฉันเม้มปากแน่นอยากจะพูด อยากจะถามอะไรมากมาย แต่ก็พูดไม่ออกเลยในตอนนี้"บริษัท Red elephants นี้ถ้าไม่ได้แม่แก..คงไม่ยิ่งใหญ่เท่าวันนี้แน่ ๆ พ่อดีใจนะที่แกคิดได้และอยากจะกลับเข้ามาเพื่อสานต่อ""เดี๋ยวพ่อ..พูดถึงแม่บ่อยจังเลยเนอะ" ฉันน้ำตาไหลออกมาเช่นกัน เพราะนานแล้วที่พ่อแทบไม่เคยแสดงท่าทีคิดถึงแม่ของฉันเลยนานแล้วที่เราไม่เคยพูดคุยกันดี ๆ แบบนี้"พ่อไม่เคยลืมคนที่ลำบากมาด้วยกันหรอกนะ""แต่ทุกคร้ังที่นึกถึงแม่....พ่อก็ยังค

ร้ายพ่ายรัก 68ฟุ่บ! เจเลอร์เอี้ยวตัวหลบปลายมีดแหลม"เจเลอร์ ๆ ไม่ ๆ !!" ความโกรธทั้งหมดมันหายไปในทันที ฉันร้องตะโกนลั่น เพราะไม่อาจทนเห็นคนที่รักเจ็บ หรือเป็นอะไรไปได้อีกแล้ว"อย่าเข้ามา" เสียงตะคอกของเจเลอร์ทำให้ฉันสะดุ้งตกใจไม่น้อยเลยฟุบ! เจเลอร์เอี้ยวตัวหลบปลายมีดแหลมที่พุ่งตรงเข้ามาถึงตัวได้แต่ก็ไม่ทั้งหมดฉึก! ด้านคมของใบมีดเฉียดเข้าที่ต้นแขนแกร่งของเขาจนเลือดซึมออกมาไม่หยุด"ซี้ด.." เจเลอร์หน้าซีดและท่าทีเจ็บเล็กน้อยแต่ก็กัดฟันกุมบาดแผลเอาไว้แน่น"เจเลอร์!" ฉันเรียกเจเลอร์และวิ่งเอาตัวเองไปกันอย่างไม่กลัวตาย"ไม่ต้องห่วงถ้ามันตาย...เดี๋ยวกูคบมึงเอง" นิโคลัสจงใจพูดยั่วโมโหเจเลอร์ พร้อมกับผลักฉันกระเด็นและง้างมีดขึ้น วิ่งตรงไปอย่างตั้งใจจะปักลงกลางอกของเจเลอร์หวังเอาชีวิตตุบ! เจเลอร์ใช้จังหวะที่นิโคลัสง้างมีด ถีบเข้าเน้น ๆ ที่กลางอกของนิโคลัสจนอีกฝ่ายหงายหลังล้มตึงไป มีดที่กำแน่นกระเด็นหลุดไปอีกครั้ง และสุดท้ายฝ่ายที่ได้เปรียบก็คือเจเลอร์อยู่ดีหมับ! มือด้านซ้ายคว้าบีบเข้าที่ลำคอของนิโคลัสแน่นเคร้ง! เจเลอร์เอื้อมไปคว้ามีดพร้อมกับชี้ไปที่หน้าของนิโคลัส"มึงกับกูอย่าอยู่ร่วมโลกก

ร้ายพ่ายรัก 70"แล้วฉันเคยบอกเลยเธอเหรอ ว่าฉันเป็นคนดี?""จริงเอกสารนะ ส่งมาให้ได้..แต่ที่ฉันมาไม่ใช่แค่เรื่องฟ้อง!" เจเลอร์ใช้มือปัดเอกสารทุกอย่างลงไปกองที่พื้นโคร้ม!! พร้อมกับคว้าใบหน้าสวยของเกรซที่ยังไม่เข้าที่เข้าทางดีขึ้นมาจ้องมองด้วยสายตาที่น่ากลัว"จริง ๆ แล้วฉันไม่เคยทำร้ายใคร ถ้าคนนั้นไม่ทำฉันก่อน" โทนเสียงของเขาเปลี่ยนไปจนน่าขนลุก"เจเลอร์ยะ..อย่า..อย่าทำอะไรฉันนะ" เกรซกลัวจนตัวสั่นเกร็งเธอพยายามจะดันมือของเจเลอร์ออกไปจากตัวเอง"ถ้าเธอทำร้ายฉัน ....ฉันก็อาจจะปล่อยเธอไปนะ" เจเลอร์กระซิบเบา ๆ"แต่เธอเลือกที่จะทำร้ายเมียฉัน....มันเลยทำให้ฉันปล่อยเธอไปไม่ได้แล้ว!" เขาพูดย้ำด้วยน้ำเสียงที่เย็นเยือกพร้อมกับเปิดปลอกปากกาปลายแหลมจี้ไปที่ลำคอของเกรซและเลื่อนขึ้นมาที่ใบหน้าสวย ๆ หน้าใหม่ล่าสุด"ไม่นะ..เจเลอร์ไม่นะ..ฉันกลัวแล้ว ๆ ""กลัวเหรอ..แล้วตอนที่มึงจ้างคนมาทำเอามีดจี้คอเมียกู...เมียกูไม่กลัวรึไง?" สรรพนามที่เรียกค่อย ๆ เปลี่ยนไปตามอารมณ์โกรธ"ฉะ..ฉันไม่รู้เรื่อง..ไม่ใช่ฉันไม่ได้จ้างไอ้นิคไปทำอะไรยัยนั้นเลยนะ" เกรซไม่รับสารภาพ แต่ก็หลุดพูดความจริงออกมาโดยไม่รู้ตัว"รู้ได้ว่าคนที