All Chapters of LOVE LOSER ร้ายพ่ายรัก (จบ ): Chapter 51 - Chapter 60

ร้ายพ่ายรัก 52(มีภาพประกอบ)@ X69 Club Bangkok"ถ้าอยากจะมาที่ทำไมโทรมาบอกก่อน..ฉันนั่งรอทานข้าวพร้อมเธออยู่นะ" เจเลอร์เดินตรงดิ่งเข้ามาที่แพทริเซีย ที่ยังคงนั่งดื่มอยู่ตรงจุดเดิมที่เดิมที่เขาและเธอวนกลับมาเจอกันอีกครั้ง"….." แพทริเซียไม่ตอบอะไรและยังคงนั่งจิบเหล้าไปเรื่อย ๆ ด้วยใบหน้าที่เรียบเฉย"พอแล้วน่า เดี๋ยวก็เมาหรอกแพท!" ร่างเหลือบไปมองทางขวดเหล้าที่ตั้งอยู่บนโต๊ะ"ฉันว่า..เรากลับไปคุยกันที่ห้องดีกว่านะ" เขาคว้าแก้วเหล้าเพรียวจากมือของเธอ และค่อย ๆ โอบเอวบางของเธออุ้มลงจากเก้าอี้ที่นั่งอยู่บริเวณหน้าเคาร์เตอร์บาร์"ไม่" เธอเลิกคิ้วพร้อมกับส่ายหน้าตอบด้วยน้ำเสียงที่แหบพร่า"งั้น มีอะไรก็พูดมาตรง ๆ เลย" เจเลอร์รับรู้ได้ถึงแววตาและท่าทีที่เปลี่ยนไปของเธอที่มีต่อเขาในตอนนี้ คนที่อยู่ด้วยกันเกือบทุกวันและตลอดเวลาแค่เปลี่ยนนิดเดียวมีเหรอที่เขาจะมองไม่ออก"ไม่มี" แพทริเซียจ้องเข้าไปในแววตาของเขาพร้อมกับยกมือขึ้นลูบใบหน้าหล่อร้ายของชายตรงหน้าอย่างแผ่วเบา"อึก ๆ ๆ " หญิงสาวคว้าแก้วเหล้าตรงหน้ามาดื่มต่อจนหมดแก้วต่อหน้าต่อตาของเขา"ฉันรู้ว่าเธอไม่ใช่คนโง่" เจเลอร์โน้มใบหน้ากระซิบเบา ๆ ท

ร้ายพ่ายรัก 54(มีเนื้อหาและภาพประกอบที่ไม่เหมาะสม)(เจเลอร์)"อะ..อื้อ.." ร่างบางยังคงกระตุกเกร็งสั่นเทาบนตัวของผม น้ำหวานใสไหลอาบท่อนเนื้อของผมที่ยังคงเสียบคาอยู่ในช่องทางรักที่คับแน่นของเธอไว้เช่นเดิมจู๊บ ๆ ผมเงยหน้าขึ้นไปจูบเธออย่างดูดดื่ม ขณะที่คนตัวเล็กค่อย ๆ ยันตัวลุกขึ้นจากอกของผมอย่างช้า ๆแต่ยังไม่ทันที่ผมจะได้ตั้งตัว มือเล็กของเธอกดที่หน้าอกผมเอาไว้ พร้อมกับขยับตัวขึ้นมานั่งทับลงบนใบหน้าของผม ร่องรักที่นุ่มนิ่มกระแทกลงเต็มปากของผมแบบเต็ม ๆจ๊วบ ๆ แผล๊บ ผมเงยหน้าดูดเลียชมน้ำรักของแพทริเซียด้วยท่าทีมูมมาม น้ำหวานสีใสไหลเยิ้มหยดลงแตะปลายลิ้น"อื๊อ..อะอื๊อ" เธอครางพร้อมกับกดร่องรักบดเบียดลงมาตรงกับริมฝีปากของผมที่อ้าปากรออยู่ก่อนแล้วผมออกแรงทั้งแรงดูดทั้งเลีย และเขมือบกลีบเนื้อของเธอติดเข้าไปในโพรงปากถ้ากลืนกินเธอลงไปผมก็คงทำไปแล้วแจ๊บ ๆ ๆ ซูด.."ซี้ด..อู่ว" แพทริเซียเงยหน้าขึ้นและยกตัวโยนเอวบางร่อนตัวกระแทกลงกับใบหน้าของผมซ้ำ ๆ ฤทธิ์ยาตัวนี้ออกฤทธิ์ช้าไปหน่อย แต่ดูเหมือนจะค่อย ๆ เพิ่งความรุนแรงมากขึ้นเป็นเท่าตัว"อะ..อ่ะ..อืม" คนตัวเล็กครางเสียงกระเส่าทั้ง ๆ ที่เธอเพิ่งเสร็

ร้ายพ่ายรัก 56(แพทริเซีย)"แฟน?" ลุงเจสันมองหน้าฉันกับเจเลอร์สลับไปสลับมาเหมือนกับที่โจชัวมองก่อนหน้านี้"แล้วไปคบกันตอนไหนเหรอลูก?" ลุงเจสันถามขึ้นด้วยความสงสัย"จริง ๆ ก็เคยคบกันมานานแล้วครับพ่อ แต่ห่างกันไปช่วงที่แพทเขาไปเรียนต่อ" เจเลอร์เล่าไปบางช่วงบางตอนแต่ก็ไม่ได้เล่าละเอียดไปทั้งหมดว่าฉันทำอะไรเขาไปบ้าง"พอได้กลับมาเจอกันอีกครั้งหนึ่ง เราก็เลยค่อย ๆ ลองปรับเปลี่ยนตัวเองเข้ากันนะครับ""แล้วผมคิดว่าความรู้สึกในครั้งนี้ของเรา มันมั่นคงและเพิ่มที่จะเติบโตไปด้วยกันมากกว่าตอนสมัยยังเป็นเด็ก ๆ" เจเลอร์เดินมายืนข้างฉันพร้อมกับอธิบายให้พ่อเขาฟังด้วยสีหน้าและแววตาที่จริงจัง ทุกคำพูดของเจเลอร์มันดูเป็นทางการกว่าฉันมาก"ก็ดีแล้วลูก..พ่อมีความสุขที่เจเลอร์มีความสุขนะ" ลุงเจสันยิ้มและหันมองมาทางฉันด้วยท่าทีเอ็นดูไม่ต่างจากเดิมเลย"…ยินดีต้อนรับสู่คาเวนดีนนะแพท ถ้าป้าปนัดดารู้ข่าวนี้คงดีใจมากแน่ ๆ " ลุงเจสันเดินเข้ามาไต่ไหล่ของเราทั้งคู่"ลุงดีใจนะ ที่คู่ชีวิตของเจเลอร์เป็นแพท""เจเลอร์น่ะ เป็นคนที่ยอมคนมาตั้งแต่เด็ก ๆ มีอะไร โดนอะไรมาก็ไม่เคยบอกไม่เคยเล่า อย่างเรื่องวันก่อนที่ไอ้ท่านกนกมัน

ร้ายพ่ายรัก 58"แพท...แต่วันนั้นเกรซเขาตกอยู่ในอันตรายจริง ๆ นะ เธอเองก็รู้ไม่ใช่เหรอ" เจเลอร์พยายามแก้ตัวในเหตุการณ์คืนนั้น"…" ฉันข่มตารับฟังทุกอย่างและพยายามใจเย็นมากที่สุดแล้วจริง ๆ เพราะเหตุการณ์ในคืนนั้นนิโคลัสเองก็เล่าให้ฉันฟังตรงกับที่เจเลอร์พูดทั้งหมด"ถ้านายเลิกยุ่งกับอีเกรซ ระวังตัวนายเองจะไม่มีชีวิตอยู่ก็แล้วกัน" ฉันตั้งใจขู่เพื่อให้เจเลอร์กลัว และเลิกยุ่งกับเกรซไปซะ"พูดมาตรง ๆ แบบนี้ก็ดี ฉันจะบอกให้น่ะว่าฉันไม่กลัวเพื่อนเธอเลยสักนิด เพราะทุกวันนี้มันต่างหากที่ต้องกลัวฉัน""และวันนั้นเธอเสียสติไปแล้วเหรอที่เปิดประตู ให้มันเข้ามาในห้องของเราแบบนั้น" เจเลอร์พูดพร้อมกับเดินไปเปิดลิ้นชักและเอาปืนที่ฉันแอบเอาไว้ มาวางลงบนโต๊ะ"ถ้ามันทำอะไรเธอขึ้นมาละ..ฉันจะทำยังไง?" ร่างสูงขมวดคิ้วถามกลับอย่างข้องใจ"ไอ้นิคไม่เคยทำร้ายฉัน" ฉันสวนกลับไปอย่างมั่นใจในเพื่อนตัวเองที่สุด"หึ..เธอก็เลยยอมใส่ชุดนอนหวิว ๆ เดินออกไปกับมันข้างนอกกลางดึกแบบนั้นนะเหรอ" ร่างสูงเริ่มโวยวายใส่ฉันเรื่องคืนนั้นที่ฉันเปิดประตูรับนิโคลัสและเดินพากันออกไปคุยข้างนอก"ทำไมฉันไม่ได้มีความต่ำ ๆ ไปเอากัน แบบที่นายเคยไ

ร้ายพ่ายรัก 60(มีเนื้อหาและภาพประกอบที่ไม่เหมาะสม)คนตัวเล็กสะลึมสะลือลืมตาขึ้นมองผมอย่างงง ๆ ในตอนที่ผมค่อย ๆ อุ้มเธอเดินจากโซฟามาวางลงกับเตียงนุ่มอย่างแผ่วเบา"แพท.." ผมนั่งลงบนเตียงข้างเธอพร้อมกับดึงมือของเธอขึ้นมากุมเอาไว้แน่น"เราทะเลาะกันเพื่อปรับความเข้าใจไม่ใช่เพื่อเลิกกัน..ไม่ใช่เหรอ?" ผมเอ่ยถามเธอไปด้วยน้ำเสียงที่สั่นเครือ"ฉันง่วง...เราค่อยคุยพรุ่งนี้เถอะ" แพทริเซียยังคงดูนิ่งไป ก่อนที่เธอค่อย ๆ พลิกตัวนอนหันหลังให้ผมแทน"ก็ได้ที่รัก...ฝันดีนะ" ผมไม่กล้าจะขัดใจแพทเลย กลัวเธอจะโกรธผมไปมากกว่านี้ผมดึงผ้าห่มขึ้นห่มให้เธอพร้อมกับโน้มใบหน้าเข้าไปเตรียมจะหอมแก้มนุ่ม ๆ แต่อีกฝ่ายก็ขยับตัวออกไปห่างจากผม ทำให้ผมไม่กล้าจะกวนเธอไปมากกว่านี้ และเลือกที่จะลุกเดินไปอาบน้ำ และกลับมาขึ้นตอนนอนข้าง ๆ เธออีกครั้งแบบมีระยะห่างกันพอสมควรในตอนแรกผมเองก็คิดว่าแพทคงจะหลับไปแล้ว แต่เพราะเสียงที่ขยับตัวไปมา ๆ ของเธอ ทำให้ผมค่อนข้างมั่นใจว่าเธอเองก็คงจะนอนไม่หลับเหมือนกันกับที่ผมเป็นในตอนนี้จากคนที่เคยนอนกอดกันทุกคืนมาวันนี้ นอนหันหลังชนกันแบบนี้ผมรู้สึกค้างคาใจมาก ๆ และอยากพูดอยากอธิบายทุกอย่าง