Semua Bab เดิมพันหัวใจในเกมวิวาห์: Bab 21 - Bab 30

"อืม"ฮั่วซื่อเยวียนตอบรับอย่างแผ่วเบาเจียงชิงชิงพยักหน้าเม้มปาก ไม่กล้าถามต่อว่าคุณเสิ่นคนนั้นเป็นใครเมื่อเห็นว่าฮั่วซื่อเยวียนก็ไม่ได้มีท่าทีจะพูดถึงรายละเอียด เธอก็ได้แต่ก้มหน้าลง ไม่พูดอะไรอีกแต่ดูแล้วน่าจะเป็นผู้หญิงที่ฮั่วซื่อเยวียนรักแต่ไม่ได้ครอบครอง ไม่อย่างนั้นไป๋ซินหย่าคงไม่พูดแบบนั้น"คืนนี้หน้าที่ของคุณจบลงแค่นี้ ไม่ต้องลงไปรับแขกแล้ว พักผ่อนอยู่ในห้องเถอะ"พอพูดฮั่วซื่อเยวียนก็เตรียมจะออกจากห้อง ก่อนออกไปเขาก็ถามอีกครั้งว่า "คุณอยู่คนเดียวได้ไหม?"เจียงชิงชิงรีบพยักหน้า "ได้ค่ะ ได้ค่ะ ประธานฮั่ววางใจได้เลยค่ะ"ฮั่วซื่อเยวียนมองเธอแวบหนึ่ง ก่อนเงียบไปครู่หนึ่งแล้วสั่ง "มีอะไรก็โทรหาผมได้"เจียงชิงชิงชะงักไปเล็กน้อย รู้สึกอบอุ่นในใจขึ้นมา บนใบหน้าปรากฏรอยยิ้มสดใสอย่างไม่รู้ตัว "ค่ะ"ลูกกระเดือกของฮั่วซื่อเยวียนขยับขึ้นลงเล็กน้อย สายตาจับจ้องอยู่ที่ลักยิ้มตื้น ๆ บนใบหน้าของเธอ ความหวั่นไหวเกิดขึ้นชั่วขณะถ้าเขาไม่กลับไปร่วมงานแล้วจะเป็นอะไรไป?ถึงยังไงในบ้านนี้ก็ไม่มีใครไม่รู้ว่าเขา ‘ทำตามใจตัวเอง’ จนเป็นนิสัยแต่ความคิดนี้ก็เกิดขึ้นเพียงชั่วครู่ ก่อนจะถูกฮั่

คืนนี้เงียบสงบเป็นพิเศษ เจียงชิงชิงกลับรู้สึกไม่ชิน เธอพลิกตัวไปมาบนเตียงอยู่นานกว่าจะหลับลงได้บ้านเดิมของตระกูลฮั่วอยู่ไกลจากบริษัท ดังนั้นพอถึงเช้าวันจันทร์ฮั่วซื่อเยวียนจึงตื่นนอนแต่เช้าตรู่เจียงชิงชิงเองก็ไม่กล้าชักช้า รีบลุกตามไปติด ๆหลังจากนั่งลงที่โต๊ะอาหาร เธอมองดูฮั่วซื่อเยวียนที่อยู่ตรงข้าม เขาสวมสูทเนี้ยบ ผมจัดทรงเรียบร้อยไม่มีที่ติ ยังคงสมบูรณ์แบบเหมือนเคยพอเธอก้มลงมองชายเสื้อที่ยัดเข้าไปในกางเกงอย่างลวก ๆ ของตัวเอง แล้วลูบผมหางม้าที่มัดไว้อย่างง่าย ๆ ก็รู้สึกผิดขึ้นมาเธอชื่นชมความประณีตของฮั่วซื่อเยวียนจากใจจริงจังหวะนั้นเธอลังเลว่าจะขึ้นไปข้างบนเพื่อจัดการตัวเองอีกครั้งดีไหม แต่คุณท่านฮั่วก็ถือไม้เท้าเดินเข้ามาเสียก่อน"ชิงชิง อาการดีขึ้นหรือยัง?" คุณท่านฮั่วถามด้วยสีหน้าเมตตา "ถ้ายังไม่สบาย ก็ให้เจ้าสี่พาไปหาหมอเถอะ""เมื่อคืนฉันลองคิดดูแล้ว อาการปวดท้องแบบนี้ หรือว่าจะ... มีแล้ว!"ตอนที่พูดสองคำสุดท้าย ดวงตาของคุณท่านฮั่วก็เป็นประกายและกระปรี้กระเปร่าขึ้นมาเจียงชิงชิงตกตะลึงจนเกือบจะพ่นโจ๊กที่กินอยู่ออกมามีแล้ว?มีอะไรแล้ว?เป็นอย่างที่เธอคิดหรือเปล

"จัดเรียงเอกสารในห้องข้อมูลให้เป็นหมวดหมู่เรียบร้อยเมื่อไหร่... เธอค่อยกลับมา"เสียงของเฉียวซือโหรวเย็นยะเยือก บนใบหน้ามีแววเยาะเย้ยและริษยาสีหน้าของเจียงชิงชิงเปลี่ยนไปเล็กน้อย "ผู้อำนวยการเฉียวคะ แผนกนั้นมีคนทำหน้าที่จัดเรียงเอกสารโดยเฉพาะ นั่นไม่ได้อยู่ในขอบเขตงานของฉันนี่คะ"แผนกเลขานุการมีห้องข้อมูลแยกต่างหาก ซึ่งเก็บเอกสารและบันทึกการทำงานทั้งหมดของแผนกเลขานุการตั้งแต่ก่อตั้งบริษัทฮั่วกรุ๊ปเอาไว้เนื่องจากเกี่ยวข้องกับข้อมูลลับ เนื้อหาส่วนใหญ่จึงเป็นเอกสารที่เป็นกระดาษ ถ้าต้องจัดเรียงใหม่ปริมาณงานก็เยอะมากเห็นได้ชัดว่าเฉียวซือโหรวต้องการ ‘เนรเทศ’ เธอไปอยู่ที่ชายขอบ จงใจหาเรื่องเธอ"ฉันรู้ว่าคุณมีอคติกับฉัน" เจียงชิงชิงสูดหายใจเข้าลึก ๆ พยายามทำให้ตัวเองดูสงบที่สุด "แต่คุณไม่ควรใช้ตำแหน่งหน้าที่มากลั่นแกล้งเพราะไม่พอใจเรื่องส่วนตัว""เหลวไหล!"เฉียวซือโหรวเย้ยหยันขัดจังหวะ "มีคนหนุนหลังแล้วสินะ ถึงได้ปีกกล้าขาแข็ง ปกติไม่เห็นเธอจะกล้าตั้งคำถามกับฉันแบบนี้นี่? ถ้าเธอคิดว่าฉันใช้ตำแหน่งมากลั่นแกล้งเพราะเรื่องส่วนตัว ไม่พอใจกับการตัดสินใจของฉัน เธอก็ไปฟ้องประธานฮั่วสิ! เธอไม่ได้ขี

แต่อีกฝ่ายกลับตาไว เห็นเธอก่อนแล้ว"พี่สาว!"เจียงเยวี่ยฝูวิ่งเข้ามาอย่างตื่นเต้นทำท่าทางออดอ้อนควงแขนเธอแล้วฟ้องอย่างเสแสร้งว่า "ฉันบอกคนพวกนั้นว่าฉันเป็นน้องสาวของเลขาฯ เจียงชิงชิง จะขึ้นไปหาพี่ พวกเขาไม่เชื่อ บอกว่าต้องโทรไปถามพี่ให้พี่ลงมาหาฉันเอง"คนของแผนกต้อนรับอธิบายอย่างจนปัญญา "เลขาฯ เจียง ไม่ใช่ว่าพวกเราจงใจหาเรื่องนะคะ กฎระเบียบของบริษัทเราคุณก็รู้ดี พวกเราปล่อยคนเข้ามาตามอำเภอใจไม่ได้""ขอบคุณค่ะ"เจียงชิงชิงกล่าวขอบคุณเพื่อนร่วมงานที่แผนกต้อนรับอย่างสุภาพ แล้วจึงพาเจียงเยวี่ยฝูไปอีกด้านหนึ่ง ก่อนดึงแขนออกแล้วพูดอย่างเย็นชาว่า "มีธุระอะไร?"เจียงเยวี่ยฝูยู่ปากกำลังจะพูดจาเหน็บแนมเธอ แต่จู่ ๆ ก็นึกถึงคำกำชับของชิวย่าผิงก่อนออกจากบ้าน จึงเปลี่ยนสีหน้าทันที เธอพูดด้วยรอยยิ้มว่า "พี่สาว อีกไม่นานฉันก็จะได้มาสัมภาษณ์งานที่บริษัทฮั่วกรุ๊ปแล้ว พี่ก็ทำงานอยู่ที่นี่เหมือนกัน ฉันก็เลยคิดว่าจะมาหาพี่ก่อน จะได้มาทักทายพี่ด้วย""พี่นี่ก็จริง ๆ เลยนะ ไม่ค่อยกลับบ้านเลย ครอบครัวที่เคยรักกันดีกลับกลายเป็นห่างเหินกัน"เจียงชิงชิงรู้เจตนาของหล่อนดี สีหน้าก็พลันเย็นชาลงแล้วพูดว่า "ขั

เจียงชิงชิงขมวดคิ้วเล็กน้อย "เธอจะโวยวายไปถึงเมื่อไหร่? รอสัมภาษณ์เอาเองเถอะ ฉันช่วยอะไรไม่ได้"เธอไม่คิดจะยุ่งกับเจียงเยวี่ยฝูอีกต่อไปเมื่อครู่ดูจากท่าทีของฮั่วซื่อเยวียนแล้วก็ดูเหมือนจะไม่ได้ตำหนิอะไร อาจจะคิดว่าเธอแค่คุยกับน้องสาวเท่านั้นเองเจียงชิงชิงหันหลังกลับเตรียมเดินจากไปเจียงเยวี่ยฝูยังอยากจะตามรังควาน แต่เพราะมีสายตาของคนจำนวนมากจับจ้องอยู่ เธอจึงได้แต่กัดฟันยอมแพ้ไปก่อนรอให้สัมภาษณ์วันนี้ผ่านไปก่อนแล้วค่อยว่ากัน…เมื่อเจียงชิงชิงกลับมาที่แผนกเลขานุการ เหอหรงก็รีบเข้ามาหา"ชิงชิง ประธานฮั่วเรียกเธอไปทำไม?"เจียงชิงชิงอึ้งไปครู่หนึ่ง ตอนเดินกลับมาก็คิดคำพูดไว้แล้ว "ท่านประธานฮั่วตำหนิฉันเพราะเรื่องน้องสาวน่ะ""น้องสาวฉันจะมาสัมภาษณ์งานตอนบ่ายแต่ดันมาหาฉันล่วงหน้า เรียกฉันไปคุยที่ล็อบบี้ ประธานฮั่วคิดว่าฉันจะช่วยฝากเธอเข้า เลยเตือนฉันเป็นพิเศษว่าต้องยุติธรรม"เหอหรงสูดหายใจเข้าอย่างเย็นชา "นี่เธอถูกด่ามาเหรอ..."เจียงชิงชิงยิ้มแห้ง ๆ "ก็ไม่เชิง ประธานฮั่วออกไปทำธุระแล้ว"แต่เหอหรงคิดว่าเธอแสร้งทำเป็นเข้มแข็ง จึงถอนหายใจด้วยความเห็นอกเห็นใจ "เธอไม่ต้องแกล้งทำเ