Semua Bab เดิมพันหัวใจในเกมวิวาห์: Bab 11 - Bab 20

ท่ามกลางสายตาของทุกคนที่มองมาด้วยความรู้สึกหลากหลาย เฉียวซือโหรวเดินกอดอกไปยังโต๊ะทำงานของเจียงชิงชิงเธอชี้นิ้วไปที่เอกสารกองสูงพลางมองด้วยสายตาเหยียดหยามและพูดจาเสียดสี “เลขาเจียง ต้องขอโทษจริง ๆ นะ วันนี้เป็นวันศุกร์แล้ว แต่เอกสารพวกนี้เป็นเอกสารเร่งด่วนทั้งหมดเลย จะให้เลื่อนไปเป็นวันอื่นก็ไม่ได้ด้วย…”“คืนนี้รบกวนคุณทำโอทีทีนะ ก่อนเที่ยงคืนฉันต้องได้รับไฟล์สรุปข้อมูลทั้งหมด โอเคไหม?”ปลายนิ้วของเจียงชิงชิงที่กำลังกดแป้นพิมพ์หยุดชะงักเหอหรงที่ทนดูไม่ได้อีกต่อไปพูดออกหน้าแทน “หัวหน้าเฉียวคะ เอกสารมีเยอะขนาดนี้ ลำพังแค่พวกเราสามคนยังไม่มีปัญญาทำเสร็จก่อนเที่ยงคืนเลยค่ะ แต่นี่แค่ชิงชิงคนเดียว…”เฉียวซือโหรวยิ้มเยาะ “ในเมื่อเป็นห่วงเธอมากขนาดนั้น คุณก็อยู่ช่วยเธอสิคะ”พูดจบเธอก็หันไปหาคนอื่น ๆ ที่อยู่ด้านหลังแล้วถามเชิงเตือนเป็นนัย ๆ ว่า “มีใครอยากอยู่ช่วยเจียงชิงชิงทำงานเหมือนกับเหอหรงไหมคะ?”แผนกเลขานุการเต็มไปด้วยคนฉลาด พวกเขารู้ดีว่าเฉียวซือโหรวจงใจหาเรื่องเจียงชิงชิงหากหนึ่งในพวกเขามีใครลุกขึ้นยืนตอนนี้ คน ๆ นั้นจะได้มีจุดจบเหมือนอย่างเหอหรงแน่นอน…ต้องตายแน่ ๆไม่มีใคร

เสียงอันทรงพลังที่ดังขึ้น ทำให้เจียงชิงชิงตัวสั่นด้วยความกลัวฮั่วซื่อเยวียนแอบตบหลังมือของเธอโดยไม่ให้ใครเห็น เพื่อบอกให้เธอใจเย็นลงสุดท้ายเขาก็มองไปยังชายชราในห้องรับแขกที่แม้จะมีผมขาวเต็มศีรษะแต่ยังดูกระปรี้กระเปร่าแล้วพูดเนิบ ๆ ว่า “คุณพ่อเป็นคนจิตใจดีจะตายไป คงไม่โกรธเพราะเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ แบบนี้หรอกครับ”เจียงชิงชิงประหลาดใจที่ฮั่วซื่อหยวนพูดกับคุณท่านฮั่วแบบนี้แต่คุณท่านฮั่วกลับไม่ได้ไม่พอใจเหมือนที่เธอคิด แถมเขายังหัวเราะออกมาเสียงดังด้วย“เจ้าเด็กเหลือขอ มีแค่แกคนเดียวจริง ๆ ที่กล้าพูดกับฉันแบบนี้”“ในเมื่อแกพาลูกสะใภ้มาเจอฉันแล้ว ฉันก็จะไม่ไปจูจี้จุกจิกกับแกอีก”พูดจบเขาก็โบกมือให้เจียงชิงชิงพร้อมกับยิ้มให้ “เด็กน้อย มาให้ฉันเห็นหน้าหน่อย”เพียงแค่มองจากระยะไกลเมื่อครู่ คุณท่านฮั่วก็รู้สึกว่าเจียงชิงชิงเป็นคนที่น่ามองมากเรื่องการแต่งงานของฮั่วซื่อเยวียนเป็นเรื่องที่คุณท่านฮั่วกังวลมาโดยตลอดหลายปีมานี้เขาได้คิดหาวิธีมากมายแต่ฮั่วซื่อหยวนกลับดื้อด้านและไม่แม้แต่จะเหลียวแลผู้หญิงที่คุณท่านฮั่วหามาให้ด้วยซ้ำและเมื่อได้เห็นว่าหลานในตระกูลกำลังจะแต่งงาน แต่ฮั่วซ

ใบหน้าของเจียงชิงชิงแดงจนเธอรู้สึกเหมือนตัวเองกำลังจะลุกเป็นไฟดวงตาของเธอพร่ามัว ริมฝีปากบางนุ่มของเธอถูกกัดจนดูแดงมากเป็นพิเศษ ซึ่งเธอไม่รู้เลยว่าตัวเองดูไร้เดียงสาและมีเสน่ห์เย้ายวนแค่ไหน“ฉัน...ฉันจะนำเองค่ะ”เจียงชิงชิงรวบรวมความกล้าและเค้นคำตอบนี้ออกมาจากปากของตัวเอง เธอรู้สึกอายมากจนอยากจะใช้นิ้วเท้าขุดหลุมฝังตัวเองเสียตรงนั้นแต่ชายหนุ่มกลับบีบคางของเธอ ทำให้เธอหมดโอกาสหลบหนีเจียงชิงชิงไม่รู้ว่าจะ ‘ขอบคุณ’ ฮั่วซื่อเยวียนอย่างไร เธอเพียงแค่จ้องมองไปที่ดวงตาที่เต็มไปด้วยความปรารถนาของชายหนุ่มและพูดออกมาโดยไม่ทันคิดตอนนี้เป็นอันชัดเจนว่าเธอไม่มีทางอื่นแล้วถึงอย่างไรนอกจากวิธีนี้ก็เหมือนว่าเธอไม่มีวิธีแสดงความขอบคุณวิธีอื่นแล้วเพราะฮั่วซื่อเยวียนไม่ได้ขาดแคลนอะไรเลย“ได้”เสียงแหบและทุ้มลึกของชายหนุ่มดูวาบหวามเป็นพิเศษเมื่ออยู่ในห้องที่มืดสลัวเจียงชิงชิงยังไม่ทันจะได้ตอบโต้ ฮั่วซื่อเยวียนก็ปล่อยคางของเธอพลางถอยหลังหนึ่งก้าว จากนั้นก็มองเธอด้วยความสนใจ และรอการเคลื่อนไหวต่อไปของเธอเจียงชิงชิงเข้าใจว่าเขาหมายถึงอะไร ทำให้หูของเธอแดงฉ่าราวกับว่ากำลังจะมีเลือดออกเธอ

เสียงเริงร่าของนายท่านฮั่วดังมาจากที่ที่อยู่ไม่ไกล ทำให้เจียงชิงชิงกลับมามีสติอีกครั้งเธอรีบยกกระโปรงเดินเข้าไปหา“คุณพ่อ นี่ใครคะ?”หญิงวัยกลางคนท่าทางสง่างามมองเจียงชิงชิงหัวจรดเท้าด้วยความระแวดระวัง ความไม่พอใจในดวงตาของเธอแทบจะล้นทะลักออกมาเจียงชิงชิงเคยเห็นเธอมาก่อนที่ห้องโถงของฮั่วกรุ๊ปตอนนั้นผู้หญิงคนนี้ได้พาคนหลายคนมาด้วยและตะโกนบอกว่าเธอต้องการพบกับฮั่วซื่อเยวียน แต่ก็ถูกบอดี้การ์ดห้ามเอาไว้ตอนนั้นเจียงชิงชิงบังเอิญผ่านไปและได้ยืนดูเหตุการณ์อยู่ครู่หนึ่ง“ทำไมฉันถึงคุ้นหน้าเธอจัง​?” ฮั่วม่านลี่ขมวดคิ้ว“ม่านลี่ แกรู้จักชิงชิงเหรอ?” คุณท่านฮั่วกำลังจะพูดแต่ก็ถูกฮั่วม่านลี่ขัดจังหวะ “หนูไม่รู้จักค่ะ แต่ตงซวินคงรู้จักเธอแน่”“ตงซวิน นายมาดูหน่อยซิ ผู้หญิงคนนี้เป็นดาราหน้าใหม่ในวงการบันเทิงรึเปล่า? นายเคยเจอเธอไหม?”เจียงชิงชิงตกตะลึงนี่มันเรื่องอะไรกัน?ฮั่วตงซวินหรี่ตามองไปที่เจียงชิงชิงด้วยความดูถูก จากนั้นก็ยิ้มเยาะ “ไม่เคยเจอนะ คุณพ่อของพวกเรานี่ยังตาแหลมเหมือนเดิมเลยนะ! แต่สาวน้อยคนนี้ดูเด็กไปหน่อย เผลอ ๆ อาจจะอายุพอ ๆ กับซินหย่าเลยด้วยซ้ำ นี่คุณพ่อเป็นวัวแก

“น้าชายเล็ก นี่ใครเหรอคะ?”ไป๋ซินหย่าสังเกตเห็นเจียงชิงชิงอยู่ข้าง ๆ ฮั่วซื่อเยวียนในทันที โดยเฉพาะมือของเจียงชิงชิงที่กำลังจับแขนของฮั่วซื่อเยวียนอยู่ในตอนนี้ขณะนั้นฮั่นจื้อหยวนที่อยู่ข้าง ๆ เธอเบิกตากว้างและหน้าซีดเผือด เขาไม่เคยคิดฝันมาก่อนว่าจะได้พบกับเจียงชิงชิงที่นี่ครั้งก่อนที่พวกเขาพบกันในร้านกาแฟ เจียงชิงชิงเอาเงินไปสองส่วนแล้วโกหกเขาว่าเธอแต่งงานแล้ว…หรือว่า…ฮั่นจื้อหยวนรู้สึกว่ามีเหงื่อเย็นผุดขึ้นที่หน้าผาก เขาจึงยกมือปาดเหงื่อโดยไม่รู้ตัว และถึงกับสงสัยว่าตัวเองกำลังเห็นภาพหลอนฮั่วซื่อเยวียนหันมามองเจียงชิงชิง “ขอแนะนำให้รู้จัก คนนี้คือไป๋ซินหย่า ลูกสาวของพี่ใหญ่ของผม”“ส่วนคนนี้คือว่าที่สามีของเธอ คุณฮั่นจื้อหยวน”พูดจบ เขาก็หยุดชะงัก ดวงตาของเขาเหลือบไปที่ฮั่นจื้อหยวนที่กำลังจ้องมองเจียงชิงชิงด้วยความสับสน เสียงของเขาก็เริ่มทุ้มลง“ซินหย่า นี่ภรรยาของฉัน เจียงชิงชิง”เจียงชิงชิงเดาเอาไว้แล้วว่าจะได้พบกับฮั่นจื้อหยวน อารมณ์ของเธอก็สงบลงอย่างรวดเร็ว เธอยิ้มบาง ๆ กล่าวทักทายเขาอย่างเป็นมิตรตามฮั่วซื่อเยวียน“สวัสดีทั้งคู่ค่ะ”เมื่อฮั่นจื้อหยวนได้ยินเช่นนั้น