All Chapters of ข้ากลายมาเป็นนางร้ายที่ถูกฆ่า: Chapter 21 - Chapter 27

แน่นอนว่าเผยตั้นเยี่ยนมิมีทางที่จะอยู่ข้างกายของเว่ยเหวินเซียนเพื่อเป็นหมากให้เว่ยหลิงเฮ่ออย่างแน่นอน ไม่เช่นนั้นนางก็จะติดอยู่ในวังวนเช่นนี้ไม่จบไม่สิ้น“แต่หม่อมฉันคิดว่าหากหม่อมฉันยังอยู่ข้างกายท่านอ๋องอาจส่งผลเสียมากกว่าผลดีนะเพคะ เพราะเมื่อคืนนี้ตอนท่านอ๋องสอบปากคำหม่อมฉัน ท่านอ๋องบอกกับหม่อมฉันว่ามีคนรายงานว่าหม่อมฉันกับองค์รัชทายาทไปมาหาสู่กัน แต่หม่อมฉันก็อธิบายไปตามที่เคยนัดแนะกับพระองค์แล้วว่าเป็นเพราะความต้องการของบิดาของหม่อมฉัน” เผยตั้นเยี่ยนหยุดพูดพร้อมจงใจทำหน้าเหมือนลังเลใจไม่กล้าพูดออกมาเว่ยหลิงเฮ่อเมื่อเห็นสีหน้าและท่าทางเหมือนจะพูดแต่ก็ตัดสินใจไม่พูดออกมาของสตรีตรงหน้า ก็ไม่อาจเก็บความสงสัยเอาไว้ได้จึงได้เอ่ยถามออกไป“มีอะไรอย่างนั้นหรือ หรือว่าเสด็จอาไม่เชื่อคำพูดของเจ้า” วรกายสูงถามพร้อมยกคิ้วขึ้นข้างหนึ่ง“ไม่ใช่เพคะ ท่านอ๋องทรงเชื่อคำพูดของหม่อมฉันเพคะ แต่ว่า....” นางหยุดเอ่ยอีกครั้งก่อนจะแสร้งเป็นก้มมองมือของตนเองและเงยหน้ามองหน้าบุรุษที่อยู่ตรงหน้าพลางเม้มปากแน่นก่อนจะหลบสายตาคมที่จ้องมองมาราวกับไม่มั่นใจในเรื่องที่จะเอ่ยเว่ยหลิงเฮ่อจ้องมองสตรีตรงหน้าอย่างใจ

“ถามอันใดอย่างนั้นหรือเพคะ” นางถามกลับอย่างงง ๆ เพราะนางมัวแต่ตกใจในการกระทำของเว่ยเหวินเซียนจนลืมไปเลยว่าเขาถามอันใดนาง“ข้าถามว่าเจ้าบาดเจ็บตรงไหนหรือไม่” น้ำเสียงเปี่ยมไปด้วยความเป็นห่วง“หม่อมฉันไม่เป็นอันใดเพคะ” นางตอบเสียงราบเรียบ แต่ทว่าในใจก็เกิดกังวล เพราะนางไม่รู้ว่าเขารู้ได้เช่นไร‘หรือเขาจะให้คนสะกดรอยตามเรา หากเป็นเช่นนั้นเขาก็ต้องรู้แล้วสิว่าคนรับใช้ข้างกายทั้งสามคนของเรามีวรยุทธ์’“ท่านอ๋องทราบได้เช่นใดเพคะว่าหม่อมฉันถูกคนดักทำร้าย” นางย่นคิ้วเข้าหากันเล็กน้อย ทั้งที่ในใจของนางยามนี้นั้นกำลังกระวนกระวายเขาล้วงเข้าไปในอกเสื้อแล้วหยิบหยกห้อยเอวของเผยตั้นเยี่ยนออกมา เมื่อหญิงสาวเห็นก็รีบเอื้อมมือไปคว้าทันที แต่บุรุษกลับชักมือหนี“ทำไม!อยากได้คืนอย่างนั้นหรือ แล้วตอนนั้นทำไมถึงได้ใจกล้าให้บุรุษแปลกหน้าไปเล่า” ถึงสีหน้าจะนิ่งราวไม่ได้รู้สึกอันใด ทว่าน้ำเสียงของเว่ยเหวินเซียนกลับเจือไปด้วยความไม่พอใจเผยตั้นเยี่ยนมองหน้าเว่ยเหวินเซียนนางรู้ว่าบุ

เดิมทีตอนที่เว่ยเหวินเซียนกับเว่ยหลิงเฮ่อเห็นป้ายประจำตัวของหน่วยสายลับเงาจากสตรีที่นั่งร่วมโต๊ะอยู่ พวกเขาทั้งสองต่างคิดว่าเสนาบดีสำนักตรวจราชการอวี๋ อวี๋หลี่เฉียง ส่งหน่วยสายลับเงาไปจัดการเผยตั้นเยี่ยนเพียงเพราะไม่อยากให้เผยตั้นเยี่ยนแต่งเป็นพระชายาของเว่ยเหวินเซียน และคิดจะหาสตรีของขุนนางที่เป็นขั้วอำนาจฝ่ายตนเองมาเป็นพระชายา เพราะอีกไม่ถึง7วันจะมีงานชมบุปผาที่ไทเฮากับฮองเฮาจัดขึ้น เพื่อเลือกบุตรสาวจากตระกูลขุนนางมาเป็นพระชายาของทั้งสองพระองค์ลำพังคิดว่าอวี๋หลี่เฉียงขุนนางชราใช้คนในหน่วยสายลับเงาทำงานให้ตัวเอง สองอาหลานก็รู้สึกไม่พอใจมากแล้ว ยามนี้เมื่อรู้ว่าแม้แต่บุตรสาวของอวี๋หลี่เฉียงก็มีอำนาจสั่งหน่วยสายลับเงาทั้งคู่ก็รู้สึกเดือดดาลมากขึ้นกว่าเก่า เพราะหน่วยสายลับเงามีหน้าที่ฝึกองครักษ์ที่ใช้ปกป้องฮ่องเต้และว่าที่ฮ่องเต้ในอนาคต แต่บัดนี้กลับถูกใครก็ได้ใช้ได้ตามอำเภอใจความจริงแล้วเว่ยเหวินเซียนไม่ได้โกรธหากหลานชายกับสตรีที่ตนชอบจะมีใจให้กัน เพราะอย่างไรเขากับนางก็ยังไม่ได้ชัดเจนถึงขั้นที่เขานั้นจะขวางนางไม่ให้คบกับบุรุษที่นางมีใจได้ เพราะเขามิใช่บุรุษที่จะบังคับให้สตรีที่ไม่มี